EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32006Q0025
2006/25/EC,Euratom: Commission Decision of 23 December 2005 amending its internal Rules of Procedure
2006/25/WE,Euratom: Decyzja Komisji z dnia 23 grudnia 2005 r. zmieniająca regulamin wewnętrzny Komisji
2006/25/WE,Euratom: Decyzja Komisji z dnia 23 grudnia 2005 r. zmieniająca regulamin wewnętrzny Komisji
Dz.U. L 19 z 24.1.2006, p. 20–22
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV) Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych)
(BG, RO, HR)
Dz.U. L 118M z 8.5.2007, p. 76–78
(MT)
In force
24.1.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 19/20 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 23 grudnia 2005 r.
zmieniająca regulamin wewnętrzny Komisji
(2006/25/WE, Euratom)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 218 ust. 2,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 131,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 i art. 41 ust. 1,
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Przepisy Komisji w sprawie ustanowienia ogólnego systemu szybkiego ostrzegania „ARGUS”, których tekst załączono do niniejszej decyzji, zostają niniejszym dodane do regulaminu wewnętrznego Komisji (1) w postaci załącznika.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2006 r.
Sporządzono w Brukseli, dnia 23 grudnia 2005 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 308 z 8.12.2000, str. 26. Regulamin wewnętrzny ostatnio zmieniony decyzją Komisji 2005/960/WE, Euratom (Dz.U. L 347 z 30.12.2005, str. 83).
ZAŁĄCZNIK
PRZEPISY KOMISJI W SPRAWIE USTANOWIENIA OGÓLNEGO SYSTEMU SZYBKIEGO OSTRZEGANIA „ARGUS”
Mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Komisja powinna ustanowić ogólny system szybkiego ostrzegania pod nazwą „ARGUS” w celu zwiększenia możliwości Komisji w zakresie szybkiego, skutecznego i skoordynowanego reagowania w sytuacjach kryzysowych o charakterze wielosektorowym, bez względu na ich przyczynę, w dziedzinach jej kompetencji, obejmujących kilka dziedzin polityki oraz wymagających działania na szczeblu wspólnotowym. |
(2) |
System ten powinien początkowo być oparty na sieci komunikacji wewnętrznej umożliwiającej dyrekcjom generalnym oraz służbom Komisji wymianę kluczowych informacji w razie sytuacji kryzysowej. |
(3) |
System będzie poddawany przeglądom w świetle zgromadzonych doświadczeń i dokonującego się postępu technologicznego, dla zapewnienia wzajemnych powiązań między istniejącymi wyspecjalizowanymi sieciami i ich koordynacji. |
(4) |
Konieczne jest określenie odpowiedniej procedury koordynacji umożliwiającej podejmowanie decyzji oraz wprowadzanie przez Komisję szybkich, skoordynowanych i spójnych środków zaradczych w odpowiedzi na poważną sytuację kryzysową o charakterze wielosektorowym, przy jednoczesnym zachowaniu odpowiedniej elastyczności i możliwości przystosowania się do szczególnych potrzeb i konkretnych sytuacji kryzysowych oraz poszanowaniu istniejących instrumentów stosowanych w konkretnych sytuacjach kryzysowych. |
(5) |
System ten musi uwzględniać specyficzny charakter, specjalizację, układy i obszary kompetencji każdego z istniejących sektorowych systemów wczesnego ostrzegania w Komisji, umożliwiających jej służbom na reagowanie w sytuacjach kryzysowych w różnych obszarach działalności Wspólnoty, a także być zgodny z zasadą subsydiarności. |
(6) |
Ponieważ komunikacja jest kluczowym elementem zarządzania kryzysowego, należy zwrócić szczególną uwagę na informowanie opinii publicznej oraz skuteczną komunikację z obywatelami za pośrednictwem prasy oraz innych środków komunikacji, z wykorzystaniem placówek Komisji w Brukseli i/lub innym odpowiednim miejscu. |
Artykuł 1
System ARGUS
1. Ogólny system szybkiego ostrzegania i reagowania pod nazwą ARGUS zostaje ustanowiony w celu zwiększenia możliwości Komisji w zakresie szybkiego, skutecznego i spójnego reagowania w sytuacji kryzysowej o charakterze wielosektorowym, bez względu na jej przyczynę, obejmującą kilka dziedzin polityki i wymagającą działania na szczeblu wspólnotowym.
2. ARGUS obejmuje następujące elementy:
a) |
sieć komunikacji wewnętrznej; |
b) |
specjalną procedurę koordynacyjną, która uruchamiana będzie w przypadku poważnej sytuacji kryzysowej o charakterze wielosektorowym. |
3. Przepisy te nie naruszają przepisów decyzji Komisji 2003/246/WE, Euratom w sprawie operacyjnych procedur zarządzania kryzysowego.
Artykuł 2
Sieć informacyjna ARGUS
1. Sieć komunikacji wewnętrznej stanowi stałe forum umożliwiające dyrekcjom generalnym i służbom Komisji wymianę – w czasie rzeczywistym – istotnych informacji o występujących sytuacjach kryzysowych o charakterze wielosektorowym, lub też o przewidywanej bądź nieuchronnej groźbie ich wystąpienia, a także pozwalające na koordynację odpowiednich środków zaradczych w zakresie kompetencji Komisji.
