This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02014R0223-20220414
Regulation (EU) No 223/2014 of the European Parliament and of the Council of 11 March 2014 on the Fund for European Aid to the Most Deprived
Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 223/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 223/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym
02014R0223 — PL — 14.04.2022 — 005.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 223/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym (Dz.U. L 072 z 12.3.2014, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. |
L 193 |
1 |
30.7.2018 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2020/559 z dnia 23 kwietnia 2020 r. |
L 130 |
7 |
24.4.2020 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2021/177 z dnia 10 lutego 2021 r. |
L 53 |
1 |
16.2.2021 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2022/562 z dnia 6 kwietnia 2022 r. |
L 109 |
1 |
8.4.2022 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2022/613 z dnia 12 kwietnia 2022 r. |
L 115 |
38 |
13.4.2022 |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 223/2014
z dnia 11 marca 2014 r.
w sprawie Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym
TYTUŁ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot i cel
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym (zwany dalej „Funduszem”) na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r., określa cele Funduszu, zakres pomocy z jego środków, dostępne zasoby finansowe i ich przydział dla każdego państwa członkowskiego, oraz ustanawia przepisy konieczne do zapewnienia skuteczności i wydajności Funduszu.
Artykuł 2
Definicje
Stosuje się następujące definicje:
„podstawowa pomoc materialna” oznacza podstawowe dobra konsumpcyjne o niskiej wartości i przeznaczone do użytku osobistego osób najbardziej potrzebujących, na przykład odzież, obuwie, środki higieny, przybory szkolne i śpiwory;
„osoby najbardziej potrzebujące” oznaczają osoby fizyczne, w tym osoby żyjące samotnie, w rodzinie lub grupy złożone z takich osób, których potrzeba uzyskania pomocy została stwierdzona na podstawie obiektywnych kryteriów określonych przez właściwe organy krajowe w konsultacji z odpowiednimi zainteresowanymi stronami przy jednoczesnym unikaniu konfliktu interesów, lub ustalonych przez organizacje partnerskie i zatwierdzonych przez te właściwe organy krajowe oraz mogących zawierać elementy, które umożliwiają dotarcie do osób najbardziej potrzebujących na pewnych obszarach geograficznych;
„organizacje partnerskie” oznaczają podmioty publiczne lub organizacje niekomercyjne, które dostarczają, bezpośrednio lub za pośrednictwem innych organizacji partnerskich, żywność lub podstawową pomoc materialną, w stosownych przypadkach, w połączeniu z innymi środkami towarzyszącymi lub które podejmują działania mające bezpośrednio na celu włączenie społeczne osób najbardziej potrzebujących, i których operacje zostały wybrane przez instytucję zarządzającą zgodnie z art. 32 ust. 3 lit. b);
„programy krajowe” oznaczają programy, które mają, przynajmniej częściowo, te same cele, co Fundusz, i które są wdrażane na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym przez podmioty publiczne lub przez organizacje niekomercyjne;
„program operacyjny oferujący żywność lub podstawową pomoc materialną” (zwany także „PO I”) oznacza program operacyjny wspierający dystrybucję żywności lub podstawowej pomocy materialnej wśród osób najbardziej potrzebujących w połączeniu, w stosownych przypadkach, ze środkami towarzyszącymi, których celem jest zmniejszenie wykluczenia społecznego osób najbardziej potrzebujących;
„program operacyjny na rzecz włączenia społecznego osób najbardziej potrzebujących” (zwany także „PO II”) oznacza program operacyjny wspierający działania nieobjęte aktywnymi instrumentami rynku pracy i polegające na niefinansowej i niematerialnej pomocy, której celem jest włączenie społeczne osób najbardziej potrzebujących;
„operacja” oznacza projekt, umowę lub działanie wybrane przez instytucję zarządzającą danego programu operacyjnego lub na jej odpowiedzialność, których realizacja przyczynia się do osiągnięcia celów programu operacyjnego, do którego się odnoszą;
„zakończona operacja” oznacza operację, która została fizycznie ukończona lub w pełni zrealizowana, w odniesieniu do której beneficjenci dokonali wszystkich powiązanych płatności oraz otrzymali wsparcie z odpowiedniego programu operacyjnego;
„beneficjent” oznacza podmiot publiczny lub prywatny odpowiedzialny za rozpoczęcie operacji lub rozpoczynający i przeprowadzający operacje;
„odbiorcy końcowi” oznaczają osoby najbardziej potrzebujące otrzymujące wsparcie zdefiniowane w art. 4 niniejszego rozporządzenia;
„środki towarzyszące” oznaczają działania wykraczające poza dystrybucję żywności lub podstawowej pomocy materialnej z myślą o zmniejszeniu wykluczenia społecznego lub zaradzeniu nadzwyczajnym sytuacjom społecznym w sposób bardziej zachęcający do samodzielności i zrównoważony, na przykład wskazówki dotyczące zrównoważonej diety i porady dotyczące gospodarowania budżetem;
„wydatki publiczne” oznaczają wkład publiczny w finansowanie operacji pochodzący z budżetu krajowych, regionalnych lub lokalnych organów publicznych, z budżetu Unii związanego z Funduszem, z budżetu podmiotów prawa publicznego, z budżetu związków organów publicznych lub jakiegokolwiek podmiotu regulowanego przez prawo publiczne w rozumieniu art. 1 ust. 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/18/WE ( 1 );
„instytucja pośrednicząca” oznacza każdy podmiot publiczny lub prywatny, za którego działalność odpowiedzialność ponosi instytucja zarządzająca lub instytucja certyfikująca, bądź podmiot wykonujący obowiązki w imieniu takiej instytucji w odniesieniu do beneficjentów realizujących operacje;
„rok obrachunkowy” oznacza okres od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca, z wyjątkiem pierwszego roku obrachunkowego okresu programowania, w odniesieniu do którego oznacza on okres od rozpoczęcia kwalifikowalności wydatków do dnia 30 czerwca 2015 r. Ostatnim rokiem obrachunkowym jest okres od dnia 1 lipca 2023 r. do dnia 30 czerwca 2024 r.;
„rok budżetowy” oznacza okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia;
„nieprawidłowość” oznacza każde naruszenie prawa Unii lub prawa krajowego dotyczącego jego stosowania wynikające z działania lub zaniechania podmiotu gospodarczego uczestniczącego we wdrażaniu Funduszu, które powoduje lub mogłoby spowodować szkodę w budżecie Unii związaną z finansowaniem nieuzasadnionego wydatku z budżetu Unii;
„podmiot gospodarczy” oznacza każdą osobę fizyczną, prawną lub inny podmiot biorący udział we wdrażaniu pomocy z Funduszu, z wyjątkiem państwa członkowskiego podczas wykonywania uprawnień władzy publicznej;
„nieprawidłowość systemowa” oznacza każdą nieprawidłowość, która może mieć charakter powtarzalny, o wysokim prawdopodobieństwie wystąpienia w podobnych rodzajach operacji, będącą konsekwencją istnienia poważnych defektów w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli, w tym polegającą na niewprowadzeniu odpowiednich procedur zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;
„poważny defekt w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli” oznacza defekt, dla którego wymagane są istotne usprawnienia w systemie, który naraża Fundusz na znaczne ryzyko wystąpienia nieprawidłowości, i którego istnienie jest niezgodne z opinią audytową bez zastrzeżeń o funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli.
Artykuł 3
Cele
Należy dokonać jakościowej i ilościowej oceny realizacji tego celu oraz wyników wdrożenia Funduszu.
Artykuł 4
Zakres wsparcia
Z myślą o zwiększeniu i zróżnicowaniu dostaw żywności osobom najbardziej potrzebującym, a także zmniejszeniu marnotrawstwa żywności i zapobiegania mu, Fundusz może wspierać działania związane z gromadzeniem, transportem, przechowywaniem i dystrybucją darów żywnościowych.
Fundusz może także wspierać środki towarzyszące, uzupełniające dostarczanie żywności lub podstawowej pomocy materialnej.
Artykuł 5
Zasady
Komisja i państwa członkowskie podejmują odpowiednie kroki w celu zapobiegania wszelkiej dyskryminacji w dostępie do Funduszu oraz do wspieranych z niego programów i działań ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.
TYTUŁ II
ZASOBY I PROGRAMOWANIE
Artykuł 6
Zasoby ogólne
Artykuł 6a
Zasoby dodatkowe w odpowiedzi na kryzys związany z epidemią COVID-19
Na zasadzie odstępstwa od art. 59 ust. 1 niniejszego rozporządzenia zobowiązania budżetowe dotyczące zasobów dodatkowych zostają anulowane zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do zamknięcia programów.
Oprócz początkowych płatności zaliczkowych określonych w akapicie pierwszym Komisja wypłaci 4 % zasobów REACT-EU alokowanych na programy na 2021 r. jako dodatkowe początkowe płatności zaliczkowe w 2022 r. W przypadku programów realizowanych w państwach członkowskich, w których w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia 23 marca 2022 r. liczba osób przybywających z Ukrainy przekroczyła 1 % ich ludności, odsetek ten zwiększa się do 34 %.
Kwota wypłacona w ramach początkowych płatności zaliczkowych, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim, zostaje całkowicie rozliczona w sprawozdaniach finansowych Komisji nie później niż w dniu zamknięcia programu operacyjnego.
Artykuł 7
Programy operacyjne
PO I określa:
rodzaje deprywacji materialnej, które mają być objęte pomocą w ramach programu operacyjnego, uzasadnienie ich wyboru oraz opis każdego rodzaju deprywacji materialnej objętego pomocą, głównych cech dystrybucji żywności lub podstawowej pomocy materialnej oraz, w stosownych przypadkach, planowane środki towarzyszące, z uwzględnieniem wyników ewaluacji ex ante przeprowadzonej zgodnie z art. 16;
opis programu krajowego lub programów krajowych odpowiadających każdemu rodzajowi deprywacji materialnej objętej pomocą;
opis sposobu ustalania kryteriów kwalifikowalności osób najbardziej potrzebujących, w razie potrzeby z podziałem na rodzaje deprywacji materialnej objęte pomocą;
kryteria wyboru operacji i opis mechanizmu wyboru, w razie potrzeby z podziałem na rodzaje deprywacji materialnej objęte pomocą;
kryteria wyboru organizacji partnerskich, w razie potrzeby z podziałem na rodzaje deprywacji materialnej objęte pomocą;
opis zastosowanego sposobu zapewnienia spójności z EFS;
plan finansowy zawierający tabelę określającą, na cały okres programowania, łączną kwotę środków finansowych przydzielonych na wsparcie z programu operacyjnego, z orientacyjnym podziałem na rodzaje deprywacji materialnej objęte pomocą, a także odpowiadające im środki towarzyszące.
