This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 22020D0040
Decision No 2/2019 of the Community/Switzerland Inland Transport Committee of 13 December 2019 on transitory measures to maintain smooth rail traffic between Switzerland and the European Union [2020/40]
Decyzja nr 2/2019 Komitetu ds. Transportu Lądowego Wspólnota/Szwajcaria z dnia 13 grudnia 2019 r. w sprawie środków przejściowych służących utrzymaniu płynnego ruchu kolejowego między Szwajcarią a Unią Europejską [2020/40]
Decyzja nr 2/2019 Komitetu ds. Transportu Lądowego Wspólnota/Szwajcaria z dnia 13 grudnia 2019 r. w sprawie środków przejściowych służących utrzymaniu płynnego ruchu kolejowego między Szwajcarią a Unią Europejską [2020/40]
C/2019/8862
Dz.U. L 13 z 17.1.2020, p. 43–57
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force: This act has been changed. Current consolidated version: 14/12/2023
17.1.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 13/43 |
DECYZJA nr 2/2019 KOMITETU DS. TRANSPORTU LĄDOWEGO WSPÓLNOTA/SZWAJCARIA
z dnia 13 grudnia 2019 r.
w sprawie środków przejściowych służących utrzymaniu płynnego ruchu kolejowego między Szwajcarią a Unią Europejską [2020/40]
KOMITET,
uwzględniając Umowę z dnia 21 czerwca 1999 r. między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie przewozu kolejowego i drogowego rzeczy i osób (dalej „Umowę”), w szczególności jej art. 52 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje,
(1) |
Zgodnie z art. 51 ust. 2 Umowy Komitet ds. Transportu Lądowego Wspólnota/Szwajcaria (dalej „Wspólny Komitet”) monitoruje i egzekwuje postanowienia Umowy oraz wprowadza w życie klauzule dotyczące dostosowania i przeglądu, o których mowa w jej art. 52 i 55. |
(2) |
Zgodnie z art. 52 ust. 4 Umowy Wspólny Komitet przyjmuje, między innymi, decyzje zmieniające załącznik 1 w celu uwzględnienia w nim, w razie potrzeby i na zasadzie wzajemności, zmian wprowadzonych w przedmiotowych przepisach lub podejmuje decyzje dotyczące wszelkich innych środków służących zapewnieniu właściwego funkcjonowania Umowy. |
(3) |
Decyzja nr 1/2013 Wspólnego Komitetu (1) przewiduje uznawanie, na zasadzie wzajemności, certyfikatów bezpieczeństwa przedsiębiorstw kolejowych wydanych przez krajowe organy ds. bezpieczeństwa państwa członkowskiego lub Szwajcarii zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/49/WE (2). Przewiduje ona również uznawanie, na zasadzie wzajemności, deklaracji WE zgodności, przydatności do stosowania i weryfikacji, certyfikatów weryfikacji WE, zezwoleń na dopuszczenie do eksploatacji podsystemów, pojazdów i typu pojazdu, a także jednostek notyfikowanych na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE (3). |
(4) |
W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 (4) określono nowe wymogi dotyczące wprowadzania do obrotu składników interoperacyjności, podsystemów i pojazdów kolejowych. W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 (5) określono nowe zasady wydawania jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa przedsiębiorstwom kolejowym. Dyrektywy te powierzają również nowe funkcje Agencji Kolejowej Unii Europejskiej (zwanej dalej „Agencją”). Agencja jest w szczególności odpowiedzialna za wydawanie zezwoleń na wprowadzenie pojazdu do obrotu i zezwoleń na dopuszczenie typu pojazdu zgodnie z art. 21 i 24 dyrektywy (UE) 2016/797 (dalej „zezwoleń UE na użytkowanie pojazdów kolejowych”) oraz za wydawanie jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa zgodnie z art. 10 dyrektywy (UE) 2016/798 (dalej „jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa”). Państwa członkowskie dokonują transpozycji tych dyrektyw do dnia 16 czerwca 2019 r., a państwa członkowskie, które odpowiednio powiadomiły Komisję i Agencję, najpóźniej do dnia 16 czerwca 2020 r. Dyrektywy 2004/49/WE i 2008/57/WE tracą moc i zostają zastąpione dyrektywami (UE) 2016/797 i (UE) 2016/798 ze skutkiem od dnia 16 czerwca 2020 r. |
(5) |
Ponadto Szwajcaria zamierza stosować przepisy prawne równoważne z dyrektywami (UE) 2016/797 i (UE) 2016/798. Należy zatem włączyć do Umowy nowe istotne przepisy dyrektyw (UE) 2016/797 i (UE) 2016/798 w drodze zmiany załącznika 1. |
(6) |
Umowa w obecnej formie nie przewiduje możliwości wykonywania przez instytucje ani organy Unii Europejskiej uprawnień w Szwajcarii, ani też nie uprawnia Wspólnego Komitetu do zmiany Umowy w tym celu. Zgodnie z obowiązującymi procedurami w oczekiwaniu na zmianę Umowy, aby utrzymać płynny ruch kolejowy między Szwajcarią a Unią Europejską należy ustanowić przepisy przejściowe. W tym celu należy wyjaśnić, że zgodność z obowiązującymi wymogami dotyczącymi bezpieczeństwa i interoperacyjności w Szwajcarii można ustalić na łącznej podstawie jednolitego certyfikatu bezpieczeństwa lub unijnego zezwolenia dla pojazdu wydanych przez Agencję z jednej strony i weryfikacji przez Szwajcarię zgodności z krajowymi przepisami szwajcarskimi z drugiej strony. Odnośnie do wydawania jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa i zezwoleń UE na użytkowanie pojazdów kolejowych, do celów wydawania certyfikatów bezpieczeństwa i zezwoleń na użytkowanie pojazdów w szwajcarskiej sieci kolejowej, Agencja powinna traktować jako dowód przeprowadzoną przez Szwajcarię ocenę zgodności w wymogami szwajcarskich przepisów odpowiadających odnośnym przepisom prawa Unii Europejskiej. |
(7) |
Należy wzajemnie uznawać certyfikaty WE i deklaracje WE ustanowione na podstawie dyrektywy (UE) 2016/797. |
(8) |