2. Podstawowymi członkami sieci są: Sekretariat Generalny, Dyrekcja Generalna ds. Komunikacji Społecznej wraz z biurem rzecznika prasowego, Dyrekcja Generalna ds. Środowiska, Dyrekcja Generalna ds. Zdrowia i Ochrony Konsumentów, Dyrekcja Generalna ds. Sprawiedliwości, Wolności i Bezpieczeństwa, Dyrekcja Generalna ds. Stosunków Zewnętrznych, Dyrekcja Generalna ds. Pomocy Humanitarnej, Dyrekcja Generalna ds. Personelu i Administracji, Dyrekcja Generalna ds. Handlu, Dyrekcja Generalna ds. Informatyki, Dyrekcja Generalna ds. Podatków i Unii Celnej, Wspólne Centrum Badawcze oraz Służba Prawna.
3. Wszystkie inne dyrekcje generalne i służby Komisji mogą zostać włączone do sieci na własny wniosek, pod warunkiem że spełnią one minimalne wymogi wymienione w ust. 4.
4. Dyrekcje generalne i służby będące członkami sieci wyznaczają przedstawiciela ds. sieci ARGUS oraz wprowadzają odpowiednie zasady dyżurów, umożliwiające nawiązanie kontaktu z daną służbą oraz szybkie podjęcie środków zaradczych w sytuacji kryzysowej wymagającej jej interwencji. System zostanie zaprojektowany w sposób, który pozwoli na realizowanie tych działań w oparciu o aktualne zasoby ludzkie.
Artykuł 3
Procedura koordynacji w razie poważnej sytuacji kryzysowej
1. W razie poważnej sytuacji kryzysowej o charakterze wielosektorowym lub też w obliczu przewidywanej bądź nieuchronnej groźby jej wystąpienia przewodniczący, działając z własnej inicjatywy po otrzymaniu informacji ostrzegawczej lub na wniosek członka Komisji, może zdecydować o uruchomieniu specjalnej procedury koordynacji. Przewodniczący podejmie również decyzję o przekazaniu odpowiedzialności politycznej za reakcję Komisji w sytuacji kryzysowej. Przewodniczący może przejąć odpowiedzialność na siebie lub przekazać ją jednemu z członków Komisji.
2. Odpowiedzialność taka wiąże się z kierowaniem środkami zaradczymi i ich koordynacją w sytuacji kryzysowej, reprezentowaniem Komisji wobec pozostałych instytucji oraz odpowiedzialnością za informowanie społeczeństwa. Nie narusza to aktualnych kompetencji i uprawnień kolegium.
3. Sekretariat Generalny na polecenie przewodniczącego lub członka Komisji, któremu przewodniczący przekazał odpowiedzialność, uruchomi specjalną strukturę operacyjną zarządzania kryzysowego pod nazwą Komitet Koordynacji Kryzysowej, o którym mowa w art. 4.
Artykuł 4
Komitet Koordynacji Kryzysowej
1. Komitet Koordynacji Kryzysowej jest specjalną strukturą operacyjną zarządzania kryzysowego, utworzoną w celu kierowania środkami zaradczymi w sytuacji kryzysowej oraz ich koordynacji, skupiającą przedstawicieli wszystkich odpowiednich dyrekcji generalnych i służb. Zasadniczo w Komitecie Koordynacji Kryzysowej reprezentowane są dyrekcje generalne oraz służby wymienione w art. 2 ust. 2, a także dyrekcje i służby, których dana sytuacja kryzysowa dotyczy. Komitet Koordynacji Kryzysowej korzystał będzie z aktualnych zasobów i środków służb.
2. Komitetowi Koordynacji Kryzysowej przewodniczy zastępca sekretarza generalnego, w sposób szczególny odpowiedzialny za koordynację polityki.
3. Komitet Koordynacji Kryzysowej w szczególności będzie oceniać i śledzić rozwój wypadków, rozpoznawać kwestie i możliwości podjęcia decyzji i działań, dbać o ich realizację oraz o spójność i zgodność środków zaradczych.
4. Decyzje Komitetu Koordynacji Kryzysowej będą przyjmowane z zachowaniem zwykłej procedury podejmowania decyzji w Komisji i wykonywane przez dyrekcje generalne oraz systemy szybkiego reagowania.
5. Służby Komisji w sposób sumienny zagwarantują zarządzanie zadaniami związanymi ze środkami zaradczymi zakresie ich kompetencjach.
Artykuł 5
Podręcznik procedur operacyjnych
Podręcznik procedur operacyjnych określi szczegółowe przepisy w celu wykonania niniejszej decyzji.
Artykuł 6
Komisja dokona przeglądu niniejszej decyzji w świetle zgromadzonych doświadczeń i dokonującego się postępu technologicznego najpóźniej w rok od wejścia w życie niniejszej decyzji i, jeśli zaistnieje taka konieczność, podejmie dodatkowe środki dotyczące funkcjonowania systemu ARGUS.