PO II określa:
strategię, zgodnie z którą program przyczynia się do promowania spójności społecznej i zmniejszenia ubóstwa zgodnie ze strategią „Europa 2020”, w tym uzasadnienie wyboru priorytetu wsparcia;
szczegółowe cele programu operacyjnego w oparciu o zidentyfikowane potrzeby krajowe z uwzględnieniem wyników ewaluacji ex ante przeprowadzonej zgodnie z art. 16. Ewaluację ex ante przedkłada się Komisji wraz z programem operacyjnym;
plan finansowy zawierający tabelę określającą, na cały okres programowania, łączną kwotę środków finansowych przydzielonych na wsparcie z programu operacyjnego, z orientacyjnym podziałem na rodzaje działań;
identyfikację osób najbardziej potrzebujących, do których pomoc ma być skierowana;
wskaźniki finansowe odnoszące się do odpowiednich przydzielonych wydatków;
oczekiwane rezultaty w stosunku do celów szczegółowych oraz odpowiedni szczegółowy wynik programu oraz wskaźniki rezultatu z podaniem wartości wyjściowej i wartości docelowych;
opis rodzaju i przykładów działań, które otrzymają wsparcie oraz ich spodziewany wkład w realizację celów szczegółowych, o których mowa w lit. b), w tym wytyczne dotyczące selekcji operacji i, w stosownych przypadkach, wskazanie rodzajów beneficjentów;
opis mechanizmu, który zapewni komplementarność z EFS, a także zapobiegnie powielaniu i podwójnemu finansowaniu działań.
Ponadto każdy program operacyjny określa:
wskazanie instytucji zarządzającej, instytucji certyfikującej w stosownych przypadkach, instytucji audytowej oraz organu mającego otrzymywać płatności od Komisji oraz opis procedury monitorowania;
opis środków przedsięwziętych w celu zaangażowania wszystkich odpowiednich zainteresowanych stron, a także, w stosownych przypadkach, właściwych regionalnych, lokalnych i innych organów publicznych w trakcie przygotowywania programu operacyjnego;
opis planowanego sposobu wykorzystania pomocy technicznej, zgodnie z art. 27 ust. 4, w tym działań w celu zwiększenia potencjału administracyjnego beneficjentów w odniesieniu do realizacji programu operacyjnego;
plan finansowy zawierający tabelę określającą na każdy rok kwotę środków finansowych przewidzianych na wsparcie z Funduszu i na współfinansowanie, zgodnie z art. 20.
Organizacje partnerskie, o których mowa w art. 7 ust. 2 lit. e), które dostarczają bezpośrednio żywność lub podstawową pomoc materialną, podejmują same lub we współpracy z innymi organizacjami działania – w stosownych przypadkach polegające na skierowaniu do odpowiednich służb – uzupełniające pomoc materialną, mające na celu włączenie społeczne osób najbardziej potrzebujących, bez względu na to, czy działania te są wspierane w ramach Funduszu. Niemniej jednak takie środki towarzyszące nie są obowiązkowe w przypadku, gdy żywność lub podstawowa pomoc materialna jest dostarczana wyłącznie najbardziej potrzebującym dzieciom przebywającym w ośrodkach opieki nad dziećmi lub podobnych instytucjach.
Artykuł 8
Przyjęcie programów operacyjnych
Artykuł 9
Zmiany w programach operacyjnych
Państwo członkowskie powiadamia Komisję o wszelkich decyzjach zmieniających elementy, o których mowa w akapicie pierwszym, w terminie jednego miesiąca od daty tej decyzji. Decyzja określa datę jej wejścia w życie, która nie może być wcześniejsza niż data jej przyjęcia.
Akapity pierwszy i drugi mają również zastosowanie na potrzeby zmiany elementów programu operacyjnego w celu sprostania wyzwaniom migracyjnymi wynikającym z agresji zbrojnej Federacji Rosyjskiej.
Artykuł 10
Wymiana dobrych praktyk
Komisja ułatwia – w tym poprzez stronę internetową –wymianę doświadczeń, budowę potencjału i tworzenie sieci kontaktów, a także rozpowszechnianie istotnych wyników działań w zakresie niefinansowej pomocy osobom najbardziej potrzebującym.
Można też uwzględnić odpowiednie organizacje, które nie korzystają z Funduszu.
Komisja konsultuje się również, przynajmniej raz do roku, z organizacjami przedstawicielskimi organizacji partnerskich na szczeblu unijnym, w kwestii wykorzystania wsparcia z Funduszu i w wyniku tej konsultacji w odpowiednim czasie przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Komisja ułatwia też rozpowszechnianie za pośrednictwem internetu istotnych wyników, sprawozdań i informacji dotyczących Funduszu.
TYTUŁ III
MONITOROWANIE I EWALUACJA, INFORMOWANIE I KOMUNIKACJA
Artykuł 11
Komitet monitorujący dla PO II
Artykuł 12
Funkcje komitetu monitorującego dla PO II
Komitet monitorujący bada wszelkie kwestie, które wpływają na wykonanie programu. W szczególności bada:
postępy dokonane na drodze ku osiągnięciu celów szczegółowych danego programu operacyjnego na podstawie dokumentów przedłożonych przez instytucję zarządzającą, w tym ustaleń dokonanych w ramach ewaluacji;
realizację działań informacyjnych i w zakresie komunikacji;
działania, które uwzględniają i promują równość kobiet i mężczyzn, równość szans i niedyskryminację.
Komitet monitorujący rozpatruje i zatwierdza:
metodologię i kryteria selekcji działań zgodnie z wytycznymi określonymi w art. 7 ust. 3 lit. f);
roczne i końcowe sprawozdania z wdrażania;
wszelkie propozycje instytucji zarządzającej dotyczące wszelkich zmian programu operacyjnego.
Monitoruje on działania podjęte w następstwie tych uwag.
Artykuł 13
Sprawozdania z wdrażania oraz wskaźniki
Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego terminem przedstawienia rocznego sprawozdania z wdrażania za rok 2019 jest dzień 30 września 2020 r.
Państwa członkowskie przeprowadzają konsultacje z odpowiednimi zainteresowanymi stronami w sprawie sprawozdań z wdrażania PO I, mając wzgląd na unikanie konfliktu interesów. Do sprawozdania załącza się streszczenie uwag przedstawionych przez odpowiednie zainteresowane strony.
Jeżeli Komisja nie przekaże państwu członkowskiemu uwag w tym terminie, sprawozdanie uznaje się za przyjęte.
Państwa członkowskie przygotowują projekt końcowego sprawozdania z wdrażania zgodnie z aktami delegowanymi, o których mowa w ust. 6.
Komisja analizuje końcowe sprawozdanie z wdrażania i informuje państwo członkowskie o swoich uwagach w ciągu pięciu miesięcy od otrzymania tego sprawozdania.
Jeżeli Komisja nie przekaże państwu członkowskiemu uwag w tym terminie, sprawozdanie uznaje się za przyjęte.
Artykuł 14
Posiedzenia przeglądowe
Artykuł 15
Przepisy ogólne dotyczące ewaluacji
Artykuł 16
Ewaluacja ex ante
Ewaluacja ex ante PO I obejmuje następujące kwestie:
wkład w realizację celu Unii, jakim jest zmniejszenie do 2020 r. o co najmniej 20 milionów liczby osób dotkniętych ubóstwem lub liczby osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym, z uwzględnieniem rodzajów deprywacji materialnej, które mają być objęte pomocą oraz pod kątem sytuacji panującej w danym kraju w zakresie ubóstwa, wykluczenia społecznego i deprywacji materialnej;
spójność wewnętrzna proponowanego programu operacyjnego i jego związek z innymi istotnymi instrumentami finansowymi;
spójność alokacji zasobów budżetowych z celami programu operacyjnego;
sposób, w jaki oczekiwane produkty przyczynią się do osiągnięcia wyników, a zarazem celów Funduszu;
zaangażowanie odpowiednich zainteresowanych stron;
przydatność procedur monitorowania programu operacyjnego i gromadzenia danych koniecznych do przeprowadzenia ewaluacji.
Ewaluacja ex ante PO II obejmuje następujące kwestie:
wkład w promowanie spójności społecznej i ograniczanie ubóstwa zgodnie ze strategią „Europa 2020”, uwzględniając potrzeby danego kraju;
spójność wewnętrzna proponowanego programu i jego związek z innymi istotnymi instrumentami, a zwłaszcza EFS;
spójność alokacji zasobów budżetowych z celami programu;
adekwatność i zrozumiałość proponowanych wskaźników specyficznych dla programu;
sposób, w jaki oczekiwane produkty przyczynią się do osiągnięcia rezultatów;
czy wartości docelowe ujęte ilościowo dotyczące wskaźników są realistyczne, przy uwzględnieniu przewidywanego wsparcia z Funduszu;
uzasadnienie proponowanej formy wsparcia;
adekwatność zasobów ludzkich i zdolności administracyjnych do zarządzania programem;
przydatność procedur monitorowania programu oraz gromadzenia danych koniecznych do przeprowadzenia ewaluacji;
adekwatność planowanych środków mających na celu promowanie równouprawnienia kobiet i mężczyzn oraz zapobieganie wszelkim formom dyskryminacji.
Artykuł 17
Ewaluacja podczas okresu programowania
Artykuł 18
Ewaluacja ex post
Komisja przeprowadza, z własnej inicjatywy, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi i z pomocą ekspertów zewnętrznych, ewaluację ex post skuteczności oraz wydajności Funduszu i trwałości uzyskanych wyników, a także wartości dodanej Funduszu. Ewaluacja ta zostaje zakończona do dnia 31 grudnia 2024 r.
Artykuł 19
Informowanie i komunikacja
W celu zapewnienia przejrzystości wsparcia z Funduszu instytucja zarządzająca prowadzi, w formie arkusza kalkulacyjnego, wykaz operacji otrzymujących wsparcie z Funduszu, który umożliwia sortowanie danych, ich wyszukiwanie, pobieranie i porównywanie oraz ułatwia ich publikowanie w internecie. Wykaz operacji zawiera przynajmniej następujące informacje:
nazwa i adres beneficjenta;
przydzielona kwota finansowania unijnego;
w przypadku PO I - rodzaj deprywacji materialnej objętej pomocą.
Instytucja zarządzająca aktualizuje wykaz operacji co najmniej co dwanaście miesięcy.
