This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02019R1009-20230316
Regulation (EU) 2019/1009 of the European Parliament and of the Council of 5 June 2019 laying down rules on the making available on the market of EU fertilising products and amending Regulations (EC) No 1069/2009 and (EC) No 1107/2009 and repealing Regulation (EC) No 2003/2003 (Text with EEA relevance)Text with EEA relevance
Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiające przepisy dotyczące udostępniania na rynku produktów nawozowych UE, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i (WE) nr 1107/2009 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 (Tekst mający znaczenie dla EOG)Tekst mający znaczenie dla EOG.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiające przepisy dotyczące udostępniania na rynku produktów nawozowych UE, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i (WE) nr 1107/2009 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 (Tekst mający znaczenie dla EOG)Tekst mający znaczenie dla EOG.
02019R1009 — PL — 16.03.2023 — 003.002
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/1009 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiające przepisy dotyczące udostępniania na rynku produktów nawozowych UE, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i (WE) nr 1107/2009 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 170 z 25.6.2019, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/1768 z dnia23 czerwca 2021 r. |
L 356 |
8 |
8.10.2021 |
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/2086 z dnia 5 lipca 2021 r. |
L 427 |
120 |
30.11.2021 |
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/2087 z dnia 6 lipca 2021 r. |
L 427 |
130 |
30.11.2021 |
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/2088 z dnia 7 lipca 2021 r. |
L 427 |
140 |
30.11.2021 |
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/1171 z dnia 22 marca 2022 r. |
L 183 |
2 |
8.7.2022 |
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/1519 z dnia 5 maja 2022 r. |
L 236 |
5 |
13.9.2022 |
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2023/409 z dnia18 listopada 2022 r. |
L 59 |
1 |
24.2.2023 |
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/1009
z dnia 5 czerwca 2019 r.
ustanawiające przepisy dotyczące udostępniania na rynku produktów nawozowych UE, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i (WE) nr 1107/2009 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2003/2003
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Zakres stosowania
Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do:
produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, które podlegają wymaganiom rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, gdy są udostępniane na rynku;
środków ochrony roślin objętych zakresem stosowania rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.
Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na stosowanie następujących aktów prawnych:
dyrektywy 86/278/EWG;
dyrektywy 89/391/EWG;
dyrektywy 91/676/EWG;
dyrektywy 2000/60/WE;
dyrektywy 2001/18/WE.
rozporządzenia (WE) nr 852/2004;
rozporządzenia (WE) nr 882/2004;
rozporządzenia (WE) nr 1881/2006;
rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;
rozporządzenia (WE) nr 834/2007;
rozporządzenia (WE) nr 1272/2008;
rozporządzenia (UE) nr 98/2013;
rozporządzenia (UE) nr 1143/2014;
rozporządzenia (UE) 2016/2031;
rozporządzenia (UE) 2016/2284;
rozporządzenia (UE) 2017/625.
Artykuł 2
Definicje
Na użytek niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie następujące definicje:
„produkt nawozowy” oznacza substancję, mieszaninę, mikroorganizm lub każdy inny materiał, stosowane lub przeznaczone do stosowania na rośliny lub ich ryzosferę lub na grzyby lub ich mykosferę, lub przeznaczone do stworzenia ryzosfery lub mykosfery, albo samodzielnie, albo po zmieszaniu z innym materiałem, w celu dostarczania roślinom lub grzybom składników pokarmowych lub w celu poprawy efektywności wykorzystania składników pokarmowych;
„produkt nawozowy UE” oznacza produkt nawozowy, który w momencie udostępniania na rynku ma oznakowanie CE;
„substancja” oznacza substancję zdefiniowaną w art. 3 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;
„mieszanina” oznacza mieszaninę zdefiniowaną w art. 3 pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;
„mikroorganizm” oznacza mikroorganizm zdefiniowany w art. 3 pkt 15 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009;
„postać ciekła” oznacza zawiesinę lub roztwór, przy czym zawiesina to dwufazowy układ dyspersyjny, w którym cząstki stałe zawieszone są w fazie ciekłej, natomiast roztwór to płyn, w którym nie występują cząstki stałe, lub żel i obejmuje pasty;
„postać stała” oznacza postać charakteryzującą się strukturalną sztywnością i odpornością na zmiany kształtu lub objętości, w której atomy są ściśle powiązane ze sobą albo w kształcie regularnej siatki geometrycznej (ciało krystaliczne), albo w sposób nieregularny (ciało amorficzne);
% (m/m)” oznacza procentową zawartość w całkowitej masie produktu nawozowego UE w postaci, w jakiej jest on udostępniany na rynku;
„udostępnianie na rynku” oznacza dostarczanie produktu nawozowego UE na potrzeby dystrybucji lub używania na rynku unijnym w ramach działalności komercyjnej, odpłatnie lub nieodpłatnie;
„wprowadzenie do obrotu” oznacza udostępnienie produktu nawozowego UE na rynku unijnym po raz pierwszy;
„producent” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która wytwarza produkt nawozowy UE lub zleca zaprojektowanie lub wytworzenie produktu nawozowego UE oraz wprowadza ten produkt nawozowy UE do obrotu pod własnym imieniem i nazwiskiem lub własną nazwą lub znakiem towarowym;
„upoważniony przedstawiciel” oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii, która otrzymała od producenta pisemne pełnomocnictwo do działania w jego imieniu w odniesieniu do określonych zadań;
„importer” oznacza dowolną osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii, która wprowadza do obrotu na rynku unijnym produkt nawozowy UE pochodzący z państwa trzeciego;
„dystrybutor” oznacza dowolną osobę fizyczną lub prawną w łańcuchu dostaw, niebędącą producentem ani importerem, która udostępnia na rynku produkt nawozowy UE;
„podmioty gospodarcze” oznaczają producenta, upoważnionego przedstawiciela, importera i dystrybutora;
„specyfikacja techniczna” oznacza dokument określający wymogi techniczne, które muszą być spełniane przez produkt nawozowy UE, przez jego proces produkcyjny lub metody pobierania jego próbek i jego analizy;
„norma zharmonizowana” oznacza normę zharmonizowaną zdefiniowaną w art. 2 pkt 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1025/2012;
„akredytacja” oznacza akredytację zdefiniowaną w art. 2 pkt 10 rozporządzenia (WE) nr 765/2008;
„krajowa jednostka akredytująca” oznacza krajową jednostkę akredytującą zdefiniowaną w art. 2 pkt 11 rozporządzenia (WE) nr 765/2008;
„ocena zgodności” oznacza proces wykazujący, czy zostały spełnione wymogi niniejszego rozporządzenia dotyczące produktu nawozowego UE;
„jednostka oceniająca zgodność” oznacza jednostkę, która wykonuje działania z zakresu oceny zgodności, w tym badania, certyfikację i inspekcję;
„odzyskanie produktu” oznacza dowolny środek mający na celu doprowadzenie do zwrotu produktu nawozowego UE, który już został udostępniony użytkownikowi końcowemu;
„wycofanie z obrotu” oznacza dowolny środek, którego celem jest zapobieżenie udostępnieniu na rynku produktu nawozowego UE w łańcuchu dostaw;
„unijne prawodawstwo harmonizacyjne” oznacza dowolny akt prawny Unii harmonizujący warunki wprowadzania produktów do obrotu.
„oznakowanie CE” oznacza oznakowanie, poprzez które producent wskazuje, że produkt nawozowy UE spełnia mające zastosowanie wymogi określone w unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym ustanawiającym zasady umieszczania tego oznakowania.
Artykuł 3
Swobodny przepływ
Artykuł 4
Wymogi dotyczące produktu
Produkt nawozowy UE musi:
spełniać wymogi określone w załączniku I dla odpowiedniej kategorii funkcji produktu;
spełniać wymogi określone w załączniku II dla odpowiedniej kategorii lub odpowiednich kategorii materiału składowego; oraz
być etykietowany zgodnie z wymogami dotyczącymi etykietowania określonymi w załączniku III.
Artykuł 5
Udostępnienie na rynku
Produkty nawozowe UE są udostępniane na rynku tylko wtedy, gdy są zgodne z niniejszym rozporządzeniem.
ROZDZIAŁ II
OBOWIĄZKI PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH
Artykuł 6
Obowiązki producentów
W przypadku gdy ta procedura oceny zgodności wykazała zgodność danego produktu nawozowego UE z mającymi zastosowanie wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, producenci sporządzają deklarację zgodności UE oraz umieszczają oznakowanie CE.
Na żądanie producenci udostępniają kopię deklaracji zgodności UE innym podmiotom gospodarczym.
W przypadku gdy zostanie to uznane za właściwe z uwagi na działanie produktu nawozowego UE lub stwarzane przez niego zagrożenie, producenci przeprowadzają badania próby takich produktów nawozowych UE udostępnionych na rynku, a także wyjaśniają – i w razie potrzeby ewidencjonują – skargi dotyczące niezgodnych produktów nawozowych UE i przypadki odzyskania takich produktów nawozowych UE, a ponadto informują dystrybutorów o wszelkich tego rodzaju działaniach w zakresie monitorowania.
Artykuł 7
Upoważniony przedstawiciel
W zakres pełnomocnictwa upoważnionego przedstawiciela nie wchodzą obowiązki określone w art. 6 ust. 1 i obowiązek sporządzenia dokumentacji technicznej, o którym mowa w art. 6 ust. 2.
Upoważniony przedstawiciel wykonuje zadania określone w pełnomocnictwie otrzymanym od producenta. Pełnomocnictwo pozwala upoważnionemu przedstawicielowi na wykonywanie co najmniej następujących obowiązków:
przechowywanie deklaracji zgodności UE i dokumentacji technicznej do dyspozycji krajowych organów nadzoru rynku przez 5 lat od wprowadzenia do obrotu produktu nawozowego UE, którego dotyczą te dokumenty;
na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego – przekazywanie mu wszelkich informacji i dokumentacji, które są konieczne do wykazania zgodności danego produktu nawozowego UE;
na żądanie właściwych organów krajowych – podejmowanie z nimi współpracy w działaniach zmierzających do wyeliminowania zagrożenia, jakie stwarzają produkty nawozowe UE objęte pełnomocnictwem upoważnionego przedstawiciela.
Artykuł 8
Obowiązki importerów
W przypadku gdy importer uzna lub ma powody uważać, że produkt nawozowy UE nie jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, importer nie wprowadza produktu nawozowego UE do obrotu, dopóki nie zostanie zapewniona jego zgodność. Ponadto, jeżeli produkt nawozowy UE stanowi zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska, importer informuje o tym producenta oraz organy nadzoru rynku.
Na żądanie importerzy udostępniają kopię deklaracji zgodności UE innym podmiotom gospodarczym.
Artykuł 9
Obowiązki dystrybutorów
W przypadku gdy dystrybutor uzna lub ma powody uważać, że produkt nawozowy UE nie jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, dystrybutor nie udostępnia na rynku produktu nawozowego UE, dopóki nie zostanie zapewniona jego zgodność. Ponadto, w przypadku gdy produkt nawozowy UE stanowi zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dla bezpieczeństwa lub dla środowiska, dystrybutor informuje o tym producenta lub importera, jak również organy nadzoru rynku.
Artykuł 10
Przypadki, w których obowiązki producentów mają zastosowanie do importerów i dystrybutorów
Importer lub dystrybutor jest uznawany za producenta na potrzeby niniejszego rozporządzenia i podlega obowiązkom producenta określonym w art. 6, w przypadku gdy ten importer lub dystrybutor wprowadza do obrotu produkt nawozowy UE pod własnym imieniem i nazwiskiem lub własną nazwą lub znakiem towarowym lub modyfikuje produkt nawozowy UE już znajdujący się w obrocie w taki sposób, że może to mieć wpływ na zgodność z niniejszym rozporządzeniem.
Artykuł 11
Pakowanie i przepakowywanie przez importerów i dystrybutorów
W przypadku gdy importer lub dystrybutor pakuje lub przepakowuje produkt nawozowy UE i nie jest uznawany za producenta na podstawie art. 10, ten importer lub dystrybutor:
zapewnia, aby na opakowaniu znajdowały się jego imię i nazwisko lub nazwa, zarejestrowana nazwa handlowa lub zarejestrowany znak towarowy oraz adres pocztowy, poprzedzone słowami „opakowane przez” lub „przepakowane przez”; oraz
przechowuje wzory pierwotnych informacji, o których mowa w art. 6 ust. 7 lub art. 8 ust. 4, do dyspozycji organów nadzoru rynku przez 5 lat od udostępnienia danego produktu nawozowego UE na rynku.
Artykuł 12
Identyfikacja podmiotów gospodarczych
Na żądanie organów nadzoru rynku podmioty gospodarcze wskazują:
każdy podmiot gospodarczy, który dostarczył im produkt nawozowy UE;
każdy podmiot gospodarczy, któremu dostarczyły produkt nawozowy UE.
ROZDZIAŁ III
ZGODNOŚĆ PRODUKTÓW NAWOZOWYCH UE
Artykuł 13
Domniemanie zgodności
Artykuł 14
Wspólne specyfikacje
Komisja może przyjąć akty wykonawcze ustanawiające wspólne specyfikacje w odniesieniu do wymogów określonych w załączniku I, II lub III lub testów, o których mowa w art. 13 ust. 2, w przypadku gdy:
te wymogi lub testy nie są objęte normami zharmonizowanymi – lub ich częściami – do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
Komisja odnotowuje nieuzasadnione opóźnienia w przyjmowaniu norm zharmonizowanych, o które wystąpiła; lub
w Komisja zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 11 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1025/2012, zdecydowała o utrzymaniu w mocy ograniczenia lub o wycofaniu odniesień do norm zharmonizowanych – lub ich części – którymi objęte są dane wymogi lub testy.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 45 ust. 3.
Artykuł 15
Procedury oceny zgodności
Artykuł 16
Deklaracja zgodności UE
Artykuł 17
Ogólne zasady dotyczące oznakowania CE
Oznakowanie CE podlega ogólnym zasadom określonym w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 765/2008.
Artykuł 18
Reguły i warunki dotyczące umieszczania oznakowania CE
Numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej umieszcza sama jednostka lub, zgodnie z jej instrukcjami, producent lub jego upoważniony przedstawiciel.
Artykuł 19
Utrata statusu odpadu
W niniejszym rozporządzeniu określa się kryteria, na podstawie których materiał będący odpadem w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE może utracić status odpadu, jeżeli będzie zawarty w produkcie nawozowym UE zgodnym z wymogami. W takich przypadkach operację odzysku na podstawie niniejszego rozporządzenia przeprowadza się zanim materiał utraci status odpadu, materiał ten zaś uznaje się za zgodny z warunkami określonymi w art. 6 tej dyrektywy i co za tym idzie, za materiał, który utracił status odpadu z chwilą sporządzenia deklaracji zgodności UE.
ROZDZIAŁ IV
NOTYFIKACJA JEDNOSTEK OCENIAJĄCYCH ZGODNOŚĆ
Artykuł 20
Notyfikacja
Państwa członkowskie notyfikują Komisji i pozostałym państwom członkowskim jednostki upoważnione do wykonywania zadań w zakresie oceny zgodności w charakterze strony trzeciej na podstawie niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 21
Organy notyfikujące
Artykuł 22
Wymogi dotyczące organów notyfikujących
Artykuł 23
Obowiązki organów notyfikujących w zakresie informowania
Państwa członkowskie informują Komisję o swoich procedurach oceny i notyfikacji jednostek oceniających zgodność oraz monitorowania jednostek notyfikowanych oraz o wszelkich zmianach w tym zakresie.
Komisja podaje te informacje do wiadomości publicznej.
Artykuł 24
Wymogi dotyczące jednostek notyfikowanych
Jednostka oceniająca zgodność, jej ścisłe kierownictwo oraz pracownicy odpowiedzialni za realizację zadań związanych z oceną zgodności nie mogą być bezpośrednio zaangażowani w projektowanie, produkcję, wprowadzanie do obrotu ani używanie produktów nawozowych ani nie mogą reprezentować stron zaangażowanych w taką działalność. Nie mogą oni angażować się w działalność, która może kłócić się z niezależnością ich osądów lub ich rzetelnością w odniesieniu do działań z zakresu oceny zgodności, których dotyczy notyfikacja. Dotyczy to w szczególności usług doradczych.
Jednostki oceniające zgodność zapewniają, aby działalność ich jednostek zależnych lub podwykonawców nie wpływała na poufność, obiektywizm ani bezstronność ich działalności związanej z oceną zgodności.
Przez cały czas i dla każdej procedury oceny zgodności oraz każdego rodzaju lub każdej kategorii produktów nawozowych UE, których dotyczy jej notyfikacja, dana jednostka oceniająca zgodność musi dysponować niezbędnymi:
pracownikami posiadającymi wiedzę techniczną oraz wystarczające i odpowiednie doświadczenie do realizacji zadań związanych z oceną zgodności;
opisami procedur, zgodnie z którymi przeprowadza się ocenę zgodności, zapewniającymi przejrzystość i powtarzalność tych procedur. Jednostka musi posiadać odpowiednią politykę i stosowne procedury, dzięki którym możliwe jest odróżnienie zadań wykonywanych jako jednostka notyfikowana od pozostałych działań;
procedurami służącymi wykonywaniu działań z należytym uwzględnieniem wielkości przedsiębiorstwa, sektora jego działalności, struktury przedsiębiorstwa, stopnia złożoności technologii danego produktu oraz masowego lub seryjnego charakteru procesu produkcyjnego.
Jednostka oceniająca zgodność musi posiadać środki niezbędne do prawidłowej realizacji zadań technicznych i administracyjnych związanych z działaniami w zakresie oceny zgodności oraz mieć dostęp do wszystkich niezbędnych urządzeń lub obiektów.
Pracownicy odpowiedzialni za realizację zadań związanych z oceną zgodności muszą posiadać:
gruntowne przeszkolenie techniczne i zawodowe, obejmujące wszystkie działania w zakresie oceny zgodności, w odniesieniu do których dana jednostka oceniająca zgodność została notyfikowana;
dostateczną znajomość wymogów dotyczących ocen, które przeprowadzają, oraz odpowiednie uprawnienia do dokonywania takich ocen;
odpowiednią znajomość i zrozumienie wymogów określonych w załącznikach I, II i III, mających zastosowanie norm zharmonizowanych, o których mowa w art. 13, oraz wspólnych specyfikacji, o których mowa w art. 14, a także stosownych przepisów unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego i przepisów krajowych;
umiejętności wymagane do sporządzania certyfikatów, zapisów i sprawozdań dokumentujących wykonanie ocen.
Wynagrodzenie ścisłego kierownictwa jednostki oceniającej zgodność oraz pracowników odpowiedzialnych za realizację zadań związanych z oceną zgodności nie może być uzależnione od liczby przeprowadzonych ocen ani od ich wyników.
Artykuł 25
Domniemanie zgodności jednostek notyfikowanych
Jeżeli jednostka oceniająca zgodność wykaże, że spełnia kryteria ustanowione w odpowiednich normach zharmonizowanych – lub ich częściach – do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, domniemywa się, że jednostka ta spełnia wymogi określone w art. 24 w zakresie, w jakim mające zastosowanie normy zharmonizowane obejmują te wymogi.
Artykuł 26
Jednostki zależne i podwykonawcy jednostek notyfikowanych
Artykuł 27
Wniosek o notyfikację
Artykuł 28
Procedura notyfikacji
Wyłącznie taką jednostkę uznaje się za jednostkę notyfikowaną na potrzeby niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 29
Numery identyfikacyjne i wykazy jednostek notyfikowanych
Komisja przydziela jeden numer identyfikacyjny, nawet w przypadku gdy jednostka jest notyfikowana na mocy różnych aktów prawa Unii.
Komisja zapewnia stałą aktualizację tego wykazu.
Artykuł 30
Zmiany w notyfikacjach
Artykuł 31
Kwestionowanie kompetencji jednostek notyfikowanych
Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 45 ust. 2.
Artykuł 32
Obowiązki operacyjne jednostek notyfikowanych
Jednostki notyfikowane zachowują przy tym jednak odpowiednią rygorystyczność i poziom ochrony wymagane dla zagwarantowania zgodności produktu nawozowego UE z niniejszym rozporządzeniem.
Artykuł 33
Odwołanie od decyzji jednostek notyfikowanych
Państwa członkowskie zapewniają możliwość wniesienia odwołania od decyzji jednostek notyfikowanych.
Artykuł 34
Obowiązki jednostek notyfikowanych w zakresie informowania
Jednostki notyfikowane informują organ notyfikujący:
o każdej odmowie wydania, ograniczeniu, zawieszeniu lub cofnięciu certyfikatu lub decyzji o zatwierdzeniu;
o wszelkich okolicznościach wpływających na zakres lub warunki notyfikacji;
o każdym przypadku żądania przez organy nadzoru rynku informacji o działaniach związanych z oceną zgodności;
na żądanie, o działaniach związanych z oceną zgodności objętych zakresem ich notyfikacji oraz o innych prowadzonych działaniach, w tym działaniach transgranicznych i podwykonawstwie.
Artykuł 35
Wymiana doświadczeń
Komisja zapewnia organizację wymiany doświadczeń między krajowymi organami państw członkowskich odpowiedzialnymi za politykę w zakresie notyfikacji.
Artykuł 36
Koordynacja jednostek notyfikowanych
Komisja zapewnia wprowadzenie i właściwy przebieg odpowiedniej koordynacji i współpracy jednostek notyfikowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, w formie sektorowej grupy jednostek notyfikowanych.
Jednostki notyfikowane uczestniczą w pracach tej grupy bezpośrednio lub poprzez wyznaczonych przedstawicieli.
ROZDZIAŁ V
NADZÓR RYNKU UNII, KONTROLA PRODUKTÓW NAWOZOWYCH UE WPROWADZANYCH NA RYNEK UNII ORAZ UNIJNA PROCEDURA OCHRONNA
Artykuł 37
Nadzór rynku Unii i kontrola produktów nawozowych UE wprowadzanych na rynek Unii
Do produktów nawozowych UE stosuje się art. 16–29 rozporządzenia (WE) nr 765/2008.
Artykuł 38
Procedura postępowania na poziomie krajowym w przypadku produktów nawozowych UE stanowiących zagrożenie
Jeżeli w toku oceny, o której mowa w akapicie pierwszym, organy nadzoru rynku stwierdzą, że produkt nawozowy UE nie spełnia wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu, niezwłocznie wzywają odpowiedni podmiot gospodarczy do podjęcia, w wyznaczonym przez organ nadzoru rynku rozsądnym terminie proporcjonalnym do charakteru zagrożenia, wszelkich odpowiednich działań naprawczych w celu doprowadzenia do zgodności produktu nawozowego UE z tymi wymogami, do wycofania produktu nawozowego UE z obrotu lub odzyskania go.
Organy nadzoru rynku powiadamiają o tym odpowiednią jednostkę notyfikowaną.
Do środków, o których mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, zastosowanie ma art. 21 rozporządzenia (WE) nr 765/2008.
Organy nadzoru rynku niezwłocznie informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie o tych środkach.
Informacje, o których mowa w ust. 4 akapit drugi, obejmują wszelkie dostępne dane, w szczególności dane konieczne do identyfikacji niezgodnego produktu nawozowego UE, informacje na temat pochodzenia produktu nawozowego UE, charakteru domniemanej niezgodności i związanego z nią zagrożenia, rodzaju i okresu obowiązywania wprowadzonych środków krajowych, a także stanowisko przedstawione przez odpowiedni podmiot gospodarczy. W szczególności organy nadzoru rynku wskazują, czy niezgodność wynika z którejkolwiek z następujących przyczyn:
niespełnienia przez produkt nawozowy UE wymogów określonych w załącznikach I, II lub III;
wad norm zharmonizowanych, o których mowa w art. 13;
wad wspólnych specyfikacji, o których mowa w art. 14.
Artykuł 39
Unijna procedura ochronna
Jeżeli środek krajowy zostanie uznany za zasadny, w decyzji nakazuje się wszystkim państwom członkowskim podjęcie środków koniecznych, aby zapewnić wycofanie niezgodnego produktu nawozowego UE z obrotu na swoich rynkach, oraz poinformowanie o tym Komisji.
Jeżeli środek krajowy zostanie uznany za niezasadny, w decyzji nakazuje się odnośnemu państwu członkowskiemu uchylenie tego środka.
Komisja kieruje swoją decyzję do wszystkich państw członkowskich i niezwłocznie informuje o niej państwa członkowskie i odpowiedni podmiot gospodarczy lub odpowiednie podmioty gospodarcze.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 45 ust. 3.
Artykuł 40
Produkty nawozowe UE spełniające wymogi, ale stanowiące zagrożenie
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 45 ust. 3.
W należycie uzasadnionych szczególnie pilnych przypadkach związanych z ochroną zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, bezpieczeństwa lub środowiska Komisja przyjmuje, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 45 ust. 4, akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie.
