22.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 221/17

(1)

Na mocy art. 27 ust. 1 Szóstej Dyrektywy w sprawie podatku od wartości dodanej, Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde z Państw Członkowskich do wprowadzenia lub rozszerzenia specjalnych środków stanowiących odstępstwo od niniejszej dyrektywy w celu uproszczenia procedury pobierania podatku lub zapobieżenia niektórym rodzajom oszustw podatkowych lub omijania opodatkowania.

(2)

W liście zarejestrowanym przez Sekretariat Generalny Komisji w dniu 26 listopada 2003 r. rząd holenderski zwrócił się z prośbą o rozszerzenie zakresu decyzji 98/20/WE (2) upoważniającej go do zastosowania specjalnych środków podatkowych w odniesieniu do przemysłu odzieży gotowej.

(3)

Pozostałe Państwa Członkowskie zostały poinformowane o prośbie Niderlandów w dniu 14 stycznia 2004 r.

(4)

Decyzja 98/20/WE upoważniła Królestwo Niderlandów do wprowadzenia do przemysłu odzieży gotowej mechanizmu mającego na celu przesunięcie obowiązku zapłacenia podatku od wartości dodanej organom podatkowym z podwykonawcy na zakład odzieżowy (wykonawcę).

(5)

Niniejsze uzgodnienia stanowią skuteczny środek zapobiegania oszustwu w sektorze, w którym pobieranie podatku od wartości dodanej jest utrudnione ze względu na problemy z identyfikacją i nadzorem działalności podwykonawców.

(6)

Dnia 7 czerwca 2000 r. Komisja opublikowała strategię mającą na celu usprawnienie działania systemu podatku od wartości dodanej w krótkim okresie czasu, w której podjęła racjonalizację dużej liczby obecnie obowiązujących odstępstw. Jednakże w niektórych przypadkach racjonalizacja ta mogłaby pociągnąć za sobą objęcie wszystkich Państw Członkowskich pewnymi szczególnie efektywnymi odstępstwami. Pismo Komisji z dnia 20 października 2003 r. utrzymuje ten kompromis.

(7)

Środek, o który poproszono, ma być uważany przede wszystkim za środek mający na celu zapobieżenie pewnym rodzajom uchylania się od podatku w przemyśle odzieży gotowej.

(8)

Królestwu Niderlandów winno się przedłużyć korzystanie z obecnego odstępstwa do dnia 31 grudnia 2006 r.

(9)

Odstępstwo to nie ma niekorzystnego wpływu na środki własne Wspólnot Europejskich pochodzące z podatku od wartości dodanej, ani też nie wpływa na wysokość podatku od wartości dodanej pobieranego w stadium końcowym konsumpcji.

(10)

W celu zapewnienia ciągłości prawnej, niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2004 r.,

—

w art. 1 datę 31 grudnia 2003 r. zastępuje się datą 31 grudnia 2006 r.