8.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 320/46

(1)

Artykuł 33 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 stanowi, że różnica między cenami na rynku światowym na produkty wyszczególnione w art. 1 tego rozporządzenia a cenami na te produkty wewnątrz Wspólnoty może być objęta refundacją wywozową.

(2)

Rozporządzenia Komisji (EWG) nr 32/82 (2), (EWG) nr 1964/82 (3), (EWG) nr 2388/84 (4), (EWG) nr 2973/79 (5) i (WE) nr 2051/96 (6) ustanawiają warunki przyznawania specjalnych refundacji wywozowych do niektórych kawałków mięs wołowiny i cielęciny oraz niektórych konserw z wołowiny i cielęciny, oraz warunki przyznawania pomocy dotyczącej niektórych miejsc przeznaczenia.

(3)

Na podstawie stosowania niniejszych zasad i kryteriów w odniesieniu do przewidywanej sytuacji na rynku wołowiny i cielęciny wynika, że refundacja powinna być ustalana w przedstawiony poniżej sposób.

(4)

W odniesieniu do żywych zwierząt, w celu uproszczenia, refundacje wywozowe nie powinny być przyznawane dla kategorii, w przypadku których obrót handlowy z krajami trzecimi jest znikomy. Ponadto, mając na względzie dobrostan zwierząt, należy w możliwie największym zakresie ograniczyć refundacje wywozowe do żywych zwierząt przeznaczonych do uboju.

(5)

W związku z tym refundacje wywozowe do takich zwierząt powinny być przyznawane jedynie krajom trzecim, które z przyczyn kulturowych lub religijnych tradycyjnie importują znaczne ilości zwierząt przeznaczonych do uboju w kraju.

(6)

W celu zapobiegania nadużyciom, w przypadku żywych zwierząt przeznaczonych do reprodukcji przyznawanie refundacji wywozowych do zwierząt hodowlanych czystej krwi należy ograniczyć do jałówek i krów w wieku do 30 miesięcy.

(7)

Aby umożliwić wprowadzenie niektórych wspólnotowych produktów z wołowiny i cielęciny na rynek międzynarodowy, refundacje wywozowe powinny być przyznawane w odniesieniu do niektórych miejsc przeznaczenia do niektórych produktów objętych kodami CN 0201, 0202 i 1602 50.

(8)

Poziom wykorzystania refundacji wywozowych do niektórych kategorii produktów z wołowiny i cielęciny okazał się być znikomy. Dotyczy to również niektórych miejsc przeznaczenia położonych w pobliżu obszaru Wspólnoty. Refundacje wywozowe nie powinny być już ustalane dla takich kategorii.

(9)

Refundacje przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są ustalane na podstawie kodów produktów określonych w nomenklaturze przyjętej w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3846/87 z dnia 17 grudnia 1987 r. ustanawiającym nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych (7).

(10)

Refundacje wywozowe do mięsa mrożonego powinny być dostosowane do refundacji określonych dla mięsa świeżego lub chłodzonego innego niż z dorosłego bydła płci męskiej.

(11)

Kontrole produktów objętych kodem CN 1602 50 powinny być wzmożone poprzez uzależnienie przyznania refundacji wywozowych do tych produktów od tego, czy były wytworzone zgodnie z ustaleniami przewidzianymi w art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80 z dnia 4 marca 1980 r. w sprawie zaliczek na poczet refundacji wywozowych do produktów rolnych (8).

(12)

Refundacje wywozowe powinny być przyznawane tylko do produktów dopuszczonych do swobodnego przepływu wewnątrz Wspólnoty. Dlatego, aby produkty kwalifikowały się do objęcia refundacją wywozową, powinny posiadać znak jakości zdrowotnej ustanowiony w dyrektywie Rady 64/433/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy świeżym mięsem (9), dyrektywie Rady 77/99/EWG z dnia 21 grudnia 1976 r. w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy produktami mięsnymi (10) i dyrektywie Rady 94/65/WE z dnia 14 grudnia 1994 r. ustanawiającej wymagania w odniesieniu do produkcji i wprowadzania na rynek mięsa mielonego i przetworów mięsnych (11).

(13)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (EWG) nr 1964/82 specjalna refundacja wywozowa może ulec obniżeniu, jeśli wywożona ilość mięsa bez kości wynosi mniej niż 95 %, ale nie mniej niż 85 % całkowitej masy mięsa otrzymanej przez odkostnianie.

(14)

Celem negocjacji prowadzonych w ramach Układów Europejskich między Wspólnotą Europejską a Rumunią i Bułgarią jest w szczególności liberalizacja handlu produktami objętymi wspólną organizacją rynku wołowiny i cielęciny. W przypadku obu krajów refundacje wywozowe powinny być zatem zniesione. Jednakże zniesienie to nie może doprowadzić do zróżnicowanych refundacji wywozowych do innych krajów.

(15)

Komitet Zarządzający ds. Wołowiny i Cielęciny nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

—

rozdziale XI załącznika I do dyrektywy 64/433/EWG,

—

rozdziale VI załącznika B do dyrektywy 77/99/EWG,

—

rozdziale VI załącznika I do dyrektywy 94/65/WE.