Artykuł 41
Niezgodność formalna
Bez uszczerbku dla art. 38, w przypadku gdy państwo członkowskie dokona jednego z poniższych ustaleń dotyczących produktu nawozowego UE, wzywa ono odnośny podmiot gospodarczy do usunięcia danej niezgodności:
oznakowanie CE zostało umieszczone z naruszeniem art. 30 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 lub art. 18 niniejszego rozporządzenia;
numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej został umieszczony z naruszeniem art. 18 lub nie został umieszczony, w przypadku gdy wymagał tego art. 18;
deklaracja zgodności UE nie została sporządzona lub nie została sporządzona w prawidłowy sposób;
dokumentacja techniczna jest niedostępna albo niekompletna;
brak jest informacji, o których mowa w art. 6 ust. 6 lub art. 8 ust. 3, lub są one nieprawdziwe lub niekompletne;
nie zostały spełnione inne wymogi administracyjne przewidziane w art. 6 lub 8.
Obowiązki państw członkowskich w tym zakresie nie naruszają możliwości regulowania przez nie produktów nawozowych, które nie są produktami nawozowymi UE.
ROZDZIAŁ VI
UPRAWNIENIA DELEGOWANE I PROCEDURA KOMITETOWA
Artykuł 42
Zmiany załączników
Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 44 aktów delegowanych zmieniających załącznik I – z wyjątkiem wartości dopuszczalnych kadmu i definicji lub innych elementów dotyczących zakresu stosowania oraz z wyjątkiem kategorii funkcji produktów – oraz załączniki II, III i IV w celu dostosowania tych załączników do postępu technicznego oraz w celu ułatwienia dostępu do rynku wewnętrznego i swobodnego przepływu produktów nawozowych UE:
które mogą być przedmiotem intensywnego handlu na rynku wewnętrznym; oraz
w odniesieniu do których istnieją naukowe dowody wskazujące, że:
nie stanowią one zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt ani roślin, dla bezpieczeństwa ani dla środowiska; oraz
zapewniają efektywność agronomiczną.
W aktach delegowanych wprowadzających nowe wartości dopuszczalne zanieczyszczeń w załączniku I Komisja uwzględnia opinie naukowe, odpowiednio do przypadku, Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, Europejskiej Agencji Chemikaliów lub Wspólnego Centrum Badawczego Komisji.
W przypadku gdy Komisja przyjmie akty delegowane w celu dodania lub przeglądu kategorii materiałów składowych, aby włączyć materiały, które mogą być uznawane za odpady z odzysku lub produkty uboczne w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE, te akty delegowane wyraźnie wykluczają takie materiały z kategorii materiałów składowych 1 i 11 załącznika II do niniejszego rozporządzenia.
Przyjmując akty delegowane na mocy niniejszego ustępu, Komisja nadaje priorytet w szczególności produktom ubocznym pochodzenia zwierzęcego, produktom ubocznym w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE oraz odpadom z odzysku, w szczególności pochodzącym z sektora rolnego i przemysłu rolno-spożywczego, a także materiałom i produktom, które zostały już zgodnie z prawem wprowadzone do obrotu w co najmniej jednym państwie członkowskim.
Komisja może przyjmować zgodnie z ust. 1 akty delegowane zmieniające załącznik II w celu dodania nowych mikroorganizmów lub szczepów mikroorganizmów lub dodatkowych metod przetwarzania do kategorii materiału składowego dotyczącego takich organizmów po sprawdzeniu, które szczepy dodatkowych mikroorganizmów spełniają kryteria zawarte w ust. 1 lit. b) – na podstawie następujących danych:
nazwa mikroorganizmu;
klasyfikacja taksonomiczna mikroorganizmu: rodzaj, gatunek, szczep i metoda pozyskania;
literatura naukowa dotycząca bezpiecznej produkcji, ochrony i wykorzystywania mikroorganizmu;
taksonomiczny związek z gatunkami mikroorganizmów, które spełniają wymogi w zakresie uznanego domniemania bezpieczeństwa przyznanego przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności;
informacje dotyczące procesu produkcji, w tym, w stosownych przypadkach, metody przetwarzania, takie jak suszenie rozpyłowe, suszenie fluidyzacyjne, suszenie statyczne, wirowanie, inaktywacja termiczna, filtracja oraz rozdrabnianie;
informacje na temat tożsamości i poziomów pozostałości produktów pośrednich, toksyn lub produktów metabolicznych mikroorganizmów w materiale składowym; oraz
naturalne występowanie, przeżycie i mobilność w środowisku.
Komisja ocenia takie produkty pochodne pod kątem odpowiednich kwestii nieuwzględnionych do celów określenia punktu końcowego w łańcuchu produkcyjnym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009. Jeżeli w wyniku tej oceny Komisja stwierdzi, że spełnione są kryteria określone w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu, przyjmuje akty delegowane na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu, aby uwzględnić te materiały w tabeli kategorii materiałów składowych 10 w części II załącznika II do niniejszego rozporządzenia, niezwłocznie, gdy tylko taki punkt końcowy zostanie określony.
Kryteria te mają zapewnić, aby:
dany polimer był w stanie przejść proces fizycznego i biologicznego rozkładu w naturalnych warunkach glebowych i w środowisku wodnym w całej Unii, tak by ostatecznie rozkładał się on wyłącznie na dwutlenek węgla, biomasę i wodę;
co najmniej 90 % węgla organicznego danego polimeru przekształcało się w dwutlenek węgla w ciągu maksymalnie 48 miesięcy po upływie podanego na etykiecie deklarowanego okresu działania produktu nawozowego UE oraz w porównaniu ze stosowną normą dla testu w zakresie biodegradacji; oraz
stosowanie polimerów nie prowadziło do akumulacji tworzyw sztucznych w środowisku.
Artykuł 43
Oddzielne akty delegowane dla oddzielnych kategorii materiałów składowych
Korzystając z uprawnienia do przyjmowania zgodnie z art. 42 aktów delegowanych, Komisja przyjmuje oddzielny akt delegowany w odniesieniu do każdej kategorii materiałów składowych w załączniku II. Te akty delegowane obejmują wszelkie zmiany w załącznikach I, III i IV, które to zmiany są niezbędne w wyniku zmiany załącznika II.
Artykuł 44
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Artykuł 45
Procedura komitetowa
ROZDZIAŁ VII
ZMIANY
Artykuł 46
Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009
W rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 wprowadza się następujące zmiany:
art. 5 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
Takie produkty pochodne mogą następnie być wprowadzane do obrotu bez ograniczeń, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i nie podlegają już one urzędowym kontrolom zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 51a aktów delegowanych uzupełniających niniejsze rozporządzenie poprzez określenie punktu końcowego w łańcuchu produkcyjnym, poza którym produkty pochodne, o których mowa w niniejszym ustępie, nie podlegają już wymogom niniejszego rozporządzenia.
dodaje się następujący artykuł:
„Artykuł 51a
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Artykuł 47
Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009
W rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 wprowadza się następujące zmiany:
art. 2 ust. 1 lit. b) otrzymuje brzmienie:
wpływanie na procesy życiowe roślin, na przykład poprzez substancje działające jako regulatory wzrostu, inne niż składnik odżywczy lub biostymulator;”;
w art. 3 dodaje się punkt w brzmieniu:
»biostymulator« oznacza produkt, który stymuluje procesy odżywiania rośliny niezależnie od zawartości składników pokarmowych w produkcie i którego jedynym celem jest poprawa co najmniej jednej z następujących właściwości rośliny lub ryzosfery roślin:
efektywność wykorzystania składników pokarmowych;
odporność na stres abiotyczny;
cechy jakościowe;
przyswajalność składników pokarmowych z form trudnodostępnych w glebie lub ryzosferze.”;
w art. 80 dodaje się ustęp w brzmieniu:
ROZDZIAŁ VIII
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 48
Sankcje
Państwa członkowskie przyjmują przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić ich stosowanie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie bezzwłocznie powiadamiają Komisję o tych przepisach i środkach oraz o każdej późniejszej zmianie, która ich dotyczy.
Artykuł 49
Sprawozdanie
Do dnia 16 lipca 2026 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające stosowanie niniejszego rozporządzenia i jego ogólne skutki pod względem realizacji jego celów, w tym wpływ na małe i średnie przedsiębiorstwa. Sprawozdanie to ma zawierać:
ocenę funkcjonowania rynku wewnętrznego produktów nawozowych, obejmującą skuteczność oceny zgodności i nadzoru rynku oraz analizę wpływu opcjonalnej harmonizacji na produkcję, udziały rynkowe i przepływy handlowe produktów nawozowych UE i produktów nawozowych wprowadzanych do obrotu na podstawie przepisów krajowych;
przegląd wartości dopuszczalnych dla zawartości kadmu w nawozach fosforowych z myślą o ocenie wykonalności obniżenia tych wartości dopuszczalnych do odpowiedniego poziomu na podstawie dostępnych technologii i dowodów naukowych w zakresie narażenia na kadm i akumulacji w środowisku, z uwzględnieniem czynników środowiskowych, w szczególności w kontekście warunków glebowych i klimatycznych, czynników zdrowotnych, a także czynników społeczno–ekonomicznych, w tym rozważań z punktu widzenia bezpieczeństwa dostaw;
ocenę stosowania ograniczeń poziomów zanieczyszczeń określonych w załączniku I oraz ocenę wszelkich odpowiednich nowych informacji naukowych – o ile staną się one dostępne – dotyczące toksyczności oraz rakotwórczości zanieczyszczeń, w tym ryzyko wynikające z zanieczyszczenia produktów nawozowych uranem.
W sprawozdaniu należycie uwzględnia się postęp technologiczny i innowacje, jak również procesy normalizacyjne mające wpływ na produkcję i stosowanie produktów nawozowych. W stosownych przypadkach do przeglądu dołącza się wniosek ustawodawczy.
Artykuł 50
Przegląd dotyczący biodegradowalności
Do dnia 16 lipca 2024 r. Komisja dokona przeglądu, by ocenić możliwość wyznaczenia kryteriów biodegradacji dla folii ściółkowej oraz możliwość uwzględnienia ich w kategorii materiałów składowych 9 w części II załącznika II.
Artykuł 51
Uchylenie rozporządzenia (WE) nr 2003/2003
Rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 traci moc ze skutkiem od dnia 16 lipca 2022 r.
Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 52
Przepisy przejściowe
Państwa członkowskie nie utrudniają udostępniania na rynku produktów, które przed dniem 16 lipca 2022 r. wprowadzono do obrotu jako nawozy o nazwie „nawozy WE” zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2003/2003. Do takich produktów stosuje się jednak odpowiednio rozdział V niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 53
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Stosuje się je od dnia 16 lipca 2022 r..
Jednakże:
art. 4 ust. 3, art. 14, 42, 43, 44, 45, 46 i 47 stosuje się od dnia 15 lipca 2019 r.; oraz
art. 20–36 stosuje się od dnia 16 kwietnia 2020 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
Kategorie funkcji produktów (PFC) dla produktów nawozowych UE
CZĘŚĆ I
WYKAZ PFC
1. Nawóz
A. Nawóz organiczny
I. Stały nawóz organiczny
II. Płynny nawóz organiczny
B. Nawóz organiczno-mineralny
I. Stały nawóz organiczno-mineralny
II. Płynny nawóz organiczno-mineralny
C. Nawóz nieorganiczny
I. Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy
Stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy
Prosty stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy
Prosty stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu
Wieloskładnikowy stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy
Wieloskładnikowy stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu
Płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy
Prosty płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy
Wieloskładnikowy płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy
II. Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy
Prosty nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy
Wieloskładnikowy nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy
2. Środek wapnujący
3. Polepszacz gleby
A. Organiczny polepszacz gleby
B. Nieorganiczny polepszacz gleby
4. Podłoże do upraw
5. Inhibitor
A. Inhibitor nitryfikacji
B. Inhibitor denitryfikacji
C. Inhibitor ureazy
6. Biostymulator
A. Biostymulator mikrobiologiczny
B. Biostymulator niemikrobiologiczny
7. Produkt nawozowy mieszany
CZĘŚĆ II
WYMOGI DOTYCZĄCE PFC
1. W niniejszej części określono wymogi dotyczące PFC, do których należą produkty nawozowe UE, ze względu na ich deklarowaną funkcję.
2. Wymogi ustanowione w niniejszym załączniku dla danej PFC stosuje się do produktów nawozowych UE we wszystkich podkategoriach danej PFC.
3. Twierdzeniu, że produkt nawozowy UE jest zgodny z funkcją opisaną w niniejszym załączniku dla danej PFC, jest uzasadniona sposobem działania, względną zawartością jego poszczególnych składników lub wszelkimi innymi parametrami.
4. Jeżeli zgodność z danym wymogiem (np. brak określonego zanieczyszczenia) wynika w sposób pewny i niepodważalny z charakteru lub procesu wytwarzania produktu nawozowego UE, zgodność tę można założyć w procedurze oceny zgodności bez przeprowadzania weryfikacji (np. badania), na odpowiedzialność producenta.
5. Pozostałości substancji farmakologicznie czynnej w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 ( 1 ) mogą być obecne w produkcie nawozowym UE tylko wówczas, gdy substancja ta:
5a. Produkt nawozowy UE może zawierać substancję czynną w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 wyłącznie wówczas, gdy ten produkt nawozowy UE nie pełni funkcji ochrony roślin w rozumieniu art. 2 ust. 1 wspomnianego rozporządzenia.
6. Do produktów nawozowych UE nie dodaje się w sposób zamierzony fosfonianów. Niezamierzona obecność fosfonianów nie przekracza 0,5 % (m/m).
7. Dla niektórych składników pokarmowych wymogi zawarte w niniejszym załączniku wyrażono dla postaci tlenkowej. W przypadku gdy zgodność ocenia się na podstawie obecności danego składnika pokarmowego w postaci pierwiastkowej, stosuje się następujące przeliczniki:
fosfor (P) |
= |
pięciotlenek fosforu (P2O5) × 0,436; |
potas (K) |
= |
tlenek potasu (K2O) × 0,830; |
wapń (Ca) |
= |
tlenek wapnia (CaO) × 0,715; |
magnez (Mg) |
= |
tlenek magnezu (MgO) × 0,603; |
sód (Na) |
= |
tlenek sodu (Na2O) × 0,742; |
siarka (S) |
= |
tritlenek siarki (SO3) × 0,400. |
8. Wymogi zawarte w niniejszym załączniku wyrażono poprzez odniesienie do węgla organicznego (Corg). W przypadku gdy zgodność ocenia się w oparciu o materię organiczną, stosuje się następujący przelicznik:
węgiel organiczny (Corg) = materia organiczna × 0,56.
PFC 1: NAWÓZ
Nawóz jest produktem nawozowym UE, którego funkcja polega na dostarczaniu składników pokarmowych roślinom lub grzybom.
PFC 1(A): NAWÓZ ORGANICZNY
1. Nawóz organiczny zawiera:
wyłącznie pochodzenia biologicznego.
Nawóz organiczny może zawierać torf, leonardyt i lignit, ale nie może zawierać żadnych innych materiałów skamieniałych lub zawartych w formacjach geologicznych.
2. Zanieczyszczenia w nawozie organicznym nie mogą przekraczać następujących wartości dopuszczalnych:
a) |
kadm (Cd): 1,5 mg/kg suchej masy, |
b) |
chrom sześciowartościowy (Cr VI): 2 mg/kg suchej masy, |
c) |
rtęć (Hg): 1 mg/kg suchej masy, |
d) |
nikiel (Ni): 50 mg/kg suchej masy, |
e) |
ołów (Pb): 120 mg/kg suchej masy, oraz |
f) |
arsen nieorganiczny (As): 40 mg/kg suchej masy. |
W nawozie organicznym nie może występować biuret (C2H5N3O2).
3. W nawozie organicznym zawartość miedzi (Cu) nie może przekraczać 300 mg/kg suchej masy, a zawartość cynku (Zn) nie może przekraczać 800 mg/kg suchej masy.
4. W nawozie organicznym patogeny nie mogą przekraczać poziomów określonych w poniższej tabeli:
Mikroorganizmy podlegające badaniu |
Plany pobierania próbek |
Dopuszczalny poziom |
||
n |
c |
m |
M |
|
Salmonella spp. |
5 |
0 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Escherichia coli lub Enterococcaceae |
5 |
5 |
0 |
1 000 w 1 g lub 1 ml |
gdzie:
n |
= |
liczba badanych próbek, |
c |
= |
liczba próbek, w których liczba bakterii wyrażona w jednostkach tworzących kolonię (jtk) mieści się między m a M, |
m |
= |
wartość progowa dla liczby bakterii, wyrażonej w jtk, którą uznaje się za zadowalającą, |
M |
= |
maksymalna wartość dla liczby bakterii wyrażonej w jtk. |
PFC 1(A)(I): STAŁY NAWÓZ ORGANICZNY
1. Stały nawóz organiczny ma postać stałą.
2. Stały nawóz organiczny zawiera co najmniej jeden z następujących deklarowanych podstawowych składników pokarmowych: azot (N), pięciotlenek fosforu (P2O5) lub tlenek potasu (K2O).
W przypadku gdy stały nawóz organiczny zawiera tylko jeden deklarowany podstawowy składnik pokarmowy, zawartość tego składnika pokarmowego wynosi co najmniej:
2,5 % (m/m) całkowitego azotu (N),
2 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5), lub
2 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O).
W przypadku gdy stały nawóz organiczny zawiera więcej niż jeden deklarowany składnik pokarmowy, zawartość tych składników pokarmowych wynosi co najmniej:
1 % (m/m) całkowitego azotu (N),
1 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5), lub
1 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O).
Suma zawartości tych składników pokarmowych wynosi co najmniej 4 % (m/m).
3. Zawartość węgla organicznego (Corg) w stałym nawozie organicznym wynosi co najmniej 15 % (m/m).
PFC 1(A)(II): PŁYNNY NAWÓZ ORGANICZNY
1. Płynny nawóz organiczny ma postać ciekłą.
2. Płynny nawóz organiczny zawiera co najmniej jeden z następujących deklarowanych podstawowych składników pokarmowych: azot (N), pięciotlenek fosforu (P2O5) lub tlenek potasu (K2O).
W przypadku gdy płynny nawóz organiczny zawiera tylko jeden deklarowany podstawowy składnik pokarmowy, zawartość tego składnika wynosi co najmniej:
2 % (m/m) całkowitego azotu (N),
1 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5), lub
2 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O).
W przypadku gdy płynny nawóz organiczny zawiera więcej niż jeden deklarowany podstawowy składnik pokarmowy, zawartości tych składników pokarmowych wynoszą co najmniej:
1 % (m/m) całkowitego azotu (N),
1 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5), lub
1 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O).
Suma zawartości tych składników pokarmowych wynosi co najmniej 3 % (m/m).
3. Zawartość węgla organicznego (Corg) w płynnym nawozie organicznym wynosi co najmniej 5 % (m/m).
PFC 1(B): NAWÓZ ORGANICZNO-MINERALNY
1. Nawóz organiczno-mineralny stanowi połączenie:
co najmniej jednego nawozu nieorganicznego, jak określono w PFC 1(C), oraz
co najmniej jednego materiału zawierającego
wyłącznie pochodzenia biologicznego.
Nawóz organiczno-mineralny może zawierać torf, leonardyt i lignit, ale nie może zawierać żadnych innych materiałów skamieniałych lub zawartych w formacjach geologicznych.
2. W przypadku gdy co najmniej jeden z nawozów nieorganicznych w tym połączeniu to prosty lub wieloskładnikowy stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu, jak określono w PFC 1(C)(I)(a)(i–ii)(A), nawóz organiczno-mineralny nie może zawierać 16 % (m/m) lub więcej azotu (N) wynikającego z obecności azotanu amonu (NH4NO3).
3. Zanieczyszczenia w nawozie organiczno-mineralnym nie mogą przekraczać następujących wartości dopuszczalnych:
a) |
kadm (Cd):
(i)
W przypadku gdy całkowita zawartość fosforu (P) w nawozie organiczno-mineralnym jest mniejsza niż 5 % (m/m) w przeliczeniu na pięciotlenek fosforu (P2O5): 3 mg/kg suchej masy; lub
(ii)
W przypadku gdy całkowita zawartość fosforu (P) w nawozie organiczno-mineralnym UE jest równa lub większa niż 5 % (m/m) w przeliczeniu na pięciotlenek fosforu (P2O5) („nawóz fosforowy”): 60 mg/kg pięciotlenku fosforu (P2O5); |
b) |
chrom sześciowartościowy (Cr VI): 2 mg/kg suchej masy; |
c) |
rtęć (Hg): 1 mg/kg suchej masy; |
d) |
nikiel (Ni): 50 mg/kg suchej masy; |
e) |
ołów (Pb): 120 mg/kg suchej masy; |
f) |
arsen nieorganiczny (As): 40 mg/kg suchej masy; oraz |
g) |
biuret (C2H5N3O2): 12 g/kg suchej masy. |
4. W nawozie organiczno-mineralnym zawartość miedzi (Cu) nie może przekraczać 600 mg/kg suchej masy, a zawartość cynku (Zn) nie może przekraczać 1 500 mg/kg suchej masy. Tych wartości dopuszczalnych nie stosuje się jednak, w przypadku gdy miedź (Cu) lub cynk (Zn) zostały w sposób zamierzony dodane do nawozu organiczno-mineralnego, aby skorygować braki składników pokarmowych w glebie, i zostały zadeklarowane zgodnie z załącznikiem III.
5. W nawozie organiczno-mineralnym patogeny nie mogą przekraczać dopuszczalnych poziomów określonych w poniższej tabeli:
Mikroorganizmy podlegające badaniu |
Plany pobierania próbek |
Dopuszczalny poziom |
||
n |
c |
m |
M |
|
Salmonella spp. |
5 |
0 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Escherichia coli lub Enterococcaceae |
5 |
5 |
0 |
1 000 w 1 g lub 1 ml |
gdzie
n |
= |
liczba badanych próbek, |
c |
= |
liczba próbek, w których liczba bakterii wyrażona w jtk mieści się między m a M, |
m |
= |
wartość progowa dla liczby bakterii, wyrażonej w jtk, którą uznaje się za zadowalającą, |
M |
= |
maksymalna wartość dla liczby bakterii wyrażonej w jtk. |
PFC 1(B)(I): STAŁY NAWÓZ ORGANICZNO-MINERALNY
1. Stały nawóz organiczno-mineralny ma postać stałą.
2. Stały nawóz organiczno-mineralny zawiera co najmniej jeden z następujących deklarowanych podstawowych składników pokarmowych: azot (N), pięciotlenek fosforu (P2O5) lub tlenek potasu (K2O).
W przypadku gdy stały nawóz organiczno-mineralny zawiera tylko jeden deklarowany podstawowy składnik pokarmowy, zawartość tego składnika pokarmowego wynosi co najmniej:
2,5 % (m/m) całkowitego azotu (N), z czego 1 % (m/m) stanowi azot organiczny (Norg),
2 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5), lub
2 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O).
W przypadku gdy stały nawóz organiczno-mineralny zawiera więcej niż jeden deklarowany podstawowy składnik pokarmowy, zawartości tych składników pokarmowych wynoszą co najmniej:
2 % (m/m) całkowitego azotu (N), z czego 0,5 % (m/m) stanowi azot organiczny (Norg),
2 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5), lub
2 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O).
Suma zawartości tych składników pokarmowych wynosi co najmniej 8 % (m/m).
3. Zawartość węgla organicznego (Corg) stałym nawozie organiczno-mineralnym wynosi co najmniej 7,5 % (m/m).
4. W stałym nawozie organiczno-mineralnym każda jednostka fizyczna zawiera węgiel organiczny (Corg) i wszystkie składniki pokarmowe w ich deklarowanej zawartości. Jednostka fizyczna odnosi się do jednego z elementów składowych produktu, takich jak granule lub pastylki.
PFC 1(B)(II): PŁYNNY NAWÓZ ORGANICZNO-MINERALNY
1. Płynny nawóz organiczno-mineralny ma postać ciekłą.
2. Płynny nawóz organiczno-mineralny zawiera co najmniej jeden z następujących deklarowanych podstawowych składników pokarmowych: azot (N), pięciotlenek fosforu (P2O5) lub tlenek potasu (K2O).
W przypadku gdy płynny nawóz organiczno-mineralny zawiera tylko jeden deklarowany podstawowy składnik pokarmowy, zawartość tego składnika pokarmowego wynosi co najmniej:
2 % (m/m) całkowitego azotu (N), z czego 0,5 % (m/m) stanowi azot organiczny (Norg),
2 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5), lub
2 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O).
W przypadku gdy płynny nawóz organiczno-mineralny zawiera więcej niż jeden deklarowany składnik pokarmowy, zawartości tych składników pokarmowych wynoszą co najmniej:
2 % (m/m) całkowitego azotu (N), z czego 0,5 % (m/m) stanowi azot organiczny (Norg),
2 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5), lub
2 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O),
Suma zawartości tych składników pokarmowych wynosi co najmniej 6 % (m/m).
3. Zawartość węgla organicznego (Corg) w płynnym nawozie organiczno-mineralnym wynosi co najmniej 3 % (m/m).
PFC 1(C): NAWÓZ NIEORGANICZNY
1. Nawóz nieorganiczny to – inny niż organiczny lub organiczno-mineralny – nawóz zawierający lub uwalniający składniki pokarmowe w postaci mineralnej.