Aby ograniczyć obciążenie administracyjne, należy zezwolić wnioskodawcom na jednoczesne ubieganie się o wydanie jednolitego certyfikatu bezpieczeństwa lub unijnego zezwolenia na użytkowanie pojazdu wydanych przez Agencję, jak również na weryfikację przez Szwajcarię przestrzegania jej przepisów krajowych. W tym celu należy też umożliwić wnioskodawcom korzystanie z punktu kompleksowej obsługi, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/796 (6). Należy przyznać Szwajcarii dostęp do punktu kompleksowej obsługi, a Agencja i Szwajcaria powinny współpracować w zakresie niezbędnym do wykonania niniejszej decyzji. |
(9) |
Przepisy krajowe, o których mowa w art. 13 ust. 2 dyrektywy (UE) 2016/797 i w art. 8 ust. 2 dyrektywy (UE) 2016/798, mające zastosowanie do wydawania certyfikatów bezpieczeństwa i zezwoleń na użytkowanie pojazdów kolejowych na terytorium Szwajcarii (dalej „przepisy krajowe”) należy notyfikować na potrzeby publikacji za pomocą systemu elektronicznego, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia (UE) 2016/796. Obszary, w których obowiązują szwajcarskie przepisy krajowe, powinny zostać wymienione w załączniku 1 do Umowy. |
(10) |
Szwajcaria i Unia Europejska zobowiązały się do usunięcia zbędnych przepisów krajowych, które stanowią przeszkodę dla interoperacyjności i płynnego ruchu kolejowego między Szwajcarią a Unią Europejską. Niektóre krajowe przepisy szwajcarskie wymienione w załączniku 1 do Umowy mogą być niezgodne z technicznymi specyfikacjami interoperacyjności i powinny przed dniem 31 grudnia 2020 r. zostać poddane przeglądowi prowadzącemu do ich wyeliminowania, zmiany lub utrzymania. |
(11) |
Należy uchylić decyzję Wspólnego Komitetu nr 1/2013. Z uwagi na fakt, że zgodnie z dyrektywami (UE) 2016/797 i (UE) 2016/798 niektóre państwa członkowskie mają transponować te dyrektywy dopiero do dnia 16 czerwca 2020 r., do tego dnia art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 tej decyzji Wspólnego Komitetu nadal powinny mieć zastosowanie w odniesieniu do tych państw członkowskich. |
(12) |
Deklaracje WE zgodności, przydatności do stosowania i weryfikacji, certyfikaty weryfikacji WE oraz zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji podsystemów, pojazdów i danego typu pojazdów, a także certyfikaty bezpieczeństwa uznane zgodnie z decyzją nr 1/2013 powinny być nadal uznawane na warunkach, na których zostały wydane. |
(13) |
Przepisy przejściowe niniejszej decyzji powinny mieć zastosowanie do dnia 31 grudnia 2020 r., w oczekiwaniu na zmianę Umowy w celu rozszerzenia na szwajcarską sieć kolejową roli Agencji w dziedzinie certyfikatów bezpieczeństwa i zezwoleń na użytkowanie pojazdów kolejowych, Wspólny komitet powinien rozważyć przedłużenie obowiązywania środków przejściowych po dniu 31 grudnia 2020 r., jeżeli jest prawdopodobne, że przepisy prawne równoważne z rozporządzeniem (UE) 2016/796, dyrektywami (UE) 2016/797 i (UE) 2016/798 nie będą stosowane do dnia 31 grudnia 2020 r., |
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Załącznik 1 do Umowy zastępuje się załącznikiem do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
1. Spełnienie wymagań dotyczących korzystania przez przedsiębiorstwo kolejowe ze szwajcarskiej sieci kolejowej może być ustalone na łącznej podstawie:
— |
jednolitego certyfikatu bezpieczeństwa wydanego przez Agencję zgodnie z art. 10 dyrektywy (UE) 2016/798, oraz |
— |
decyzji Szwajcarii o weryfikacji przestrzegania krajowych przepisów szwajcarskich, o których mowa w art. 6 ust. 1. |
Do celów akapitu pierwszego Szwajcaria uznaje jednolite certyfikaty bezpieczeństwa wydane przez Agencję zgodnie z art. 10 dyrektywy (UE) 2016/798.
Krajowe organy szwajcarskie przeprowadzają weryfikację przestrzegania przepisów krajowych w terminie przewidzianym w art. 6 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/763 (7).
2. Na potrzeby wydawania jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa do wykorzystywania w ramach sieci kolejowej Unii Europejskiej Agencja traktuje jako dowód ocenę zgodności z wymogami szwajcarskich przepisów odpowiadających odnośnym przepisom prawa Unii Europejskiej, przeprowadzoną przez Szwajcarię do celów wydania certyfikatu bezpieczeństwa wykorzystywanego w ramach szwajcarskiej sieci kolejowej.
3. Wnioskodawca może jednocześnie złożyć wniosek o jednolity certyfikat bezpieczeństwa oraz o decyzję o weryfikacji zgodności ze szwajcarskimi przepisami krajowymi. W takim przypadku Agencja i Szwajcaria współpracują, aby zapewnić podjęcie decyzji w sprawie jednolitego certyfikatu bezpieczeństwa oraz w sprawie weryfikacji zgodności ze szwajcarskimi przepisami krajowymi w terminach określonych w art. 6 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/763 i zgodnie z ust. 1 akapit trzeci.
Artykuł 3
1. Przestrzeganie wymogów dotyczących zezwoleń na użytkowanie pojazdów w ramach szwajcarskiej sieci kolejowej może zostać stwierdzone na łącznej podstawie:
— |
unijnego zezwolenia na użytkowanie pojazdu wydanego przez Agencję zgodnie z art. 21 i art. 24 dyrektywy (UE) 2016/797, oraz |
— |
decyzji Szwajcarii o weryfikacji przestrzegania krajowych przepisów szwajcarskich, o których mowa w art. 6 ust. 1. |
Do celów akapitu pierwszego Szwajcaria uznaje unijne zezwolenia na użytkowanie pojazdów kolejowych wydane przez Agencję zgodnie z art. 21 i 24 dyrektywy (UE) 2016/797.
Szwajcaria przeprowadza weryfikację przestrzegania przepisów krajowych w terminie określonym w art. 34 rozporządzenia (UE) 2018/545 (8).
2. Na potrzeby wydawania unijnych zezwoleń na użytkowanie pojazdów kolejowych w ramach sieci kolejowej Unii Europejskiej Agencja traktuje jako dowód ocenę zgodności z wymogami szwajcarskich przepisów odpowiadających odnośnym przepisom prawa Unii Europejskiej, przeprowadzoną przez Szwajcarię do celów wydania zezwolenia na użytkowanie pojazdu w ramach szwajcarskiej sieci kolejowej.