Beneficjenci i organizacje partnerskie, które mają strony internetowe, zamieszczają tam również krótki opis operacji, obejmujący jej cele i wyniki, oraz podkreślający wsparcie finansowe ze strony Unii.
W przypadku PO II:
państwo członkowskie lub instytucja zarządzająca jest odpowiedzialna za zorganizowanie:
kampanii informującej promującej uruchomienie programu operacyjnego; oraz
przynajmniej jednej kampanii informacyjnej rocznie promującej możliwości finansowania i realizowane strategie lub przedstawiającej osiągnięcia programu operacyjnego, w tym, w stosownych przypadkach, przykłady operacji;
podczas realizowania operacji beneficjent informuje opinię publiczną o wsparciu otrzymanym z Funduszu przez zagwarantowanie, że biorący w niej udział zostali poinformowani o wsparciu z Funduszu;
każdy dokument dotyczący takiej operacji, w tym wszelkie zaświadczenia o uczestnictwie lub inne certyfikaty, zawierają stwierdzenie, że program operacyjny był wspierany z Funduszu;
instytucja zarządzająca zapewnia, aby potencjalni beneficjenci mieli dostęp do istotnych informacji o możliwościach finansowania, o rozpoczęciu procedury zaproszenia do składania wniosków i jej warunkach oraz o kryteriach wyboru operacji, które mogą otrzymać wsparcie.
TYTUŁ IV
WSPARCIE FINANSOWE Z FUNDUSZU
Artykuł 20
Współfinansowanie
Wnioski o zmianę poziomu współfinansowania składa się zgodnie z procedurą zmiany w programach operacyjnych określoną w art. 9 i dołącza się do nich zmieniony program. Poziom współfinansowania w wysokości 100 % ma zastosowanie wyłącznie jeśli odpowiednia zmiana programu operacyjnego została zatwierdzona przez Komisję przed złożeniem ostatecznego wniosku o płatność okresową zgodnie z art. 45 ust. 2.
Przed złożeniem pierwszego wniosku o płatność dotyczącego roku obrachunkowego rozpoczynającego się w dniu 1 lipca 2021 r. państwa członkowskie przedstawiają tabelę, o której mowa w sekcji 5.1 wzorów prezentacji programu operacyjnego określonych w załączniku I, potwierdzającą poziom współfinansowania mający zastosowanie w trakcie roku obrachunkowego kończącego się w dniu 30 czerwca 2020 r.
Na zasadzie odstępstwa od art. 9 ust. 1, 2 i 3 zastosowanie poziomu współfinansowania w wysokości 100 % nie wymaga decyzji Komisji zatwierdzającej zmianę programu. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o zmienionych tabelach finansowych, o których mowa w sekcji 5.1 wzorów prezentacji programu operacyjnego określonych w załączniku I. Poziom współfinansowania w wysokości 100 % ma zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy Komisja zostanie powiadomiona o tabelach finansowych przed złożeniem ostatecznego wniosku o płatność okresową za rok obrachunkowy rozpoczynający się w dniu 1 lipca 2021 r. i kończący się w dniu 30 czerwca 2022 r., zgodnie z art. 45 ust. 2.
Artykuł 21
Zwiększenie płatności dla państw członkowskich mających tymczasowe trudności budżetowe
Na wniosek państwa członkowskiego płatności okresowe i płatność salda końcowego mogą zostać zwiększone o 10 punktów procentowych ponad poziom współfinansowania mający zastosowanie do danego programu operacyjnego. Zwiększony poziom finansowania, który nie może przekraczać 100 %, stosuje się do wniosków o płatność w okresie obrachunkowym, w którym państwo członkowskie przedstawiło swój wniosek, i w następnych okresach obrachunkowych, podczas których państwo członkowskie spełnia jeden z następujących warunków:
jeżeli dane państwo członkowskie przyjęło euro, otrzymuje pomoc makrofinansową Unii zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 407/2010 ( 4 );
jeżeli dane państwo członkowskie nie przyjęło euro, otrzymuje średnioterminową pomoc finansową zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 332/2002 ( 5 );
pomoc finansowa jest mu udostępniona zgodnie z Traktatem ustanawiającym europejski mechanizm stabilności.
Artykuł 22
Okres kwalifikowalności
Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego wydatki na operacje zwiększające zdolności reagowania kryzysowego na epidemię COVID-19 są kwalifikowalne od dnia 1 lutego 2020 r.
Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, wydatki na operacje w celu sprostania wyzwaniom migracyjnym wynikającym z agresji zbrojnej Federacji Rosyjskiej są kwalifikowalne od dnia 24 lutego 2022 r.
Artykuł 23
Kwalifikowalność operacji
Żywność lub podstawowa pomoc materialna dla osób najbardziej potrzebujących może być również kupowana przez podmiot publiczny i udostępniana bezpłatnie organizacjom partnerskim. W takim przypadku żywność może być pozyskana w wyniku użytkowania, przetwarzania lub sprzedaży produktów zbywanych zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, pod warunkiem że jest to opcja najkorzystniejsza pod względem ekonomicznym i że jej zastosowanie nie opóźni dostarczenia produktów żywnościowych organizacjom partnerskim. Każda kwota pochodząca z takiej transakcji jest wykorzystywana na rzecz osób najbardziej potrzebujących i nie jest wykorzystywana w sposób zmniejszający zobowiązanie państw członkowskich, nałożone w art. 20 niniejszego rozporządzenia, do współfinansowania programu.
Komisja stosuje procedury przyjęte na podstawie art. 20 lit. i) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, umożliwiające użytkowanie, przetwarzanie lub sprzedaż, dla celów niniejszego rozporządzenia, produktów, o których mowa w tym przepisie, w celu zapewnienia ich optymalnego wykorzystania.
Artykuł 24
Formy wsparcia
Państwa członkowskie korzystają z Funduszu w celu zapewnienia wsparcia w formie dotacji, zamówień publicznych lub połączenia tych dwóch form. Jednakże wsparcie nie może mieć charakteru pomocy objętej zakresem art. 107 ust. 1 TFUE.
Artykuł 25
Formy dotacji
Dotacje mogą przyjmować następujące formy:
zwrot faktycznie poniesionych i uiszczonych kosztów kwalifikowalnych;
zwrot na podstawie kosztów jednostkowych;
płatności ryczałtowe nieprzekraczające 100 000 EUR wsparcia publicznego;
finansowanie ryczałtowe, określone przez zastosowanie wartości procentowej do jednej lub kilku kategorii kosztów.
Koszty, o których mowa w ust. 1 lit. b), c) i d), ustala się z wyprzedzeniem na podstawie:
rzetelnej, sprawiedliwej i weryfikowalnej metody obliczeniowej w oparciu o:
dane statystyczne bądź inne obiektywne informacje;
zweryfikowane dane historyczne poszczególnych beneficjentów lub zastosowanie ich zwykłej praktyki księgowania kosztów;
metod i odpowiednich kosztów jednostkowych, płatności ryczałtowych i finansowania ryczałtowego stosowanych w ramach systemów dotacji finansowanych w całości przez dane państwo członkowskie w przypadku podobnego rodzaju operacji i beneficjenta;
poziomów ustanowionych niniejszym rozporządzeniem;
analizy konkretnego przypadku, przez odniesienie do projektu budżetu zatwierdzonego ex ante przez instytucję zarządzającą, w przypadku gdy wsparcie publiczne nie przekracza 100 000 EUR;
zasad stosowania odpowiednich kosztów jednostkowych, płatności ryczałtowych i stawek zryczałtowanych stosowanych w ramach polityk Unii w odniesieniu do podobnego rodzaju operacji i beneficjenta.
Artykuł 26
Kwalifikowalność wydatków
Niezależnie od przepisów ust. 1 do kosztów kwalifikujących do wsparcia ze środków PO I zalicza się:
koszty zakupu żywności lub podstawowej pomocy materialnej i koszty zakupu materiałów i środków ochrony osobistej dla organizacji partnerskich;
w przypadku gdy podmiot publiczny kupuje żywność lub podstawową pomoc materialną i dostarcza ją organizacjom partnerskim, koszty transportu żywności lub podstawowej pomocy materialnej do magazynów organizacji partnerskich i koszty magazynowania w zryczałtowanej wysokości 1 % kosztów, o których mowa w lit. a), lub, w należycie uzasadnionych przypadkach, koszty faktycznie poniesione i uregulowane;
koszty administracyjne oraz koszty przygotowania, transportu i magazynowania ponoszone przez organizacje partnerskie, w zryczałtowanej wysokości 5 % kosztów, o których mowa w lit. a); lub 5 % wartości produktów żywnościowych zbywanych zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;
koszty organizacji partnerskich dotyczące gromadzenia, transportu, magazynowania i dystrybucji darów żywnościowych i bezpośrednio związane z działaniami podnoszącymi świadomość społeczną;
koszty środków towarzyszących podejmowanych i zadeklarowanych przez organizacje partnerskie dostarczające pomoc żywnościową lub podstawową pomoc materialną bezpośrednio lub za pośrednictwem umów o współpracy osobom najbardziej potrzebującym, w zryczałtowanej wysokości 5 % kosztów, o których mowa w lit. a) niniejszego ustępu, lub 5 % wartości produktów żywnościowych zbywanych zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
Następujące koszty nie kwalifikują się do wsparcia ze środków programu operacyjnego:
odsetki od zadłużenia;
zapewnienie infrastruktury;
koszty produktów używanych;
podatek od wartości dodanej (VAT), z wyjątkiem podatku którego nie można odzyskać na mocy prawodawstwa krajowego VAT.
Artykuł 26a
Kwalifikowalność wydatków na operacje wspierane ze środków PO I w trakcie ich zawieszenia ze względu na epidemię COVID-19
Opóźnienia w dostarczaniu żywności lub podstawowej pomocy materialnej ze względu na epidemię COVID-19 nie powodują zmniejszenia kosztów kwalifikowalnych poniesionych przez podmiot, który dokonał zakupu, ani przez organizacje partnerskie zgodnie z art. 26 ust. 2. Takie koszty można w całości deklarować Komisji zgodnie z art. 26 ust. 2, zanim żywność lub podstawowa pomoc materialna zostanie dostarczona osobom najbardziej potrzebującym, pod warunkiem że dostawy zostaną wznowione po ustaniu kryzysu związanego z epidemią COVID‐19.
Jeżeli żywność ulegnie zepsuciu z powodu zawieszenia dostaw w wyniku epidemii COVID-19, koszty określone w art. 26 ust. 2 lit. a) nie zostają zmniejszone.
