2.3.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 56/25

(1)

Wspólnota wstrzymała już produkcję i zużycie chlorofluorowęglowodorów, innych całkowicie fluorowcowanych chlorofluorowęglowodorów, halonów, tetrachlorku węgla, 1,1,1-trichloroetanu, wodorobromofluorowęglowodorów i bromochlorometanu.

(2)

Komisja musi corocznie określać niezbędne zastosowania tych substancji regulowanych, ilości dozwolone do użycia oraz przedsiębiorstwa, które mogą ich używać.

(3)

Decyzja IV/25 stron Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, zwanego dalej „Protokołem montrealskim”, ustanawia kryteria stosowane przez Komisję dla określania niezbędnych zastosowań i zezwala na produkcję i zużycie konieczne dla zaspokojenia niezbędnych zastosowań substancji regulowanych w każdej ze stron.

(4)

Decyzja XV/8 stron Protokołu montrealskiego zezwala na produkcję i zużycie konieczne dla zaspokojenia niezbędnych zastosowań substancji regulowanych wymienionych w załącznikach A, B i C (substancje z grup II i III) do Protokołu montrealskiego do zastosowań laboratoryjnych i analitycznych wymienionych w załączniku IV do sprawozdania z siódmego spotkania stron, z zastrzeżeniem warunków określonych w załączniku II do sprawozdania z szóstego spotkania stron, decyzji VII/11 i decyzji XI/15 stron Protokołu montrealskiego.

(5)

Zgodnie z ust. 3 decyzji XII/2 podjętej na dwunastym spotkaniu stron Protokołu montrealskiego w sprawie środków ułatwiających przejście na indywidualne inhalatory ciśnieniowe (MDI) niezawierające chlorofluorowęglowodorów Austria, Belgia, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Irlandia, Luksemburg, Norwegia, Portugalia, Niderlandy, Szwecja i Wielka Brytania powiadomiły Program Środowiska Narodów Zjednoczonych (2), że chlorofluorowęglowodory (CFC) nie są już niezbędne do produkcji inhalatorów ciśnieniowych zawierających chlorofluorowęglowodory (CFC-MDI) służących do podawania krótko działających selektywnych beta-mimetyków. Artykuł 4 ust. 4 pkt i) lit. b) rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 zabrania stosowania CFC i wprowadzania ich do obrotu, chyba że są one uznane za niezbędne w warunkach opisanych w art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia. Wspomniane ustalenia dotyczące braku niezbędności zmniejszyły popyt na CFC we Wspólnocie. Ponadto art. 4 ust. 6 zabrania przywozu i wprowadzania do obrotu produktów CFC-MDI, chyba, że CFC w tych produktach są uznane za niezbędne na warunkach opisanych w art. 3 ust. 1.

(6)

Dnia 11 lipca 2003 r. Komisja opublikowała zawiadomienie (3) dla przedsiębiorstw we Wspólnocie (15) wnoszących o uwzględnienie przez Komisję stosowania substancji regulowanych do niezbędnych zastosowań we Wspólnocie w 2004 r., a dnia 11 maja 2004 kolejne zawiadomienie dla przedsiębiorstw z dziesięciu nowych Państw Członkowskich (4) i otrzymała oświadczenia w sprawie przewidywanych niezbędnych zastosowań substancji regulowanych w 2004 r.

(7)

Należy zmienić decyzję Komisji 2004/209/WE z dnia 28 stycznia 2004 r. w sprawie przydziału ilości substancji regulowanych dozwolonych do niezbędnych zastosowań we Wspólnocie w 2004 r. zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady (5) w celu uwzględnienia włączenia szczególnych ilości substancji zubożających warstwę ozonową wymaganych do niezbędnych zastosowań w dziesięciu nowych Państwach Członkowskich od dnia 1 maja 2004 r.

(8)

Dla zapewnienia jasności i przejrzystości prawa należy zastąpić decyzję 2004/209/WE.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu zarządzającego utworzonego na podstawie art. 18 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2037/2000,

1)

kontyngent na chlorofluorowęglowodory 11, 12, 113, 114 i 115 dla niezbędnych zastosowań medycznych przydziela się przedsiębiorstwom wymienionym w załączniku II;

2)

kontyngent na chlorofluorowęglowodory 11, 12, 113, 114 i 115 oraz inne całkowicie fluorowcowane chlorofluorowęglowodory do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych przydziela się przedsiębiorstwom wymienionym w załączniku III;

3)

kontyngent na halony do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych przydziela się przedsiębiorstwom wymienionym w załączniku IV;

4)

kontyngent na tetrachlorek węgla do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych przydziela się przedsiębiorstwom wymienionym w załączniku V;

5)

kontyngent na 1,1,1-trichloroetan do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych przydziela się przedsiębiorstwom wymienionym w załączniku VI;

6)

kontyngent na wodorobromofluorowęglowodory do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych przydziela się przedsiębiorstwom wymienionym w załączniku VII;

7)

kontyngent na bromochlorometan do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych przydziela się przedsiębiorstwom wymienionym w załączniku VIII;

8)

kontyngent na chlorofluorowęglowodory 11, 12, 113, 114 i 115, inne całkowicie fluorowcowane chlorofluorowęglowodory, tetrachlorek węgla, 1,1,1-trichloroetan, wodorobromofluorowęglowodory oraz bromochlorometan do niezbędnych zastosowań są określone w załączniku IX.