3. Wnioskodawca może jednocześnie złożyć wniosek o zezwolenie na pojazd w UE oraz o decyzję o weryfikacji zgodności z krajowymi przepisami szwajcarskimi. W takim przypadku Agencja i Szwajcaria współpracują, aby zapewnić podejmowanie decyzji w sprawie wniosku o zezwolenie UE na użytkowanie pojazdu oraz w sprawie weryfikacji zgodności z krajowymi przepisami szwajcarskimi w terminach określonych w art. 34 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/545, zgodnie z ust. 1 akapit trzeci.
Artykuł 4
1. Na zasadzie wzajemności uznawane są:
a) |
certyfikaty WE zgodności lub przydatności do stosowania, o których mowa w art. 9 ust. 2 dyrektywy (UE) 2016/797, wydane przez jednostkę notyfikowaną; |
b) |
deklaracje WE zgodności lub przydatności do stosowania, o których mowa w art. 9 i art. 10 ust. 1 dyrektywy (UE) 2016/797, wydane przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela; |
c) |
certyfikaty weryfikacji WE, o których mowa w załączniku IV do dyrektywy (UE) 2016/797, wydane przez jednostkę notyfikowaną; |
d) |
deklaracje weryfikacji WE, o których mowa w art. 15 ust. 1 dyrektywy (UE) 2016/797, wydane przez wnioskodawcę; |
e) |
wykaz jednostek oceniających zgodność Szwajcarii i Unii Europejskiej, przewidziany w art. 38 dyrektywy (UE) 2016/797. |
2. Szwajcaria notyfikuje Komisji Europejskiej i państwom członkowskim Unii Europejskiej jednostki oceniające zgodność posiadające siedzibę w Szwajcarii zgodnie z art. 37 dyrektywy (UE) 2016/797.
Szwajcarskie jednostki notyfikowane mogą prowadzić działalność zgodnie z warunkami określonymi w dyrektywie (UE) 2016/797, pod warunkiem że spełniają wymogi dyrektywy (UE) 2016/797.
Komisja udostępnia publicznie wykaz szwajcarskich jednostek notyfikowanych.
Artykuł 5
1. Wnioski o wydanie decyzji o weryfikacji przestrzegania krajowych przepisów szwajcarskich, o których mowa w art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1, składa się za pośrednictwem punktu kompleksowej obsługi, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia (UE) 2016/796.
2. Wnioski, o których mowa w art. 2 ust. 3 i art. 3 ust. 3, składa się za pośrednictwem punktu kompleksowej obsługi.
3. Szwajcaria rejestruje kopię decyzji o weryfikacji przestrzegania krajowych przepisów krajowych w punkcie kompleksowej obsługi.
4. Do celów niniejszej decyzji Szwajcaria ma dostęp do punktu kompleksowej obsługi.
Artykuł 6
1. Szwajcarskie przepisy krajowe mogą uzupełniać wymogi Unii Europejskiej lub wprowadzać od nich odstępstwo w zakresie, w jakim przepisy te dotyczą parametrów technicznych podsystemów, aspektów operacyjnych oraz personelu wykonującego zadania w zakresie bezpieczeństwa wymienione w załączniku 1 do Umowy.
2. Szwajcaria notyfikuje Agencji przepisy krajowe, o których mowa w ust. 1, do celów publikacji za pomocą systemu komputerowego, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia (UE) 2016/796.
Artykuł 7
1. Decyzja Wspólnego Komitetu nr 1/2013 traci moc ze skutkiem od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji.
2. Art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 decyzji Wspólnego Komitetu nr 1/2013 nadal mają zastosowanie do dnia 16 czerwca 2020 r. w odniesieniu do państw członkowskich, które powiadomiły Agencję i Komisję zgodnie z art. 57 ust. 2 dyrektywy (UE) 2016/797 lub art. 33 ust. 2 dyrektywy (UE) 2016/798.
3. Deklaracje WE zgodności lub przydatności do stosowania, certyfikaty weryfikacji WE oraz deklaracje weryfikacji WE uznane zgodnie z decyzją nr 1/2013 Wspólnego Komitetu są uznawane zgodnie z warunkami, w których zostały wydane.
4. Certyfikaty bezpieczeństwa oraz zezwolenia na dopuszczenie do eksploatacji podsystemów, pojazdów oraz danych typów pojazdów, uznane zgodnie z decyzją nr 1/2013 Wspólnego Komitetu, pozostają uznane zgodnie z warunkami, w których zostały wydane.
Artykuł 8
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Artykuły 2, 3, 4 i 5 obowiązują do dnia 31 grudnia 2020 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 13 grudnia 2019 r.
W imieniu Unii Europejskiej
Elisabeth WERNER
Przewodnicząca
W imieniu Konfederacji Szwajcarskiej
Peter FÜGLISTALER
Przewodniczący Delegacji Szwajcarii
(1) Decyzja nr 1/2013 Komitetu ds. Transportu Lądowego Wspólnota/Szwajcaria z dnia 6 grudnia 2013 r. zmieniająca załącznik 1 do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie kolejowego i drogowego transportu towarów i osób (Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 79).
(2) Dyrektywa 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 95/18/WE w sprawie przyznawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym, oraz dyrektywę 2001/14/WE w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz certyfikację w zakresie bezpieczeństwa (Dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa kolei), (Dz.U. L 164 z 30.4.2004, s. 44).
(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (Dz.U. L 191 z 18.7.2008, s. 1).
(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 44).
(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 102).
(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/796 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Kolejowej Unii Europejskiej i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 881/2004 (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 1).
(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/763 z dnia 9 kwietnia 2018 r. ustanawiające praktyczne zasady wydawania jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa przedsiębiorstwom kolejowym na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 653/2007. (Dz.U. L 129 z 25.5.2018, s. 49).
(8) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/545 z dnia 4 kwietnia 2018 r. ustanawiające uzgodnienia praktyczne na potrzeby procesu udzielania zezwoleń dla pojazdów kolejowych i zezwoleń dla typu pojazdu kolejowego zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 (Dz.U. L 90 z 6.4.2018, s. 66).
ZAŁĄCZNIK
‘ ZAŁĄCZNIK 1
Obowiązujące przepisy
Zgodnie z art. 52 ust. 6 niniejszej Umowy Szwajcaria stosuje przepisy prawne równoważne z wymienionymi poniżej przepisami:
Odpowiednie przepisy prawa unijnego
Sekcja 1 – Dostęp do zawodu
— |
Dyrektywa 2006/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie użytkowania pojazdów najmowanych bez kierowców w celu przewozu drogowego rzeczy (wersja skodyfikowana) (Dz.U. L 33 z 4.2.2006, s. 82). |
— |
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 51), ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (UE) nr 517/2013 z 13 maja 2013 (Dz.U. L 158 z 10.6.2013, s. 1). |
— |
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 72), ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (UE) nr 517/2013 z 13 maja 2013 (Dz.U. L 158 z 10.6.2013, s. 1). Do celów niniejszej umowy:
|
— |
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 88), ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (UE) nr 517/2013 z 13 maja 2013 (Dz.U. L 158 z 10.6.2013, s. 1). Na potrzeby niniejszego rozporządzenia przepisy rozdziału V rozporządzenia (WE) nr 1073/2009 (dotyczące kabotażu) nie mają zastosowania. |
— |
Decyzja Komisji 2009/992/UE z dnia 17 grudnia 2009 r. w sprawie minimalnych wymogów dotyczących danych, które mają być wprowadzane do krajowego rejestru elektronicznego przedsiębiorców transportu drogowego (Dz.U. L 339 z 22.12.2009, s. 36). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1213/2010 z dnia 16 grudnia 2010 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące połączenia krajowych rejestrów elektronicznych przedsiębiorców transportu drogowego (Dz.U. L 335 z 18.12.2010, s. 21). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 361/2014 z dnia 9 kwietnia 2014 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 w odniesieniu do dokumentów dotyczących międzynarodowego autokarowego i autobusowego przewozu osób oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 2121/98 (Dz.U. L 107 z 10.4.2014, s. 39). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/403 z dnia 18 marca 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 w odniesieniu do klasyfikacji poważnych naruszeń przepisów unijnych, które mogą prowadzić do utraty dobrej reputacji przez przewoźnika drogowego, oraz zmieniające załącznik III do dyrektywy 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 74 z 19.3.2016, s. 8). |
Sekcja 2 – Normy socjalne
— |
Dyrektywa 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego (Dz.U. L 80 z 23.3.2002, s. 35). |
— |
Dyrektywa 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców niektórych pojazdów drogowych do przewozu rzeczy lub osób, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady 91/439/EWG i uchylająca dyrektywę Rady 76/914/EWG (Dz.U. L 226 z 10.9.2003, s. 4). |
— |
Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) nr 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 1). |
— |
Dyrektywa 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i (EWG) nr 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylająca dyrektywę Rady 88/599/EWG (Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 35), ostatnio zmieniona rozporządzeniem Komisji (UE) 2016/403 z dnia 18 marca 2016 r. (Dz.U. L 74 z 19.3.2016, s. 8). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 581/2010 z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie maksymalnych okresów na wczytanie odpowiednich danych z jednostek pojazdowych oraz kart kierowców (Dz.U. L 168 z 2.7.2010, s. 16). |
— |
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 1). |
— |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/68 z dnia 21 stycznia 2016 r. w sprawie wspólnych procedur i specyfikacji koniecznych do wzajemnego połączenia elektronicznych rejestrów kart kierowcy (Dz.U. L 15 z 22.1.2016, s. 51), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/1503 z dnia 25 sierpnia 2017 r. (Dz.U. L 221 z 26.8.2017, s. 10). |
— |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/799 z dnia 18 marca 2016 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 ustanawiającego wymogi dotyczące budowy, sprawdzania, instalacji, użytkowania i naprawy tachografów oraz ich elementów składowych (Dz.U. L 139 z 26.5.2016, s. 1), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/502 z dnia 28 lutego 2018 r. (Dz.U. L 85 z 28.3.2018, s. 1). |
— |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/548 z dnia 23 marca 2017 r. ustanawiające standardowy formularz pisemnego oświadczenia w sprawie usunięcia lub naruszenia plomby tachografu (Dz.U. L 79 z 24.3.2017, s. 1). |
— |
Decyzja Komisji (UE) 2017/1013 z dnia 30 marca 2017 r. ustalająca znormalizowany formularz sprawozdawczy przewidziany w art. 17 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 153 z 16.6.2017, s. 28). |
Sekcja 3 – Normy techniczne
Pojazdy silnikowe
— |
Dyrektywa Rady 70/157/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu hałasu i układu wydechowego pojazdów silnikowych (Dz.U. L 42 z 23.2.1970, s. 16), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2007/34/WE z dnia 14 czerwca 2007 r. (Dz.U. L 155 z 15.6.2007, s. 49). |
— |
Dyrektywa Rady 88/77/EWG Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 1987 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają zostać podjęte przeciwko emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych przez silniki wysokoprężne stosowane w pojazdach oraz emisji zanieczyszczeń gazowych z silników z wymuszonym zapłonem napędzanych gazem ziemnym lub gazem płynnym stosowanych w pojazdach (Dz.U. L 36 z 9.2.1988, s. 33), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2001/27/WE z dnia 10 kwietnia 2001 r. (Dz.U. L 107 z 18.4.2001, s. 10). |
— |
Dyrektywa Rady 91/671/EWG z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do obowiązkowego stosowania pasów bezpieczeństwa w pojazdach poniżej 3,5 tony (Dz.U. L 373 z 31.12.1991, s. 26), ostatnio zmieniona dyrektywą wykonawczą Komisji 2014/37/UE z dnia 27 lutego 2014 r. (Dz.U. L 59 z 28.2.2014, s. 32). |
— |
Dyrektywa Rady 92/6/EWG z dnia 10 lutego 1992 r. w sprawie montowania i zastosowania urządzeń ograniczenia prędkości w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych we Wspólnocie (Dz.U. L 57 z 2.3.1992, s. 27), zmieniona dyrektywą 2002/85/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. (Dz.U. L 327 z 4.12.2002, s. 8). |
— |
Dyrektywa Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 r. ustanawiająca dla niektórych pojazdów kołowych poruszających się na terytorium Wspólnoty maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalne dopuszczalne obciążenia w ruchu międzynarodowym (Dz.U. L 235 z 17.9.1996, s. 59), zmieniona dyrektywą 2002/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 lutego 2002 r. (Dz.U. L 67 z 9.3.2002, s. 47). |
— |
Rozporządzenie Rady (WE) nr 2411/98 z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie uznawania w ruchu wewnątrzwspólnotowym znaków wyróżniających państwo członkowskie, w którym zarejestrowano pojazdy silnikowe i ich przyczepy (Dz.U. L 299 z 10.11.1998, s. 1). |
— |
Dyrektywa 2000/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2000 r. w sprawie drogowej kontroli przydatności do ruchu pojazdów użytkowych poruszających się we Wspólnocie (Dz.U. L 203 z 10.8.2000, s. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2010/47/UE z dnia 5 lipca 2010 r. (Dz.U. L 173 z 8.7.2010, s. 33). |
— |
Dyrektywa 2005/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 września 2005 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do działań, które należy podjąć przeciwko emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych przez silniki wysokoprężne stosowane w pojazdach oraz emisji zanieczyszczeń gazowych z silników o zapłonie iskrowym zasilanych gazem ziemnym lub gazem płynnym stosowanych w pojazdach (Dz.U. L 275 z 20.10.2005, s. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2008/74/WE z dnia 18 lipca 2008 r. (Dz.U. L 192 z 19.7.2008, s. 51). |
— |
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dotyczące homologacji typu pojazdów silnikowych i silników w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i obsługi technicznej pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i dyrektywę 2007/46/WE oraz uchylające dyrektywy 80/1269/EWG, 2005/55/WE i 2005/78/WE (Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 133/2014 z dnia 31 stycznia 2014 r. (Dz.U. L 47 z 18.2.2014, s. 1). |
— |
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczonych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych (Dz.U. L 200 z 31.7.2009, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) 2016/1004 z dnia 22 czerwca 2016 r. (Dz.U. L 165 z 23.6.2016, s. 1). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 582/2011 z dnia 25 maja 2011 r. wykonujące i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz zmieniające załączniki I i III do dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 167 z 25.6.2011, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 627/2014 z dnia 12 czerwca 2014 r. (Dz.U. L 174 z 13.6.2014, s. 28). |
— |
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/45/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie okresowych badań zdatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz uchylająca dyrektywę 2009/40/WE (Dz.U. L 127 z 29.4.2014, s. 51). |
— |
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 540/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie poziomu dźwięku pojazdów silnikowych i zamiennych układów tłumiących oraz zmieniające dyrektywę 2007/46/WE i uchylające dyrektywę 70/157/EWG (Dz.U. L 158 z 27.5.2014, s. 131), zmienione rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/1576 z dnia 26 czerwca 2017 r. (Dz.U. L 239 z 19.9.2017, s. 3). |
Transport materiałów niebezpiecznych
— |
Dyrektywa Rady 95/50/WE z dnia 6 października 1995 r. w sprawie ujednoliconych procedur kontroli drogowego transportu towarów niebezpiecznych (Dz.U. L 249 z 17.10.1995, s. 35), ostatnio zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/54/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. (Dz.U. L 162 z 21.6.2008, s. 11). |
— |
Dyrektywa 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (Dz.U. L 260 z 30.9.2008, s. 13), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji (UE) 2018/1846 z dnia 23 listopada 2018 r. (Dz.U. L 299 z 26.11.2018, s. 58). Do celów niniejszej Umowy w Szwajcarii obowiązują następujące odstępstwa od dyrektywy 2008/68/WE: |
1.
Odstępstwa dla Szwajcarii na podstawie art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/68/WE z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych.
RO - a - CH - 1
Przedmiot: transport w cysternach oleju napędowego i oleju opałowego z numerem UN 1202.
Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: punkty 1.1.3.6 i 6.8
Treść załącznika do dyrektywy: odstępstwa dotyczące przewożonych ilości na jednostkę transportową, przepisy dotyczące budowy cystern.
Treść ustawodawstwa krajowego: cysterny, które nie zostały zbudowane zgodnie z pkt 6.8, lecz zgodnie z prawodawstwem krajowym, o pojemności do 1 210 l i są używane do transportu oleju opałowego lub oleju napędowego z numerem UN 1202, mogą korzystać ze zwolnień w pkt 1.1.3.6 ADR.
Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: punkty 1.1.3.6.3 lit. b) i 6.14 dodatku 1 do rozporządzenia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR; RS 741.621).
Data ważności: 1 stycznia 2023 r.
RO - a - CH - 2
Przedmiot: zwolnienie z wymogu posiadania dokumentu przewozowego dotyczącego niektórych ilości towarów niebezpiecznych, określonych w pkt 1.1.3.6.
Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: punkty 1.1.3.6 i 5.4.1.
Treść załącznika do dyrektywy: wymogi dotyczące dokumentacji przewozowej.
Treść ustawodawstwa krajowego: transport zabrudzonych pustych pojemników należących do kategorii transportowej 4 oraz pełnych lub pustych butli gazowych do aparatów oddechowych używanych przez służby ratunkowe lub jako sprzęt do nurkowania, w ilościach nieprzekraczających limitów określonych w pkt 1.1.3.6, nie podlega obowiązkowi posiadania dokumentu przewozowego, o którym mowa w pkt 5.4.1.
Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: pkt 1.1.3.6.3 lit. c) dodatku 1 do rozporządzenia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR; RS 741.621).
Data ważności: 1 stycznia 2023 r.
RO - a - CH - 3
Przedmiot: transport zabrudzonych pustych cystern przez firmy serwisujące magazyny cieczy zanieczyszczających wodę.
Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: punkty 6.5, 6.8, 8.2 i 9.
Treść załącznika do dyrektywy: budowa, wyposażenie i kontrola cystern i pojazdów; szkolenie kierowców.
Treść ustawodawstwa krajowego: pojazdy i zabrudzone puste cysterny/pojemniki używane przez firmy serwisujące magazyny cieczy zanieczyszczających wodę do przechowywania cieczy w trakcie obsługi technicznej cystern stacjonarnych nie podlegają wymogom w zakresie budowy, wyposażenia i kontroli ani wymogom w zakresie etykietowania i znakowania przy użyciu pomarańczowej tabliczki, określonym przez ADR. Podlegają one szczegółowym wymogom etykietowania i znakowania, a kierowca pojazdu nie ma obowiązku odbycia szkolenia, o którym mowa w pkt 8.2.
Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: pkt 1.1.3.6.3.10 dodatku 1 do rozporządzenia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR; RS 741.621).
Data ważności: 1 stycznia 2023 r.
Odstępstwa dla Szwajcarii na podstawie art. 6 ust. 2 lit. b) ppkt (i) dyrektywy 2008/68/WE z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych.
RO - bi - CH - 1
Przedmiot: transport odpadów z gospodarstw domowych zawierających towary niebezpieczne na składowiska śmieci.
Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: punkty 2, 4.1.10, 5.2 i 5.4.
Treść załącznika do dyrektywy: klasyfikacja, opakowanie zbiorcze, znakowanie i etykietowanie, dokumentacja.
Treść ustawodawstwa krajowego: przepisy obejmują zasady dotyczące uproszczonej klasyfikacji przez eksperta uznanego przez właściwy organ odpadów z gospodarstw domowych zawierających niebezpieczne towary (z gospodarstw domowych) pod kątem użycia odpowiednich pojemników i szkolenia kierowców. Odpady z gospodarstw domowych niemożliwe do sklasyfikowania przez eksperta mogą być przewożone do zakładu przerobu odpadów komunalnych w niewielkich ilościach możliwych do zidentyfikowania poprzez opakowanie i jednostkę transportową.
Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: pkt 1.1.3.7 dodatku 1 do rozporządzenia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR; RS 741.621).
Uwagi: przepisy te mogą być stosowane wyłącznie w odniesieniu do transportu odpadów z gospodarstw domowych zawierających towary niebezpieczne pomiędzy publicznymi zakładami przerobu odpadów komunalnych a składowiskami śmieci.
Data ważności: 1 stycznia 2023 r.
RO - bi - CH - 2
Przedmiot: transport zwrotny sztucznych ogni.
Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: punkty 2.1.2, 5.4.
Treść załącznika do dyrektywy: klasyfikacja i dokumentacja.
Treść ustawodawstwa krajowego: w celu ułatwienia transportu zwrotnego ogni sztucznych z numerami UN 0335, 0336 i 0337 z punktów sprzedaży detalicznej do dostawców przewidziano zwolnienia dotyczące podania w dokumencie przewozowym masy netto i klasyfikacji wyrobów.
Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: pkt 1.1.3.8 dodatku 1 do rozporządzenia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR; RS 741.621).
Uwagi: kontrola szczegółowej zawartości każdej pozycji niesprzedanego wyrobu w każdym opakowaniu jest praktycznie niemożliwa dla wyrobów przeznaczonych do sprzedaży detalicznej.
Data ważności: 1 stycznia 2023 r.
RO - bi - CH - 3
Przedmiot: świadectwo szkolenia ADR dla przejazdów związanych z transportem uszkodzonych pojazdów, przejazdów związanych z naprawą, przejazdów wykonywanych w celu przeprowadzenia przeglądu pojazdu-cysterny/cysterny oraz przejazdów wykonywanych pojazdami-cysternami przez ekspertów odpowiedzialnych za przegląd danego pojazdu.
Odniesienie do sekcji I.1 załącznika I do wymienionej dyrektywy: pkt 8.2.1.
Treść załącznika do dyrektywy: Kierowcy pojazdów muszą mieć ukończone kursy szkoleniowe.
Treść ustawodawstwa krajowego: szkolenie i świadectwo w zakresie ADR nie są wymagane dla przejazdów związanych z transportem uszkodzonych pojazdów lub jazdami próbnymi po naprawie, podróży wykonywanych w celu przeprowadzenia przeglądu pojazdu-cysterny lub jego cysterny oraz podróży wykonywanych przez ekspertów odpowiedzialnych za przegląd pojazdu-cysterny.
Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: instrukcje z dnia 30 września 2008 r. Departamentu Federalnego ds. Środowiska, Transportu, Energii i Komunikacji (DETEC) dotyczące przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.
Uwagi: w niektórych przypadkach uszkodzone pojazdy lub naprawiane pojazdy, a także pojazdy-cysterny przygotowywane do przeglądu technicznego lub kontrolowane w trakcie takiego przeglądu nadal zawierają towary niebezpieczne.
Wymagania pkt 1.3 i 8.2.3 nadal mają zastosowanie.
Data ważności: 1 stycznia 2023 r.
2.
Odstępstwa dla Szwajcarii na podstawie art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/68/WE z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych.
RA - a - CH - 1
Przedmiot: transport w cysternach oleju napędowego i oleju opałowego z numerem UN 1202.
Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do wymienionej dyrektywy: pkt 6.8.
Treść załącznika do dyrektywy: przepisy dotyczące budowy cystern.
Treść ustawodawstwa krajowego: dopuszcza się cysterny, które nie zostały zbudowane zgodnie z pkt 6.8, lecz zgodnie z prawodawstwem krajowym, o pojemności do 1 210 l i używane do transportu oleju opałowego lub oleju napędowego z numerem UN 1202.
Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: załącznik do rozporządzenia DETEC z dnia 3 grudnia 1996 r. dotyczącego przewozu towarów niebezpiecznych koleją i kolejami linowymi (RSD, RS 742.401.6) i pkt 6.14 dodatku 1 do rozporządzenia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (SDR; RS 741.621).
Data ważności: 1 stycznia 2023 r.
RA - a - CH - 2
Przedmiot: dokument przewozowy.
Odniesienie do sekcji II.1 załącznika II do wymienionej dyrektywy: pkt 5.4.1.1.1.
Treść załącznika do dyrektywy: Informacje ogólne wymagane w dokumencie przewozowym.
Treść ustawodawstwa krajowego: W dokumencie przewozowym można stosować termin grupowy jeżeli do tego dokumentu przewozowego załączony jest wykaz zawierający informacje wymagane zgodnie z powyższym.
Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: załącznik do rozporządzenia DETEC z dnia 3 grudnia 1996 r. dotyczącego przewozu towarów niebezpiecznych koleją i kolejami linowymi (RSD, RS 742.401.6).
Data ważności: 1 stycznia 2023 r.