Artykuł 26b
Kwalifikowalność wydatków na operacje wspierane ze środków PO II lub ze środków na pomoc techniczną w trakcie ich zawieszenia ze względu na epidemię COVID-19
W przypadku operacji, których realizacja została zawieszona ze względu na epidemię COVID-19, państwo członkowskie może uznać wydatki poniesione w okresie zawieszenia za wydatki kwalifikowalne, nawet jeśli nie świadczono żadnych usług, pod warunkiem że spełnione zostały wszystkie następujące warunki:
realizację operacji zawieszono po dniu 31 stycznia 2020 r.;
operacje zawieszono ze względu na epidemię COVID-19;
wydatki poniesiono i uregulowano;
wydatki stanowią rzeczywisty koszt dla beneficjenta i nie można ich odzyskać ani zrekompensować; w przypadku gdy odzyskiwania i rekompensaty wydatków nie zapewnia dane państwo członkowskie, to państwo członkowskie może uznać ten warunek za spełniony na podstawie oświadczenia beneficjenta; odzyskane i zrekompensowane kwoty odlicza się od wydatków;
okres, w którym dokonano wydatków, nie wykracza poza okres zawieszenia operacji.
W przypadku operacji, których koszt jest zwracany beneficjentowi na podstawie uproszczonych form kosztów, jeżeli realizację działań będących podstawą zwrotu zawieszono ze względu na epidemię COVID-19, dane państwo członkowskie może dokonać zwrotu na rzecz beneficjenta na podstawie wyników planowanych na okres zawieszenia, nawet jeżeli nie zrealizowano żadnych działań, pod warunkiem że spełnione zostały wszystkie następujące warunki:
realizację działań zawieszono po dniu 31 stycznia 2020 r.;
działania zawieszono ze względu na epidemię COVID-19;
uproszczone formy kosztów odpowiadają rzeczywistym kosztom poniesionym przez beneficjenta, co musi być przez niego wykazane, i nie mogą zostać odzyskane ani zrekompensowane; w przypadku gdy odzyskiwania i rekompensaty wydatków nie zapewnia dane państwo członkowskie, państwo to może uznać ten warunek za spełniony na podstawie oświadczenia beneficjenta; kwoty odzyskane i zrekompensowane odlicza się od kwoty odpowiadającej uproszczonej formie kosztów;
okres, którego dotyczy zwrot na rzecz beneficjenta, nie wykracza poza okres zawieszenia działań.
W przypadku operacji, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, państwo członkowskie może dokonać zwrotu na rzecz beneficjenta na podstawie kosztów, o których mowa w art. 25 ust. 1 lit. a), pod warunkiem że spełnione zostały warunki określone w ust. 1 niniejszego artykułu.
Jeżeli państwo członkowskie dokonuje zwrotu na rzecz beneficjenta na podstawie zarówno akapitu pierwszego, jak i drugiego, zapewnia, by koszty wynikające z tych samych wydatków zwrócono tylko raz.
Artykuł 26c
Kwalifikowalność wydatków na operacje wspierane ze środków PO II lub ze środków na pomoc techniczną, które nie zostały w pełni zrealizowane ze względu na epidemię COVID‐19
Państwo członkowskie może uznać wydatki na operacje, które nie zostały w pełni zrealizowane ze względu na epidemię COVID-19, za wydatki kwalifikowalne, pod warunkiem że spełnione zostały wszystkie następujące warunki:
realizacja operacji ustała po dniu 31 stycznia 2020 r.;
realizacja operacji ustała ze względu na epidemię COVID-19;
wydatki poprzedzające ustanie realizacji operacji zostały poniesione przez beneficjenta i uregulowane.
W przypadku operacji, w odniesieniu do których zwrot na rzecz beneficjenta następuje na podstawie uproszczonych form kosztów, państwo członkowskie może uznać wydatki na operacje, których w pełni nie zrealizowano ze względu na epidemię COVID-19, za wydatki kwalifikowalne, pod warunkiem że spełnione zostały wszystkie następujące warunki:
realizacja operacji ustała po dniu 31 stycznia 2020 r.;
realizacja operacji ustała ze względu na epidemię COVID-19;
działania objęte uproszczonymi formami kosztów zrealizowano przynajmniej częściowo przed ustaniem realizacji operacji.
W przypadku operacji, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, państwo członkowskie może dokonać zwrotu na rzecz beneficjenta na podstawie kosztów, o których mowa w art. 25 ust. 1 lit. a), pod warunkiem że spełnione zostały warunki określone w ust. 1 niniejszego artykułu.
Jeżeli państwo członkowskie dokonuje zwrotu na rzecz beneficjenta zarówno na podstawie akapitu pierwszego, jak i drugiego, zapewnia, aby koszty wynikające z tych samych wydatków zwrócono tylko raz.
Artykuł 27
Pomoc techniczna
TYTUŁ V
ZARZĄDZANIE I KONTROLA
Artykuł 28
Ogólne zasady działania systemów zarządzania i kontroli
Systemy zarządzania i kontroli, zgodnie z art. 5 ust. 7, zapewniają:
określenie funkcji poszczególnych organów zaangażowanych w zarządzanie i kontrolę oraz podział funkcji w obrębie każdego organu;
zgodność z zasadą rozdzielenia funkcji pomiędzy tymi podmiotami i w ich obrębie;
procedury zapewniania zasadności i prawidłowości deklarowanych wydatków;
wiarygodne systemy komputerowe służące prowadzeniu księgowości, przechowywaniu i przekazywaniu danych finansowych i danych na temat wskaźników, monitorowaniu i sprawozdawczości;
systemy sprawozdawczości i monitorowania, w przypadku gdy organ odpowiedzialny powierza wykonanie zadań innemu organowi;
ustalenia dotyczące audytu funkcjonowania systemów zarządzania i kontroli;
systemy i procedury w celu zapewnienia stosowania właściwej ścieżki audytu;
zapobieganie, wykrywanie i korygowanie nieprawidłowości, w tym nadużyć finansowych, oraz odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych wraz z odsetkami z tytułu zaległych płatności.
Artykuł 29
Obowiązki w ramach zarządzania dzielonego
W zgodzie z zasadą zarządzania dzielonego państwa członkowskie i Komisja są odpowiedzialne za zarządzanie programami i kontrolę nad nimi zgodnie z własnymi obowiązkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 30
Obowiązki państw członkowskich
Państwa członkowskie nie powiadamiają Komisji o nieprawidłowościach w następujących przypadkach:
gdy nieprawidłowość polega jedynie na niewykonaniu, w całości lub w części, operacji objętej współfinansowanym programem operacyjnym z powodu upadłości beneficjenta;
w przypadkach zgłoszonych dobrowolnie przez beneficjenta instytucji zarządzającej lub instytucji certyfikującej, zanim któraś z nich wykryje nieprawidłowość, zarówno przed wpłaceniem wkładu publicznego, jak i po nim;
w przypadkach, które zostały wykryte i skorygowane przez instytucję zarządzającą lub instytucję certyfikującą, zanim włączono stosowne wydatki do zestawienia wydatków przedkładanego Komisji.
We wszystkich innych przypadkach, w szczególności poprzedzających upadłość, lub w przypadkach, gdy podejrzewa się nadużycie finansowe, wykryte nieprawidłowości oraz związane z nimi środki zapobiegawcze i korygujące zgłasza się Komisji.
JJeżeli kwoty nienależnie wypłacone beneficjentowi na rzecz operacji nie mogą być odzyskane i jest to wynikiem błędu lub zaniedbania ze strony państwa członkowskiego, dane państwo członkowskie jest odpowiedzialne za zwrot takich kwot do budżetu Unii. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o nieodzyskiwaniu nienależnie wypłaconej kwoty, jeżeli kwota, która ma zostać odzyskana od beneficjenta, nie przekracza – bez odsetek – 250 EUR tytułem wkładu z Funduszu na operację w roku obrachunkowym.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 62 ustanawiających dodatkowe szczegółowe zasady dotyczące kryteriów określania przypadków nieprawidłowości wymagających zgłaszania i danych podlegających przekazaniu oraz warunków i procedur stosowanych w celu ustalenia, czy kwoty, których nie można odzyskać, mają być zwracane przez państwa członkowskie.
Komisja przyjmuje akty wykonawcze zgodnie z procedurą doradczą na mocy art. 63 ust. 2 określające częstotliwość zgłaszania oraz wzór stosowany na potrzeby zgłaszania.
Artykuł 31
Wyznaczanie instytucji
Artykuł 32
Funkcje instytucji zarządzającej
W odniesieniu do zarządzania programem operacyjnym, instytucja zarządzająca:
w stosownych przypadkach wspiera prace komitetu monitorującego, o którym mowa w art. 11, i dostarcza mu informacje wymagane do wykonywania jego zadań, w szczególności dane dotyczące postępów programu operacyjnego w osiąganiu celów, dane finansowe i dane odnoszące się do wskaźników;
opracowuje i po konsultacjach z zainteresowanymi stronami w przypadku PO I, unikając konfliktu interesów, lub po zatwierdzeniu przez komitet monitorujący, o którym mowa w art. 11 w przypadku PO II, przedkłada Komisji roczne i końcowe sprawozdania z wdrażania, o których mowa w art. 13;
udostępnia instytucjom pośredniczącym oraz beneficjentom informacje, które są istotne odpowiednio dla wykonywania ich zadań i realizacji operacji;
tworzy system elektronicznej rejestracji i przechowywania danych dotyczących każdej operacji, które są niezbędne do monitorowania, ewaluacji, zarządzania finansowego, weryfikacji i audytu, w tym danych dotyczących poszczególnych uczestników operacji współfinansowanych ze środków PO II;
zapewnia, aby dane, o których mowa w lit. d), były gromadzone, wprowadzane i przechowywane w systemie, o którym mowa w lit. d), zgodnie z przepisami dyrektywy 95/46/WE i, w stosownych przypadkach, pogrupowane według płci.