2. Oprócz wymogów dotyczących PFC 1(C)(I) albo PFC 1(C)(II) nawóz nieorganiczny, który zawiera więcej niż 1 % (m/m) węgla organicznego (Corg) innego niż węgiel organiczny (Corg) pochodzący z:
spełnia następujące wymogi: w nawozie nieorganicznym patogeny nie mogą przekraczać dopuszczalnych poziomów określonych w poniższej tabeli:
Mikroorganizmy podlegające badaniu |
Plany pobierania próbek |
Dopuszczalny poziom |
||
n |
c |
m |
M |
|
Salmonella spp. |
5 |
0 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Escherichia coli lub Enterococcaceae |
5 |
5 |
0 |
1 000 w 1 g lub 1 ml |
gdzie
n |
= |
liczba badanych próbek, |
c |
= |
liczba próbek, w których liczba bakterii wyrażona w jtk mieści się między m a M, |
m |
= |
wartość progowa dla liczby bakterii, wyrażonej w jtk, którą uznaje się za zadowalającą, |
M |
= |
maksymalna wartość dla liczby bakterii wyrażonej w jtk. |
PFC 1(C)(I): NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY
1. Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy przeznaczony jest do dostarczania roślinom lub grzybom co najmniej jednego z następujących makroskładników pokarmowych:
podstawowych makroskładników: azotu (N), fosforu (P) lub potasu (K);
drugorzędnych makroskładników: wapnia (Ca), magnezu (Mg), sodu (Na) lub siarki (S).
2. W nieorganicznym nawozie makroskładnikowym nie mogą występować zanieczyszczenia przekraczające wartości dopuszczalne:
a) |
kadm (Cd):
(i)
W przypadku gdy całkowita zawartość fosforu (P) w nieorganicznym nawozie makroskładnikowym jest mniejsza niż 5 % (m/m) w przeliczeniu na pięciotlenek fosforu (P2O5): 3 mg/kg suchej masy; lub
(ii)
W przypadku gdy całkowita zawartość fosforu (P) w nieorganicznym nawozie makroskładnikowym jest równa lub większa niż 5 % (m/m) w przeliczeniu na pięciotlenek fosforu (P2O5) („nawóz fosforowy”): 60 mg/kg pięciotlenku fosforu (P2O5); |
b) |
chrom sześciowartościowy (Cr VI): 2 mg/kg suchej masy; |
c) |
rtęć (Hg): 1 mg/kg suchej masy; |
d) |
nikiel (Ni): 100 mg/kg suchej masy; |
e) |
ołów (Pb): 120 mg/kg suchej masy; |
f) |
arsen (As): 40 mg/kg suchej masy; |
g) |
biuret (C2H5N3O2): 12 g/kg suchej masy; |
h) |
nadchloran (ClO4-): 50 mg/kg suchej masy. |
3. W nieorganicznym nawozie makroskładnikowym zawartość miedzi (Cu) nie może przekraczać 600 mg/kg suchej masy, a zawartość cynku (Zn) nie może przekraczać 1 500 mg/kg suchej masy. Tych wartości dopuszczalnych nie stosuje się jednak, w przypadku gdy miedź (Cu) lub cynk (Zn) zostały w sposób zamierzony dodane do nieorganicznego nawozu makroskładnikowego, aby skorygować braki składników pokarmowych w glebie, i zostały zadeklarowane zgodnie z załącznikiem III.
PFC 1(C)(I)(a): STAŁY NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY
Stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy ma postać stałą.
PFC 1(C)(I)(a)(i): PROSTY STAŁY NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY
1. Prosty stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy ma deklarowaną zawartość:
tylko jednego makroskładnika pokarmowego: azotu (N), fosforu (P), potasu (K), wapnia (Ca), magnezu (Mg), sodu (Na), siarki (S); lub
tylko jednego podstawowego makroskładnika pokarmowego (azot (N), fosfor (P), potas (K)) i co najmniej jednego drugorzędnego makroskładnika pokarmowego (wapń (Ca)), magnez (Mg), sód (Na), siarka (S)).
2. W przypadku gdy prosty stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy zawiera tylko jeden deklarowany makroskładnik pokarmowy (azot (N), fosfor (P), potas (K), wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na), siarka (S)), zawartość tego makroskładnika wynosi co najmniej:
10 % (m/m) całkowitego azotu (N),
12 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5),
6 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O),
5 % (m/m) całkowitego tlenku magnezu (MgO),
9 % (m/m) całkowitego tlenku wapnia (CaO),
10 % (m/m) całkowitego tritlenku siarki (SO3), lub
1 % (m/m) całkowitego tlenku sodu (Na2O).
Jednak całkowita zawartość tlenku sodu (Na2O) nie przekracza 40 % (m/m).
W przypadku gdy prosty stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy zawiera tylko jeden deklarowany podstawowy makroskładnik pokarmowy (azot (N), fosfor (P), potas (K)) i co najmniej jeden deklarowany drugorzędny makroskładnik pokarmowy (wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na), siarka (S)):
zawartość tego podstawowego makroskładnika pokarmowego wynosi co najmniej:
3 % (m/m) całkowitego azotu (N),
3 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5), lub
3 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O);
zawartość tego drugorzędnego makroskładnika lub tych drugorzędnych makroskładników pokarmowych wynosi co najmniej:
1,5 % (m/m) całkowitego tlenku magnezu (MgO),
1,5 % (m/m) całkowitego tlenku wapnia (CaO),
1,5 % (m/m) całkowitego tritlenku siarki (SO3), lub
1 % (m/m) całkowitego tlenku sodu (Na2O).
Jednak całkowita zawartość tlenku sodu (Na2O) nie przekracza 40 % (m/m).
Suma zawartości wszystkich deklarowanych podstawowych i drugorzędnych makroskładników pokarmowych wynosi co najmniej 18 % (m/m).
PFC 1(C)(I)(a)(ii): WIELOSKŁADNIKOWY STAŁY NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY
1. Wieloskładnikowy stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy ma deklarowaną zawartość:
więcej niż jednego podstawowego makroskładnika pokarmowego (azot (N), fosfor (P), potas (K)), lub
więcej niż jednego drugorzędnego makroskładnika pokarmowego (wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na), siarka (S)) i żadnego podstawowego makroskładnika pokarmowego (azot (N), fosfor (P),potas (K)).
2. Wieloskładnikowy stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy zawiera więcej niż jeden z następujących deklarowanych makroskładników pokarmowych co najmniej w następujących zawartościach:
3 % (m/m) całkowitego azotu (N),
3 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5),
3 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O),
1,5 % (m/m) całkowitego tlenku magnezu (MgO),
1,5 % (m/m) całkowitego tlenku wapnia (CaO),
1,5 % (m/m) całkowitego tritlenku siarki (SO3), lub
1 % (m/m) całkowitego tlenku sodu (Na2O).
Jednak całkowita zawartość tlenku sodu (Na2O) nie przekracza 40 % (m/m).
Suma zawartości wszystkich deklarowanych makroskładników pokarmowych wynosi co najmniej 18 % (m/m).
PFC 1(C)(I)(a)(i-ii)(A): PROSTY LUB WIELOSKŁADNIKOWY STAŁY NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY O WYSOKIEJ ZAWARTOŚCI AZOTU NA BAZIE AZOTANU AMONU
1. Prosty lub wieloskładnikowy stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu to nawóz na bazie azotanu amonu (NH4NO3), zawierający co najmniej 28 % (m/m) azotu (N) wynikającego z obecności azotanu amonu (NH4NO3).
2. Wszystkie substancje inne niż azotan amonu (NH4NO3) powinny być względem azotanu amonu (NH4NO3) obojętne chemicznie.
3. Prosty lub wieloskładnikowy stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu jest udostępniany użytkownikowi końcowemu wyłącznie w postaci opakowanej. Opakowanie musi być zamknięte w taki sposób lub za pomocą takiego urządzenia, aby przy jego otwieraniu zamknięcie, opieczętowanie zamknięcia lub samo opakowanie ulegały nieodwracalnemu uszkodzeniu. Można stosować worki wentylowe.
4. Retencja oleju w prostym lub wieloskładnikowym stałym nieorganicznym nawozie makroskładnikowym o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu po dwóch cyklach termicznych zgodnie z opisem w załączniku IV część II moduł A1 pkt 4.1 nie może przekroczyć 4 % (m/m).
5. Odporność na detonację prostego lub wieloskładnikowego stałego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu jest taka, że:
co najmniej jeden z nośnych cylindrów ołowianych zostanie zgnieciony o mniej niż 5 %.
6. % masowy materiału palnego w przeliczeniu na węgiel (C) nie może przekraczać:
7. Roztwór 10 g prostego lub wieloskładnikowego stałego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu w 100 ml wody musi mieć pH o wartości co najmniej 4,5.
8. Nie więcej niż 5 % (m/m) może przechodzić przez sito o rozmiarze oczek 1 mm, a nie więcej niż 3 % (m/m) może przechodzić przez sito o rozmiarze oczek 0,5 mm.
9. Zawartość miedzi (Cu) nie może być wyższa niż 10 mg/kg, a zawartość chloru (Cl) nie może być wyższa niż 200 mg/kg.
PFC 1(C)(I)(b): PŁYNNY NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY
Płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy ma postać ciekłą.
PFC 1(C)(I)(b)(i): PROSTY PŁYNNY NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY
1. Prosty płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy ma deklarowaną zawartość:
tylko jednego makroskładnika pokarmowego (azot (N), fosfor (P,) potas (K), wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na), siarka (S)); lub
tylko jednego podstawowego makroskładnika pokarmowego (azot (N), fosfor (P), potas (K)) i co najmniej jednego drugorzędnego makroskładnika pokarmowego (wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na), siarka (S)).
2. W przypadku gdy prosty płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy zawiera tylko jeden deklarowany makroskładnik pokarmowy: azot (N), fosfor (P), potas (K), wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na) lub siarkę (S), zawartość tego makroskładnika wynosi co najmniej:
5 % (m/m) całkowitego azotu (N),
5 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5),
3 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O),
2 % (m/m) całkowitego tlenku magnezu (MgO),
6 % (m/m) całkowitego tlenku wapnia (CaO),
5 % (m/m) całkowitego tritlenku siarki (SO3), lub
1 % (m/m) całkowitego tlenku sodu (Na2O).
Jednak całkowita zawartość tlenku sodu (Na2O) nie przekracza 40 % (m/m).
W przypadku gdy prosty płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy zawiera tylko jeden deklarowany podstawowy makroskładnik pokarmowy (azot (N), fosfor (P), potas (K)) i co najmniej jeden deklarowany drugorzędny makroskładnik pokarmowy (wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na) siarka (S)), zawiera on:
zawartość tego podstawowego makroskładnika pokarmowego wynosi co najmniej:
1,5 % (m/m) całkowitego azotu (N),
1,5 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5), lub
1,5 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O); oraz
zawartość tego lub tych drugorzędnych makroskładników pokarmowych wynosi co najmniej:
0,75 % (m/m) całkowitego tlenku magnezu (MgO),
0,75 % (m/m) całkowitego tlenku wapnia (CaO),
0,75 % (m/m) całkowitego tritlenku siarki (SO3), lub
0,5 % (m/m) całkowitego tlenku sodu (Na2O).
Jednak całkowita zawartość tlenku sodu (Na2O) nie przekracza 20 % (m/m),
Suma zawartości wszystkich deklarowanych podstawowych i drugorzędnych makroskładników pokarmowych wynosi co najmniej 7 % (m/m).
PFC 1(C)(I)(b)(ii): WIELOSKŁADNIKOWY PŁYNNY NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY
1. Wieloskładnikowy płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy ma deklarowaną zawartość:
więcej niż jednego podstawowego makroskładnika pokarmowego (azot (N), fosfor (P), potas (K)); lub
więcej niż jednego drugorzędnego podstawowego makroskładnika pokarmowego (wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na), siarka (S)) i żadnego podstawowego makroskładnika pokarmowego (azot (N), fosfor (P), potas (K)).
2. Wieloskładnikowy płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy zawiera więcej niż jeden z następujących deklarowanych składników pokarmowych w co najmniej następujących zawartościach:
1,5 % (m/m) całkowitego azotu (N),
1,5 % (m/m) całkowitego pięciotlenku fosforu (P2O5),
1,5 % (m/m) całkowitego tlenku potasu (K2O),
0,75 % (m/m) całkowitego tlenku magnezu (MgO),
0,75 % (m/m) całkowitego tlenku wapnia (CaO),
0,75 % (m/m) całkowitego tritlenku siarki (SO3), lub
0,5 % (m/m) całkowitego tlenku sodu (Na2O).
Jednak całkowita zawartość tlenku sodu (Na2O) nie przekracza 20 % (m/m).
Suma zawartości wszystkich deklarowanych makroskładników pokarmowych wynosi co najmniej 7 % (m/m).
PFC 1(C)(II): NIEORGANICZNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY
1. Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy to nawóz nieorganiczny inny niż nieorganiczny nawóz makroskładnikowy, przeznaczony do dostarczania roślinom lub grzybom co najmniej jednego z następujących mikroskładników pokarmowych: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) lub cynk (Zn).
2. Nieorganiczne nawozy mikroskładnikowe są udostępniane użytkownikowi końcowemu wyłącznie w postaci opakowanej.
3. W nieorganicznym nawozie mikrosładnikowym zanieczyszczenia nie mogą przekraczać następujących wartości dopuszczalnych:
Zanieczyszczenie |
Wartości dopuszczalne zanieczyszczeń wyrażone w mg w odniesieniu do całkowitej zawartości mikroskładnika wyrażonej w kg (w mg/kg całkowitej zawartości mikroskładników, czyli boru (B), kobaltu (Co), miedzi (Cu), żelaza (Fe), manganu (Mn), molibdenu (Mo) i cynku (Zn)) |
arsen (As) |
1 000 |
kadm (Cd) |
200 |
ołów (Pb) |
600 |
rtęć (Hg) |
100 |
nikiel (Ni) |
2 000 |
PFC 1(C)(II)(a): PROSTY NIEORGANICZNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY
1. Prosty nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy ma deklarowaną zawartość tylko jednego mikroskładnika pokarmowego.
2. Prosty nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy należy do jednej z typologii i jest zgodny z odpowiadającym opisem i wymogami w zakresie minimalnej zawartości mikroskładników pokarmowych przedstawionymi w poniższej tabeli:
Typologia |
Opis |
Minimalna zawartość mikroskładników pokarmowych |
Nawóz mikroskładnikowy w postaci soli |
Otrzymywany chemicznie prosty stały nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy zawierający jako swój podstawowy składnik jony soli |
10 % (m/m) nawozu mikroskładnikowego w postaci soli stanowi mikroskładnik pokarmowy |
Nawóz mikroskładnikowy w postaci tlenków lub wodorotlenków |
Otrzymywany chemicznie prosty stały nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy zawierający jako swój podstawowy składnik tlenki lub wodorotlenki |
10 % (m/m) nawozu mikroskładnikowego w postaci tlenków lub wodorotlenków stanowi mikroskładnik pokarmowy |
Nawóz oparty na mikroskładnikach pokarmowych |
Prosty nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy łączący nawóz mikroskładnikowy w postaci soli z co najmniej jednym innym nawozem mikroskładnikowym w postaci soli lub z jednym mikroskładnikiem pokarmowym w postaci chelatu |
5 % (m/m) nawozu opartego na mikroskładnikach pokarmowych stanowi mikroskładnik pokarmowy |
Nawóz mikroskładnikowy w postaci roztworu |
Roztwór wodny różnych postaci prostych nieorganicznych nawozów mikroskładnikowych |
2 % (m/m) nawozu mikroskładnikowego w postaci roztworu stanowi rozpuszczalny w wodzie mikroskładnik pokarmowy |
Nawóz mikroskładnikowy w postaci zawiesiny |
Zawiesina różnych form prostego nieorganicznego nawozu mikroskładnikowego |
2 % (m/m) nawozu mikroskładnikowego w postaci zawiesiny stanowi mikroskładnik pokarmowy |
Nawóz schelatowany mikroskładnikowy |
Prosty nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy rozpuszczalny w wodzie, w którym deklarowany mikroskładnik pokarmowy jest chemicznie połączony z czynnikiem chelatującym lub czynnikami chelatującymi spełniającymi wymogi CMC 1 zawarte w części II załącznika II |
— 5 % (m/m) nawozu schelatowanego mikroskładnikowego stanowi rozpuszczalny w wodzie mikroskładnik pokarmowy, oraz — co najmniej 80 % rozpuszczalnego w wodzie mikroskładnika pokarmowego jest schelatowane przez czynnik chelatujący spełniający wymogi CMC 1 zawarte w części II załącznika II |
Chelaty mikroskładników pokarmowych będące UVCB (1) |
Prosty nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy rozpuszczalny w wodzie, w którym deklarowany mikroskładnik pokarmowy jest chemicznie połączony z czynnikiem chelatującym lub czynnikami chelatującymi spełniającymi wymogi CMC 1 zawarte w części II załącznika II |
— 5 % (m/m) chelatów mikroskładników pokarmowych będących UVCB stanowi rozpuszczalne w wodzie mikroskładnik pokarmowy, oraz co najmniej 80 % rozpuszczalnego w wodzie mikroskładnika pokarmowego jest schelatowane (frakcja schelatowana) i co najmniej 50 % rozpuszczalnego w wodzie mikroskładnika pokarmowego jest schelatowane przez konkretne czynniki chelatujące spełniające wymogi CMC 1 zawarte w części II załącznika II |
Nawóz skompleksowany mikroskładnikowy |
Prosty nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy rozpuszczalny w wodzie, w którym deklarowany mikroskładnik pokarmowy jest chemicznie połączony z czynnikiem kompleksującym lub czynnikami kompleksującymi spełniającymi wymogi CMC 1 zawarte w części II załącznika II |
— 5 % (m/m) nawozu skompleksowanego mikroskładnikowego stanowi rozpuszczalny w wodzie mikroskładnik pokarmowy, oraz — o najmniej 80 % rozpuszczalnego w wodzie mikroskładnika pokarmowego jest skompleksowane przez czynnik kompleksujący spełniający wymogi CMC 1 zawarte w części II załącznika II |
(1)
UVCB: substancje o nieznanym lub zmiennym składzie, złożone produkty reakcji lub materiały biologiczne. |
PFC 1(C)(II)(b): WIELOSKŁADNIKOWY NIEORGANICZNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY
1. Wieloskładnikowy nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy ma deklarowaną zawartość co najmniej dwóch mikroskładników pokarmowych.
2. Suma zawartości wszystkich deklarowanych mikroskładników pokarmowych w wieloskładnikowym nieorganicznym nawozie mikroskładnikowym wynosi co najmniej:
2 % (m/m) dla nawozów w postaci ciekłej;
5 % (m/m) dla nawozów w postaci stałej.
PFC 2: ŚRODEK WAPNUJĄCY
1. Środek wapnujący jest produktem nawozowym UE, którego funkcja polega na korygowaniu kwasowości gleby.
Środek wapnujący zawiera tlenki, wodorotlenki, węglany lub krzemiany wapnia (Ca) lub magnezu (Mg).
2. W środku wapnującym zanieczyszczenia nie mogą przekraczać następujących dopuszczalnych wartości:
a) |
kadm (Cd): 2 mg/kg suchej masy, |
b) |
chrom sześciowartościowy (Cr VI): 2 mg/kg suchej masy, |
c) |
rtęć (Hg): 1 mg/kg suchej masy, |
d) |
nikiel (Ni): 90 mg/kg suchej masy, |
e) |
ołów (Pb): 120 mg/kg suchej masy, |
f) |
arsen (As): 40 mg/kg suchej masy. |
3. Zawartość miedzi (Cu) w środku wapnującym nie może przekraczać 300 mg/kg suchej masy, a zawartość cynku (Zn) w środku wapnującym nie może przekraczać 800 mg/kg suchej masy.
4. Muszą być spełnione następujące parametry wyznaczone w oparciu o masę środka wapnującego:
minimalna liczba zobojętnienia: 15 (ekwiwalent CaO) lub 9 (ekwiwalent HO-),
minimalna reaktywność: 10 % (próba kwasu chlorowodorowego) lub 50 % po 6 miesiącach (próba inkubacyjna), oraz
minimalny rozmiar ziarna: co najmniej 70 % < 1 mm z wyjątkiem wapna palonego, granulowanego materiału wapnującego i kredy (co najmniej 70 % środka wapnującego przechodzi przez sito o rozmiarze oczek 1 mm)
PFC 3: POLEPSZACZ GLEBY
Polepszacz gleby jest produktem nawozowym UE, którego funkcja polega na utrzymaniu. poprawie lub ochronie właściwości fizycznych lub chemicznych, struktury lub aktywności biologicznej gleby, do której jest dodawany.
PFC 3(A): ORGANICZNY POLEPSZACZ GLEBY
1. Organiczny polepszacz gleby składa się z materiału, który w 95 % jest wyłącznie pochodzenia biologicznego.
Organiczny polepszacz gleby może zawierać torf, leonardyt i lignit, ale nie może zawierać żadnych innych materiałów skamieniałych lub zawartych w formacjach geologicznych.
2. Zanieczyszczenia w organicznym polepszaczu gleby nie mogą przekraczać następujących dopuszczalnych wartości:
a) |
kadm (Cd): 2 mg/kg suchej masy, |
b) |
chrom sześciowartościowy (Cr VI): 2 mg/kg suchej masy, |
c) |
rtęć (Hg): 1 mg/kg suchej masy, |
d) |
nikiel (Ni): 50 mg/kg suchej masy, |
e) |
ołów (Pb): 120 mg/kg suchej masy, oraz |
f) |
arsen nieorganiczny (As): 40 mg/kg suchej masy. |
3. Zawartość miedzi (Cu) w organicznym polepszaczu gleby nie może przekraczać 300 mg/kg suchej masy, a zawartość cynku (Zn) w organicznym polepszaczu gleby nie może przekraczać 800 mg/kg suchej masy.
4. Patogeny w organicznym polepszaczu gleby nie mogą przekraczać dopuszczalnych poziomów przedstawionych w poniższej tabeli:
Mikroorganizmy podlegające badaniu |
Plany pobierania próbek |
Dopuszczalny poziom |
||
n |
c |
m |
M |
|
Salmonella spp. |
5 |
0 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Escherichia coli lub Enterococcaceae |
5 |
5 |
0 |
1 000 w 1 g lub 1 ml |
gdzie:
n |
= |
liczba badanych próbek, |
c |
= |
liczba próbek, w których liczba bakterii wyrażona w jtk mieści się między m a M, |
m |
= |
wartość progowa dla liczby bakterii, wyrażonej w jtk, którą uznaje się za zadowalającą, |
M |
= |
maksymalna wartość dla liczby bakterii wyrażonej w jtk. |
5. Organiczny polepszacz gleby zawiera co najmniej 20 % lub więcej suchej masy.
6. Zawartość węgla organicznego (Corg) w organicznym polepszaczu gleby powinna wynosić co najmniej 7,5 % (m/m).
PFC 3(B): NIEORGANICZNY POLEPSZACZ GLEBY
1. Nieorganiczny polepszacz gleby to polepszacz gleby inny niż organiczny polepszacz gleby.
2. Zanieczyszczenia w nieorganicznym polepszaczu gleby nie mogą przekraczać następujących dopuszczalnych wartości:
a) |
kadm (Cd): 1,5 mg/kg suchej masy, |
b) |
chrom sześciowartościowy (Cr VI): 2 mg/kg suchej masy, |
c) |
rtęć (Hg): 1 mg/kg suchej masy, |
d) |
nikiel (Ni): 100 mg/kg suchej masy, |
e) |
ołów (Pb): 120 mg/kg suchej masy, |
f) |
arsen nieorganiczny (As): 40 mg/kg suchej masy. |
3. Zawartość miedzi (Cu) w nieorganicznym polepszaczu gleby nie może przekraczać 300 mg/kg suchej masy, a zawartość cynku (Zn) w nieorganicznym polepszaczu gleby nie może przekraczać 800 mg/kg suchej masy.
4. Patogeny w nieorganicznym polepszaczu gleby zawierającym więcej niż 1 % (m/m) węgla organicznego (Corg) nie mogą przekraczać dopuszczalnych poziomów określonych w poniższej tabeli:
Mikroorganizmy podlegające badaniu |
Plany pobierania próbek |
Dopuszczalny poziom |
||
n |
c |
m |
M |
|
Salmonella spp. |
5 |
0 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Escherichia coli lub Enterococcaceae |
5 |
5 |
0 |
1 000 w 1 g lub 1 ml |
gdzie:
n |
= |
liczba badanych próbek, |
c |
= |
liczba próbek, w których liczba bakterii wyrażona w jtk mieści się między m a M, |
m |
= |
wartość progowa dla liczby bakterii, wyrażonej w jtk, którą uznaje się za zadowalającą, |
M |
= |
maksymalna wartość dla liczby bakterii wyrażonej w jtk. |
PFC 4: PODŁOŻE DO UPRAW
1. Podłoże do upraw jest produktem nawozowym UE innym niż gleba na miejscu, którego funkcja polega na byciu materiałem, w którym rosną rośliny lub grzyby.
Na potrzeby niniejszego punktu do roślin zalicza się algi.
