10.3.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 63/12

(1)

Zgodnie z treścią art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, różnica między cenami na rynku światowym i we Wspólnocie Europejskiej produktów, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, może być pokrywana przez refundację wywozową.

(2)

Warunki przyznawania specjalnych refundacji wywozowych dla niektórych mięs wołowych i cielęcych oraz dla niektórych konserw w odniesieniu do niektórych miejsc przeznaczenia zostały określone w rozporządzeniach: (EWG) nr 32/82 (2), (EWG) nr 1964/82 (3), (EWG) nr 2388/84 (4), (EWG) nr 2973/79 (5) oraz (WE) nr 2051/96 (6).

(3)

Zastosowanie tych norm i kryteriów do przewidywanej sytuacji na rynku wołowiny i cielęciny prowadzi do ustalenia refundacji w poniższy sposób.

(4)

Dla uproszczenia, w odniesieniu do zwierząt żywych, należy zaprzestać przyznawania refundacji wywozowych dla kategorii będących przedmiotem handlu o niewielkim znaczeniu z krajami trzecimi. Ponadto, mając na względzie ogólną troskę o dobrostan zwierząt, należy ograniczać jak tylko można refundacje wywozowe dla żywych zwierząt przeznaczonych do uboju. W związku z tym, refundacje wywozowe dla tych zwierząt powinny być przyznawane jedynie w odniesieniu do tych krajów trzecich, które ze względu na kulturę i/lub religię tradycyjnie przywożą znaczną liczbę zwierząt przeznaczonych do uboju. W odniesieniu do żywych zwierząt przeznaczonych do reprodukcji, w celu uniknięcia jakichkolwiek nadużyć, refundacje wywozowe dla hodowlanego bydła czystej rasy powinno się ograniczyć do jałówek i krów w wieku 30 miesięcy lub poniżej.

(5)

W odniesieniu do niektórych miejsc przeznaczenia eksportu, należy przyznawać refundacje wywozowe dla niektórych mięs świeżych i chłodzonych, wymienionych w załączniku i oznaczonych kodem CN 0201, dla niektórych mięs mrożonych wymienionych w załączniku i oznaczonych kodem CN 0202, dla niektórych mięs i podrobów wymienionych w załączniku i oznaczonych kodem CN 0206 oraz dla niektórych innych wyrobów i konserw mięsnych i podrobowych, wymienionych w załączniku i oznaczonych kodem CN 1602 50 10.

(6)

Istnieją tradycyjne stosunki handlowe ze Szwajcarią w dziedzinie eksportu wołowiny bez kości, solonej i suszonej. Dla utrzymania tej wymiany handlowej, należy ustalać kwotę refundacji w taki sposób, by pokrywała różnicę midzy cenami na rynku szwajcarskim i cenami eksportowymi Państw Członkowskich.

(7)

W odniesieniu do niektórych innych produktów i konserw mięsnych i podrobowych wymienionych w załączniku i opatrzonych kodami CN od 1602 50 31 do 1602 50 80, udział Wspólnoty Europejskiej w handlu międzynarodowym może być utrzymany poprzez przyznawanie eksporterom refundacji w wysokości odpowiadającej refundacji stosowanej do tej pory.

(8)

W odniesieniu do innych produktów z sektora wołowiny i cielęciny, z uwagi na nikłe znaczenie udziału Wspólnoty w handlu światowym, ustalanie refundacji nie jest konieczne.

(9)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3846/87 (7) ustaliło nomenklaturę produktów rolnych do celów refundacji wywozowych i wszystkie refundacje ustala się w oparciu o kody produktów na podstawie wspomnianej nomenklatury.

(10)

Należy dostosować wysokość refundacji dla wszystkich mięs mrożonych do kwot ustalonych dla mięs świeżych lub chłodzonych, z wyjątkiem mięs pochodzących od dorosłych osobników męskich.

(11)

W celu wzmocnienia kontroli produktów oznaczonych kodem CN 1602 50, należy przewidzieć przyznanie refundacji jedynie dla tych produktów, które zostały wytworzone w ramach systemu przewidzianego w art. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80 z dnia 4 marca 1980 r. w sprawie zaliczek na poczet refundacji wywozowych dla produktów rolnych (8).

(12)

Refundacje powinno się przyznawać jedynie produktom dopuszczonym do swobodnego obrotu we Wspólnocie Europejskiej. W związku z tym, aby móc korzystać z refundacji, produkty muszą spełniać warunki oznakowania sanitarnego, przewidziane w dyrektywie Rady 64/433/EWG (9), dyrektywie Rady 94/65/WE (10) i dyrektywie Rady 77/99/EWG (11).

(13)

Warunki określone w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1964/82 nakazują zmniejszenie refundacji specjalnej, o ile ciężar przeznaczonego na eksport mięsa bez kości jest niższy od 95 % wagi całkowitej kawałków oddzielonych od kości, ale nie niższy niż 85 % tej wagi.

(14)

Negocjacje dotyczące przyjęcia dodatkowych koncesji, prowadzone w ramach Układu Europejskiego między Wspólnotą Europejską a krajami stowarzyszonymi z Europy Środkowej i Wschodniej, mają szczególnie na celu liberalizację handlu produktami podlegającymi wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny. W tym kontekście zdecydowano między innymi o zniesieniu refundacji wywozowej dla produktów, których miejscem przeznaczenia jest Rumunia. Należy zatem wykluczyć wymieniony kraj z listy miejsc przeznaczenia objętych refundacją i przewidzieć, że zniesienie refundacji wywozowych do tego kraju nie może prowadzić do tworzenia zróżnicowanej refundacji w przypadku eksportowania do innych krajów.

(15)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

—

załącznik I rozdział XI dyrektywy 64/433/EWG,

—

załącznik I rozdział VI dyrektywy 94/65/WE,

—

załącznik B rozdział VI dyrektywy 77/99/EWG.