W odniesieniu do wyboru operacji instytucja zarządzająca:
sporządza i, w stosownych przypadkach po zatwierdzeniu, stosuje odpowiednie procedury wyboru lub kryteria zgodne z zasadą braku dyskryminacji i wymogiem przejrzystości;
upewnia się, że wybrana operacja:
wchodzi w zakres Funduszu i programu operacyjnego;
spełnia kryteria określone w programie operacyjnym i w art. 22, 23 i 26;
w stosownych przypadkach uwzględnia zasady określone w art. 5 ust. 11, 12, 13 i 14.
zapewnia, by beneficjent otrzymał dokument zawierający warunki wsparcia dla każdej operacji, w tym szczegółowe wymagania dotyczące produktów lub usług, które mają być dostarczone w ramach operacji, plan finansowania oraz termin realizacji;
upewnia się przed zatwierdzeniem operacji, że beneficjenci mają administracyjną, finansową i operacyjną zdolność do spełnienia warunków, o których mowa w lit. c);
upewnia się, że jeżeli operacja rozpoczęła się przed dniem złożenia wniosku o dofinansowanie do instytucji zarządzającej, przestrzegano przepisów mającego zastosowanie prawa dotyczącego danej operacji;
określa rodzaj pomocy materialnej w ramach PO I oraz rodzaj działania w ramach PO II, w odniesieniu do których przypisane są wydatki związane z operacją.
W odniesieniu do zarządzania finansami i kontroli programu operacyjnego instytucja zarządzająca:
weryfikuje, czy współfinansowane produkty i usługi zostały dostarczone, czy operacja spełnia wymagania obowiązującego prawa, programu operacyjnego i warunki wsparcia operacji oraz:
w przypadku gdy koszty mają zostać zwrócone zgodnie z art. 25 ust. 1 lit. a) – czy kwota wydatków zadeklarowana przez beneficjentów w odniesieniu do tych kosztów została zapłacona;
w przypadku gdy koszty mają zostać zwracane na podstawie art. 25 ust. 1 lit. b), c) i d) – czy spełniono warunki zwrotu wydatków beneficjentowi;
zapewnia, aby beneficjenci uczestniczący w realizacji operacji, których koszty zwracane są na podstawie faktycznie poniesionych kosztów kwalifikowalnych, prowadzili oddzielny system księgowości lub korzystali z odpowiedniego kodu księgowego dla wszystkich transakcji związanych z operacją;
wprowadza skuteczne i proporcjonalne środki zwalczania nadużyć finansowych, uwzględniając stwierdzone rodzaje ryzyka;
ustanawia procedury gwarantujące przechowywanie zgodnie z wymogami art. 28 lit. g) wszystkich dokumentów dotyczących wydatków i audytów, wymagane do zapewnienia właściwej ścieżki audytu;
sporządza oświadczenie dotyczące zarządzania i roczne podsumowanie, o których mowa w art. 59 ust. 5 akapit pierwszy lit. a) i b) rozporządzenia finansowego.
Weryfikacje przeprowadzone na podstawie ust. 4 lit. a) obejmują następujące procedury:
weryfikacje administracyjne w odniesieniu do każdego złożonego przez beneficjentów wniosku o zwrot;
weryfikacje operacji w miejscu realizacji.
Częstość i zakres weryfikacji na miejscu są proporcjonalne do kwoty wsparcia publicznego na operację oraz poziomu ryzyka stwierdzonego w toku takich weryfikacji oraz audytów przeprowadzanych przez instytucję audytową w odniesieniu do systemu zarządzania i kontroli jako całości.
Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające specyfikacje techniczne systemu ustanowionego na podstawie ust. 2 lit. d) niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 63 ust. 3.
Artykuł 33
Funkcje instytucji certyfikującej
Instytucja certyfikująca programu operacyjnego ponosi w szczególności odpowiedzialność za:
sporządzanie wniosków o płatności i przedstawianie ich Komisji oraz poświadczanie, że wynikają one z rzetelnych systemów księgowych, są oparte na weryfikowalnych dokumentach uzupełniających i były przedmiotem weryfikacji przeprowadzonych przez instytucję zarządzającą;
sporządzanie zestawienia wydatków, o którym mowa w art. 59 ust. 5 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia finansowego;
poświadczanie kompletności, dokładności i prawdziwości przedłożonego zestawienia wydatków oraz tego, że ujęte w nim wydatki są zgodne z obowiązującym prawem oraz że zostały poniesione w związku z operacjami wybranymi do finansowania zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do programu operacyjnego i zgodnie z obowiązującym prawem;
zapewnienie, by istniał system, w którym rejestruje się i przechowuje, w formie elektronicznej, dokumentację księgową w odniesieniu do każdej operacji, zdolny do obsługi wszystkich danych wymaganych do sporządzenia wniosków o płatność i zestawień wydatków, w tym rozliczeń kwot podlegających odzyskaniu, kwot odzyskanych i kwot wycofanych po anulowaniu całości lub części wkładu na rzecz operacji lub programu operacyjnego;
zapewnienie, do celów sporządzania i składania wniosków o płatność, aby otrzymała od instytucji zarządzającej odpowiednie informacje na temat procedur i weryfikacji przeprowadzonych w odniesieniu do wydatków;
uwzględnienie, podczas sporządzania i składania wniosków o płatność, wyników wszystkich audytów przeprowadzonych przez instytucję audytową lub na jej odpowiedzialność;
utrzymywanie w formie elektronicznej zapisów księgowych dotyczących wydatków zadeklarowanych Komisji oraz odpowiadającego im wkładu publicznego wypłaconego na rzecz beneficjentów;
prowadzenie rozliczeń kwot podlegających odzyskaniu i kwot wycofanych po anulowaniu całości lub części wkładu na rzecz operacji. Kwoty odzyskane są zwracane do budżetu Unii przed zamknięciem programu operacyjnego przez potrącenie ich z następnego zestawienia wydatków.
Artykuł 34
Funkcje instytucji audytowej
Audyt zadeklarowanych wydatków przeprowadza się na podstawie reprezentatywnej próby lub, w stosownych przypadkach, badania bezpośredniego oraz, co do zasady, na podstawie statystycznych metod doboru próby.
Niestatystyczne metody doboru próby mogą być stosowane na podstawie fachowej oceny instytucji audytowej i w należycie uzasadnionych przypadkach, zgodnie z międzynarodowymi standardami audytu, oraz za każdym razem, gdy liczba operacji w roku obrachunkowym jest niewystarczająca do zastosowania metod statystycznych.
W takich przypadkach wielkość próby jest wystarczająca do tego, aby instytucja audytowa sporządziła ważną opinię audytową zgodnie z art. 59 ust. 5 akapit pierwszy lit. b) rozporządzenia finansowego.
Niestatystyczna metoda doboru próby obejmuje minimum 5 % operacji, na które wydatki zostały zadeklarowane Komisji w ciągu roku obrachunkowego, oraz 10 % wydatków, które zostały zadeklarowane Komisji w ciągu roku obrachunkowego.
Jeśli łączna kwota wsparcia z Funduszu na rzecz PO I nie przekracza 35 000 000 EUR, instytucja audytowa może ograniczyć działania audytowe do rocznego audytu systemu, w tym badania merytorycznego łączącego badanie losowe operacji z badaniem nakierowanym na ryzyko. Audyt przeprowadzany jest zgodnie z międzynarodowymi standardami audytu i każdego roku określa poziom błędu w deklaracjach wydatków przekazywanych Komisji.
Instytucja audytowa sporządza:
opinię audytową zgodnie z art. 59 ust. 5 akapit pierwszy lit. b) rozporządzenia finansowego;
sprawozdanie z kontroli przedstawiające główne wyniki audytów przeprowadzonych zgodnie z ust. 1, w tym wyniki dotyczące defektów wykrytych w systemach zarządzania i kontroli, a także proponowane i zrealizowane działania naprawcze.
W przypadku gdy wspólny system zarządzania i kontroli stosuje się do dwóch programów operacyjnych, informacje wymagane zgodnie z akapitem pierwszym lit. b) można zebrać w jednym sprawozdaniu.
Artykuł 35
Procedura wyznaczania instytucji zarządzającej i instytucji certyfikującej
Niezależnym organem audytowym jest instytucja audytowa albo inny podmiot prawa publicznego lub podmiot prawa prywatnego, które posiadają niezbędne zdolności audytowe i które są niezależne od instytucji zarządzającej i, w stosownych przypadkach, instytucji certyfikującej i które wykonują pracę z uwzględnieniem uznanych w skali międzynarodowej standardów audytu.
Komisja może przedstawić swoje uwagi w terminie dwóch miesięcy od otrzymania dokumentów, o których mowa w akapicie pierwszym.
Bez uszczerbku dla art. 46 analiza tych dokumentów nie przerywa rozpatrywania wniosków o płatności okresowe.
W przypadku gdy wyznaczony organ nie podejmie wymaganych działań naprawczych w trakcie okresu próbnego ustalonego przez dane państwo członkowskie, państwo to, na odpowiednim poziomie, odwołuje ten organ z funkcji.
Dane państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia Komisję o objęciu wyznaczonego organu okresem próbnym, przedstawiając informacje na temat takiego okresu, a także informacje o zakończeniu okresu próbnego w wyniku podjęcia działań naprawczych oraz o odwołaniu danego organu z funkcji. Powiadomienie dotyczące objęcia wyznaczonego organu okresem próbnym przez państwo członkowskie, bez uszczerbku dla stosowania art. 46, nie przerywa rozpatrywania wniosków o płatności okresowe.
Artykuł 36
Kompetencje i uprawnienia Komisji
Urzędnicy Komisji lub jej upoważnieni przedstawiciele, należycie umocowani do przeprowadzania audytów lub kontroli na miejscu, mają dostęp do wszystkich niezbędnych zapisów, dokumentów i metadanych, niezależnie od formy, w jakiej są one przechowywane, odnoszących się do operacji wspieranych z Funduszu lub do systemów zarządzania i kontroli. Państwa członkowskie przekazują Komisji na jej żądanie kopie takich zapisów, dokumentów i metadanych.
Określone w niniejszym ustępie uprawnienia nie mają wpływu na stosowanie przepisów krajowych, które zastrzegają niektóre działania dla podmiotów specjalnie wyznaczonych na mocy prawodawstwa krajowego. Urzędnicy i upoważnieni przedstawiciele Komisji nie uczestniczą między innymi w rewizjach domowych ani w formalnych przesłuchaniach osób przeprowadzanych w ramach prawodawstwa krajowego. Niemniej jednak tacy urzędnicy i przedstawiciele mają dostęp do uzyskanych w ten sposób informacji, bez uszczerbku dla kompetencji sądów krajowych i z pełnym poszanowaniem praw podstawowych zainteresowanych podmiotów prawnych.