2. W podłożu do upraw zanieczyszczenia nie mogą przekraczać następujących dopuszczalnych wartości:
a) |
kadm (Cd): 1,5 mg/kg suchej masy, |
b) |
chrom sześciowartościowy (Cr VI): 2 mg/kg suchej masy, |
c) |
rtęć (Hg): 1 mg/kg suchej masy, |
d) |
nikiel (Ni): 50 mg/kg suchej masy, |
e) |
ołów (Pb): 120 mg/kg suchej masy, oraz |
f) |
arsen nieorganiczny (As): 40 mg/kg suchej masy. |
2a. Na zasadzie odstępstwa od pkt 2 lit. d) wartość dopuszczalna dla niklu (Ni) w podłożu uprawowym złożonym wyłącznie ze składników mineralnych i oferowanym do zastosowań profesjonalnych w ogrodnictwie, zielonych dachach lub zielonych ścianach ma zastosowanie do biodostępnej zawartości zanieczyszczenia.
3. Zawartość miedzi (Cu) w podłożu do upraw nie może przekraczać 200 mg/kg suchej masy, a zawartość cynku (Zn) w podłożu do upraw nie może przekraczać 500 mg/kg suchej masy.
4. Patogeny w podłożu do upraw nie mogą przekraczać dopuszczalnych poziomów określonych w poniższej tabeli:
Mikroorganizmy podlegające badaniu |
Plany pobierania próbek |
Dopuszczalny poziom |
||
n |
c |
m |
M |
|
Salmonella spp. |
5 |
0 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Escherichia coli lub Enterococcaceae |
5 |
5 |
0 |
1 000 w 1 g lub 1 ml |
gdzie:
n |
= |
liczba badanych próbek, |
c |
= |
liczba próbek, w których liczba bakterii wyrażona w jtk mieści się między m a M, |
m |
= |
wartość progowa dla liczby bakterii, wyrażonej w jtk, którą uznaje się za zadowalającą, |
M |
= |
maksymalna wartość dla liczby bakterii wyrażonej w jtk. |
PFC 5: INHIBITOR
Inhibitor jest produktem nawozowym UE, którego funkcja polega na poprawie mechanizmów uwalniania składników pokarmowych z produktu dostarczającego roślinom składników pokarmowych dzięki temu, że opóźnia lub zatrzymuje działanie określonych grup mikroorganizmów lub enzymów.
PFC 5(A): INHIBITOR NITRYFIKACJI
1. Inhibitor nitryfikacji hamuje biologiczne utlenianie azotu amonowego (NH3-N) do azotu azotynowego (NO2-), spowalniając w ten sposób tworzenie się azotu azotanowego (NO3-).
2. Szybkość utleniania azotu amonowego (NH3-N) mierzona jest przez:
zanikanie azotu amonowego (NH3-N), lub
tworzenie się azotu azotynowego (NO2-) i azotu azotanowego (NO3-) łącznie w odniesieniu do czasu.
W porównaniu z próbką kontrolną, do której nie został dodany inhibitor nitryfikacji, próbka gleby zawierająca inhibitor nitryfikacji wykazuje przy przedziale ufności na poziomie 95 % spadek szybkości utleniania azotu amonowego (NH3-N) na poziomie 20 % na podstawie analizy przeprowadzonej 14 dni po zastosowaniu.
PFC 5(B): INHIBITOR DENITRYFIKACJI
1. Inhibitor denitryfikacji hamuje tworzenie się podtlenku azotu (N2O) przez spowalnianie lub blokowanie przekształcania się azotu azotanowego (NO3)- w azot gazowy (N2) bez wpływania na proces nitryfikacji opisany w PFC 5(A).
2. W porównaniu z próbką kontrolną, do której nie został dodany inhibitor denitryfikacji, test in vitro zawierający inhibitor denitryfikacji wykazuje przy przedziale ufności na poziomie 95 % spadek szybkości uwalniania podtlenku azotu (N2O) na poziomie 20 % na podstawie analizy przeprowadzonej 14 dni po zastosowaniu.
PFC 5(C): INHIBITOR UREAZY
1. Inhibitor ureazy hamuje hydrolityczne działanie enzymu ureazy na mocznik (CH4N2O), ukierunkowane przede wszystkim na ograniczenie ulatniania się amoniaku.
2. W porównaniu z próbką kontrolną, do której nie został dodany inhibitor ureazy, test in vitro zawierający inhibitor ureazy wykazuje przy przedziale ufności na poziomie 95 % spadek szybkości hydrolizy mocznika (CH4N2O) na poziomie 20 % na podstawie analizy przeprowadzonej 14 dni po zastosowaniu.
PFC 6: BIOSTYMULATOR
1. Biostymulator to produkt nawozowy UE, którego funkcja polega na stymulowaniu procesów odżywiania roślin niezależnie od zawartości składników pokarmowych w produkcie, którego wyłącznym celem jest poprawa co najmniej jednej z następujących cech rośliny lub ryzosfery rośliny:
efektywność wykorzystania składników pokarmowych,
odporność na stres abiotyczny;
cechy jakościowe; lub
przyswajalność składników pokarmowych z form trudnodostępnych w glebie lub ryzosferze.
2. W biostymulatorze zanieczyszczenia nie mogą przekraczać następujących dopuszczalnych wartości:
a) |
kadm (Cd): 1,5 mg/kg suchej masy, |
b) |
chrom sześciowartościowy (Cr VI): 2 mg/kg suchej masy, |
c) |
ołów (Pb): 120 mg/kg suchej masy, |
d) |
rtęć (Hg): 1 mg/kg suchej masy, |
e) |
nikiel (Ni): 50 mg/kg suchej masy, oraz |
f) |
arsen nieorganiczny (As): 40 mg/kg suchej masy. |
3. Zawartość miedzi (Cu) w biostymulancie nie może przekraczać 600 mg/kg suchej masy, a zawartość cynku (Zn) w biostymulancie nie może przekraczać 1 500 mg/kg suchej masy.
4. Biostymulator wywołuje skutki deklarowane na etykiecie dla roślin podanych na etykiecie.
PFC 6(A): BIOSTYMULATOR MIKROBIOLOGICZNY
1. Biostymulator mikrobiologiczny składa się z mikroorganizmu lub konsorcjum mikroorganizmów określonych w CMC 7 w części II załącznika II.
2. Patogeny w biostymulatorze mikrobiologicznym nie mogą przekraczać dopuszczalnych poziomów określonych w poniższej tabeli:
Mikroorganizmy / ich toksyny, metabolity |
Plany pobierania próbek |
Dopuszczalny poziom |
|
N |
c |
||
Salmonella spp. |
5 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Escherichia coli |
5 |
0 |
Nieobecne w 1 g lub 1 ml |
Listeria monocytogenes |
5 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Vibrio spp. |
5 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Shigella spp. |
5 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Staphylococcus aureus |
5 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Enterococaceae |
5 |
2 |
10 jtk/g |
Liczba drobnoustrojów beztlenowych na płytce, chyba że biostymulatorem mikrobiologicznym jest bakteria tlenowa |
5 |
2 |
105 jtk/g lub ml |
Liczba drożdży i pleśni, chyba że biostymulatorem mikrobiologicznym jest grzyb |
5 |
2 |
1 000 jtk/g lub ml |
gdzie:
n |
= |
liczba jednostek, z których składa się próbka, |
c |
= |
liczba jednostek próbki dających wartości wyższe od wyznaczonego dopuszczalnego poziomu. |
3. W przypadku gdy biostymulator mikrobiologiczny ma postać ciekłą, jego pH musi być optymalne dla zawartych w nim mikroorganizmów oraz dla roślin.
PFC 6(B): BIOSTYMULATOR NIEMIKROBIOLOGICZNY
1. Biostymulator niemikrobiologiczny to biostymulator inny niż biostymulator mikrobiologiczny.
2. Patogeny w biostymulatorze niemikrobiologicznym nie mogą przekraczać dopuszczalnych poziomów określonych w poniższej tabeli:
Mikroorganizmy podlegające badaniu |
Plany pobierania próbek |
Dopuszczalny poziom |
||
n |
c |
m |
M |
|
Salmonella spp. |
5 |
0 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Escherichia coli lub Enterococcaceae |
5 |
5 |
0 |
1 000 w 1 g lub 1 ml |
gdzie:
n |
= |
liczba badanych próbek, |
c |
= |
liczba próbek, w których liczba bakterii wyrażona w jtk mieści się między m a M, |
m |
= |
wartość progowa dla liczby bakterii, wyrażonej w jtk, którą uznaje się za zadowalającą, |
M |
= |
maksymalna wartość dla liczby bakterii wyrażonej w jtk. |
PFC 7: MIESZANINA PRODUKTÓW NAWOZOWYCH
1. Produkt nawozowy mieszany to produkt nawozowy UE składający się z co najmniej dwóch produktów nawozowych UE PFC 1–PFC 6, dla których dla każdego składowego produktu nawozowego UE w danej mieszance wykazano zgodność z wymogami niniejszego rozporządzenia zgodnie z procedurą oceny zgodności mającą zastosowanie do tego składowego produktu nawozowego UE.
2. Mieszanie nie zmienia charakteru żadnego ze składowych produktów nawozowych UE ani nie wywiera niepożądanego wpływu na zdrowie ludzi, zwierząt lub roślin, na bezpieczeństwo lub środowisko, w możliwych do przewidzenia warunkach przechowywania lub stosowania danego produktu nawozowego mieszanego.
2a. Związek będący inhibitorem w mieszance musi być obecny w stężeniu mieszczącym się w zakresie stężeń, który zapewnia osiągnięcie wskaźników redukcji w warunkach, o których mowa w PFC 5 w części II niniejszego załącznika i, odpowiednio, w pkt 4 CMC 1 w części II załącznika II, na poziomie mieszanki.
3. ►M6 Producent mieszaniny ocenia jej zgodność z wymogami określonymi w pkt 1, 2 i 2a niniejszej PFC, zapewnia zgodność mieszaniny z wymogami dotyczącymi etykietowania określonymi w załączniku III i ponosi odpowiedzialność zgodnie z art. 16 ust. 4 niniejszego rozporządzenia za zgodność mieszaniny z wymogami niniejszego rozporządzenia, poprzez: ◄
sporządzenie deklaracji zgodności UE dla produktu nawozowego mieszanego zgodnie z art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia oraz
posiadanie deklaracji zgodności UE dla każdego składowego produktu nawozowego UE.
4. Podmioty gospodarcze udostępniające na rynku produkty nawozowe mieszane muszą przestrzegać następujących przepisów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do deklaracji zgodności UE dla każdego ze składowych produktów nawozowych UE, a także całej mieszanki:
art. 6 ust. 3 (obowiązek przechowywania deklaracji zgodności UE przez producentów);
art. 7 ust. 2 lit. a) (obowiązek przechowywania deklaracji zgodności UE przez upoważnionych przedstawicieli);
art. 8 ust. 8 (obowiązek przechowywania przez importerów kopii deklaracji zgodności UE do dyspozycji organów nadzoru rynku).
ZAŁĄCZNIK II
Kategorie materiałów składowych (CMC)
Produkt nawozowy UE składa się wyłącznie z materiałów składowych spełniających wymogi co najmniej jednej CMC wymienionych w niniejszym załączniku.
Materiały składowe i materiały wsadowe wykorzystywane do ich produkcji nie zawierają żadnej z substancji, dla których w załączniku I podano najwyższe dopuszczalne wartości, w ilościach, które mogłyby zagrozić zgodności produktu nawozowego UE z mającymi zastosowanie wymogami określonymi w tym załączniku.
CZĘŚĆ I
WYKAZ CMC
CMC 1: Pierwotne surowce i mieszaniny
CMC 2: Rośliny, części roślin lub wyciągi z roślin
CMC 3: Kompost
CMC 4: Produkt pofermentacyjny świeżych roślin
CMC 5: Produkt pofermentacyjny inny niż produkt pofermentacyjny świeżych roślin
CMC 6: Produkty uboczne przemysłu spożywczego
CMC 7: Mikroorganizmy
CMC 8: Polimerowe składniki pokarmowe
CMC 9: Polimery inne niż polimerowe składniki pokarmowe
CMC 10: Produkty pochodne w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009
CMC 11: Produkty uboczne w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE
CMC 12: Wytrącone sole fosforanowe i produkty pochodne
CMC 13: Materiały utleniane termicznie i produkty pochodne
CMC 14: Materiały uzyskane w wyniku pirolizy i zgazowania
CMC 15: Odzyskane materiały o wysokiej czystości
CZĘŚĆ II
WYMOGI DOTYCZĄCE CMC
W tej części określono materiały składowe, z których wyłącznie składają się produkty nawozowe UE.
CMC 1: PIERWOTNE SUROWCE I MIESZANINY
1. Produkt nawozowy UE może zawierać substancje i mieszaniny, z wyjątkiem ( 4 ):
odpadów w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE,
substancji lub mieszanin, które w co najmniej jednym państwie członkowskim utraciły status odpadu na podstawie środków krajowych transponujących art. 6 dyrektywy 2008/98/WE,
substancji wytworzonych z prekursorów, które w co najmniej jednym państwie członkowskim utraciły status odpadu na podstawie środków krajowych transponujących art. 6 dyrektywy 2008/98/WE, lub mieszanin zawierających takie substancje,
produktów ubocznych w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE,
produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009,
polimerów innych niż:
kompostu, ►M2 lub ◄
produktów pofermentacyjnych,
wytrąconych soli fosforanowych i produktów pochodnych, które są odzyskiwane z odpadów lub są produktami ubocznymi w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE,
materiałów utlenianych termicznie i produktów pochodnych, które są odzyskiwane z odpadów lub są produktami ubocznymi w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE, ►M5 lub ◄
materiałów uzyskanych w wyniku pirolizy i zgazowania, które są odzyskiwane z odpadów lub są produktami ubocznymi w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE, ►M5 lub ◄
sole amonowe, siarczany, sole fosforanowe, siarka elementarna, węglan wapnia lub tlenek wapnia, które są odzyskiwane z odpadów w rozumieniu art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/98/WE.
2. Wszystkie substancje wchodzące w skład produktu nawozowego UE, samodzielnie lub jako składnik mieszaniny, z wyjątkiem polimerów, zostały uprzednio zarejestrowane na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 ( 5 ), w dokumentacji zawierającej:
informacje przewidziane w załącznikach VI, VII i VIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,
raport bezpieczeństwa chemicznego na podstawie art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, obejmujący zastosowanie jako produkt nawozowy,
o ile nie zostało to wyraźnie objęte jednym ze zwolnień z obowiązku rejestracji przewidzianych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 lub w pkt 6, 7, 8, 9 lub 10 (tylko dla tlenku magnezu) załącznika V do tego rozporządzenia.
3. W przypadku gdy substancja lub jedna z substancji w mieszaninie ma zwiększyć długoterminową dostępność mikroskładników pokarmowych dla roślin w produkcie nawozowym UE, substancja ta jest albo czynnikiem chelatującym, albo czynnikiem kompleksującym i zastosowanie mają następujące przepisy:
Czynnik chelatujący jest substancją organiczną składającą się z cząsteczki, która:
ma dwa lub więcej miejsc, które są dawcami par elektronowych do jonu centralnego, jakimi są kationy metali przejściowych (cynku (Zn), miedzi (Cu), żelaza (Fe), manganu (Mn), magnezu (Mg), wapnia (Ca) lub kobaltu (Co)), oraz
jest wystarczająco duża, by utworzyć pięcio- lub sześcioczłonowe struktury cykliczne.
Produkt nawozowy UE pozostaje stabilny przez co najmniej 3 dni w roztworze o dowolnym pH w zakresie deklarowanym jako gwarantujący akceptowalną stabilność.
Czynnik kompleksujący jest substancją organiczną tworzącą płaską lub przestrzenną strukturę z jedno-, dwu- lub trójwartościowym kationem metalu przejściowego (cynku (Zn), miedzi (Cu), żelaza (Fe), manganu (Mn) lub kobaltu (Co)).
Produkt nawozowy UE pozostaje stabilny w roztworze wodnym przy pH 6 i 7 przez co najmniej 1 dzień.
4. W przypadku gdy substancja lub jedna z substancji w mieszaninie ma poprawiać mechanizm uwalniania składników pokarmowych produktu nawozowego UE przez opóźnianie lub zatrzymywanie działania określonych grup mikroorganizmów lub enzymów, substancja ta jest związkiem będącym inhibitorem nitryfikacji, denitryfikacji lub ureazy, i zastosowanie mają następujące przepisy:
Związek będący inhibitorem nitryfikacji hamuje biologiczne utlenianie azotu amonowego (NH3-N) zawartego w danym produkcie nawozowym UE do azotu azotynowego (NO2 -), spowalniając w ten sposób tworzenie się azotu azotanowego (NO3 -).
Szybkość utleniania azotu amonowego (NH3-N) mierzy się za pomocą jednego z poniższych sposobów:
zanikanie azotu amonowego (NH3-N);
tworzenie się azotu azotynowego (NO2 -) i azotu azotanowego (NO3 -) łącznie w odniesieniu do czasu.
W porównaniu z próbką kontrolną, do której nie został dodany związek będący inhibitorem nitryfikacji, próbka gleby zawierająca związek będący inhibitorem nitryfikacji wykazuje przy przedziale ufności na poziomie 95 % spadek szybkości utleniania azotu amonowego (NH3-N) na poziomie 20 % na podstawie analizy przeprowadzonej 14 dni po zastosowaniu.
Związek będący inhibitorem nitryfikacji musi być obecny w danym produkcie nawozowym UE w stężeniu mieszczącym się w zakresie stężeń, który zapewnia osiągnięcie takiej redukcji.
Co najmniej 50 % całkowitej zawartości azotu (N) w produkcie nawozowym UE stanowi azot (N) amonowy (NH4 +) i mocznikowy (CH4N2O).
Związek będący inhibitorem denitryfikacji hamuje tworzenie się podtlenku azotu (N2O) zawartego w danym produkcie nawozowym UE przez spowalnianie lub blokowanie przekształcania się azotu azotanowego (NO3 -) w azot gazowy (N2) bez wpływania na proces nitryfikacji opisany w PFC 5(A).
W porównaniu z próbką kontrolną, do której nie został dodany związek będący inhibitorem denitryfikacji, test in vitro zawierający związek będący inhibitorem denitryfikacji wykazuje przy przedziale ufności na poziomie 95 % spadek szybkości uwalniania podtlenku azotu (N2O) na poziomie 20 % na podstawie analizy przeprowadzonej 14 dni po zastosowaniu.
Związek będący inhibitorem denitryfikacji musi być obecny w danym produkcie nawozowym UE w stężeniu mieszczącym się w zakresie stężeń, który zapewnia osiągnięcie takiej redukcji.
Związek będący inhibitorem ureazy hamuje hydrolityczne działanie enzymu ureazy na mocznik (CH4N2O) zawarty w danym produkcie nawozowym UE, ukierunkowane przede wszystkim na ograniczenie ulatniania się amoniaku.
W porównaniu z próbką kontrolną, do której nie został dodany związek będący inhibitorem ureazy, test in vitro zawierający związek będący inhibitorem ureazy wykazuje przy przedziale ufności na poziomie 95 % spadek szybkości hydrolizy mocznika (CH4N2O) na poziomie 20 % na podstawie analizy przeprowadzonej 14 dni po zastosowaniu.
Związek będący inhibitorem ureazy musi być obecny w danym produkcie nawozowym UE w stężeniu mieszczącym się w zakresie stężeń, który zapewnia osiągnięcie takiej redukcji.
Co najmniej 50 % całkowitej zawartości azotu (N) w produkcie nawozowym UE stanowi azot (N) mocznikowy (CH4N2O).
CMC 2: ROŚLINY, CZĘŚCI ROŚLIN LUB WYCIĄGI Z ROŚLIN
Produkt nawozowy UE może zawierać rośliny, części roślin lub wyciągi z roślin, niepoddane żadnemu przetwarzaniu innemu niż cięcie, rozdrabnianie, mielenie, przesiewanie, odsiewanie, odwirowywanie, wyciskanie, suszenie, zamrażanie, liofilizacja, ekstrahowanie za pomocą wody, ekstrakcja nadkrytycznym CO2 lub rozwłóknianie w temperaturze nie wyższej niż 100 °C i bez żadnych dodatków z wyjątkiem wody.
Na potrzeby niniejszego punktu do roślin zalicza się grzyby i algi, a wyklucza z nich sinice (cyjanobakterie).
CMC 3: KOMPOST
1. Produkt nawozowy UE może zawierać kompost otrzymany w wyniku kompostowania tlenowego wyłącznie co najmniej jednego z następujących materiałów wsadowych:
bioodpadów w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE z oddzielnej zbiórki bioodpadów u źródła;
▼M1 —————
żywych lub martwych organizmów lub ich części, które są nieprzetworzone lub przetworzone jedynie ręcznie, mechanicznie lub z wykorzystaniem siły grawitacji, poprzez rozpuszczanie w wodzie, flotację, ekstrakcję z wykorzystaniem wody, destylację parą wodną lub ogrzewanie jedynie w celu usunięcia wody, lub które są w jakikolwiek sposób ekstrahowane z powietrza, oprócz:
materiałów ze zmieszanych odpadów komunalnych;
osadów ściekowych, przemysłowych lub z pogłębiania; oraz
produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wchodzących w zakres rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.
1a. Niezależnie od pkt 1 produkt nawozowy UE może zawierać kompost otrzymany w wyniku kompostowania tlenowego materiałów kategorii 2 lub kategorii 3 lub ich produktów pochodnych, zgodnie z warunkami określonymi w art. 32 ust. 1 i 2 oraz w ramach środków, o których mowa w art. 32 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, samych lub zmieszanych z materiałami wsadowymi, o których mowa w pkt 1, pod warunkiem że:
punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym został określony zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1069/2009; oraz
spełnione są warunki określone w pkt 2 i 3.
2. Kompostowanie odbywa się w zakładzie,
w którym linie produkcyjne do przetwarzania materiałów wsadowych, o których mowa w pkt 1 i 1a, są wyraźnie oddzielone od linii produkcyjnych do przetwarzania materiałów wsadowych innych niż te, o których mowa w pkt 1 i 1a, oraz
w którym unika się fizycznej styczności między materiałami wsadowymi i wyjściowymi, także podczas przechowywania.
3. Kompostowanie tlenowe stanowi kontrolowany rozkład materiałów biodegradowalnych, który ma głównie charakter tlenowy i który w wyniku biologicznie wytwarzanego ciepła umożliwia powstawanie temperatur odpowiednich dla bakterii termofilnych. Wszystkie części każdej partii są albo regularnie i dokładnie wzruszane i obracane, albo podlegają wymuszonej wentylacji w celu zapewnienia prawidłowych warunków sanitarnych i jednorodności materiału. Podczas procesu kompostowania wszystkie części każdej partii charakteryzują się jednym z następujących profili temperatury w czasie:
4. Kompost zawiera:
nie więcej niż 6 mg/kg suchej masy WWA16 ( 7 );
nie więcej niż 3 g/kg suchej masy makroskopowych zanieczyszczeń większych niż 2 mm w następujących postaciach: szkła, metalu lub tworzyw sztucznych; oraz
nie więcej niż 5 g/kg suchej masy sumy makroskopowych zanieczyszczeń, o których mowa w lit. b).
Od dnia 16 lipca 2026 r. obecność tworzyw sztucznych większych niż 2 mm w granicach najwyższej dopuszczalnej wartości, o której mowa w lit. b), wynosi nie więcej niż 2,5 g/kg suchej masy. Do dnia 16 lipca 2029 r. dopuszczalna wartość 2,5 g/kg suchej masy dla tworzyw sztucznych większych niż 2 mm zostanie ponownie oceniona w celu uwzględnienia postępów poczynionych w odniesieniu do selektywnego zbierania odpadów organicznych.
5. Kompost spełnia co najmniej jedno z poniższych kryteriów stabilności:
Współczynnik pobierania tlenu:
Współczynnik samonagrzewania się:
CMC 4: PRODUKT POFERMENTACYJNY ŚWIEŻYCH ROŚLIN
1. Produkt nawozowy UE może zawierać produkt pofermentacyjny otrzymany w wyniku fermentacji beztlenowej co najmniej jednego z wyłącznie następujących materiałów wsadowych:
rośliny lub części roślin uprawiane do produkcji biogazu. Na potrzeby niniejszego punktu do roślin zalicza się algi, a wyklucza z nich sinice (cyjanobakterie);
dowolnych materiałów, o których mowa w lit. a), które zostały uprzednio poddane fermentacji.
2. Fermentacja beztlenowa odbywa się w zakładzie:
w którym linie produkcyjne do przetwarzania materiałów wsadowych, o których mowa w pkt 1, są wyraźnie oddzielone od linii produkcyjnych do przetwarzania materiałów wsadowych innych niż te, o których mowa w pkt 1, oraz
w którym unika się fizycznej styczności między materiałami wsadowymi i wyjściowymi, także podczas przechowywania.
3. Fermentacja beztlenowa obejmuje kontrolowany rozkład materiałów biodegradowalnych, który ma głównie charakter beztlenowy i odbywa się w temperaturach odpowiednich dla bakterii mezofilnych lub termofilnych. Wszystkie części każdej partii są regularnie i dokładnie wzruszane i obracane w celu zapewnienia prawidłowych warunków sanitarnych i jednorodności materiału. Podczas procesu fermentacji wszystkie części każdej partii charakteryzują się jednym z następujących profili temperatury w czasie:
termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C przez co najmniej 24 godziny, a następnie hydrauliczny czas retencji wynoszący co najmniej 20 dni;
termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C oraz proces przetwarzania obejmujący pasteryzację opisany w rozdziale I sekcja 1 pkt 1 załącznika V do rozporządzenia Komisji (UE) nr 142/2011 ( 8 );
termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C, a następnie kompostowanie w temperaturze:
mezofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 37–40 °C oraz proces przetwarzania obejmujący pasteryzację opisany w rozdziale I sekcja 1 pkt 1 załącznika V do rozporządzenia (UE) nr 142/2011; albo
mezofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 37–40 °C, a następnie kompostowanie w temperaturze:
3a. Produkt nawozowy UE może zawierać stałą lub płynną frakcję otrzymaną w drodze mechanicznego oddzielenia produktu pofermentacyjnego zgodnego z pkt 1–3.
3b. Produkt nawozowy UE może zawierać produkt pofermentacyjny zgodny z pkt 1–3 lub frakcję zgodną z pkt 3a, z których usunięto całość lub część rozpuszczalnego amonu lub fosforanu w celu odzyskania azotu lub fosforu, bez zamiaru innej modyfikacji produktu pofermentacyjnego lub frakcji.
3c. Produkt nawozowy UE może zawierać produkt pofermentacyjny zgodny z pkt 1–3 lub pkt 3b, a także frakcję zgodną z pkt 3a, które zostały poddane jedynie fizycznemu przetworzeniu w celu usunięcia wody bez zamiaru innej modyfikacji produktu pofermentacyjnego lub frakcji.
3d. Można stosować dodatki niezbędne do przetworzenia produktu pofermentacyjnego lub frakcji zgodnie z pkt 3a, 3b i 3c, pod warunkiem że:
dodatek spełnia wymóg określony w CMC 1 pkt2;
stężenie dodatków niezbędnych w każdym z procesów nie przekracza 5 % masy produktu pofermentacyjnego lub frakcji wykorzystanych jako wsad w danym procesie.
4. ►M6 Produkt pofermentacyjny lub frakcja, o których mowa w pkt 3a, 3b i 3c, muszą spełniać co najmniej jedno z następujących kryteriów stabilności: ◄
Współczynnik pobierania tlenu:
Potencjał resztkowego biogazu:
CMC 5: PRODUKT POFERMENTACYJNY INNY NIŻ PRODUKT POFERMENTACYJNY ŚWIEŻYCH ROŚLIN
1. Produkt nawozowy UE może zawierać produkt pofermentacyjny otrzymany w wyniku fermentacji beztlenowej co najmniej jednego z wyłącznie następujących materiałów wsadowych:
bioodpadów w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE z selektywnej zbiórki bioodpadów u źródła;
▼M1 —————
żywych lub martwych organizmów lub ich części, które są nieprzetworzone lub przetworzone jedynie ręcznie, mechanicznie lub z wykorzystaniem siły grawitacji, poprzez rozpuszczanie w wodzie, flotację, ekstrakcję z wykorzystaniem wody, destylację parą wodną lub ogrzewanie jedynie w celu usunięcia wody, lub które są w jakikolwiek sposób ekstrahowane z powietrza, oprócz:
materiałów ze zmieszanych odpadów komunalnych;
osadów ściekowych, przemysłowych lub z pogłębiania; oraz
produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych wchodzących w zakres rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.
1a. Niezależnie od pkt 1 produkt nawozowy UE może zawierać produkt pofermentacyjny otrzymany w wyniku fermentacji beztlenowej materiałów kategorii 2 lub kategorii 3 lub ich produktów pochodnych, zgodnie z warunkami określonymi w art. 32 ust. 1 i 2 oraz w ramach środków, o których mowa w art. 32 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, samych lub zmieszanych z materiałami wsadowymi, o których mowa w pkt 1, pod warunkiem że:
punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym został określony zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1069/2009; oraz
spełnione są warunki określone w pkt 2 i 3.
2. Fermentacja beztlenowa odbywa się w zakładzie:
w którym linie produkcyjne do przetwarzania materiałów wsadowych, o których mowa w pkt 1 i 1a, są wyraźnie oddzielone od linii produkcyjnych do przetwarzania materiałów wsadowych innych niż te, o których mowa w pkt 1 i 1a, oraz
w którym unika się fizycznej styczności między materiałami wsadowymi i wyjściowymi, także podczas przechowywania.
3. Fermentacja beztlenowa obejmuje kontrolowany rozkład materiałów biodegradowalnych, który ma głównie charakter beztlenowy i odbywa się w temperaturach odpowiednich dla bakterii mezofilnych lub termofilnych. Wszystkie części każdej partii są regularnie i dokładnie wzruszane i obracane w celu zapewnienia prawidłowych warunków sanitarnych i jednorodności materiału. Podczas procesu fermentacji wszystkie części każdej partii charakteryzują się jednym z następujących profili temperatury w czasie:
termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C przez co najmniej 24 godziny, a następnie hydrauliczny czas retencji wynoszący co najmniej 20 dni;
termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C oraz proces przetwarzania obejmujący pasteryzację opisany w rozdziale I sekcja 1 pkt 1 załącznika V do rozporządzenia (UE) nr 142/2011;
termofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 55 °C, a następnie kompostowanie w temperaturze:
mezofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 37–40 °C oraz proces przetwarzania obejmujący pasteryzację opisany w rozdziale I sekcja 1 pkt 1 załącznika V do rozporządzenia (UE) nr 142/2011; albo
mezofilna fermentacja beztlenowa w temperaturze 37–40 °C, a następnie kompostowanie w temperaturze:
3a. Produkt nawozowy UE może zawierać stałą lub płynną frakcję otrzymaną w drodze mechanicznego oddzielenia produktu pofermentacyjnego zgodnego z pkt 1–3.
3b. Produkt nawozowy UE może zawierać produkt pofermentacyjny zgodny z pkt 1–3 lub frakcję zgodną z pkt 3a, z których usunięto całość lub część rozpuszczalnego amonu lub fosforanu w celu odzyskania azotu lub fosforu, bez zamiaru innej modyfikacji produktu pofermentacyjnego lub frakcji.
3c. Produkt nawozowy UE może zawierać produkt pofermentacyjny zgodny z pkt 1–3 lub pkt 3b, a także frakcję zgodną z pkt 3a, które zostały poddane jedynie fizycznemu przetworzeniu w celu usunięcia wody bez zamiaru innej modyfikacji produktu pofermentacyjnego lub frakcji.
3d. Można stosować dodatki niezbędne do przetworzenia produktu pofermentacyjnego lub frakcji zgodnie z pkt 3a, 3b i 3c, pod warunkiem że:
dodatek spełnia wymóg określony w CMC 1 pkt2;
stężenie dodatków niezbędnych w każdym z procesów nie przekracza 5 % masy produktu pofermentacyjnego lub frakcji wykorzystanych jako wsad w danym procesie.
4. Produkt pofermentacyjny lub frakcja, o których mowa w pkt 3a, 3b i 3c zawierają nie więcej niż 6 mg/kg suchej masy PAH16 ( 10 ).
5. ►M6 Produkt pofermentacyjny lub frakcja, o których mowa w pkt 3a, 3b i 3c, zawierają: ◄
nie więcej niż 3 g/kg suchej masy makroskopowych zanieczyszczeń większych niż 2 mm w jednej z następujących postaci: szkła, metalu lub tworzyw sztucznych; oraz
nie więcej niż 5 g/kg suchej masy sumy makroskopowych zanieczyszczeń, o których mowa w lit. a).
Od dnia 16 lipca 2026 r. obecność tworzyw sztucznych większych niż 2 mm w granicach najwyższej dopuszczalnej wartości, o której mowa w lit a), wynosi nie więcej niż 2,5 g/kg suchej masy. Do dnia 16 lipca 2029 r. dopuszczalna wartość 2,5 g/kg suchej masy dla tworzyw sztucznych większych niż 2 mm zostanie ponownie oceniona w celu uwzględnienia postępów poczynionych w odniesieniu do selektywnego zbierania odpadów organicznych.
6. ►M6 Produkt pofermentacyjny lub frakcja, o których mowa w pkt 3a, 3b i 3c, muszą spełniać co najmniej jedno z następujących kryteriów stabilności: ◄
Współczynnik pobierania tlenu:
Potencjał resztkowego biogazu:
CMC 6: PRODUKTY UBOCZNE PRZEMYSŁU SPOŻYWCZEGO
1. Produkt nawozowy UE może zawierać materiał składowy składający się z jednej z następujących substancji:
wapno pochodzące z przemysłu spożywczego, tj. materiał pochodzący z przemysłu przetwórstwa żywności, uzyskiwany przez karbonatację substancji organicznej, z wykorzystaniem wyłącznie wapna palonego ze źródeł naturalnych;
melasa, tj. lepki produkt uboczny rafinacji cukru z trzciny cukrowej lub buraków cukrowych;
vinassa, tj. lepki produkt uboczny fermentacji melasy w produkcji etanolu, kwasu askorbinowego lub innych produktów;
wywary gorzelniane, tj. produkty uboczne pochodzące z produkcji napojów alkoholowych;
rośliny, części roślin lub wyciągi z roślin poddane wyłącznie procesom termicznym lub procesom termicznym oprócz metod przetwarzania, o których mowa w CMC 2; lub
wapno pochodzące z produkcji wody pitnej, tj. pozostałość, która jest uwalniana w wyniku produkcji wody pitnej z wód gruntowych lub wód powierzchniowych i składa się głównie z węglanu wapnia.
2. Wszystkie substancje wchodzące w skład produktu nawozowego UE, samodzielnie lub jako składnik mieszaniny, muszą spełniać wymóg określony w CMC 1 pkt 2.
CMC 7: MIKROORGANIZMY
Produkt nawozowy UE należący do PFC 6(A) może zawierać mikroorganizmy, w tym mikroorganizmy martwe lub nieaktywne i nieszkodliwe substancje resztkowe z pożywek, na których zostały one wyprodukowane, które:
Azotobacter spp. |
Grzyby mikoryzowe |
Rhizobium spp. |
Azospirillum spp. |
CMC 8: POLIMEROWE SKŁADNIKI POKARMOWE
1. Produkt nawozowy UE może zawierać polimery złożone wyłącznie z monomerów spełniających kryteria określone w CMC 1 pkt 1 i 2, jeżeli celem polimeryzacji jest kontrola uwalniania składników pokarmowych z co najmniej jednego monomeru.
2. Przynajmniej 60 % polimerów musi być rozpuszczalnych w fosforowym roztworze buforowym o pH 7,5 w temperaturze 100 °C.
3. Ostatecznymi produktami rozkładu mogą być jedynie amoniak (NH3), woda i dwutlenek węgla (CO2).
4. Polimery nie mogą zawierać więcej niż 600 ppm wolnego formaldehydu.
CMC 9: POLIMERY INNE NIŻ POLIMEROWE SKŁADNIKI POKARMOWE
1. Produkt nawozowy UE może zawierać polimery inne niż polimerowe składniki pokarmowe jedynie w przypadkach, gdy funkcją polimeru jest:
kontrolowanie przenikania wody do cząstek składników pokarmowych i tym samym uwalniania składników pokarmowych (w takim przypadku polimer zwyczajowo nazywany jest „substancją otoczkującą”);
zwiększenie zdolności produktu nawozowego UE do zatrzymywania wody lub zwiększenie jego zwilżalności; lub
wiązanie materiału w produkcie nawozowym UE należącym do PFC 4.
2. Od dnia 16 lipca 2026 r. polimery, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b), spełniają kryteria biodegradowalności ustanowione przez akty delegowane, o których mowa w art. 42 ust. 6. W przypadku braku takich kryteriów produkt nawozowy UE wprowadzany do obrotu po tej dacie nie może zawierać takich polimerów.
3. W odniesieniu do polimerów, o których mowa w pkt 1 lit. a) i b), ani polimer, ani produkty uboczne jego rozpadu nie wykazują żadnych ogólnie szkodliwych skutków dla zdrowia zwierząt lub roślin lub dla środowiska w możliwych rozsądnie do przewidzenia warunkach stosowania produktu nawozowego UE. Polimer musi pozytywnie przejść badanie toksyczności ostrej w odniesieniu do wzrostu roślin, badanie toksyczności ostrej dla dżdżownic i badanie hamowania nitryfikacji w obecności mikroorganizmów glebowych w następujący sposób:
W badaniu toksyczności ostrej w odniesieniu do wzrostu roślin zdolność kiełkowania oraz biomasa badanych gatunków roślin uprawianych na glebie poddanej działaniu badanego materiału wynosi ponad 90 % zdolności kiełkowania oraz biomasy tych samych gatunków roślin uprawianych na odpowiedniej czystej glebie niepoddanej działaniu badanego materiału.
Wyniki uznaje się za ważne jedynie wtedy, gdy w próbce kontrolnej (tj. próbce czystej gleby):
W badaniu toksyczności ostrej dla dżdżownic zaobserwowana śmiertelność i biomasa pozostałych przy życiu dżdżownic w glebie poddanej działaniu badanego materiału nie może się różnić o więcej niż 10 % od wyników z badania odpowiedniej czystej gleby niepoddanej działaniu badanego materiału. Wyniki uznaje się za ważne, jeżeli:
W badaniu hamowania nitryfikacji w obecności mikroorganizmów glebowych tworzenie się azotynu w glebie poddanej działaniu badanego materiału wynosi ponad 90 % wyników z badania czystej gleby niepoddanej działaniu badanego materiału. Wyniki uznaje się za ważne, jeżeli różnice pomiędzy kontrpróbkami (czysta gleba) i badanymi próbkami wynoszą mniej niż 20 %.
CMC 10: PRODUKTY POCHODNE W ROZUMIENIU ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 1069/2009
Produkt nawozowy UE może zawierać produkty pochodne w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które osiągnęły punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym określony zgodnie z tym rozporządzeniem, oraz zostały wymienione w poniższej tabeli i w niej określone ( 11 ):
CMC 11: PRODUKTY UBOCZNE W ROZUMIENIU DYREKTYWY 2008/98/WE
1. Produkt nawozowy UE może zawierać produkty uboczne w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE, z wyjątkiem ( 12 ):
produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009,
polimerów innych niż:
kompostu, ►M2 oraz ◄
produktów pofermentacyjnych,
wytrąconych soli fosforanowych i produktów pochodnych, które są odzyskiwane z odpadów lub są produktami ubocznymi w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE,
materiałów utlenianych termicznie i produktów pochodnych, które są odzyskiwane z odpadów lub są produktami ubocznymi w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE, ►M5 lub ◄
materiałów uzyskanych w wyniku pirolizy i zgazowania, które są odzyskiwane z odpadów lub są produktami ubocznymi w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE ►M5 , lub ◄
sole amonowe, siarczany, sole fosforanowe, siarka elementarna, węglan wapnia lub tlenek wapnia, które są odzyskiwane z odpadów w rozumieniu art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/98/WE.
2. Produkty uboczne spełniają wymóg określony w CMC 1 pkt 2.
3. Od dnia 16 lipca 2022 r. produkty uboczne spełniają kryteria ustanowione przez akty delegowane, o których mowa w art. 42 ust. 7. Produkt nawozowy UE wprowadzany do obrotu po tej dacie nie może zawierać produktów ubocznych, o których mowa w pkt 1, które nie spełniają takich kryteriów.
CMC 12: WYTRĄCONE SOLE FOSFORANOWE I PRODUKTY POCHODNE
1. Produkt nawozowy UE może zawierać wytrącone sole fosforanowe otrzymane w wyniku strącania wyłącznie z co najmniej jednego z następujących materiałów wsadowych:
ścieki i osady ściekowe z oczyszczalni ścieków komunalnych, inne niż produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;
ścieki i osady z przetwarzania żywności, napojów, karmy dla zwierząt domowych, pasz dla zwierząt lub produktów mlecznych, innych niż produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, chyba że etapy przetwarzania obejmowały kontakt z produktami biobójczymi w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 ( 13 ), innymi niż te zdefiniowane jako grupa produktowa 4 w kategorii 1 w załączniku V do tego rozporządzenia;
bioodpady w rozumieniu art. 3 pkt 4 dyrektywy 2008/98/WE pochodzące z selektywnej zbiórki bioodpadów u źródła, inne niż produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;
pozostałości przetwarzania w rozumieniu art. 2 lit. t) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE ( 14 ) z produkcji bioetanolu i biodiesla pochodzących z materiałów, o których mowa w niniejszym punkcie lit. b), c) i e);
żywe lub martwe organizmy lub ich części, które są nieprzetworzone lub przetworzone jedynie ręcznie, mechanicznie lub z wykorzystaniem siły grawitacji, poprzez rozpuszczanie w wodzie, flotację, ekstrakcję z wykorzystaniem wody, destylację parą wodną lub ogrzewanie jedynie w celu usunięcia wody, lub które są w jakikolwiek sposób ekstrahowane z powietrza, oprócz ( 15 ):
substancje i mieszaniny, inne niż (15) :
Ponadto wytrącone sole fosforanowe uzyskuje się w wyniku strącania z dowolnego materiału wsadowego, o którym mowa w lit. a)–f), lub z połączenia materiałów wymienionych we wspomnianych literach, przetworzonych ręcznie, mechanicznie lub z wykorzystaniem siły grawitacji, poprzez frakcjonowanie w układzie ciało stałe–ciecz z wykorzystaniem polimerów biodegradowalnych, rozpuszczanie w wodzie, flotację, ekstrakcję wodą, destylację parową lub ogrzewanie wyłącznie w celu usunięcia wody, hydrolizę termiczną, fermentację beztlenową lub kompostowanie. Temperatura w takich procesach nie może być wyższa niż 275 °C.
2. Proces strącania musi odbywać się w kontrolowanych warunkach w reaktorze. Ponadto stosuje się wyłącznie materiały wsadowe, które nie są zanieczyszczone innymi strumieniami materiałów lub materiałami wsadowymi, innymi niż produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które zostały w sposób niezamierzony zanieczyszczone innymi strumieniami materiałów w jednorazowym incydencie skutkującym jedynie śladowymi ilościami związków egzogennych.
W zakładzie, w którym odbywa się strącanie, należy unikać fizycznego kontaktu między materiałami wsadowymi i wyjściowymi po procesie strącania, w tym podczas przechowywania.
3. Wytrącone sole fosforanowe mają:
minimalną zawartość pięciotlenku fosforu (P2O5) wynoszącą 16 % zawartości suchej masy;
maksymalną zawartość węgla organicznego (Corg) wynoszącą 3 % zawartości suchej masy;
nie więcej niż 3 g/kg suchej masy makroskopowych zanieczyszczeń większych niż 2 mm w jednej z następujących postaci: materia organiczna, szkło, kamienie, metal i tworzywa sztuczne;
nie więcej niż 5 g/kg suchej masy sumy makroskopowych zanieczyszczeń, o których mowa w lit. c).
4. Produkt nawozowy UE może zawierać produkty pochodne z wytrąconych soli fosforanowych, wytworzone na co najmniej jednym etapie wytwarzania chemicznego, podczas którego wytrącone sole fosforanowe wchodzą w reakcję z materiałami, o których mowa w pkt 1 lit. f), które są spożywane lub wykorzystywane do obróbki chemicznej.
Proces wytwarzania produktów pochodnych przeprowadza się w taki sposób, aby celowo zmienić skład chemiczny wytrąconych soli fosforanowych.
5. Wytrącone sole fosforanowe wykorzystywane do produktów pochodnych muszą być zgodne z pkt 1, 2 i 3.
6. Niezależnie od przepisów pkt 1 produkt nawozowy UE może zawierać wytrącone sole fosforanowe otrzymane w wyniku strącania z materiałów kategorii 2 lub kategorii 3 lub ich produktów pochodnych, zgodnie z warunkami określonymi w art. 32 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 oraz w ramach środków, o których mowa w art. 32 ust. 3 tego rozporządzenia, same lub zmieszane z materiałami wsadowymi, o których mowa w pkt 1, pod warunkiem że spełnione są oba z następujących warunków:
punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym został określony zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;
spełnione są warunki określone w pkt 2 i 3.
Produkt nawozowy UE może również zawierać produkty pochodne takich wytrąconych soli fosforanowych, otrzymane zgodnie z warunkami określonymi w pkt 4.
7. W zakładzie, w którym odbywa się proces strącania, linie produkcyjne do przetwarzania materiałów wsadowych dozwolonych dla wytrąconych soli fosforanowych i produktów pochodnych, o których mowa w pkt 1, 4 i 6, muszą być są wyraźnie oddzielone od linii produkcyjnych do przetwarzania innych materiałów wsadowych.
8. Jeżeli w odniesieniu do kategorii funkcji produktów dla produktu nawozowego UE zawierającego wytrącone sole fosforanowe lub produkty pochodne lub oba te rodzaje materiału, bądź składającego się z nich, nie określono żadnych wymogów w odniesieniu do Salmonella spp., Escherichia coli lub Enterococcaceae w załączniku I, patogeny te nie mogą przekraczać dopuszczalnych poziomów określonych w poniższej tabeli:
Mikroorganizmy podlegające badaniu |
Plany pobierania próbek |
Dopuszczalny poziom |
||
n |
c |
m |
M |
|
Salmonella spp. |
5 |
0 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Escherichia coli lub Enterococcaceae |
5 |
5 |
0 |
1 000 w 1 g lub 1 ml |
gdzie:
n |
= |
liczba badanych próbek, |
c |
= |
liczba próbek, w których liczba bakterii wyrażona w jtk mieści się między m a M, |
m |
= |
wartość progowa dla liczby bakterii, wyrażonej w jtk, uznawana za zadowalającą, |
M |
= |
maksymalna wartość dla liczby bakterii wyrażonej w jtk. |
9. Patogeny w produkcie nawozowym UE zawierającym wytrącone sole fosforanowe otrzymane z materiałów, o których mowa w pkt 1 lit. a), lub produkty pochodne takich wytrąconych soli fosforanowych lub oba te rodzaje materiału, bądź składającym się z nich, nie mogą przekraczać dopuszczalnych poziomów określonych w poniższej tabeli:
Mikroorganizmy podlegające badaniu |
Plany pobierania próbek |
Dopuszczalny poziom |
||
n |
c |
m |
M |
|
Laseczka zgorzeli gazowej (Clostridium perfringens) |
5 |
5 |
0 |
100 jtk w 1 g lub 1 ml |
Jaja zdolne do życia Ascaris sp. |
5 |
0 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
gdzie:
n |
= |
liczba badanych próbek, |
c |
= |
liczba próbek, w których liczba bakterii wyrażona w jtk mieści się między m a M, |
m |
= |
wartość progowa dla liczby bakterii, wyrażonej w jtk, uznawana za zadowalającą, |
M |
= |
maksymalna wartość dla liczby bakterii wyrażonej w jtk. |
10. Wymogi określone w pkt 8 i 9 oraz wymogi dotyczące Salmonella spp., Escherichia coli lub Enterococcaceae określone w odpowiedniej kategorii funkcji produktów dla produktu nawozowego UE składającego się wyłącznie z wytrąconych soli fosforanowych lub produktów pochodnych lub obu tych rodzajów materiału nie mają zastosowania, jeżeli te wytrącone sole fosforanowe lub wszystkie biogeniczne materiały wsadowe użyte w procesie strącania zostały poddane jednemu z następujących procesów:
sterylizacja ciśnieniowa poprzez podgrzewanie do temperatury wewnętrznej powyżej 133 °C przez co najmniej 20 minut przy ciśnieniu absolutnym wynoszącym co najmniej 3 bary, przy czym ciśnienie musi być wytwarzane przez odprowadzenie całego powietrza w komorze sterylizacyjnej i zastąpienie go parą wodną („nasycona para”);
przetwarzanie w urządzeniu do pasteryzacji lub oczyszczania w temperaturze 70 °C przez co najmniej jedną godzinę.
11. Wytrącone sole fosforanowe otrzymane z materiałów, o których mowa w pkt 1 lit. a), i produkty pochodne otrzymane z takich wytrąconych soli fosforanowych nie mogą zawierać więcej niż 6 mg/kg suchej masy WWA16 ( 16 )
12. Suma glinu (Al) i żelaza (Fe) w wytrąconych solach fosforanowych lub produktach pochodnych nie może przekraczać 10 % suchej masy wytrąconych soli fosforanowych lub produktów pochodnych.
13. Wytrącone sole fosforanowe i produkty pochodne spełniają wymóg określony w CMC 1 pkt 2.
14. Do celów pkt 3, 11 i 12 suchą masę wytrąconych soli fosforanowych i produktów pochodnych mierzy się metodą suszenia próżniowego w temperaturze 40 °C do stałej masy, aby uniknąć utraty wody krystalizacyjnej.
CMC 13: MATERIAŁY UTLENIANE TERMICZNIE LUB PRODUKTY POCHODNE
1. Produkt nawozowy UE może zawierać materiały utleniane termicznie otrzymane w wyniku konwersji termochemicznej w warunkach bez ograniczeń tlenowych wyłącznie z co najmniej jednego z następujących materiałów wsadowych:
żywe lub martwe organizmy lub ich części, które są nieprzetworzone lub przetworzone jedynie ręcznie, mechanicznie lub z wykorzystaniem siły grawitacji, poprzez rozpuszczanie w wodzie, flotację, ekstrakcję z wykorzystaniem wody, destylację parą wodną lub ogrzewanie jedynie w celu usunięcia wody, lub które są w jakikolwiek sposób ekstrahowane z powietrza, oprócz ( 17 ):
odpady roślinne z przemysłu przetwórstwa żywności i włókniste odpady roślinne z produkcji masy włóknistej pierwotnej pulpy celulozowej oraz z produkcji papieru z masy włóknistej pierwotnej, jeżeli nie zostały zmodyfikowane chemicznie;
frakcja bioodpadów pochodzących z późniejszych operacji przetwarzania bioodpadów zbieranych oddzielnie w celu recyklingu w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE, w przypadku których spalanie przyniesie najlepszy wynik dla środowiska zgodnie z art. 4 tej dyrektywy, innych niż produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;
materiały powstałe w wyniku kontrolowanego procesu konwersji mikrobiologicznej lub termochemicznej z wykorzystaniem wyłącznie materiałów wsadowych, o których mowa w lit. a), b) i c);
osady ściekowe z oczyszczalni ścieków komunalnych, inne niż produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;
materiały pochodzące z niezależnego oczyszczania ścieków nieobjętych dyrektywą Rady 91/271/EWG ( 18 ) pochodzące z przetwarzania żywności, karmy dla zwierząt domowych, pasz, mleka i napojów, inne niż produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;
odpady w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE z wyjątkiem (17) :
paliwa pomocnicze (gaz ziemny, gaz skroplony, kondensat gazu ziemnego, gazy technologiczne i ich komponenty, surowy olej roślinny, węgiel, koks oraz ich materiały pochodne), stosowane do przetwarzania materiałów wsadowych, o których mowa w lit. a)–g);
substancje stosowane w procesach produkcyjnych hutnictwa żelaza i stali; lub
substancje i mieszaniny, z wyjątkiem (17) :
2. Niezależnie od przepisów pkt 1 produkt nawozowy UE może zawierać materiały utleniane termicznie otrzymane w wyniku konwersji termochemicznej w warunkach bez ograniczeń tlenowych kategorii 2 lub kategorii 3 lub ich produkty pochodne, zgodnie z warunkami określonymi w art. 32 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 oraz w ramach środków, o których mowa w art. 32 ust. 3 tego rozporządzenia, same lub zmieszane z materiałami wsadowymi, o których mowa w pkt 1, pod warunkiem że spełnione są oba z następujących warunków:
punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym został określony zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;
spełnione są warunki określone w pkt 3, 4 i 5.
3. Utlenianie termiczne musi odbywać się w warunkach bez ograniczeń tlenowych w taki sposób, aby można było podnieść w kontrolowany i jednorodny sposób temperaturę gazu powstającego w trakcie konwersji termochemicznej po ostatnim doprowadzeniu powietrza spalania, nawet w najbardziej niesprzyjających warunkach, do temperatury co najmniej 850 °C przez co najmniej 2 sekundy. Warunki te mają zastosowanie do wszystkich materiałów wsadowych, z wyjątkiem:
materiałów wsadowych, o których mowa w pkt 1 lit. a), b) i h), lub powstałych w wyniku kontrolowanego procesu konwersji mikrobiologicznej lub termochemicznej z wykorzystaniem wyłącznie tych materiałów; oraz
materiałów wsadowych, o których mowa w pkt 2,
do których stosuje się temperaturę co najmniej 450 °C przez co najmniej 0,2 sekundy.
4. Utlenianie termiczne odbywa się w komorze spalania. W komorze można przetwarzać wyłącznie materiały wsadowe, które nie są zanieczyszczone innymi strumieniami materiałów lub materiałami wsadowymi, innymi niż produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które zostały w sposób niezamierzony zanieczyszczone innymi strumieniami materiałów w wyniku jednorazowego incydentu skutkującego jedynie śladowymi ilościami związków egzogennych.
W obiekcie, w którym odbywa się utlenianie termiczne, muszą być spełnione wszystkie następujące warunki:
linie produkcyjne do przetwarzania materiałów wsadowych, o których mowa w pkt 1 i 2, są wyraźnie oddzielone od linii produkcyjnych do przetwarzania innych materiałów wsadowych;
materiał wsadowy utlenia się w taki sposób, aby całkowita zawartość węgla organicznego (Corg) w powstałym żużlu i popiołach paleniskowych wynosiła mniej niż 3 % w przeliczeniu na suchą masę materiału;
unika się fizycznej styczności między materiałami wsadowymi i materiałami wyjściowymi po procesie konwersji termochemicznej, w tym podczas przechowywania.
5. Materiały do utleniania termicznego muszą być popiołami lub żużlami i zawierać nie więcej niż:
6 mg/kg suchej masy WWA16 ( 19 );
6. Produkt nawozowy UE może zawierać produkty pochodne z materiałów do utleniania termicznego wyprodukowanych z materiałów wsadowych, o których mowa w pkt 1 i 2, spełniających warunki określone w pkt 5 i wytworzonych w procesie konwersji termochemicznej zgodnie z pkt 3 i 4.
Proces wytwarzania produktów pochodnych przeprowadza się w taki sposób, aby celowo zmienić skład chemiczny materiałów do utleniania termicznego.
Proces wytwarzania produktów pochodnych ma następujący charakter:
produkcja chemiczna: produkty pochodne są wytwarzane podczas jednego lub kilku etapów produkcji chemicznej, w trakcie których materiały do utleniania termicznego reagują z materiałami wsadowymi, o których mowa w pkt 1 lit. j), które są zużywane lub wykorzystywane do przetwarzania chemicznego, podczas gdy nie stosuje się polimerów niebiodegradowalnych;
produkcja termochemiczna: produkty pochodne są wytwarzane podczas jednego lub kilku etapów produkcji, w trakcie których materiały do utleniania termicznego reagują termochemicznie z reagentami, o których mowa w pkt 1 i 2, które są zużywane lub wykorzystywane do przetwarzania chemicznego.
Materiały do utleniania termicznego, które wykazują co najmniej jedną z właściwości niebezpiecznych wymienionych w załączniku III do dyrektywy 2008/98/WE, nie mogą być mieszane ani poddawane reakcji z odpadami, substancjami lub materiałami w celu ograniczenia obecności substancji niebezpiecznych do poziomów poniżej wartości dopuszczalnych dla właściwości niebezpiecznych określonych w załączniku III do tej dyrektywy. Stosując podejście oparte na metodzie bilansu masy, producenci wykorzystujący materiały do utleniania termicznego o właściwościach niebezpiecznych muszą wykazać usunięcie lub przekształcenie zanieczyszczeń do poziomów poniżej wartości dopuszczalnych określonych w załączniku III do dyrektywy 2008/98/WE.
7. Zanieczyszczenia w produkcie nawozowym UE zawierającym materiały utleniane termicznie lub produkty pochodne, bądź składającym się z nich, nie mogą przekraczać następujących wartości dopuszczalnych:
całkowita zawartość chromu (Cr): 400 mg/kg suchej masy, jeżeli materiały utleniane termicznie lub produkty pochodne pochodzą z materiałów wsadowych, o których mowa w pkt 1 lit. e), g) lub i);
tal (Tl): 2 mg/kg suchej masy, jeżeli materiały utleniane termicznie lub produkty pochodne pochodzą z materiałów wsadowych, o których mowa w pkt 1 lit. e), g), h) lub i).
Zawartość chloru (Cl-) nie może być wyższa niż 30 g/kg suchej masy. Ta wartość dopuszczalna nie ma jednak zastosowania do produktów nawozowych UE wytwarzanych w procesie produkcyjnym, w którym dodano związek zawierający Cl- z zamiarem wytworzenia soli metali alkalicznych lub soli metali ziem alkalicznych, i jest zgłaszana zgodnie z załącznikiem III.
Zawartość wanadu (V) nie powinna być wyższa niż 600 mg/kg suchej masy, jeżeli materiały utleniane termicznie lub produkty pochodne pochodzą z materiałów wsadowych, o których mowa w pkt 1 lit. g) lub i).
8. Materiały utleniane termicznie lub produkty pochodne spełniają wymóg określony w CMC 1 pkt 2.
CMC 14: MATERIAŁY UZYSKANE W WYNIKU PIROLIZY I ZGAZOWANIA
1. Produkt nawozowy UE może zawierać materiały uzyskane w wyniku pirolizy i zgazowania otrzymane w wyniku konwersji termochemicznej w warunkach ograniczeń tlenowych wyłącznie z co najmniej jednego z następujących materiałów wsadowych:
żywe lub martwe organizmy lub ich części, które są nieprzetworzone lub przetworzone jedynie ręcznie, mechanicznie lub z wykorzystaniem siły grawitacji, poprzez rozpuszczanie w wodzie, flotację, ekstrakcję z wykorzystaniem wody, destylację parą wodną lub ogrzewanie jedynie w celu usunięcia wody, lub które są w jakikolwiek sposób ekstrahowane z powietrza, oprócz ( 22 ):
odpady roślinne z przemysłu przetwórstwa żywności i włókniste odpady roślinne z produkcji masy włóknistej pierwotnej oraz z produkcji papieru z masy włóknistej pierwotnej, jeżeli nie zostały zmodyfikowane chemicznie;
pozostałości przetwarzania w rozumieniu art. 2 lit. t) dyrektywy 2009/28/WE z produkcji bioetanolu i biodiesla pochodzących z materiałów, o których mowa w lit. a), b) i d);
bioodpady w rozumieniu art. 3 pkt 4 dyrektywy 2008/98/WE pochodzące z selektywnej zbiórki bioodpadów u źródła, inne niż produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 lub
dodatki do pirolizy lub zgazowania niezbędne do poprawy wydajności lub efektywności środowiskowej procesu pirolizy lub zgazowania, pod warunkiem że dodatki te są zużywane w procesie chemicznym lub stosowane do takiego przetwarzania oraz że całkowite stężenie wszystkich dodatków nie przekracza 25 % świeżej masy całego materiału wsadowego, z wyjątkiem (22) :
Produkt nawozowy UE może zawierać materiały uzyskane w wyniku pirolizy i zgazowania otrzymane w wyniku konwersji termochemicznej w warunkach ograniczeń tlenowych z dowolnego materiału wsadowego, o którym mowa w lit. a)–e), lub połączenia materiałów wymienionych we wspomnianych literach, przetworzonych ręcznie, mechanicznie lub z wykorzystaniem siły grawitacji, poprzez frakcjonowanie w układzie ciało stałe–ciecz z wykorzystaniem polimerów biodegradowalnych, rozpuszczanie w wodzie, flotację, ekstrakcję wodą, destylację parową lub ogrzewanie wyłącznie w celu usunięcia wody, kompostowanie lub fermentację beztlenową.
2. Proces konwersji termochemicznej musi odbywać się w warunkach ograniczeń tlenowych w taki sposób, aby w reaktorze osiągnąć temperaturę co najmniej 180 °C przez co najmniej dwie sekundy.
W reaktorze do pirolizy lub zgazowania można przetwarzać wyłącznie materiały wsadowe, które nie są zanieczyszczone innymi strumieniami materiałów lub materiałami wsadowymi, innymi niż produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, które zostały w sposób niezamierzony zanieczyszczone innymi strumieniami materiałów w jednorazowym incydencie skutkującym jedynie śladowymi ilościami związków egzogennych.
W zakładzie, w którym odbywa się piroliza lub zgazowanie, należy unikać fizycznego kontaktu między materiałami wsadowymi i wyjściowymi po procesie termochemicznym, w tym podczas przechowywania.
3. Materiały uzyskane w wyniku pirolizy i zgazowania muszą mieć stosunek molowy wodoru (H) do węgla organicznego (H/Corg) mniej niż 0,7, a badanie przeprowadza się na suchej i bezpopiołowej frakcji dla materiałów o zawartości węgla organicznego (Corg) poniżej 50 %. Mają one nie więcej niż:
6 mg/kg suchej masy WWA16 ( 23 );
▼M6 —————
4. Niezależnie od przepisów pkt 1 produkt nawozowy UE może zawierać materiały uzyskane w wyniku pirolizy i zgazowania otrzymane w wyniku konwersji termochemicznej w warunkach ograniczeń tlenowych kategorii 2 lub kategorii 3 lub ich produkty pochodne, zgodnie z warunkami określonymi w art. 32 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 oraz w ramach środków, o których mowa w art. 32 ust. 3 tego rozporządzenia, same lub zmieszane z materiałami wsadowymi, o których mowa w pkt 1, pod warunkiem że spełnione są oba z następujących warunków:
punkt końcowy w łańcuchu produkcyjnym został określony zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;
spełnione są warunki określone w pkt 2 i 3.
5. W zakładzie, w którym odbywa się piroliza lub zgazowanie, linie produkcyjne do przetwarzania materiałów wsadowych, o których mowa w pkt 1 i 4, są wyraźnie oddzielone od linii produkcyjnych do przetwarzania innych materiałów wsadowych.
6. W produkcie nawozowym UE zawierającym materiały uzyskane w wyniku pirolizy i zgazowania lub składającym się z nich:
zawartość chloru (Cl-) nie może być wyższa niż 30 g/kg suchej masy; oraz
zawartość talu (Tl) nie może być wyższa niż 2 mg/kg suchej masy, w przypadku gdy zastosowano więcej niż 5 % dodatków do pirolizy lub zgazowania w stosunku do mokrej masy całego materiału wsadowego.
7. Materiały uzyskane w wyniku pirolizy i zgazowania spełniają wymóg określony w CMC 1 pkt 2.
CMC 15: ODZYSKANE MATERIAŁY O WYSOKIEJ CZYSTOŚCI
1) Produkt nawozowy UE może zawierać odzyskany materiał o wysokiej czystości, jakim jest sól amonowa, siarczan, sól fosforanowa, siarka elementarna, węglan wapnia lub tlenek wapnia, lub ich mieszaniny, o czystości co najmniej 95 % suchej masy materiału.
2) Materiał o wysokiej czystości odzyskuje się z odpadów powstałych w wyniku:
procesu produkcyjnego, w którym jako materiały wsadowe wykorzystuje się substancje i mieszaniny inne niż produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 ( 26 ), lub
procesu oczyszczania lub kontroli emisji gazów, którego celem jest usuwanie składników pokarmowych z gazów odlotowych pochodzących z co najmniej jednego z następujących materiałów wsadowych i obiektów:
substancji i mieszanin, innych niż odpady w rozumieniu art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/98/WE,
roślin lub części roślin;
bioodpadów w rozumieniu art. 3 pkt 4 dyrektywy 2008/98/WE z oddzielnej zbiórki bioodpadów u źródła;
ścieków komunalnych i ścieków bytowych w rozumieniu, odpowiednio, art. 2 pkt 1 i 2 dyrektywy 91/271/EWG ( 27 );
osadów w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 86/278/EWG ( 28 ), które nie wykazują żadnych niebezpiecznych właściwości wymienionych w załączniku III do dyrektywy 2008/98/WE;
odpadów w rozumieniu art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/98/WE oraz paliw wprowadzanych do współspalarni odpadów zdefiniowanych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE ( 29 ) i eksploatowanych zgodnie z warunkami tej dyrektywy, pod warunkiem że wsady te nie wykazują żadnych niebezpiecznych właściwości wymienionych w załączniku III do dyrektywy 2008/98/WE;
materiałów kategorii 2 lub kategorii 3, lub ich produktów pochodnych, zgodnie z warunkami określonymi w art. 32 ust. 1 i 2 oraz w środkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, pod warunkiem że gazy odlotowe pochodzą z procesu kompostowania lub fermentacji zgodnie z odpowiednio CMC 3 i 5 w załączniku II do niniejszego rozporządzenia;
obornika w rozumieniu art. 3 pkt 20 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 lub jego produktów pochodnych; lub
pomieszczeń dla zwierząt gospodarskich.
Materiały wsadowe, o których mowa w ppkt (i)–(vi), nie mogą zawierać produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego ani produktów pochodnych objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.
3) Zawartość węgla organicznego (Corg) w materiale o wysokiej czystości nie przekracza 0,5 % suchej masy materiału.
4) Materiał o wysokiej czystości zawiera nie więcej niż:
6 mg/kg suchej masy wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA16) ( 30 );
5) Produkt nawozowy UE zawierający materiały o wysokiej czystości lub składający się z nich zawiera nie więcej niż:
400 mg/kg suchej masy chromu całkowitego (Cr); oraz
2 mg/kg suchej masy talu (Tl).
6) Jeżeli zgodność z danym wymogiem określonym w pkt 4 i 5 (np. brak określonego zanieczyszczenia) wynika w sposób pewny i niepodważalny z charakteru lub procesu odzyskiwania materiału o wysokiej czystości lub procesu wytwarzania produktu nawozowego UE, zgodność tę można założyć w procedurze oceny zgodności bez przeprowadzania weryfikacji (np. badania), na odpowiedzialność producenta.
7) W przypadku gdy dla kategorii funkcji produktów produktu nawozowego UE zawierającego materiały o wysokiej czystości, o których mowa w pkt 2 lit. b), lub składającego się z nich nie ustanowiono w załączniku I żadnych wymogów dotyczących Salmonella spp., Escherichia coli lub Enterococcaceae, te patogeny w produkcie nawozowym UE nie przekraczają limitów określonych w poniższej tabeli:
Mikroorganizmy podlegające badaniu |
Plany pobierania próbek |
Dopuszczalny poziom |
||
n |
c |
m |
M |
|
Salmonella spp. |
5 |
0 |
0 |
Nieobecne w 25 g lub 25 ml |
Escherichia coli Lub Enterococcaceae |
5 |
5 |
0 |
1 000 w 1 g lub 1 ml |
gdzie:
n |
= |
liczba badanych próbek, |
c |
= |
liczba próbek, w których liczba bakterii wyrażona w jednostkach tworzących kolonię (jtk) mieści się między m a M, |
m |
= |
wartość progowa dla liczby bakterii, wyrażonej w jtk, uznawana za zadowalającą, |
M |
= |
maksymalna wartość dla liczby bakterii wyrażonej w jtk. |
8) Zgodność produktu nawozowego UE zawierającego materiał o wysokiej czystości, o którym mowa w pkt 2 lit. b), lub składającego się z takiego materiału, z wymogami określonymi w pkt 7 lub z wymogami dotyczącymi Salmonella spp., Escherichia coli lub Enterococcaceae określonymi w załączniku I w odniesieniu do odpowiedniej kategorii funkcji produktów produktu nawozowego UE weryfikuje się w drodze badania zgodnie z załącznikiem IV część II moduł D1 – Zapewnienie jakości procesu produkcji pkt 5.1.3.1.
Wymogi określone w pkt 7 oraz wymogi dotyczące Salmonella spp., Escherichia coli lub Enterococcaceae określone w załączniku I dla odpowiedniej kategorii funkcji produktów produktu nawozowego UE składającego się wyłącznie z materiałów o wysokiej czystości, o których mowa w pkt 2 lit. b), nie mają zastosowania, jeżeli materiały o wysokiej czystości lub wszystkie użyte biogeniczne materiały wsadowe zostały poddane jednemu z następujących procesów:
sterylizacja ciśnieniowa poprzez podgrzewanie do temperatury wewnętrznej powyżej 133 °C przez co najmniej 20 minut przy ciśnieniu absolutnym wynoszącym co najmniej 3 bary, przy czym ciśnienie musi być wytwarzane przez odprowadzenie całego powietrza w komorze sterylizacyjnej i zastąpienie go parą wodną („nasycona para”);
przetwarzanie w urządzeniu do pasteryzacji lub oczyszczania w temperaturze 70 °C przez co najmniej jedną godzinę.
Wymogi określone w pkt 7 oraz wymogi dotyczące Salmonella spp., Escherichia coli lub Enterococcaceae określone w załączniku I dla odpowiedniej kategorii funkcji produktów produktu nawozowego UE składającego się wyłącznie z materiałów o wysokiej czystości, o których mowa w pkt 2 lit. b), nie mają zastosowania, jeżeli gazy odlotowe pochodzą z procesu spalania zdefiniowanego w dyrektywie 2010/75/UE.
9) Materiały o wysokiej czystości przechowywane w sposób, który nie chroni ich przed opadami i bezpośrednim światłem słonecznym, mogą być dodawane do produktu nawozowego UE jedynie wówczas, gdy zostały wyprodukowane maksymalnie 36 miesięcy przed podpisaniem deklaracji zgodności UE dla danego produktu nawozowego UE.
10. Materiał o wysokiej czystości spełnia wymóg określony w CMC 1 pkt 2.
ZAŁĄCZNIK III
Wymogi dotyczące etykietowania
W niniejszym załączniku ustanawia się wymogi dotyczące etykietowania produktów nawozowych UE. Wymogi ustanowione w częściach II i III niniejszego załącznika dla danej PFC, jak określono w załączniku I, stosuje się do wszystkich podkategorii produktów nawozowych UE tej kategorii.
CZĘŚĆ I
OGÓLNE WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA
1. Należy podać następujące informacje:
w przypadku produktów nawozowych UE należących do PFC 1– PFC 6 – oznaczenie, jak określono w załączniku I część I, PFC odpowiadającej deklarowanej funkcji produktu;
w przypadku produktów nawozowych UE należących do PFC 7 – oznaczenie, jak określono w załączniku I część I, wszystkich PFC odpowiadających deklarowanym funkcjom składowych produktów nawozowych UE;
ilość produktu nawozowego UE podaną według masy lub objętości;
instrukcje dotyczące zastosowania, w tym dawkowania, okresu stosowania i częstości, i docelowych roślin lub grzybów;
zalecane warunki przechowywania;
w przypadku produktów zawierających polimer należący do CMC 9 części II załącznika II – okres po użyciu, podczas którego kontrolowane jest uwalnianie składnika pokarmowego lub zwiększa się zdolność do zatrzymywania wody („okres działania”), nie dłuższy niż okres między dwoma zastosowaniami zgodnie z instrukcjami dotyczącymi stosowania, o których mowa w lit. d);
wszelkie istotne informacje na temat środków zalecanych w celu ograniczenia zagrożeń dla zdrowia ludzi, zwierząt, roślin, dla bezpieczeństwa lub środowiska; oraz
wykaz wszystkich składników powyżej 5 % w masie lub objętości produktu lub w przypadku produktów w postaci ciekłej w przeliczeniu na suchą masę, w porządku malejącym, łącznie ze wskazaniem odnośnych CMC, o których mowa w części I załącznika II do niniejszego rozporządzenia. W przypadku gdy składnik jest substancją lub mieszaniną, jest on identyfikowany zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Substancje występujące w przyrodzie mogą być identyfikowane za pomocą ich nazw mineralnych.
2. W przypadku gdy produkt nawozowy UE ma funkcje opisane w co najmniej dwóch PFC określonych w załączniku I, przy użyciu odpowiednich oznaczeń PFC określonych w części I załącznika I można deklarować tylko te funkcje, w odniesieniu do których produkt nawozowy UE został z wynikiem pozytywnym poddany ocenie zgodności zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
3. W przypadku gdy produkt nawozowy UE zawiera materiał składowy, który po wprowadzeniu do obrotu jako żywność lub pasza podlegałby najwyższym dopuszczalnym poziomom pozostałości określonym na podstawie rozporządzenia (WE) nr 470/2009 lub rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 33 ), najwyższym dopuszczalnym poziomom pozostałości określonym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 34 ) lub najwyższym dopuszczalnym poziomom ustanowionym zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 315/93 ( 35 ) lub dyrektywą 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 36 ) i ten materiał składowy zawiera substancję przekraczającą odpowiednie wartości dopuszczalne, należy podać maksymalne stężenie tej substancji w produkcie nawozowym UE wraz z ostrzeżeniem, że produktu nie można stosować w sposób, który stwarzałby zagrożenie przekroczenia wartości dopuszczalnej dla tej substancji w żywności lub paszy.
4. W przypadku gdy produkt nawozowy UE zawiera produkty pochodne w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 inne niż obornik, na etykiecie należy umieścić następującą instrukcję: „Trawami z terenu, na którym zastosowano produkt, nie można karmić zwierząt gospodarskich – bezpośrednio ani poprzez wypas – chyba że koszenie lub wypasanie odbywa się po upływie okresu karencji wynoszącego co najmniej 21 dni”.
5. Jeżeli produkt nawozowy UE zawiera rycynę, na etykiecie zamieszcza się następującą instrukcję: „Niebezpieczne dla zwierząt w przypadku połknięcia”.
6. Jeżeli produkt nawozowy UE zawiera nieprzetworzone lub przetworzone łuski kakaowe, na etykiecie zamieszcza się następującą instrukcję: „Toksyczne dla psów i kotów”.
