1.

Klasyfikację tusz wieprzowych przeprowadza się przy użyciu metody ręcznej (ZP).

2.

Ta metoda może zostać zastosowana przy użyciu liniału, którego wartości są oszacowane za pomocą równania regresji. Jego zastosowanie polega na pomiarze ręcznym grubości słoniny i grubości mięśnia na linii środkowej przepołowionej tuszy.

3.

Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

= 61,689 – 0,658x1 + 0,109x2

gdzie:

Niniejszy wzór obowiązuje w odniesieniu do tusz o masie pomiędzy 50 a 100 kilogramów.

1.

Klasyfikację tusz wieprzowych przeprowadza się za pomocą przyrządu określanego jako »Intrascope (Optical Probe)«, produkowanego przez przedsiębiorstwo SFK, Dania.

2.

Przyrząd powinien być wyposażony w sześciokątną sondę w o maksymalnej szerokości 12 milimetrów (i 19 milimetrów przy ostrzu na szczycie sondy), zawierającą wziernik i źródło światła, przesuwany cylinder wyskalowany w milimetrach oraz o zakresie pomiarowym od 8 do 50 milimetrów.

3.

Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

= 71,964 – 0,756x

gdzie:

Niniejszy wzór obowiązuje w odniesieniu do tusz o masie pomiędzy 50 a 100 kilogramów.

1.

Klasyfikację tusz wieprzowych przeprowadza się za pomocą przyrządu określanego jako »PG 200 (Pork Grader)«, produkowanego przez przedsiębiorstwo SFK, Dania.

2.

Przyrząd ten jest 1) wyposażony w urządzenie do pomiaru ręcznego o zakresie pomiarowym pomiędzy 9 i 150 milimetrów; 2) podłączony do komputera zapisującego dane i obliczającego zawartość chudego mięsa w tuszy.

3.

Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

= 71,938 – 0,928x1 + 0,013x2

gdzie:

Niniejszy wzór obowiązuje w odniesieniu do tusz o masie pomiędzy 50 a 100 kilogramów.”