Artykuł 37
Współpraca z instytucjami audytowymi
TYTUŁ VI
ZARZĄDZANIE FINANSOWE, BADANIE I ZATWIERDZANIE ZESTAWIEŃ WYDATKÓW, KOREKTY FINANSOWE I ANULOWANIE ZOBOWIĄZAŃ
ROZDZIAŁ 1
Zarządzanie finansami
Artykuł 38
Zobowiązania budżetowe
Zobowiązania budżetowe Unii w odniesieniu do każdego programu operacyjnego są realizowane w ratach rocznych w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Decyzja Komisji w sprawie przyjęcia programu operacyjnego stanowi decyzję w sprawie finansowania w rozumieniu art. 84 rozporządzenia finansowego, a po jej notyfikacji zainteresowanemu państwu członkowskiemu – zobowiązanie prawne w rozumieniu tego rozporządzenia.
W przypadku każdego programu operacyjnego zobowiązanie budżetowe odnoszące się do pierwszej raty następuje po przyjęciu programu operacyjnego przez Komisję.
Zobowiązania budżetowe odnoszące się do kolejnych rat są realizowane przez Komisję przed dniem 1 maja każdego roku na podstawie decyzji, o której mowa w akapicie drugim, z wyjątkiem sytuacji, w której zastosowanie ma art. 16 rozporządzenia finansowego.
Artykuł 39
Płatności dokonywane przez Komisję
Artykuł 40
Płatności okresowe i płatność salda końcowego ze strony Komisji
Artykuł 41
Wnioski o płatność
Wnioski o płatność zawierają, w odniesieniu do programu operacyjnego jako całości i do pomocy technicznej, o której mowa w art. 27 ust. 4:
łączną kwotę kwalifikowalnych wydatków publicznych poniesionych przez beneficjentów i uregulowanych w okresie realizacji operacji, ujętą w systemie księgowym instytucji certyfikującej;
łączną kwotę wydatków publicznych poniesionych w okresie realizacji operacji ujętą w systemie księgowym instytucji certyfikującej;
Artykuł 42
Płatności dla beneficjentów
Termin płatności, o którym mowa w ust. 2, może zostać zawieszony przez instytucję zarządzającą w którymkolwiek z poniższych należycie uzasadnionych przypadków:
kwota ujęta we wniosku o płatność nie jest należna lub odpowiednie dokumenty uzupełniające, w tym dokumenty niezbędne do weryfikacji zarządzania na mocy art. 32 ust. 4 lit. a), nie zostały przedłożone;
wszczęto dochodzenie w związku z ewentualnymi nieprawidłowościami mającymi wpływ na dane wydatki.
Zainteresowany beneficjent jest informowany na piśmie o zawieszeniu i o jego przyczynach. Pozostały termin na dokonanie płatności zaczyna ponownie biec od dnia, w którym otrzymano wymagane informacje lub dokumenty, lub w którym przeprowadzono dochodzenie.
Artykuł 43
Stosowanie euro
Artykuł 44
Płatności zaliczkowe i rozliczanie płatności zaliczkowych
Artykuł 45
Termin składania wniosków o płatność okresową oraz termin płatności
Artykuł 46
Wstrzymanie biegu terminu płatności
Termin płatności dla wniosku o płatność okresową może zostać wstrzymany przez delegowanego urzędnika zatwierdzającego w rozumieniu rozporządzenia finansowego na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, jeżeli:
po otrzymaniu informacji od krajowego lub unijnego organu audytowego istnieją wyraźne dowody wskazujące na poważny defekt w funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli;
delegowany urzędnik zatwierdzający musi przeprowadzić dodatkowe weryfikacje po uzyskaniu przez niego informacji sugerujących, że wydatek ujęty we wniosku o płatność jest związany z nieprawidłowością mającą poważne konsekwencje finansowe;
nie przedłożono jednego z dokumentów wymaganych na podstawie art. 59 ust. 5 rozporządzenia finansowego.
Państwo członkowskie może wyrazić zgodę na przedłużenie okresu wstrzymania o kolejne trzy miesiące.
Artykuł 47
Zawieszenie płatności
Komisja może zawiesić całość lub część płatności okresowych, jeżeli spełniony zostanie przynajmniej jeden z poniższych warunków:
występują poważne defekty w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli programu operacyjnego, które stanowią zagrożenie dla wkładu Unii na rzecz programu operacyjnego i w odniesieniu do których nie podjęto środków naprawczych;
wydatek ujęty w zestawieniu wydatków związany jest z nieprawidłowością o poważnych skutkach finansowych, która nie została skorygowana;
państwo członkowskie nie podjęło niezbędnych działań w celu naprawy sytuacji, co doprowadziło do wstrzymania płatności na podstawie art. 46;
występują poważne defekty w jakości i wiarygodności systemu monitorowania lub danych dotyczących wskaźników.
ROZDZIAŁ 2
Sporządzanie, badanie i zatwierdzanie zestawień wydatków oraz zamknięcie programów operacyjnych
Artykuł 48
Przekazywanie informacji
Za każdy rok od 2016 r. do 2025 r. włącznie państwo członkowskie przedkłada Komisji w terminie określonym w art. 59 ust. 5 rozporządzenia finansowego następujące dokumenty, o których mowa w tym artykule, a mianowicie:
zestawienie wydatków, o którym mowa w art. 49 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, za poprzedni rok obrachunkowy;
oświadczenie dotyczące zarządzania i roczne podsumowanie, o których mowa w art. 32 ust. 4 lit. e) niniejszego rozporządzenia, za poprzedni rok obrachunkowy;
opinię audytową i sprawozdanie z kontroli, o których mowa w art. 34 ust. 5 lit. a) i b) niniejszego rozporządzenia, za poprzedni rok obrachunkowy.
Artykuł 49
Sporządzanie zestawień wydatków
Zestawienia wydatków, o których mowa w art. 59 ust. 5 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia finansowego, przedkłada się Komisji w odniesieniu do każdego programu operacyjnego. Zestawienia wydatków obejmują rok obrachunkowy i zawierają następujące informacje:
całkowitą kwotę kwalifikowalnych wydatków publicznych, które są zapisane w systemach księgowych instytucji certyfikującej i które zostały ujęte we wnioskach o płatność przedłożonych Komisji zgodnie z art. 41 i art. 45 ust. 2 do dnia 31 lipca następującego po zakończeniu roku obrachunkowego, oraz całkowitą kwotę związanych z nimi kwalifikowalnych wydatków publicznych poniesionych w trakcie realizacji operacji, a także całkowitą kwotę odpowiednich płatności na rzecz beneficjentów dokonanych na mocy art. 42 ust. 2;
kwoty wycofane i odzyskane w roku obrachunkowym, kwoty, które mają być odzyskane na koniec roku obrachunkowego oraz należności nieściągalne;
uzgodnienie wydatków zadeklarowanych zgodnie z lit. a) z wydatkami zadeklarowanymi w odniesieniu do tego samego roku obrachunkowego we wnioskach o płatność, wraz z wyjaśnieniem wszelkich różnic.
Artykuł 50
Badanie i zatwierdzanie zestawień wydatków
Na wniosek Komisji państwo członkowskie przedstawia wszelkie niezbędne informacje dodatkowe, aby umożliwić Komisji stwierdzenie w terminie określonym w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, czy zestawienia wydatków są kompletne, rzetelne i prawdziwe.
Na podstawie zatwierdzonego zestawienia wydatków Komisja oblicza kwotę obciążającą Fundusz w danym roku obrachunkowym oraz wynikające z tego dostosowania związane z płatnościami dla państwa członkowskiego. Komisja bierze pod uwagę:
kwoty ujęte w zestawieniu wydatków, o których mowa w art. 49 ust. 1 lit. a) i do których stosuje się stopę współfinansowania określoną w art. 20;
łączną kwotę płatności dokonanych przez Komisję w tym roku obrachunkowym, będącą sumą płatności okresowych dokonanych przez Komisję zgodnie z art. 21 i art. 40 ust. 1.
Artykuł 51
Dostępność dokumentów
W przypadku operacji innych niż operacje, o których mowa w akapicie pierwszym, wszystkie dokumenty pomocnicze udostępnia się przez okres dwóch lat od dnia 31 grudnia następującego po złożeniu zestawienia wydatków, w którym ujęto ostateczne wydatki dotyczące zakończonej operacji.
W przypadku operacji, których łączna kwota kwalifikowalnych wydatków nie przekracza 1 000 000 EUR, instytucja zarządzająca może podjąć decyzję o zastosowaniu zasady, o której mowa w akapicie drugim.
Okres, o którym mowa w akapicie pierwszym, zostaje przerwany w przypadku wszczęcia postępowania prawnego albo na należycie uzasadniony wniosek Komisji.
Artykuł 52
Złożenie dokumentów zamknięcia oraz płatność salda końcowego
ROZDZIAŁ 3
Korekty finansowe i odzyskiwanie środków
Artykuł 53
Korekty finansowe dokonywane przez państwa członkowskie
Artykuł 54
Korekty finansowe dokonywane przez Komisję
Naruszenie obowiązujących przepisów prowadzi do korekty finansowej tylko w odniesieniu do wydatków, które zostały zadeklarowane Komisji, i wówczas, gdy spełniony jest jeden z następujących warunków:
naruszenie miało wpływ na wybór przez instytucję odpowiedzialną danej operacji do wsparcia z Funduszu lub, w przypadkach gdy ze względu na charakter naruszenia niemożliwe jest ustalenie takiego wpływu, lecz istnieje uzasadnione ryzyko, że naruszenie to miało taki wpływ;
naruszenie miało wpływ na kwotę wydatków zadeklarowanych do zwrotu z budżetu Unii lub, w przypadkach, gdy ze względu na charakter naruszenia niemożliwe jest ilościowe określenie skutków finansowych, lecz istnieje uzasadnione ryzyko, że naruszenie to miało taki wpływ.
Artykuł 55
Kryteria korekt finansowych dokonywanych przez Komisję
Komisja dokonuje korekt finansowych w drodze aktów wykonawczych poprzez anulowanie całości lub części wkładu unijnego na rzecz programu operacyjnego zgodnie z art. 54, jeżeli po przeprowadzeniu niezbędnej kontroli stwierdzi, że:
występują poważne defekty w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli programu operacyjnego, które stanowią zagrożenie dla już wypłaconego wkładu Unii na rzecz programu operacyjnego;
państwo członkowskie nie wywiązało się ze swoich zobowiązań zawartych w art. 53 przed wszczęciem procedury korekty na podstawie niniejszego ustępu;
wydatki zawarte we wniosku o płatność wykazują nieprawidłowości i nie zostały skorygowane przez państwo członkowskie przed wszczęciem procedury korekty na podstawie niniejszego ustępu.
Komisja dokonuje korekt finansowych na podstawie indywidualnych przypadków stwierdzonych nieprawidłowości oraz bierze pod uwagę ewentualny systemowy charakter nieprawidłowości. Jeżeli nie jest możliwe precyzyjne określenie kwoty nieprawidłowych wydatków poniesionych przez Fundusz, Komisja przyjmuje za podstawę korekty finansowej wartość zryczałtowaną lub ekstrapolowaną.
Artykuł 56
Procedura korekt finansowych dokonywanych przez Komisję
Akapit pierwszy nie ma zastosowania w przypadku poważnych defektów w skutecznym funkcjonowaniu systemów zarządzania i kontroli, które przed datą wykrycia przez Komisję lub Europejski Trybunał Obrachunkowy:
zostały stwierdzone w oświadczeniu dotyczącym zarządzania, rocznym sprawozdaniu z kontroli lub opinii audytowej, przekazanych Komisji zgodnie z art. 59 ust. 5 rozporządzenia finansowego, lub w innych sprawozdaniach z audytu instytucji audytowej przedłożonych Komisji, i przyjęto odpowiednie środki; lub
zostały poddane przez państwo członkowskie odpowiednim działaniom naprawczym.
Podstawą oceny poważnych defektów w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli powinny być mające zastosowanie przepisy, jeżeli przedłożono odpowiednie oświadczenia dotyczące zarządzania, roczne sprawozdania z kontroli i opinie audytowe.
Podejmując decyzję dotyczącą korekty finansowej, Komisja:
przestrzega zasady proporcjonalności poprzez uwzględnienie charakteru i wagi poważnego defektu w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli oraz jej skutków finansowych dla budżetu Unii;
w celu zastosowania korekty finansowej na podstawie wartości zryczałtowanej lub ekstrapolowanej, wyklucza nieprawidłowe wydatki wykryte uprzednio przez państwo członkowskie, które były już przedmiotem dostosowania w zestawieniu wydatków zgodnie z art. 50 ust. 10, oraz wydatki, względem których trwa ocena ich legalności i prawidłowości na mocy art. 49 ust. 2;
uwzględnia korekty na podstawie wartości zryczałtowanej lub ekstrapolowanej zastosowane do wydatków poniesionych przez państwa członkowskie w związku z innymi poważnymi defektami wykrytymi przez państwo członkowskie przy określaniu ryzyka rezydualnego dla budżetu Unii.
Artykuł 57
Zwroty
Artykuł 58
Proporcjonalna kontrola programów operacyjnych
ROZDZIAŁ 4
Anulowanie
Artykuł 59
Anulowanie zobowiązań
Artykuł 60
Wyjątki od anulowania zobowiązań
Kwotę, której dotyczy anulowanie, pomniejsza się o kwoty odpowiadające tej części zobowiązania budżetowego, w przypadku której:
operacje są zawieszone w wyniku postępowania prawnego lub odwołania administracyjnego o skutku zawieszającym; lub
wystąpienie z wnioskiem o płatność nie było możliwe ze względu na działanie siły wyższej mającej poważny wpływ na realizację całości lub części programu operacyjnego.
Władze krajowe powołujące się na działanie siły wyższej na podstawie akapitu pierwszego lit. b) wykazują jej bezpośrednie skutki dla realizacji całości lub części programu operacyjnego.
Do celów akapitu pierwszego lit. a) i b), z wnioskiem o zmniejszenie można wystąpić jeden raz, jeżeli zawieszenie lub działanie siły wyższej trwało nie dłużej niż jeden rok, lub więcej razy w zależności od czasu działania siły wyższej lub liczby lat, jakie upłynęły między decyzją prawną lub administracyjną zawieszającą realizację operacji a datą ostatecznej decyzji prawnej lub administracyjnej.
Artykuł 61
Procedura
TYTUŁ VII
PRZEKAZANIE UPRAWNIEŃ, PRZEPISY WYKONAWCZE I KOŃCOWE
Artykuł 62
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Jeżeli przed upływem tego terminu ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec aktu delegowanego, zostaje on opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem w nim określonym.
Akt delegowany może zostać opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wejść w życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie zamierzają wyrażać sprzeciwu.
Jeśli Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw wobec aktu delegowanego, nie wchodzi on w życie. Instytucja, która wyraża sprzeciw wobec aktu delegowanego, podaje uzasadnienie.
Artykuł 63
Procedura komitetowa
W przypadku gdy komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego w odniesieniu do uprawnień wykonawczych, o których mowa w art. 32 ust. 8 akapit drugi niniejszego rozporządzenia, i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
Artykuł 63a
Stosowanie
Art. 6a nie stosuje się do Zjednoczonego Królestwa ani na jego terytorium. Odniesienia do państw członkowskich w tym artykule należy rozumieć jako nieobejmujące Zjednoczonego Królestwa.
Artykuł 64
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
WZORY PREZENTACJI PROGRAMU OPERACYJNEGO
1. Wzór prezentacji programu operacyjnego PO I
Rozdział Sekcja Podsekcja |
Opis/Uwagi |
Objętość tekstu (liczba znaków) |
|
1. |
OKREŚLENIE |
Celem niniejszej sekcji jest jedynie określenie danego programu. Określa się w niej wyraźnie: państwo członkowskie: nazwę programu operacyjnego: nr CCI: |
200 |
2. |
FORMAT PROGRAMU |
|
|
2.1. |
Sytuacja |
Określenie rodzaju lub rodzajów deprywacji materialnej, które mają być objęte pomocą oraz uzasadnienie ich wyboru. |
4 000 |
Wskazanie rodzaju lub rodzajów deprywacji materialnej, które mają być objęte programem operacyjnym. |
200 |
||
2.2. |
Deprywacja materialna będąca przedmiotem pomocy |
Jedną sekcję (i odpowiednie podsekcje) poświęca się każdemu rodzajowi deprywacji materialnej, który ma być objęty pomocą. |
|
2.2.1. |
Opis |
Opis głównych cech dystrybucji żywności lub podstawowej pomocy materialnej, która ma być świadczona oraz odpowiednie środki towarzyszące. |
4 000 |
2.2.2. |
Systemy krajowe |
Opis systemów krajowych, które mają otrzymać wsparcie. |
2 000 |
2.3. |
Inne |
Każda inna informacja, którą można uznać za konieczną. |
4 000 |
3. |
REALIZACJA |
|
|
3.1. |
Określenie osób najbardziej potrzebujących |
Opis sposobu ustalania kryteriów kwalifikowalności osób najbardziej potrzebujących, z uwzględnieniem, w razie potrzeby, różnic między rodzajami deprywacji materialnej objętej pomocą. |
2 000 |
3.2. |
Wybór operacji |
Kryteria wyboru operacji i opis mechanizmu selekcji, w razie potrzeby z podziałem na rodzaje deprywacji materialnej objęte pomocą. |
2 000 |
3.3. |
Wybór organizacji partnerskich |
Kryteria wyboru organizacji partnerskich, w razie potrzeby z podziałem na rodzaje deprywacji materialnej objęte pomocą. |
2 000 |
3.4. |
Komplementarność z EFS |
Opis mechanizmu zapewniającego komplementarność z EFS. |
4 000 |
3.5. |
Struktura instytucjonalna |
Wskazanie instytucji zarządzającej, instytucji certyfikującej, w stosownych przypadkach, instytucji audytowej oraz organu mającego otrzymywać płatności od Komisji. |
2 000 |
3.6. |
Monitorowanie i ewaluacja |
Opis sposobu, w jaki odbywać się będzie monitorowanie wykonywania programu. |
4 000 |
3.7. |
Pomoc techniczna |
Opis planowanego sposobu wykorzystania pomocy technicznej, zgodnie z art. 27 ust. 4, w tym działań zwiększających potencjał administracyjny beneficjentów w odniesieniu do należytego zarządzania finansami operacji. |
4 000 |
4. |
ZAANGAŻO-WANIE ZAINTERESO-WANYCH PODMIOTÓW |
Opis środków przedsięwziętych w celu zaangażowania wszystkich zainteresowanych podmiotów, a także, w stosownych przypadkach, właściwych regionalnych, lokalnych i innych organów publicznych w trakcie przygotowywania programu operacyjnego. |
2 000 |
5. |
PLAN FINANSOWY |
Sekcja ta zawiera: 5.1. tabelę określającą na każdy rok, zgodnie z art. 20, kwotę środków finansowych przewidzianych na wsparcie z Funduszu i na współfinansowanie; 5.2. tabelę określającą, na cały okres programowania, kwotę łącznych środków finansowych w ramach wsparcia z programu operacyjnego z podziałem na każdy rodzaj deprywacji materialnej objęty pomocą, a także odpowiadające im środki towarzyszące. |
Tekst: 1 000 Dane w formacie CSV lub XLS |
Format danych finansowych (sekcja 5):
Plan finansowy programu operacyjnego wskazujący roczne zobowiązania Funduszu i odpowiedniego współfinansowania krajowego programu operacyjnego (w EUR)
|
Ogółem |
2014 |
2015 |
…. |
2020 |
Fundusz a) |
|
|
|
|
|
Współfinansowanie krajowe b) |
|
|
|
|
|
Wydatki publiczne c) = a) + b) |
|
|
|
|
|
Stopa współfinansowania d) = a) / c) |
|
|
Plan finansowy wskazujący kwotę łącznych środków finansowych w ramach wsparcia z programu operacyjnego dla każdego rodzaju deprywacji materialnej objętego pomocą, a także odpowiadające im środki towarzyszące (w EUR)
Rodzaj pomocy materialnej |
Wydatki publiczne |
Ogółem |
|
Pomoc techniczna |
|
Rodzaj pomocy materialnej 1 |
|
z czego środki towarzyszące |
|
Rodzaj pomocy materialnej 2 |
|
z czego środki towarzyszące |
|
|
|
Rodzaj pomocy materialnej n |
|
z czego środki towarzyszące |
|
2. Wzór prezentacji programu operacyjnego PO II
Rozdział Sekcja Podsekcja |
Opis/Uwagi |
Objętość tekstu (liczba znaków) |
|
1. |
OKREŚLENIE |
Celem niniejszej sekcji jest jedynie określenie danego programu. Określa się w niej wyraźnie: państwo członkowskie: nazwę programu operacyjnego: nr CCI: |
200 |
2. |
FORMAT PROGRAMU |
|
|
2.1. |
