6.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 173/15

(1)

Spośród dwóch procedur zaświadczania zgodności wyrobów przewidzianych w art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG, Komisja zobowiązana jest wybrać możliwie najmniej kosztowną procedurę zgodną z wymogami bezpieczeństwa. Oznacza to, że niezbędne jest podjęcie decyzji dla danego wyrobu lub rodziny wyrobów, czy obecność fabrycznego systemu kontroli produkcji, za który odpowiedzialność ponosi producent, jest koniecznym i wystarczającym warunkiem do zaświadczania zgodności, czy też z przyczyn dotyczących zgodności z kryteriami wymienionymi w art. 13 ust. 4 dyrektywy 89/106/EWG wymagany jest udział zatwierdzonej jednostki certyfikującej.

(2)

Artykuł 13 ust. 4 dyrektywy 89/106/EWG wymaga, aby określona w ten sposób procedura była wskazana w mandatach i w specyfikacjach technicznych. Z tego powodu wymagane jest zdefiniowanie wyrobu lub rodziny wyrobów w sposób wykorzystywany w mandatach i specyfikacjach technicznych.

(3)

Obie procedury przewidziane w art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG są opisane szczegółowo w załączniku III do tej dyrektywy. Dlatego też niezbędne jest jasne określenie metod, przy pomocy których te dwie procedury mają być wprowadzane w życie dla każdego wyrobu lub rodziny wyrobów, w odniesieniu do załącznika III, z uwagi na fakt, że załącznik III daje preferencje niektórym systemom.

(4)

Procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. a) dyrektywy 89/106/EWG odpowiada systemom ustanowionym w pierwszym przypadku, bez ciągłego nadzoru, oraz w drugim i trzecim przypadku w sekcji 2 pkt ii) załącznika III do dyrektywy 89/106/EWG. Procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. b) odpowiada systemom wskazanym w załączniku III sekcja 2 pkt i) i pierwszej możliwości z ciągłym nadzorem, określonej w załączniku III sekcja 2 pkt ii).

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Budownictwa,