7. W przypadku gdy produkt nawozowy UE jest podłożem uprawowym, o którym mowa w pkt 2a PCF 4 w części II załącznika I lub zawiera polimer służący wiązaniu materiału w produkcie, o czym mowa w CMC 9 pkt 1 lit. c) w części II załącznika II, użytkownik otrzymuje instrukcję, aby nie używać produktu w kontakcie z glebą, i we współpracy z producentem zapewnić, aby produkt został po zakończeniu używania odpowiednio unieszkodliwiony.
7a. Jeżeli produkt nawozowy UE zawiera materiały utleniane termicznie lub produkty pochodne, o których mowa w CMC 13 w części II załącznika II lub materiały uzyskane w wyniku pirolizy i zgazowania, o których mowa w CMC 14 w części II tego załącznika, lub składa się z nich, a jego zawartość manganu (Mn) przekracza 3,5 % (m/m), należy podać zawartość manganu.
7b. Jeżeli produkt nawozowy UE zawiera materiały o wysokiej czystości, o których mowa w załączniku II część II CMC 15, lub składa się z takich materiałów, oraz:
zawartość selenu (Se) w produkcie przekracza 10 mg/kg suchej masy, podaje się zawartość selenu;
zawartość chlorku (Cl-) przekracza 30 g/kg suchej masy, podaje się zawartość chlorku, chyba że produkt nawozowy UE jest wytwarzany w procesie produkcyjnym, w którym zastosowano substancje lub mieszaniny zawierające chlorek z zamiarem produkcji lub włączenia soli metali alkalicznych lub soli metali ziem alkalicznych, a informacje na temat tych soli podano zgodnie z załącznikiem III.
Jeżeli wskazano zawartość selenu lub chlorku zgodnie z lit. a) i b), jest ona wyraźnie oddzielona od deklarowanej zawartości składników pokarmowych i może być wyrażona jako zakres wartości.
Jeżeli fakt, że taki produkt nawozowy UE zawiera selen lub chlorek poniżej wartości dopuszczalnych określonych w lit. a) i b), w sposób pewny i niepodważalny wynika z charakteru lub operacji odzysku materiału o wysokiej czystości lub procesu produkcji produktu nawozowego UE zawierającego taki materiał, stosownie do przypadku, etykieta może nie zawierać żadnych informacji na temat tych parametrów, bez weryfikacji (takiej jak badanie), na odpowiedzialność producenta.
8. Informacje inne niż wymagane na mocy pkt 1–6:
nie mogą wprowadzać użytkownika w błąd, na przykład poprzez przypisywanie produktowi właściwości, których nie posiada, lub poprzez sugerowanie, że produkt posiada wyjątkowe cechy, które występują również u produktów podobnych;
dotyczą możliwych do sprawdzenia właściwości;
nie mogą zawierać oświadczeń, takich jak „zrównoważony” lub „przyjazny dla środowiska”, chyba że takie oświadczenia odnoszą się do przepisów prawnych lub wyraźnie określonych wytycznych, norm lub systemów, z którymi produkt nawozowy UE jest zgodny; oraz
nie mogą zawierać oświadczeń w formie twierdzeń lub przedstawień graficznych, zgodnie z którymi dany produkt nawozowy UE zapobiega chorobom roślin lub je leczy lub chroni rośliny przed szkodliwymi organizmami.
9. Wyrażenie „niska zawartość chlorków” lub podobne wyrażenia mogą zostać użyte wyłącznie, jeżeli zawartość chlorku (Cl-) jest niższa niż 30 g/kg suchej masy.
10. W przypadku gdy wymogi niniejszego załącznika co do informacji dotyczących zawartości składników pokarmowych są wyrażone w odniesieniu do postaci tlenkowej, zawartość składników pokarmowych można podać w postaci pierwiastka zamiast lub oprócz postaci tlenkowej, według następujących przeliczników:
fosfor (P) = pięciotlenek fosforu (P2O5) × 0,436;
potas (K) = tlenek potasu (K2O) × 0,830;
wapń (Ca) = tlenek wapnia (CaO) × 0,715;
magnez (Mg) = tlenek magnezu (MgO) × 0,603;
sód (Na) = tlenek sodu (Na2O) × 0,742;
siarka (S) = tritlenek siarki (SO3) × 0,400.
11. W przypadku gdy wymogi niniejszego załącznika dotyczące informacji odnoszą się do węgla organicznego (Corg), informacje te mogą odnosić się do materii organicznej zamiast lub oprócz węgla organicznego (Corg), według następującego przelicznika:
CZĘŚĆ II
WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA POSZCZEGÓLNYCH PRODUKTÓW
PFC 1: NAWÓZ
1. Zawartość składników pokarmowych można deklarować wyłącznie wtedy, gdy w danym produkcie nawozowym UE występują one w minimalnej ilości określonej w załączniku I dla odpowiedniej PFC.
2. Jeżeli azot (N) lub fosfor (P) nie są deklarowanymi składnikami pokarmowymi, zawartość azotu (N) lub pięciotlenku fosforu (P2O5) mimo to podaje się, w przypadku gdy przekracza ona 0,5 % (m/m). Oznaczenie to jest odrębne od oznaczenia deklarowanych składników pokarmowych.
3. Do nawozów zawierających związki będące inhibitorami, jak określono w CMC 1 w części II załącznika II, stosuje się następujące przepisy:
na etykiecie znajdują się słowa „inhibitor nitryfikacji”, „inhibitor denitryfikacji” lub „inhibitor ureazy”, stosownie do przypadku;
zawartość związku będącego inhibitorem nitryfikacji wyraża się jako % (m/m) całkowitego azotu (N) obecnego w postaci azotu amonowego (NH4 +) i azotu mocznikowego (CH4N2O);
zawartość związku będącego inhibitorem denitryfikacji wyraża się jako % (m/m) obecnego azotanu (NO3 -);
zawartość związku będącego inhibitorem ureazy wyraża się jako % (m/m) całkowitego azotu (N) obecnego w postaci azotu mocznikowego (CH4N2O).
4. Terminu „nawóz mineralny” można użyć wyłącznie, jeżeli nawóz należy do PFC 1(C) i spełnia następujące warunki dodatkowe:
nawóz mineralny nie może zawierać więcej niż 1 % (m/m) węgla organicznego (Corg) innego niż węgiel organiczny (Corg) pochodzący z:
czynników chelatujących lub kompleksujących, o których mowa w CMC 1 pkt 3 w części II załącznika II,
związków będących inhibitorami nitryfikacji, denitryfikacji lub ureazy, o których mowa w CMC 1 pkt 4 w części II załącznika II,
substancji otoczkujących, o których mowa w CMC 10 pkt 1 lit. a) w części II załącznika II,
mocznika (CH4N2O), lub
cyjanamidu wapnia (CaCN2);
jeżeli deklarowanym składnikiem pokarmowym jest fosfor (P), na tę deklarowaną zawartość fosforu składa się wyłącznie fosfor w postaci fosforanowej(V), a nawóz mineralny spełnia co najmniej jedno z następujących kryteriów rozpuszczalności:
rozpuszczalność w wodzie: minimalny poziom wynoszący 40 % całkowitego fosforu (P), lub
rozpuszczalność w neutralnym cytrynianie amonowym: minimalny poziom wynoszący 75 % całkowitego fosforu (P), lub
rozpuszczalność w kwasie mrówkowym (wyłącznie miękki fosforyt): minimalny poziom wynoszący 55 % całkowitego fosforu (P);
w przypadku gdy deklarowanym składnikiem pokarmowym jest azot (N), na deklarowaną zawartość azotu składa się wyłącznie suma azotu azotanowego, azotu amonowego, azotu mocznikowego, azotu w metylenomoczniku, azotu w izobutylidenodimoczniku i azotu w krotonylidenodimoczniku.
PFC 1(A): NAWÓZ ORGANICZNY
Należy podać następujące informacje:
deklarowane podstawowe składniki pokarmowe azot (N), fosfor (P) lub potas (K) w postaci symboli chemicznych w porządku N-P-K;
deklarowane drugorzędne składniki pokarmowe wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na) lub siarka (S) w postaci symboli chemicznych w porządku Ca-Mg-Na-S;
liczby wskazujące zawartość deklarowanych składników pokarmowych całkowitego azotu (N), całkowitego fosforu w postaci pięciotlenku fosforu (P2O5) lub całkowitego potasu w postaci tlenku potasu (K2O), a następnie liczby w nawiasach wskazujące całkowitą zawartość tlenku wapnia (CaO), tlenku magnezu (MgO), tlenku sodu (Na2O) lub tritlenku siarki (SO3);
zawartość następujących deklarowanych składników pokarmowych i inne parametry, w następującej kolejności, jako % (m/m),
azot (N):
całkowity pięciotlenek fosforu (P2O5);
całkowity tlenek potasu (K2O);
tlenek wapnia (CaO), tlenek magnezu (MgO), tlenek sodu (Na2O) i tritlenek siarki (SO3), wyrażone:
węgiel organiczny (Corg);
sucha masa;
stosunek węgla organicznego do całkowitego azotu (Corg/N);
data produkcji;
postać jednostki fizycznej produktu, np. proszek lub pastylki, w stosownych przypadkach.
PFC 1(B): NAWÓZ ORGANICZNO-MINERALNY
1. Należy podać następujące informacje:
deklarowane podstawowe składniki pokarmowe azot (N), fosfor (P) lub potas (K) w postaci symboli chemicznych w porządku N-P-K;
w stosownych przypadkach, deklarowane drugorzędne składniki pokarmowe wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na) lub siarka (S) w postaci symboli chemicznych w porządku Ca-Mg-Na-S;
liczby wskazujące zawartość deklarowanych składników pokarmowych całkowitego azotu (N), całkowitego fosforu w postaci pięciotlenku fosforu (P2O5) lub całkowitego potasu w postaci tlenku potasu (K2O), a następnie liczby w nawiasach wskazujące całkowitą zawartość tlenku wapnia (CaO), tlenku magnezu (MgO), tlenku sodu (Na2O) lub tritlenku siarki (SO3);
zawartość następujących deklarowanych składników pokarmowych i inne parametry, w następującej kolejności, jako % (m/m),
azot (N):
pięciotlenek fosforu (P2O5):
tlenek potasu (K2O):
tlenek wapnia (CaO), tlenek magnezu (MgO), tlenek sodu (Na2O) i tritlenek siarki (SO3), wyrażone:
węgiel organiczny (Corg);
sucha masa;
w przypadku obecności mocznika (CH4N2O) – informacje na temat potencjalnego wpływu amoniaku uwalnianego przy okazji stosowania nawozu na jakość powietrza oraz zalecenie dla użytkowników, aby stosowali odpowiednie środki zaradcze.
2. W przypadku gdy co najmniej jeden z następujących mikroskładników pokarmowych: bor (B), kobalt (Co), żelazo (Fe), mangan (Mn) i molibden (Mo) występuje w minimalnej ilości wyrażonej w % (m/m) w poniższej tabeli:
Mikroskładnik pokarmowy |
Zawartość mikroskładników pokarmowych (% (m/m)) |
||
Stały nawóz organiczno-mineralny |
Płynny nawóz organiczno-mineralny |
||
Przeznaczony do stosowania na uprawach lub użytkach zielonych |
Przeznaczony do celów ogrodniczych |
||
bor (B) |
0,01 |
0,01 |
0,01 |
kobalt (Co) |
0,002 |
nie dotyczy |
0,002 |
żelazo (Fe) |
0,5 |
0,02 |
0,02 |
mangan (Mn) |
0,1 |
0,01 |
0,01 |
molibden (Mo) |
0,001 |
0,001 |
0,001 |
3. W przypadku gdy jeden lub oba z następujących mikroskładników pokarmowych: miedź (Cu) i cynk (Zn) – niedodane celowo – występują w minimalnej ilości wyrażonej w % (m/m) w poniższej tabeli, mogą one zostać zadeklarowane:
Mikroskładnik pokarmowy |
Zawartość mikroskładników pokarmowych (% (m/m)) |
||
Stały nawóz organiczno-mineralny |
Płynny nawóz organiczno-mineralny |
||
Przeznaczony do stosowania na uprawach lub użytkach zielonych |
Przeznaczony do celów ogrodniczych |
||
miedź (Cu) |
0,01 |
0,002 |
0,002 |
cynk (Zn) |
0,01 |
0,002 |
0,002 |
4. Jeżeli miedź (Cu) lub cynk (Zn) zostały dodane do nawozu organiczno-mineralnego celowo, deklaruje się całkowitą zawartość miedzi (Cu) lub cynku (Zn).
5. Mikroskładniki pokarmowe, o których mowa w pkt 2, 3 i 4, deklaruje się po informacjach dotyczących makroskładników pokarmowych. Należy podać następujące informacje:
wskazanie nazw i symboli chemicznych deklarowanych mikroskładników pokarmowych, podanych w następującej kolejności: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), a następnie nazwy ich przeciwjonów, jeżeli deklarowane mikroskładniki pokarmowe zostały celowo dodane;
całkowita zawartość mikroskładnika pokarmowego wyrażona jako % (m/m);
w przypadku gdy deklarowane mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące lub kompleksowane przez czynniki kompleksujące:
„schelatowany przez [nazwa czynnika(-ów) chelatującego(-ych) lub jego(ich) skrót]”/„kompleksowany przez [nazwa czynnika(-ów) kompleksującego(-ych) lub jego(ich) skrót]”/„schelatowany przez [nazwa czynnika(-ów) chelatującego(-ych) lub jego(ich) skrót] i skompleksowany przez [nazwa czynnika(-ów) kompleksującego(-ych) lub jego(ich) skrót]”;
w przypadku gdy deklarowane mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące, zakres pH gwarantujący akceptowalną stabilność.
▼M1 —————
w przypadku mikroskładników pokarmowych dodanych celowo – następującą informację: „Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać dawki”.
6. W przypadku gdy zawartość kadmu (Cd) w nawozie organiczno-mineralnym jest równa lub niższa 20 mg/kg pięciotlenku fosforu (P2O5), można dodać oświadczenie o treści „Niska zawartość kadmu (Cd)” lub podobne, lub też przedstawienie graficzne o takim znaczeniu.
PFC 1(C): NAWÓZ NIEORGANICZNY
PFC 1(C)(I): NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY
1. Podawane są następujące informacje:
w stosownych przypadkach, deklarowane podstawowe składniki pokarmowe azot (N), fosfor (P) lub potas (K), w postaci ich symboli chemicznych w porządku N-P-K;
w stosownych przypadkach, deklarowane drugorzędne składniki pokarmowe wapń (Ca), magnez (Mg), sód (Na) lub siarka (S) w postaci symboli chemicznych w porządku Ca-Mg-Na-S;
liczby wskazujące zawartość deklarowanych składników pokarmowych całkowitego azotu (N), całkowitego fosforu w postaci pięciotlenku fosforu (P2O5) lub całkowitego potasu w postaci tlenku potasu (K2O), a następnie liczby w nawiasach wskazujące całkowitą zawartość tlenku wapnia (CaO), tlenku magnezu (MgO), tlenku sodu (Na2O) lub tritlenku siarki (SO3);
zawartość następujących deklarowanych składników pokarmowych, w następującej kolejności, jako % (m/m);
azot (N):
pięciotlenek fosforu (P2O5):
rozpuszczalny w wodzie tlenek potasu (K2O);
tlenek wapnia (CaO), tlenek magnezu (MgO), tlenek sodu (Na2O) i tritlenek siarki (SO3), wyrażone:
w przypadku obecności mocznika (CH4N2O) – informacje na temat potencjalnego wpływu amoniaku uwalnianego przy okazji stosowania nawozu na jakość powietrza oraz zalecenie dla użytkowników, aby stosowali odpowiednie środki zaradcze.
2. W przypadku gdy zawartość kadmu (Cd) w nieorganicznym nawozie makroskładnikowym jest równa lub niższa od 20 mg/kg pięciotlenku fosforu (P2O5), można dodać oświadczenie o treści „Niska zawartość kadmu (Cd)” lub podobne, lub też przedstawienie graficzne o takim znaczeniu.
PFC 1(C)(I)(a): STAŁY NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY
1. Stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy może nosić oznaczenie „kompleksowy” wyłącznie, gdy każda jednostka fizyczna zawiera wszystkie deklarowane składniki pokarmowe w ich deklarowanej zawartości.
2. Należy podać granulometrię stałego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego wyrażoną jako odsetek produktu przechodzącego przez określone sito.
3. Należy wskazać postać jednostki fizycznej produktu za pomocą jednej lub kombinacji dwóch lub większej liczby z następujących adnotacji:
granule;
pastylki;
proszek, w przypadku gdy co najmniej 90 % (m/m) produktu może przejść przez sito o rozmiarze oczek 1 mm; lub
bryłki.
4. W przypadku stałych nieorganicznych nawozów makroskładnikowych otoczkowanych podaje się nazwę substancji otoczkujących oraz procent nawozu otoczkowanego na każdą substancję otoczkującą, a następnie:
dla stałych nieorganicznych nawozów makroskładnikowych otoczkowanych polimerami następujące oznakowanie: „Szybkość uwalniania składników pokarmowych może się różnić w zależności od temperatury substratu. Konieczne może być dostosowanie nawożenia.”; oraz
dla stałych nieorganicznych nawozów makroskładnikowych otoczkowanych siarką (S) oraz stałych nieorganicznych nawozów makroskładnikowych otoczkowanych siarką (S) i polimerami następujące oznakowanie: „Szybkość uwalniania składników pokarmowych może się różnić w zależności od temperatury substratu i aktywności biologicznej. Konieczne może być dostosowanie nawożenia.”.
5. W przypadku gdy co najmniej jeden z następujących mikroskładników pokarmowych: bor (B), kobalt (Co), żelazo (Fe), mangan (Mn) i molibden (Mo) występuje w minimalnej ilości wyrażonej w % (m/m) w poniższej tabeli:
Mikroskładnik pokarmowy |
Zawartość mikroskładników pokarmowych (% (m/m)) |
|
Przeznaczony do stosowania w uprawach polowych lub na użytkach zielonych |
Przeznaczony do celów ogrodniczych |
|
bor (B) |
0,01 |
0,01 |
kobalt (Co) |
0,002 |
nie dotyczy |
żelazo (Fe) |
0,5 |
0,02 |
mangan (Mn) |
0,1 |
0,01 |
molibden (Mo) |
0,001 |
0,001 |
6. W przypadku gdy jeden lub oba z następujących mikroskładników pokarmowych: miedź (Cu) i cynk (Zn) – niedodane celowo – występują w minimalnej ilości wyrażonej w % (m/m) w poniższej tabeli, mogą one zostać zadeklarowane:
Mikroskładnik pokarmowy |
Zawartość mikroskładników pokarmowych (% (m/m)) |
|
Przeznaczony do stosowania w uprawach polowych lub na użytkach zielonych |
Przeznaczony do celów ogrodniczych |
|
miedź (Cu) |
0,01 |
0,002 |
cynk (Zn) |
0,01 |
0,002 |
7. W przypadku gdy do stałego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego dodaje się celowo miedź (Cu) lub cynk (Zn), deklaruje się ich całkowitą zawartość.
8. Mikroskładniki pokarmowe, o których mowa w pkt 5, 6 i 7, deklaruje się po informacjach dotyczących makroskładników pokarmowych. Należy podać następujące informacje:
wskazanie nazw i symboli chemicznych deklarowanych mikroskładników pokarmowych, podanych w następującej kolejności: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), a następnie nazwy ich przeciwjonów, jeżeli deklarowane mikroskładniki pokarmowe zostały celowo dodane;
całkowita zawartość mikroskładnika pokarmowego wyrażona jako % (m/m);
w przypadku gdy deklarowane mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące lub kompleksowane przez czynniki kompleksujące:
„schelatowany przez [nazwa czynnika(-ów) chelatującego(-ych) lub jego(ich) skrót]”/„kompleksowany przez [nazwa czynnika(-ów) kompleksującego(-ych) lub jego(ich) skrót]”/„schelatowany przez [nazwa czynnika(-ów) chelatującego(-ych) lub jego(ich) skrót] i skompleksowany przez [nazwa czynnika(-ów) kompleksującego(-ych) lub jego(ich) skrót]”,
w przypadku gdy deklarowane mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące, zakres pH gwarantujący akceptowalną stabilność.
▼M1 —————
w przypadku gdy mikroskładniki pokarmowe są dodane celowo – następujące oznaczenie: „Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać dawki”.
PFC 1(C)(I)(b): PŁYNNY NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY
1. Etykieta zawiera informację, czy dany płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy jest w zawiesinie, czy w roztworze..
2. Zawartość składników pokarmowych może być wyrażona w % (m/m) lub w % objętości.
3. W przypadku gdy co najmniej jeden z następujących mikroskładników pokarmowych: bor (B), kobalt (Co), żelazo (Fe), mangan (Mn) i molibden (Mo) występuje w minimalnej ilości wyrażonej w % (m/m) w poniższej tabeli:
Mikroskładnik pokarmowy |
Zawartość mikroskładników pokarmowych (% (m/m)) |
bor (B) |
0,01 |
kobalt (Co) |
0,002 |
żelazo (Fe) |
0,02 |
mangan (Mn) |
0,01 |
molibden (Mo) |
0,001 |
4. W przypadku gdy jeden lub oba z następujących mikroskładników pokarmowych: miedź (Cu) i cynk (Zn) występują – niedodane celowo – w ilości co najmniej 0,002 % (m/m), mogą one zostać zadeklarowane.
5. W przypadku gdy miedź (Cu) lub cynk (Zn) dodawane są celowo do płynnego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego, deklaruje się całkowitą zawartość miedzi (Cu) lub cynku (Zn).
6. Mikroskładniki pokarmowe, o których mowa w pkt 3, 4 i 5, deklaruje się po informacjach dotyczących makroskładników pokarmowych. Należy podać następujące informacje:
wskazanie nazw i symboli chemicznych deklarowanych mikroskładników pokarmowych, podanych w następującej kolejności: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), a następnie nazwy ich przeciwjonów, jeżeli deklarowane mikroskładniki pokarmowe zostały celowo dodane;
całkowita zawartość mikroskładnika pokarmowego wyrażona w % (m/m) lub objętości:
w przypadku gdy deklarowane mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące lub kompleksowane przez czynniki kompleksujące:
„schelatowany przez [nazwa czynnika(-ów) chelatującego(-ych) lub jego(ich) skrót]”/„kompleksowany przez [nazwa czynnika(-ów) kompleksującego(-ych) lub jego(ich) skrót]”/„schelatowany przez [nazwa czynnika(-ów) chelatującego(-ych) lub jego(ich) skrót] i skompleksowany przez [nazwa czynnika(-ów) kompleksującego(-ych) lub jego(ich) skrót]”,
w przypadku gdy deklarowane mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące, zakres pH gwarantujący akceptowalną stabilność.
▼M1 —————
w przypadku gdy mikroskładniki pokarmowe są dodane celowo – następujące oznaczenie: „Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać dawki”.
PFC 1(C)(II): NIEORGANICZNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY
1. Deklarowane mikroskładniki pokarmowe w nieorganicznym nawozie mikroskładnikowym wymienia się, podając ich nazwy i symbole chemiczne deklarowanych mikroskładników w następującej kolejności: bor (B), kobalt (Co), miedź (Cu), żelazo (Fe), mangan (Mn), molibden (Mo) i cynk (Zn), a następnie nazwy ich przeciwjonów, jeżeli deklarowane mikroskładniki pokarmowe zostały celowo dodane.
2. W przypadku gdy deklarowane mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące, a każdy czynnik chelatujący może zostać zidentyfikowany i określony ilościowo oraz chelatuje co najmniej 1 % rozpuszczalnego w wodzie mikroskładnika pokarmowego, deklarowane mikroskładniki pokarmowe są kompleksowane przez czynniki kompleksujące, po nazwie i symbolu chemicznym mikroskładnika pokarmowego w stosownych przypadkach dodaje się następujące oznaczenie:
2a. W przypadku gdy deklarowane mikroskładniki pokarmowe są schelatowane przez czynniki chelatujące należy wskazać zakres pH gwarantujący akceptowalną stabilność.
▼M1 —————
4. Należy podać następującą informację: „Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać dawki”.
PFC 1(C)(II)(a): PROSTY NIEORGANICZNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY
1. Etykieta wskazuje odpowiednią typologię, określoną w tabeli w ramach PFC 1(C)(II)(a) w części II załącznika I.
2. Całkowitą zawartość mikroskładnika pokarmowego wyraża się w % (m/m)
PFC 1(C)(II)(b): WIELOSKŁADNIKOWY NIEORGANICZNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY
1. Mikroskładniki pokarmowe mogą być deklarowane tylko wtedy, gdy występują w nawozie w minimalnej zawartości wskazanej w poniższej tabeli:
Mikroskładnik pokarmowy |
Zawartość mikroskładników pokarmowych (% (m/m)) |
|
Nieschelatowany, nieskompleksowany |
Schelatowany lub skompleksowany |
|
bor (B) |
0,2 |
nie dotyczy |
kobalt (Co) |
0,02 |
0,02 |
miedź (Cu) |
0,5 |
0,1 |
żelazo (Fe) |
2 |
0,3 |
mangan (Mn) |
0,5 |
0,1 |
molibden (Mo) |
0,02 |
nie dotyczy |
cynk (Zn) |
0,5 |
0,1 |
2. Jeżeli dany wieloskładnikowy nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy jest w zawiesinie lub w roztworze, na etykiecie należy odpowiednio wskazać „w zawiesinie” lub „w roztworze”.
