16.3.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 69/41

(1)

Decyzja Komisji 91/270/EWG z dnia 14 maja 1991 r. ustalająca wykaz państw trzecich, z których Państwa Członkowskie zezwalają na przywóz zarodków bydła domowego (2) stanowi, że Państwa Członkowskie mogą dokonywać przywozu zarodków bydła domowego jedynie z państw trzecich wymienionych w załączniku do tej decyzji.

(2)

Dyrektywa 89/556/EWG przewiduje sporządzenie wykazu zespołów pobierania i wytwarzania zarodków bydlęcych, posiadających zezwolenie na pobieranie, preparowanie lub przechowywanie w państwach trzecich zarodków bydlęcych przeznaczonych dla Wspólnoty. Decyzja Komisji 92/452/EWG z dnia 30 lipca 1992 r. ustanawiająca wykazy zespołów pobierania zarodków, zatwierdzonych w państwach trzecich do wywozu do Wspólnoty zarodków bydlęcych (3) ustanawia ten wykaz.

(3)

Decyzja Komisji 92/471/EWG z dnia 2 września 1992 r. dotycząca warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie zarodków bydlęcych z państw trzecich (4), stanowi, że Państwa Członkowskie mogą zezwolić wyłącznie na przywóz zarodków bydlęcych odpowiadających gwarancjom określonym w świadectwach zdrowia zwierząt zamieszczonych w załącznikach do tej decyzji. Załączniki te zawierają również wykazy państw trzecich zatwierdzonych do stosowania świadectw weterynaryjnych określonych w tej decyzji.

(4)

Dyrektywa 89/556/EWG stanowi, że zarodków bydlęcych nie należy przesyłać z jednego Państwa Członkowskiego do drugiego, chyba że zostały otrzymane w wyniku sztucznego zapłodnienia lub zapłodnienia in vitro nasieniem reproduktora dawcy, który w czasie pobrania nasienia znajdował się w punkcie pobierania zatwierdzonym przez właściwe władze do celów pobierania, preparowania i przechowywania nasienia lub nasieniem przywiezionym zgodnie z dyrektywą Rady 88/407/EWG z dnia 14 czerwca 1988 r. ustanawiającą warunki zdrowotne zwierząt wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym oraz w przywozie zamrożonego nasienia bydła domowego (5).

(5)

Międzynarodowe Stowarzyszenie Transferu Embrionów (IETS) oceniło ryzyko przeniesienia niektórych chorób zakaźnych za pośrednictwem zarodków jako nieznaczne, pod warunkiem właściwego obchodzenia się z zarodkami w okresie między pobraniem i transferem. Niemniej w interesie zdrowia zwierząt należy podjąć stosowne uprzednie środki bezpieczeństwa w odniesieniu do nasienia stosowanego do zapłodnienia.

(6)

Wymagania Wspólnoty w zakresie przywozu zarodków bydlęcych powinny być co najmniej równie rygorystyczne jak wymagania obowiązujące w wewnątrzwspólnotowym handlu zarodkami bydlęcymi, w szczególności w odniesieniu do nasienia stosowanego do zapłodnienia. Wskutek stosowania nowych, bardziej rygorystycznych wymagań określonych w decyzji 92/471/EWG, zmienionej decyzją 2004/786/WE, pojawiły się problemy w handlu.

(7)

W wyniku tych problemów eksporterzy i importerzy zażądali okresu przejściowego w celu dostosowania się do nowych, bardziej rygorystycznych wymagań dotyczących nasienia bydlęcego stosowanego do zapładniania oocytów w celu wywozu zarodków do Wspólnoty. Należy zatem zezwolić, przez pewien okres oraz pod pewnymi warunkami, na przywóz zarodków bydlęcych pobranych lub wytworzonych na warunkach określonych w załączniku III do niniejszej decyzji.

(8)

W interesie przejrzystości prawodawstwa wspólnotowego należy zatem uchylić decyzje 91/270/EWG i 92/471/EWG oraz zastąpić je niniejszą decyzją.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

dodatkowe gwarancje określone we wzorze świadectwa weterynaryjnego zamieszczonym w załączniku III; a także

b)

następujące warunki: