1.7.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 171/63

(1)

Uznając, że brak stabilności w przychodach z wywozu może mieć ujemny wpływ na rozwój państw AKP, państwa sygnatariusze umowy o partnerstwie AKP-WE ustaliły system dodatkowego wsparcia, mający na celu ograniczenie ujemnego wpływu braku stabilności w przychodach z wywozu produktów rolnych i przemysłu wydobywczego i potwierdzają, że celem tego wsparcia jest zabezpieczenie reform i polityk społeczno-gospodarczych, które mogłyby ucierpieć wskutek obniżenia przychodów, oraz zaradzenie ujemnemu wpływowi braku stabilności w przychodach z wywozu produktów rolnych i przemysłu wydobywczego.

(2)

Zgodnie z art. 11 załącznika II do umowy o partnerstwie AKP-WE postanowienia zawarte w rozdziale 3 tego załącznika dotyczące warunków finansowania w przypadku przejściowych wahań w przychodach z wywozu podlegają przeglądowi nie później niż w terminie dwóch lat, a następnie na wniosek jednej ze Stron.

(3)

System wsparcia mający na celu ograniczenie ujemnego wpływu braku stabilności w przychodach z wywozu został zmieniony po raz pierwszy decyzją nr 2/2004 Rady Ministrów AKP-WE z dnia 30 czerwca 2004 r.

(4)

Podczas podpisywania, dnia 25 czerwca 2005 r. w Luksemburgu, zmienionej umowy o partnerstwie AKP-WE, strony złożyły wspólną deklarację stwierdzającą, że „Rada Ministrów AKP-WE zbada przy zastosowaniu przepisów artykułu 100 umowy z Kotonu wnioski zgłoszone ze strony AKP dotyczące załącznika II do umowy z Kotonu w sprawie przejściowych wahań przychodów z wywozu”.

(5)

Należy usprawnić funkcjonowanie systemu finansowania przejściowych wahań w przychodach z wywozu, tak aby lepiej odpowiadał swym celom,

1)

artykuł 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„Kryteria kwalifikujące

1.   Uprawnienie do środków dodatkowych jest ustalane na podstawie:

2)

artykuł 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Uprawnienie do dodatkowego wsparcia stosuje się tylko w przypadku straty przychodów z wywozu określonej w ust. 1 wynoszącej co najmniej 0,5 % PKB. Uprawnienie do dodatkowego wsparcia jest ograniczone do trzech kolejnych lat.”;

3)

artykuł 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   Środki dodatkowe są wykazywane na rachunkach funduszów publicznych zainteresowanego kraju. Są one wykorzystywane w roku następującym po roku stosowania, zgodnie z zasadami i metodami planowania, w tym postanowieniami szczególnymi załącznika IV »Procedury realizacji i zarządzania«, na podstawie umów zawartych wcześniej przez Wspólnotę i zainteresowane państwo AKP. Za zgodą obu Stron środki mogą zostać wykorzystane na finansowanie programów włączonych w budżet krajowy. Jednakże część środków dodatkowych może być również zarezerwowana dla konkretnych sektorów, a zwłaszcza na rozwój systemów ubezpieczeń handlowych, służących do zabezpieczenia się przed ryzykiem wahań w przychodach z wywozu.”;

4)

w załączniku II rozdział 3 dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 9a

1.   Kwota dodatkowego wsparcia finansowego jest równa stracie w przychodach z wywozu pomnożonej przez średnią arytmetyczną stosunku »dochody rządu centralnego/PKB« w czterech latach poprzedzających rok stosowania przy wyłączeniu wartości skrajnej i ograniczeniu stosunku do maksymalnej wysokości 25 %.

2.   Komisja dokonuje analizy danych dostarczonych przez państwa AKP w celu ustalenia uprawnienia i dodatkowego wsparcia finansowego określonego w art. 9 w walucie lokalnej, skorygowanej o stopę inflacji. Komisja przeliczy następnie potencjalną kwotę dodatkowego wsparcia finansowego na euro, zgodnie z obowiązującymi procedurami.

3.   W ramach przydziału puli środków przeznaczonych na finansowanie krajowych programów orientacyjnych Komisja ustala roczną pulę środków na wsparcie w przypadku przejściowych wahań w przychodach z wywozu, obejmującą ogół państw AKP. W przypadku gdyby suma wsparcia finansowego obliczona na podstawie kryteriów określonych w art. 9 przekroczyła kwotę tej puli środków, podział przydziałów krajowych dokonuje się proporcjonalnie do potencjalnej kwoty dodatkowego wsparcia finansowego dla poszczególnych państw AKP wyrażonej w euro.”;

5)

artykuł 10 otrzymuje brzmienie:

„System przydzielania środków dodatkowych przewiduje zaliczki na pokrycie wszelkich opóźnień w uzyskiwaniu ujednoliconych danych statystycznych dotyczących handlu, zapewniające możliwość włączenia wspomnianych środków do budżetu nie później niż w drugim roku następującym po roku stosowania. Zaliczki są przydzielane wyłącznie państwom, w których wsparcie finansowe z tytułu FLEX może być realizowane za pośrednictwem ogólnej pomocy budżetowej. Zaliczki są uruchamiane na podstawie tymczasowych danych statystycznych dotyczących wywozu, przygotowanych przez rząd i przedłożonych Komisji. Maksymalna zaliczka wynosi 100 % kwoty dodatkowego wsparcia finansowego szacowanego na rok stosowania. Kwoty uruchomione w ten sposób są dostosowywane w świetle ostatecznych, ujednoliconych danych statystycznych dotyczących wywozu. Dane te przedkładane są najpóźniej 31 grudnia drugiego roku następującego po roku ich stosowania.”.