— |
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/35/UE z dnia 16 czerwca 2010 r. w sprawie ciśnieniowych urządzeń transportowych oraz uchylająca dyrektywy Rady 76/767/EWG, 84/525/EWG, 84/526/EWG, 84/527/EWG oraz 1999/36/WE (Dz.U. L 165 z 30.6.2010, s. 1). |
Sekcja 4 – Prawa dostępu i przewozu kolejowego
— |
Dyrektywa Rady 91/440/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych (Dz.U. L 237 z 24.8.1991, s. 25). |
— |
Dyrektywa Rady 95/18/WE z dnia 19 czerwca 1995 r. w sprawie wydawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym (Dz.U. L 143 z 27.6.1995, s. 70). |
— |
Dyrektywa Rady 95/19/WE z dnia 19 czerwca 1995 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za infrastrukturę (Dz.U. L 143 z 27.6.1995, s. 75). |
— |
Dyrektywa 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 95/18/WE w sprawie przyznawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym, oraz dyrektywę 2001/14/WE w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz certyfikację w zakresie bezpieczeństwa (dyrektywa w sprawie bezpieczeństwa kolei) (Dz.U. L 164 z 30.4.2004, s. 44), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2014/88/UE z dnia 9 lipca 2014 r. (Dz.U. L 201 z 10.7.2014, s. 9). |
— |
Dyrektywa 2007/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie przyznawania uprawnień maszynistom prowadzącym lokomotywy i pociągi w obrębie systemu kolejowego Wspólnoty (Dz.U. L 315 z 3.12.2007, s. 51), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji (UE) 2016/882 z dnia 1 czerwca 2016 r. (Dz.U. L 146 z 3.6.2016, s. 22). |
— |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 653/2007 z dnia 13 czerwca 2007 r. w sprawie stosowania wspólnego europejskiego wzoru certyfikatów bezpieczeństwa i wniosków o ich wydanie zgodnie z art. 10 dyrektywy 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz w sprawie okresu ważności certyfikatów bezpieczeństwa wydanych na mocy dyrektywy 2001/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 153 z 14.6.2007, s. 9), zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 445/2011 z dnia 10 maja 2011 r. (Dz.U. L 122 z 11.5.2011, s. 22). |
— |
Decyzja Komisji 2007/756/WE z dnia 9 listopada 2007 r. przyjmująca wspólną specyfikację dotyczącą krajowego rejestru pojazdów kolejowych określonego w art. 14 ust. 4 i 5 dyrektyw 96/48/WE i 2001/16/WE (Dz.U. L 305 z 23.11.2007, s. 30), zmieniona decyzją Komisji 2011/107/UE z dnia 10 lutego 2011 r. (Dz.U. L 43 z 17.2.2011, s. 33). |
— |
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (Dz.U. L 191 z 18.7.2008, s. 1), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2014/38/UE z dnia 10 marca 2014 r. (Dz.U. L 70 z 11.3.2014, s. 20). |
— |
Decyzja Komisji 2009/965/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie dokumentu referencyjnego, o którym mowa w art. 27 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE w sprawie interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (Dz.U. L 341 z 22.12.2009, s. 1), ostatnio zmieniona decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2015/2299 z dnia 17 listopada 2015 r. (Dz.U. L 324 z 10.12.2015, s. 15). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 36/2010 z dnia 3 grudnia 2009 r. w sprawie wspólnotowych wzorów licencji maszynisty, świadectw uzupełniających, uwierzytelnionych odpisów świadectw uzupełniających oraz wniosków o wydanie licencji maszynisty zgodnie z dyrektywą 2007/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 13 z 19.1.2010, s. 1). |
— |
Decyzja Komisji 2010/713/UE z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie modułów procedur oceny zgodności, przydatności do stosowania i weryfikacji WE stosowanych w technicznych specyfikacjach interoperacyjności przyjętych na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE (Dz.U. L 319 z 4.12.2010, s. 1). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1158/2010 z dnia 9 grudnia 2010 r. w sprawie wspólnej metody oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do zgodności z wymogami dotyczącymi uzyskania kolejowych certyfikatów bezpieczeństwa, Dz.U. L 326 z 10.12.2010, s. 11. |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1169/2010 z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie wspólnej metody oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do zgodności z wymogami dotyczącymi uzyskania kolejowych autoryzacji w zakresie bezpieczeństwa (Dz.U. L 327 z 11.12.2010, s. 13). |
— |
Rozporządzenie (UE) nr 201/2011 z dnia 1 marca 2011 r. w sprawie wzoru deklaracji zgodności z dopuszczonym typem pojazdu szynowego (Dz.U. L 57 z 2.3.2011, s. 8). |
— |
Decyzja Komisji 2011/275/UE z dnia 26 kwietnia 2011 r. dotycząca technicznej specyfikacji interoperacyjności podsystemu »Infrastruktura« transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych (Dz.U. L 126 z 14.5.2011, s. 53), zmieniona decyzją Komisji 2012/464/UE z dnia 23 lipca 2012 r. (Dz.U. L 217 z 14.8.2012, s. 20). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 445/2011 z dnia 10 maja 2011 r. w sprawie systemu certyfikacji podmiotów odpowiedzialnych za utrzymanie w zakresie obejmującym wagony towarowe oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 653/2007 (Dz.U. L 122 z 11.5.2011, s. 22). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 454/2011 z dnia 5 maja 2011 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu »Aplikacje telematyczne dla przewozów pasażerskich« transeuropejskiego systemu kolei (Dz.U. L 123 z 12.5.2011, s. 11), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/775 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 103). |
— |
Decyzja wykonawcza Komisji 2011/665/UE z dnia 4 października 2011 r. w sprawie europejskiego rejestru typów pojazdów kolejowych dopuszczonych do eksploatacji (Dz.U. L 264 z 8.10.2011, s. 32). |
— |
Decyzja Komisji 2011/765/UE z dnia 22 listopada 2011 r. w sprawie kryteriów uznawania ośrodków szkoleniowych prowadzących szkolenia zawodowe dla maszynistów, kryteriów uznawania egzaminatorów maszynistów, jak również kryteriów organizowania egzaminów zgodnie z dyrektywą 2007/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 314 z 29.11.2011, s. 36). |
— |
Decyzja Komisji 2012/88/UE z dnia 25 stycznia 2012 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności w zakresie podsystemów »Sterowanie« transeuropejskiego systemu kolei (Dz.U. L 51 z 23.2.2012, s. 1), ostatnio zmieniona decyzją Komisji (UE) 2015/14 z dnia 5 stycznia 2015 r. (Dz.U. L 3 z 7.1.2015, s. 44). |
— |
Decyzja Komisji 2012/757/UE z dnia 14 listopada 2012 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności w zakresie podsystemu »Ruch kolejowy« systemu kolei w Unii Europejskiej i zmieniająca decyzję 2007/756/WE (Dz.U. L 345 z 15.12.2012, s. 1), zmieniona decyzją Komisji 2013/710/UE z dnia 2 grudnia 2013 r. (Dz.U. L 323 z 4.12.2013, s. 35). W Szwajcarii mają zastosowanie następujące przepisy krajowe, o których mowa w art. 6 decyzji nr 2/2019 Wspólnego Komitetu:
|
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1078/2012 z dnia 16 listopada 2012 r. w sprawie wspólnej metody oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do monitorowania, która ma być stosowana przez przedsiębiorstwa kolejowe i zarządców infrastruktury po otrzymaniu certyfikatu bezpieczeństwa lub autoryzacji bezpieczeństwa oraz przez podmioty odpowiedzialne za utrzymanie (Dz.U. L 320 z 17.11.2012, s. 8). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 321/2013 z dnia 13 marca 2013 r. dotyczące technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu »Tabor – wagony towarowe« systemu kolei w Unii Europejskiej i uchylające decyzję 2006/861/WE (Dz.U. L 104 z 12.4.2013, s. 1), zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) 2015/924 z dnia 8 czerwca 2015 r. (Dz.U. L 150 z 17.6.2015, s. 10). |
— |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 402/2013 z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie wspólnej metody oceny bezpieczeństwa w zakresie wyceny i oceny ryzyka i uchylające rozporządzenie (WE) nr 352/2009 (Dz.U. L 121 z 3.5.2013, s. 8), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/1136 z dnia 13 lipca 2015 r. (Dz.U. L 185 z 14.7.2015, s. 6). |
— |
Decyzja wykonawcza Komisji 2014/880/UE z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie wspólnych specyfikacji rejestru infrastruktury kolejowej i uchylająca decyzję wykonawczą 2011/633/UE (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 489). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1300/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie technicznych specyfikacji interoperacyjności odnoszących się do dostępności systemu kolei Unii dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej możliwości poruszania się (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 1), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/772 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 1). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1301/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu »Energia« systemu kolei w Unii (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 179), zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/868 z dnia 13 czerwca 2018 r. (Dz.U. L 149 z 14.6.2018, s. 16). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1302/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu »Tabor – lokomotywy i tabor pasażerski« systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 228), ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/868 z dnia 13 czerwca 2018 r. (Dz.U. L 149 z 14.6.2018, s. 16). W Szwajcarii mają zastosowanie następujące przepisy krajowe, o których mowa w art. 6 decyzji nr 2/2019 Wspólnego Komitetu:
|
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1303/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. w sprawie technicznych specyfikacji interoperacyjności w zakresie aspektu »Bezpieczeństwo w tunelach kolejowych« systemu kolei w Unii (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 394). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1304/2014 z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie technicznych specyfikacji interoperacyjności podsystemu »Tabor kolejowy – hałas«, zmieniające decyzję 2008/232/WE i uchylające decyzję 2011/229/UE (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 421). |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1305/2014 z dnia 11 grudnia 2014 r. dotyczące technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu aplikacji telematycznych dla przewozów towarowych wchodzącego w skład systemu kolei w Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 62/2006 (Dz.U. L 356 z 12.12.2014, s. 438), ostatnio zmienione rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/778 z dnia 16 maja 2019 r. (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 356). |
— |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/171 z dnia 4 lutego 2015 r. w sprawie niektórych aspektów procedury wydawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym (Dz.U. L 29 z 5.2.2015, s. 3). |
— |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/909 z dnia 12 czerwca 2015 r. w sprawie zasad obliczania kosztów, które są ponoszone bezpośrednio jako rezultat przejazdu pociągu (Dz.U. L 148 z 13.6.2015, s. 17). |
— |
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie interoperacyjności systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 44). W Szwajcarii stosuje się wyłącznie następujące przepisy: art. 7 (ust. 1–3), 8–10, 12, 15, 17, 21 (bez ust. 7), 22–25, 27–42, 44, 45 i 49 oraz załączniki II, III i IV. |
— |
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei (Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 102). W Szwajcarii stosuje się wyłącznie następujące przepisy: art. 9, 10 (bez ust. 7), 13, 14 i 17 oraz załącznik III. |
— |
Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/919 z dnia 27 maja 2016 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności w zakresie podsystemów »Sterowanie« systemu kolei w Unii Europejskiej (Dz.U. L 158 z 15.6.2016, s. 1). W Szwajcarii mają zastosowanie następujące przepisy krajowe, o których mowa w art. 6 decyzji nr 2/2019 Wspólnego Komitetu:
|
— |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/545 z dnia 4 kwietnia 2018 r. ustanawiające uzgodnienia praktyczne na potrzeby procesu udzielania zezwoleń dla pojazdów kolejowych i zezwoleń dla typu pojazdu kolejowego zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 (Dz.U. L 90 z 6.4.2018, s. 66). |
— |
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/761 z dnia 16 lutego 2018 r. ustanawiające wspólne metody oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do nadzoru sprawowanego przez krajowe organy ds. bezpieczeństwa po wydaniu jednolitego certyfikatu bezpieczeństwa lub autoryzacji w zakresie bezpieczeństwa na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 i uchylające rozporządzenie Komisji (UE) nr 1077/2012 (Dz.U. L 129 z 25.5.2018, s. 16). |
— |
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/762 z dnia 8 marca 2018 r. ustanawiające wspólne metody oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do wymogów dotyczących systemu zarządzania bezpieczeństwem na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 1158/2010 i (UE) nr 1169/2010 (Dz.U. L 129 z 25.5.2018, s. 26). |
— |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/763 z dnia 9 kwietnia 2018 r. ustanawiające praktyczne zasady wydawania jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa przedsiębiorstwom kolejowym na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/798 oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 653/2007 (Dz.U. L 129 z 25.5.2018, s. 49). |
— |
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/250 z dnia 12 lutego 2019 r. w sprawie wzorów deklaracji WE i certyfikatów dotyczących składników interoperacyjności i podsystemów kolei w oparciu o model deklaracji zgodności z dopuszczonym typem pojazdu kolejowego oraz w oparciu o procedury weryfikacji WE podsystemów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/797 oraz uchylające rozporządzenie Komisji (UE) nr 201/2011 (Dz.U. L 42 z 13.2.2019, s. 9). |
— |
Zalecenie Komisji (UE) 2019/780 z dnia 16 maja 2019 r. w sprawie praktycznych zasad wydawania autoryzacji w zakresie bezpieczeństwa zarządcom infrastruktury (Dz.U. L 139 I z 27.5.2019, s. 390). |
Sekcja 5 – Inne dziedziny
— |
Dyrektywa Rady 92/82/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek podatków akcyzowych dla olejów mineralnych (Dz.U. L 316 z 31.10.1992, s. 19). |
— |
Dyrektywa 2004/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych wymagań bezpieczeństwa dla tuneli w transeuropejskiej sieci drogowej (Dz.U. L 167 z 30.4.2004, s. 39). |
— |
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/96/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury drogowej, Dz.U. L 319 z 29.11.2008, s. 59. |