8.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 187/18

(1)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia nr 136/66/EWG jednostkowa pomoc produkcyjna jest dostosowana w każdym państwie członkowskim, w którym rzeczywista produkcja przekracza właściwą krajową ilość gwarantowaną, o której mowa w ust. 3 wymienionego artykułu. Aby ocenić stopień, w jakim ilość ta została przekroczona, należy uwzględnić w odniesieniu do Grecji, Hiszpanii, Francji, Włoch i Portugalii, szacowaną wysokość produkcji oliwek stołowych wyrażoną jako ilość oliwy z oliwek na podstawie związanych z tym współczynników określonych odpowiednio dla Grecji w decyzji Komisji nr 2001/649/WE (3), dla Hiszpanii w decyzji Komisji nr 2001/650/WE (4), dla Francji w decyzji Komisji nr 2001/648/WE (5), dla Włoch w decyzji Komisji nr 2001/658/WE (6) i dla Portugalii w decyzji Komisji nr 2001/670/WE (7).

(2)

Artykuł 17a ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 stanowi, że w celu określenia wysokości zaliczki w ramach jednostkowej kwoty pomocy produkcyjnej w odniesieniu do oliwy z oliwek należy ustalić szacowaną produkcję dla danego roku gospodarczego. Wysokość ta jest ustalana na poziomie, który umożliwi uniknięcie wszelkiego ryzyka nienależnego wypłacania pomocy plantatorom oliwek. Wysokość, o której mowa, dotyczy również oliwek stołowych i wyrażona jest ilością oliwy z oliwek. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1709/2005 (8) ustala szacunkową produkcję oliwy z oliwek na rok gospodarczy 2004/2005 oraz wysokość zaliczki wypłacanej z tytułu jednostkowej kwoty pomocy produkcyjnej.

(3)

W celu określenia rzeczywistej produkcji, dla której prawo do pomocy zostało uznane, najpóźniej do dnia 15 maja po upływie każdego roku gospodarczego, dane państwa członkowskie powiadamiają Komisję o dopuszczalnej ilości, w odniesieniu do której pomoc jest wypłacana w każdym państwie członkowskim zgodnie z przepisami art. 14 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2366/98 (9). Według tych powiadomień dopuszczalna ilość, w odniesieniu do której wypłacana jest pomoc na rok gospodarczy 2004/2005, wynosi: dla Grecji 484 598 ton, dla Hiszpanii 1 107 906 ton, dla Francji 3 107 ton, dla Włoch 951 528 ton, dla Portugalii 45 296 ton i dla Słowenii 26 ton.

(4)

Dopuszczenie do pomocy tych ilości przez państwa członkowskie oznacza, że przeprowadzono kontrole, o których mowa w rozporządzeniach (EWG) nr 2261/84 i (WE) nr 2366/98. Jednakże ustalenie rzeczywistej produkcji na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie na temat dopuszczalnych ilości, w odniesieniu do których pomoc jest wypłacana, nie przesądza o wnioskach, które mogą być wyciągnięte z weryfikacji dokładności tych danych w ramach procedury rozliczeń rachunków.

(5)

Mając na uwadze rzeczywistą produkcję, należy również ustalić jednostkową kwotę pomocy na produkcję przewidzianą w art. 5 ust. 1 rozporządzenia nr 136/66/EWG i wypłacaną dla ilości kwalifikujących się do rzeczywistej produkcji.

(6)

W przypadku Słowenii wysokość zaliczki wypłacanej z tytułu jednostkowej kwoty pomocy produkcyjnej określonej w niniejszym rozporządzeniu wynika z zastosowania w 2005 r. procentu, o którym mowa w art. 143a rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 (10) ustanawiającym wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającym określone systemy wsparcia dla rolników.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Oliwy z Oliwek i Oliwek Stołowych,

—

484 598 ton dla Grecji,

—

1 107 906 ton dla Hiszpanii,

—

3 107 ton dla Francji,

—

951 528 ton dla Włoch,

—

45 296 ton dla Portugalii,

—

26 ton dla Słowenii.

—

130,27 EUR/100 kg dla Grecji,

—

90,53 EUR/100 kg dla Hiszpanii,

—

132,25 EUR/100 kg dla Francji,

—

73,93 EUR/100 kg dla Włoch,

—

132,25 EUR/100 kg dla Portugalii,

—

39,68 EUR/100 kg dla Słowenii.