3. Całkowitą zawartość mikroskładnika pokarmowego wyraża się w % (m/m)
PFC 2: ŚRODEK WAPNUJĄCY
Następujące parametry deklaruje się w następującej kolejności:
PFC 3: POLEPSZACZ GLEBY
1. Deklaruje się zawartość suchej masy, wyrażoną w % (m/m).
2. Deklaruje się następujące składniki wyrażone w % (m/m), jeżeli przekraczają 0,5 % (m/m): azot (N), pięciotlenek fosforu (P2O5) oraz tlenek potasu (K2O).
PFC 3(A): ORGANICZNY POLEPSZACZ GLEBY
Należy deklarować następujące parametry:
PFC 4: PODŁOŻE DO UPRAW
Następujące parametry należy deklarować w następującej kolejności:
PFC 5: INHIBITOR
1. Wszystkie składniki deklaruje się według masy lub objętości produktu w porządku malejącym.
2. Należy podać zawartość związków będących inhibitorami w % (m/m) lub objętości.
3. Instrukcja stosowania, o której mowa w części I pkt 1 lit. d) niniejszego załącznika, zawiera informacje dotyczące:
rodzajów produktów nawozowych UE, z którymi inhibitor może być zmieszany, w szczególności:
w przypadku inhibitora nitryfikacji, o którym mowa w PFC 5(A) w części II załącznika I, produktu nawozowego UE, w którym co najmniej 50 % całkowitej zawartości azotu (N) stanowi azot (N) amonowy (NH4 +) i mocznikowy (CH4N2O);
w przypadku inhibitora ureazy, o którym mowa w PFC 5(C) w części II załącznika I, produktu nawozowego UE, w którym co najmniej 50 % całkowitej zawartości azotu (N) stanowi azot (N) mocznikowy (CH4N2O);
minimalnego i maksymalnego zalecanego stężenia związków będących inhibitorami w przypadku zmieszania z nawozem przed jego użyciem:
w przypadku inhibitora nitryfikacji, o którym mowa w PFC 5(A) w części II załącznika I, jako % (m/m) całkowitego azotu (N) obecnego w postaci azotu amonowego (NH4 +) i azotu mocznikowego (CH4N2O);
w przypadku inhibitora denitryfikacji, o którym mowa w PFC 5(B) w części II załącznika I, jako % (m/m) obecnego azotanu (NO3 -);
w przypadku inhibitora ureazy, o którym mowa w PFC 5(C) w części II załącznika I, jako % (m/m) całkowitego azotu (N) obecnego w postaci azotu mocznikowego (CH4N2O).
PFC 6: BIOSTYMULATOR
Należy podać następujące informacje:
postać fizyczna;
data produkcji i termin ważności;
metody zastosowania;
deklarowany skutek dla każdej rośliny docelowej; oraz
wszelkie odnośne instrukcje dotyczące skuteczności produktu, w tym praktyk zarządzania glebą, nawożenia chemicznego, niekompatybilności ze środkami ochrony roślin, zalecanych wielkości dysz zraszających, ciśnienia w opryskiwaczu i innych środków antyznoszeniowych.
PFC 6(A): BIOSTYMULATOR MIKROBIOLOGICZNY
Podaje się wszystkie mikroorganizmy dodane celowo. W przypadku gdy mikroorganizmy mają kilka szczepów, podaje się szczepy dodane celowo. Ich zawartość wyrażona jest liczbą czynnych jednostek na jednostkę objętości lub masy lub w każdy inny sposób właściwy dla danego mikroorganizmu, np. jednostki tworzące kolonie na gram (jtk/g).
Etykieta zawiera następujący zwrot: „Mikroorganizmy mogą powodować reakcje uczulające.”.
PFC 7: PRODUKT NAWOZOWY MIESZANY
Do produktów nawozowych mieszanych UE stosuje się wszystkie wymogi dotyczące etykietowania mające zastosowanie do wszystkich składowych produktów nawozowych i wyraża się je w odniesieniu do danego końcowego produktu nawozowego mieszanego.
W przypadku gdy produkt nawozowy mieszany zawiera jeden lub więcej biostymulatorów należących do PFC 6, zawartość każdego biostymulatora w mieszance wyraża się w g/kg lub g/l w temperaturze 20 °C.
Jeżeli produkt nawozowy mieszany zawiera co najmniej jeden inhibitor należący do PFC 5, nie dodaje się instrukcji stosowania, o których mowa w PFC 5 pkt 3 w części II niniejszego załącznika.
CZĘŚĆ III
PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI
1. Deklarowana zawartość składników pokarmowych lub właściwości fizykochemiczne produktu nawozowego UE mogą odbiegać od wartości rzeczywistej wyłącznie w zakresie zgodnym z tolerancjami ustalonymi w niniejszej części dla odpowiedniej PFC. Tolerancje te zezwalają na odchylenia podczas produkcji, w łańcuchu dystrybucji oraz podczas pobierania próbek i analizy.
2. Dopuszczalne tolerancje w odniesieniu do deklarowanych parametrów wskazanych w niniejszej części mają wartości ujemne i dodatnie.
3. Na zasadzie odstępstwa od pkt 1 rzeczywista zawartość składnika w produkcie nawozowym UE, dla którego w załącznikach I lub II ustalono zawartość minimalną lub maksymalną, nigdy nie może być niższa od zawartości minimalnej ani przekraczać zawartości maksymalnej.
PFC 1: NAWÓZ
Do nawozów zawierających związki będące inhibitorami nitryfikacji, denitryfikacji lub ureazy, jak określono w CMC 1 w części II załącznika II, stosuje się następujące przepisy dotyczące tolerancji:
Związki będące inhibitorami |
Dopuszczalna tolerancja dla deklarowanej zawartości związków będących inhibitorami |
zawartość poniżej lub równa 2 % |
± 20 % deklarowanej wartości |
zawartość powyżej 2 % |
± 0,3 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
PFC 1(A): NAWÓZ ORGANICZNY
Postać deklarowanych składników pokarmowych i inne deklarowane parametry |
Dopuszczalna tolerancja dla deklarowanej zawartości składników pokarmowych i innych zadeklarowanych parametrów |
zawartość węgla organicznego (Corg) |
odchylenie względne ± 20 % deklarowanej wartości do maksymalnie 2,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
zawartość suchej masy |
± 5,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
azot całkowity (N) |
odchylenie względne ± 50 % deklarowanej wartości do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
azot organiczny (Norg) |
odchylenie względne ± 50 % deklarowanej wartości do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
całkowity pięciotlenek fosforu (P2O5) |
odchylenie względne ± 50 % deklarowanej wartości do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
całkowity tlenek potasu (K2O) |
odchylenie względne ± 50 % deklarowanej wartości do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
całkowite i rozpuszczalne w wodzie: tlenek magnezu (MgO), tlenek wapnia (CaO), tritlenek siarki (SO3) lub tlenek sodu (Na2O) |
± 25 % deklarowanej zawartości tych składników pokarmowych do maksymalnie 1,5 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
węgiel organiczny(Corg) / azot całkowity (N) |
odchylenie względne ± 20 % deklarowanej wartości do maksymalnie 2,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
ilość: |
odchylenie względne ± 1,5 % deklarowanej wartości |
PFC 1(B): NAWÓZ ORGANICZNO-MINERALNY
Postać deklarowanych składników pokarmowych i inne deklarowane parametry |
Dopuszczalna tolerancja dla deklarowanej zawartości makroskładników pokarmowych i innych zadeklarowanych parametrów |
węgiel organiczny (Corg) |
odchylenie względne ± 20 % deklarowanej wartości do maksymalnie 2,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
zawartość suchej masy |
± 5,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
deklarowane postaci azotu nieorganicznego (N) |
odchylenie względne ± 25 % deklarowanej wartości do maksymalnie 2,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
azot organiczny (Norg) |
odchylenie względne ± 50 % deklarowanej wartości do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
deklarowane postaci pięciotlenku fosforu (P2O5) |
odchylenie względne ± 25 % deklarowanej wartości do maksymalnie 1,5 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
deklarowane postaci tlenku potasu (K2O) |
odchylenie względne ± 25 % deklarowanej wartości do maksymalnie 1,5 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
całkowite i rozpuszczalne w wodzie: tlenek magnezu (MgO), tlenek wapnia (CaO), tritlenek siarki (SO3) |
± 25 % deklarowanej zawartości tych składników pokarmowych do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
całkowity i rozpuszczalny w wodzie tlenek sodu (Na2O) |
± 25 % deklarowanej zawartości do maksymalnie 0,9 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
ilość: |
odchylenie względne ± 1,5 % deklarowanej wartości |
Mikroskładnik pokarmowy |
Dopuszczalna tolerancja dla deklarowanej zawartości poszczególnych postaci mikroskładnika pokarmowego |
zawartość poniżej lub równa 2 % |
± 20 % deklarowanej wartości |
zawartość powyżej 2 %, ale poniżej lub równe 10% |
± 20 % deklarowanej wartości do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
zawartość powyżej 10 % |
± 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
PFC 1(C): NAWÓZ NIEORGANICZNY
Postać deklarowanych składników pokarmowych i inne deklarowane parametry |
Dopuszczalna tolerancja dla deklarowanej zawartości makroskładników pokarmowych i innych zadeklarowanych parametrów |
deklarowane postaci azotu (N) |
odchylenie względne ± 25 % deklarowanej wartości do maksymalnie 2 punktów procentowych w wartościach bezwzględnych |
deklarowane postaci pięciotlenku fosforu (P2O5) |
odchylenie względne ± 25 % deklarowanej wartości do maksymalnie 2 punktów procentowych w wartościach bezwzględnych |
deklarowane postaci tlenku potasu (K2O) |
odchylenie względne ± 25 % deklarowanej wartości do maksymalnie 2 punktów procentowych w wartościach bezwzględnych |
deklarowane postaci azotu (N), pięciotlenku fosforu (P2O5) lub tlenku potasu (K2O) w nawozach dwuskładnikowych |
± 1,5 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
deklarowane postaci azotu (N), pięciotlenku fosforu (P2O5) lub tlenku potasu (K2O)w nawozach trójskładnikowych |
± 1,9 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
całkowite i rozpuszczalne w wodzie: tlenek magnezu (MgO), tlenek wapnia (CaO), tritlenek siarki (SO3) |
–50 i +100 % odchylenia względnego deklarowanej zawartości tych składników pokarmowych do maksymalnie –2 i +4 punktów procentowych w wartościach bezwzględnych |
całkowity i rozpuszczalny w wodzie tlenek sodu (Na2O) |
–25 % deklarowanej zawartości do maksymalnie 0,9 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych +50 % deklarowanej zawartości do maksymalnie 1,8 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
granulometria |
odchylenie względne ± 20 % deklarowanej wartości procentowej materiału przechodzącego przez określone sito |
ilość |
odchylenie względne ± 1 % deklarowanej wartości |
Mikroskładnik pokarmowy |
Dopuszczalna tolerancja dla deklarowanej zawartości poszczególnych postaci mikroskładnika pokarmowego |
zawartość poniżej lub równa 2 % |
± 50 % deklarowanej wartości |
zawartość powyżej 2 %, ale poniżej lub równa 10 % |
± 50 % deklarowanej wartości do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
stężenie powyżej 10 % |
± 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
ilość: odchylenie względne ± 5 % deklarowanej wartości
PFC 2: ŚRODEK WAPNUJĄCY
Postać deklarowanych składników pokarmowych i inne deklarowane parametry |
Dopuszczalna tolerancja dla deklarowanych parametrów |
liczba zobojętnienia |
± 3 |
granulometria |
odchylenie względne ± 10 % deklarowanej wartości procentowej materiału przechodzącego przez określone sito. |
całkowity tlenek wapnia (CaO) |
± 3,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
całkowity tlenek magnezu (MgO) |
|
zawartość poniżej 8 % |
± 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
zawartość od 8 do 16 % |
± 2,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
zawartość powyżej lub równa 16 % |
± 3,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
Reaktywność (próba kwasu chlorowodorowego lub próba inkubacyjna) |
± 5,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
ilość: |
odchylenie względne ± 1 % deklarowanej wartości |
PFC 3: POLEPSZACZ GLEBY
Postać deklarowanych składników pokarmowych i inne deklarowane parametry |
Dopuszczalna tolerancja dla deklarowanych parametrów |
pH |
± 1,0 deklarowanej wartości |
węgiel organiczny (Corg) |
odchylenie względne ± 10 % deklarowanej wartości do maksymalnie 3,0 punktów procentowych w wartościach bezwzględnych |
azot organiczny (Norg) |
odchylenie względne ± 50 % deklarowanej wartości do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
azot całkowity (N) |
odchylenie względne ± 20 % do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
całkowity pięciotlenek fosforu (P2O5) |
odchylenie względne ± 20 % do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
całkowity tlenek potasu (K2O) |
odchylenie względne ± 20 % do maksymalnie 1,0 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
zawartość suchej masy |
odchylenie względne ± 10 % deklarowanej wartości |
ilość: |
odchylenie względne ± 5 % deklarowanej wartości |
Przewodność elektryczna |
odchylenie względne ± 75 % deklarowanej wartości |
PFC 4: PODŁOŻE DO UPRAW
Postać deklarowanych składników pokarmowych i inne deklarowane parametry |
Dopuszczalna tolerancja dla deklarowanych parametrów |
Przewodność elektryczna |
odchylenie względne ± 75 % deklarowanej wartości |
pH |
± 1,0 deklarowanej wartości |
Ilość na objętość (litry lub m3) |
odchylenie względne ± 5 % deklarowanej wartości |
Oznaczenie ilości (objętości) materiałów o wielkości cząstek powyżej 60 mm |
odchylenie względne ± 5 % deklarowanej wartości |
Oznaczenie ilości (objętości) gotowych podłoży do upraw |
odchylenie względne ± 5 % deklarowanej wartości |
Azot (N) ekstrahowalny za pomocą CaCl2/DTPA (chlorek wapnia / kwas dietylenotriaminopentaoctowy; „rozpuszczalny w CAT”) |
odchylenie względne ± 75 % deklarowanej wartości |
Pięciotlenek fosforu (P2O5) ekstrahowalny za pomocą CaCl2/DTPA (chlorek wapnia / kwas dietylenotriaminopentaoctowy; „rozpuszczalny w CAT”) |
odchylenie względne ± 75 % deklarowanej wartości |
tlenek potasu (K2O) ekstrahowalny za pomocą CaCl2/DTPA (chlorek wapnia / kwas dietylenotriaminopentaoctowy; „rozpuszczalny w CAT”) |
odchylenie względne ± 75 % deklarowanej wartości |
PFC 5: INHIBITOR
Związek będący inhibitorem |
Dopuszczalna tolerancja dla deklarowanej zawartości związku będącego inhibitorem |
zawartość poniżej lub równa 2 % |
± 20 % deklarowanej wartości |
zawartość powyżej 2 % |
± 0,3 punktu procentowego w wartościach bezwzględnych |
ilość: odchylenie względne ± 5 % deklarowanej wartości
PFC 6: BIOSTYMULATOR
Ilość biostymulatora może różnić się o ± 5 % od wartości deklarowanej.
PFC 6(A): BIOSTYMULATOR MIKROBIOLOGICZNY
Rzeczywista zawartość lub rzeczywiste zawartości mikroorganizmów mogą odbiegać od deklarowanych wartości o nie więcej niż 15 %.
PFC 7: PRODUKT NAWOZOWY MIESZANY
Deklarowany parametr |
Dopuszczalna tolerancja dla deklarowanych parametrów |
ilość |
tolerancja jest sumą względnej proporcji każdego ze składowych produktów nawozowych UE pomnożonej przez tolerancję dla PFC dla tego produktu nawozowego. Jeżeli nie można określić udziału każdego produktu nawozowego UE w produkcie nawozowym mieszanym, tolerancja jest tolerancją PFC z najbardziej rygorystyczną wartością tolerancji ilościowej. |
W przypadku gdy produkt nawozowy mieszany zawiera jeden lub więcej biostymulatorów należących do PFC 6, do deklarowanej zawartości każdego biostymulatora zastosowanie mają następujące tolerancje:
Zawartość deklarowana w g/kg lub g/l przy temperaturze 20 °C |
Dopuszczalna tolerancja |
do 25 |
odchylenie względne ± 15 % |
powyżej 25 do 100 |
odchylenie względne ± 10 % |
powyżej 100 do 250 |
odchylenie względne ± 6 % |
powyżej 250 do 500 |
odchylenie względne ± 5 % |
powyżej 500 |
± 25 g/kg lub ± 25 g/l |
ZAŁĄCZNIK IV
Procedury oceny zgodności
CZĘŚĆ I
STOSOWANIE PROCEDUR OCENY ZGODNOŚCI
W niniejszej części określono stosowanie modułów procedur oceny zgodności, określonych w części II niniejszego załącznika, do produktów nawozowych UE w zależności od ich CMC jak określono w załączniku II, oraz ich PFC, jak określono w załączniku I.
1. STOSOWANIE WEWNĘTRZNEJ KONTROLI PRODUKCJI (MODUŁ A)
1.1. Moduł A może być stosowany do produktu nawozowego UE składającego się wyłącznie z co najmniej jednego z poniższych materiałów składowych:
pierwotnych surowców lub mieszanin, jak określono w CMC 1 w części II załącznika II, z wyjątkiem związku będącego inhibitorem nitryfikacji, denitryfikacji lub ureazy,
produktów pofermentacyjnych świeżych roślin, jak określono w CMC 4 w części II załącznika II,
produktów ubocznych przemysłu spożywczego, jak określono w CMC 6 w części II załącznika II,
polimerowych składników pokarmowych, jak określono w CMC 8 w części II załącznika II,
produktów ubocznych w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE, jak określono w CMC 11 w części II załącznika II.
1.2. Moduł A można również stosować w odniesieniu do produktu nawozowego mieszanego, jak określono w PFC 7.
1.3. W drodze odstępstwa od pkt 1.1 i 1.2 moduł A nie może być stosowany do:
prostego lub wieloskładnikowego stałego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu, jak określono w PFC 1(C)(I)(a)(i–ii)(A), lub do produktu nawozowego mieszanego, jak określono w PFC 7, zawierającego co najmniej 28 % (m/m) azotu (N) z produktu nawozowego UE należącego do PFC 1(C)(I)(a)(i–ii)(A);
inhibitora, jak określono w PFC 5; lub
biostymulatora, jak określono w PFC 6.
2. Stosowanie wewnętrznej kontroli produkcji oraz badanie wyrobów pod nadzorem (moduł A1)
Moduł A1 stosowany jest do prostego lub wieloskładnikowego stałego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu, jak określono w PFC 1(C)(I)(a)(i–ii)(A), i do produktu nawozowego mieszanego, jak określono w PFC 7, zawierającego co najmniej 28 % (m/m) azotu (N) z produktu nawozowego UE należącego do PFC 1(C)(I)(a)(i–ii)(A).
3. STOSOWANIE BADANIA TYPU UE (MODUŁ B), A NASTĘPNIE ZGODNOŚCI Z TYPEM W OPARCIU O WEWNĘTRZNĄ KONTROLĘ PRODUKCJI (MODUŁ C)
3.1. Moduł B, a następnie moduł C mogą być stosowane do produktu nawozowego UE składającego się wyłącznie z co najmniej jednego z poniższych materiałów składowych:
związku będącego inhibitorem nitryfikacji, denitryfikacji lub ureazy, jak określono w CMC 1 w części II załącznika II,
roślin, części roślin lub wyciągów z roślin, jak określono w CMC 2 w części II załącznika II,
mikroorganizmów, jak określono w CMC 7 w części II załącznika II,
polimerów innych niż polimerowe składniki pokarmowe, jak określono w CMC 9 w części II załącznika II,
produktów pochodnych w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, jak określono w CMC 10 w części II załącznika II,
CMC, o których mowa w pkt 1.1 niniejszej części.
3.2. Moduł B, a następnie moduł C można również stosować w odniesieniu do produktu nawozowego mieszanego, jak określono w PFC 7.;
3.3. W drodze odstępstwa od pkt 3.1 i 3.2 moduł B, a następnie moduł C nie mogą być stosowane do prostego lub wieloskładnikowego stałego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu, jak określono w PFC 1(C)(I)(a)(i–ii)(A), lub do produktu nawozowego mieszanego, jak określono w PFC 7, zawierającego co najmniej 28 % (m/m) azotu (N) z produktu nawozowego UE należącego do PFC 1(C)(I)(a)(i–ii)(A).
4. Stosowanie zapewniania jakości procesu produkcji (moduł D1)
4.1. Moduł D1 może być stosowany do wszystkich produktów nawozowych UE.
4.2. W drodze odstępstwa od pkt 4.1 moduł D1 nie może być stosowany do prostego lub wieloskładnikowego stałego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu, jak określono w PFC 1(C)(I)(a)(i–ii)(A), lub do produktu nawozowego mieszanego, jak określono w PFC 7, zawierającego co najmniej 28 % (m/m) azotu (N) z produktu nawozowego UE należącego do PFC 1(C)(I)(a)(i–ii)(A).
CZĘŚĆ II
OPIS PROCEDUR OCENY ZGODNOŚCI
MODUŁ A – WEWNĘTRZNA KONTROLA PRODUKCJI
1. Opis modułu
Wewnętrzna kontrola produkcji to procedura oceny zgodności, w której producent wywiązuje się z obowiązków określonych w pkt 2, 3 i 4, oraz, na swoją wyłączną odpowiedzialność, zapewnia i oświadcza, że dane produkty nawozowe UE spełniają mające do nich zastosowanie wymogi niniejszego rozporządzenia.
2. Dokumentacja techniczna
2.1 Producent sporządza dokumentację techniczną. Dokumentacja ta umożliwia ocenę produktu nawozowego UE pod względem jego zgodności z odnośnymi wymogami oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę ryzyka.
2.2 W dokumentacji technicznej określa się mające zastosowanie wymogi i ujmuje, w stopniu właściwym dla takiej oceny, projektowanie, wytwarzanie oraz przewidziane zastosowanie produktu nawozowego UE. Dokumentacja techniczna zawiera, w stosownych przypadkach, co najmniej następujące elementy:
ogólny opis produktu nawozowego UE, PFC odpowiadającą deklarowanej funkcji produktu nawozowego UE i opis przewidzianego zastosowania,
wykaz użytych materiałów składowych, CMC, o których mowa w załączniku II, do których należą, oraz informacje o ich pochodzeniu lub procesie produkcji,
deklaracje zgodności UE dla elementów składowych produktu nawozowego mieszanego będących produktem nawozowym UE,
rysunki, schematy, opisy i wyjaśnienia niezbędne do zrozumienia procesu produkcji produktu nawozowego UE,
wzór etykiety lub ulotki, lub obu, o których mowa w art. 6 ust. 7, zawierający informacje wymagane zgodnie z załącznikiem III,
wykaz norm zharmonizowanych, o których mowa w art. 13, wspólnych specyfikacji, o których mowa w art. 14, lub innych właściwych zastosowanych specyfikacji technicznych. W przypadku gdy normy zharmonizowane lub wspólne specyfikacje stosowane są częściowo, w dokumentacji technicznej określa się, które z ich części zostały zastosowane,
wyniki dokonanych obliczeń, przeprowadzonych badań itp.,
sprawozdania z badań,
w przypadku gdy produkt nawozowy UE zawiera produkty uboczne w rozumieniu dyrektywy 2008/98/WE lub składa się z takich produktów – dowody techniczne i administracyjne, że te produkty uboczne spełniają kryteria ustanowione w akcie delegowanym, o którym mowa w art. 42 ust. 7 niniejszego rozporządzenia, a także ze środkami krajowymi transponującymi art. 5 ust. 1 dyrektywy 2008/98/WE i – w stosownych przypadkach – z aktami wykonawczymi, o których mowa w art. 5 ust. 2 lub środkami krajowymi przyjętymi na podstawie art. 5 ust. 3 tej dyrektywy.
w przypadku gdy całkowita zawartość chromu (Cr) w produkcie nawozowym UE przekracza 200 mg/kg suchej masy, informacje na temat maksymalnej ilości i dokładne źródło całkowitego chromu (Cr).
3. Produkcja
Producent wprowadza wszelkie środki niezbędne do tego, aby proces produkcji i jego monitorowanie zapewniały zgodność wytworzonych produktów nawozowych UE z dokumentacją techniczną, o której mowa w pkt 2, oraz z mającymi do nich zastosowanie wymogami niniejszego rozporządzenia.
4. Oznakowanie CE i deklaracja zgodności UE
4.1. Producent umieszcza oznakowanie CE na każdym opakowaniu produktu nawozowego UE spełniającego mające zastosowanie wymogi niniejszego rozporządzenia lub, w przypadku gdy produkt jest dostarczany bez opakowania, w dokumencie dołączonym do produktu nawozowego UE.
4.2. Producent sporządza pisemną deklarację zgodności UE dla danego produktu nawozowego UE l