Strategia |
Opis strategii, zgodnie z którą program przyczynia się do promowania spójności społecznej i zmniejszenia ubóstwa zgodnie ze strategią „Europa 2020”, w tym uzasadnienie wyboru priorytetu wsparcia |
20 000 |
2.2. |
Logika interwencji |
Określenie krajowych potrzeb |
3 500 |
Szczegółowe cele programu operacyjnego |
7 000 |
||
Oczekiwane wyniki oraz odnośne wskaźniki dotyczące wyników i wskaźniki rezultatu, z wartością bazową i wartością docelową (dla każdego konkretnego celu) |
3 500 |
||
Identyfikacja osób najbardziej potrzebujących, do których pomoc ma być skierowana |
3 500 |
||
Wskaźniki finansowe |
2 000 |
||
2.3. |
Inne |
Każda inna informacja, którą można uznać za konieczną |
3 500 |
3. |
REALIZACJA |
|
|
3.1. |
Działania |
Opis rodzajów i przykładów działań, które mają zostać objęte wsparciem, i ich wkład na rzecz realizacji szczegółowych celów |
7 000 |
3.2. |
Wybór operacji |
Zasady wyboru operacji z podziałem, w razie konieczności, na rodzaj działań |
3 500 |
3.3. |
Beneficjenci |
Wskazanie rodzajów beneficjentów (w stosownych przypadkach) z podziałem, w razie konieczności, na rodzaj działań |
3 500 |
3.4. |
Komplementarność z EFS |
Opis mechanizmu, który zagwarantuje komplementarność z EFS, a także zapobiegnie powielaniu i podwójnemu finansowaniu |
4 000 |
3.5. |
Struktura instytucjonalna |
Wskazanie instytucji zarządzającej, instytucji certyfikującej w stosownych przypadkach, instytucji audytowej oraz organu mającego otrzymywać płatności od Komisji |
2 000 |
3.6. |
Monitorowanie i ewaluacja |
W tej podsekcji opisuje się sposób, w jaki odbywać się będzie monitorowanie wykonywania programu. Należy szczególnie wyjaśnić, w jaki sposób zostaną wykorzystane wskaźniki, aby śledzić wdrażanie programu. Wskaźniki obejmują wskaźniki finansowe związane z poniesionymi wydatkami, wskaźniki wyniku specyficzne dla poszczególnych programów związane ze wspieranymi operacjami oraz wskaźniki rezultatu specyficzne dla poszczególnych programów w odniesieniu do każdego celu szczegółowego. |
4 000 |
3.7. |
Pomoc techniczna |
Opis planowanego sposobu wykorzystania pomocy technicznej, zgodnie z art. 27 ust. 4, w tym działań zwiększających potencjał administracyjny beneficjentów w odniesieniu do należytego zarządzania finansami operacji. |
4 000 |
4. |
ZAANGAŻO-WANIE ZAINTERESO-WANYCH PODMIOTÓW |
Opis środków przedsięwziętych w celu zaangażowania wszystkich zainteresowanych podmiotów, a także, w stosownych przypadkach, właściwych regionalnych, lokalnych i innych organów publicznych w trakcie przygotowywania programu operacyjnego. |
2 000 |
5. |
PLAN FINANSOWY |
Sekcja ta zawiera: 5.1. tabelę określającą na każdy rok, zgodnie z art. 20, kwotę środków finansowych przewidzianych na wsparcie z Funduszu i na współfinansowanie; 5.2. tabelę określającą na cały okres programowania kwotę łącznych środków finansowych w ramach wsparcia z programu operacyjnego dla każdego rodzaju działania objętego pomocą. |
Tekst: 1 000 Dane w formacie CSV lub XLS |
Format danych finansowych (sekcja 5):
Plan finansowy programu operacyjnego wskazujący roczne zobowiązania Funduszu i odpowiedniego współfinansowania krajowego programu operacyjnego (w EUR)
Plan finansowy wskazujący kwotę łącznych środków finansowych w ramach wsparcia z programu operacyjnego z podziałem na rodzaje działań (w EUR)
Obszar interwencji |
Wydatki publiczne |
Ogółem |
|
Pomoc techniczna |
|
Rodzaj działania 1 |
|
Rodzaj działania 2 |
|
… |
|
Rodzaj działania n |
|
ZAŁĄCZNIK II
Roczny podział środków na zobowiązania w latach 2014–2020 (według cen z 2011 r.)
2014 |
EUR |
485 097 840 |
2015 |
EUR |
485 097 840 |
2016 |
EUR |
485 097 840 |
2017 |
EUR |
485 097 840 |
2018 |
EUR |
485 097 840 |
2019 |
EUR |
485 097 840 |
2020 |
EUR |
485 097 840 |
Ogółem |
EUR |
3 395 684 880 |
ZAŁĄCZNIK III
Roczny przydział środków w ramach Funduszu na okres 2014–2020 dla poszczególnych państw członkowskich (według cen z 2011 r.)
Państwa członkowskie |
EURO |
Belgia |
65 500 000 |
Bułgaria |
93 000 000 |
Republika Czeska |
20 700 000 |
Dania |
3 500 000 |
Niemcy |
70 000 000 |
Estonia |
7 100 000 |
Irlandia |
20 200 000 |
Grecja |
249 300 000 |
Hiszpania |
499 900 000 |
Francja |
443 000 000 |
Chorwacja |
32 500 000 |
Włochy |
595 000 000 |
Cypr |
3 500 000 |
Łotwa |
36 400 000 |
Litwa |
68 500 000 |
Luksemburg |
3 500 000 |
Węgry |
83 300 000 |
Malta |
3 500 000 |
Niderlandy |
3 500 000 |
Austria |
16 000 000 |
Polska |
420 000 000 |
Portugalia |
157 000 000 |
Rumunia |
391 300 000 |
Słowenia |
18 200 000 |
Słowacja |
48 900 000 |
Finlandia |
20 000 000 |
Szwecja |
7 000 000 |
Zjednoczone Królestwo |
3 500 000 |
Ogółem |
3 383 800 000 |
ZAŁĄCZNIK IV
Kryteria wyznaczania instytucji zarządzającej i instytucji certyfikującej
1. Otoczenie kontroli wewnętrznej
(i) istnienie struktury organizacyjnej obejmującej funkcje instytucji zarządzającej i instytucji certyfikującej i przydział funkcji w ramach każdej z nich, z zapewnieniem poszanowania, w stosownych przypadkach, zasady rozdziału funkcji;
(ii) ramy służące zapewnieniu, w przypadku delegowania zadań instytucjom pośredniczącym, określenia ich odnośnych zadań i obowiązków, weryfikacji ich zdolności do wykonania delegowanych zadań oraz istnienia procedur sprawozdawczych;
(iii) procedury sprawozdawczości i monitoringu dotyczące nieprawidłowości oraz odzyskiwania nienależnie wypłaconych kwot;
(iv) plan przydziału odpowiednich zasobów ludzkich o koniecznych umiejętnościach technicznych, na różnych poziomach i na potrzeby różnych funkcji w strukturze organizacyjnej.
2. Zarządzanie ryzykiem
Z uwzględnieniem zasady proporcjonalności – ramy zapewniające przeprowadzenie w razie potrzeby odpowiednich działań w zakresie zarządzania ryzykiem i, w szczególności, w przypadku istotnych zmian zakresu działań.
3. Działania w dziedzinie zarządzania i kontroli
A. Instytucja zarządzająca
(i) procedury dotyczące wniosków o dotacje, oceny wniosków, wyboru finansowania, w tym zaleceń i wskazówek zapewniających wkład operacji w osiąganie szczegółowych celów i wyników programu operacyjnego zgodnie z przepisami art. 32 ust. 3 lit. b) niniejszego rozporządzenia;
(ii) procedury weryfikacji zarządzania, w tym weryfikacji administracyjnych w odniesieniu do każdego wniosku o zwrot przedłożonego przez beneficjentów oraz weryfikacji operacji w miejscu realizacji;
(iii) procedury rozpatrywania wniosków o zwrot przedkładanych przez beneficjentów i zatwierdzania płatności;
(iv) procedury na potrzeby systemu elektronicznego gromadzenia, rejestracji i przechowywania danych dotyczących każdej operacji, w tym, w stosownych przypadkach, danych dotyczących poszczególnych uczestników i – o ile jest to wymagane – podział danych odnoszących się do wskaźników według płci, a także na potrzeby zapewnienia, że bezpieczeństwo systemów odpowiada uznanym w skali międzynarodowej standardom;
(v) procedury ustanowione przez instytucję zarządzającą po to, by zapewnić, że beneficjenci prowadzą oddzielny system księgowości lub korzystają z odpowiedniego kodu księgowego dla wszystkich transakcji związanych z operacją;
(vi) procedury wprowadzenia skutecznych i proporcjonalnych środków zwalczania nadużyć finansowych;
(vii) procedury zapewniające właściwą ścieżkę audytu i system archiwizacji;
(viii) procedury służące sporządzaniu poświadczenia wiarygodności dotyczącego zarządzania, a także sporządzaniu sprawozdań z przeprowadzonych kontroli i stwierdzonych niedociągnięć oraz rocznego zestawienia audytów i kontroli końcowych;
(ix) procedury zapewniające przedłożenie beneficjentowi dokumentu określającego warunki wsparcia dla każdej operacji.
B. Instytucja certyfikująca
(i) procedury poświadczania składanych Komisji wniosków o płatność okresową;
(ii) procedury sporządzania zestawień wydatków i poświadczania, że są one prawdziwe, kompletne i dokładne oraz że wydatki są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa, z uwzględnieniem wyników wszystkich audytów;
(iii) procedury zapewniające właściwą ścieżkę audytu poprzez prowadzenie w formie elektronicznej dokumentacji księgowej, w tym kwot podlegających odzyskaniu, kwot odzyskanych i kwot wycofanych w odniesieniu do każdej operacji;
(iv) procedury, w stosownych przypadkach, zapewniające otrzymywanie przez taką instytucję odpowiednich informacji od instytucji zarządzającej na temat przeprowadzonych weryfikacji i wyników audytów przeprowadzonych przez instytucję audytową lub na jej odpowiedzialność.
4. Monitorowanie
A. Instytucja zarządzająca
(i) w stosownych przypadkach procedury wspierające prace komitetu monitorującego;
(ii) procedury sporządzania i przedkładania Komisji rocznych i końcowych sprawozdań z wdrażania.
B. Instytucja certyfikująca
Procedury wykonywania przez taką instytucję jej obowiązków w zakresie monitorowania wyników weryfikacji zarządzania oraz wyników audytów przeprowadzonych przez instytucję audytową lub na jej odpowiedzialność, przed przedłożeniem Komisji wniosków o płatność.
( 1 ) Dyrektywa 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U. L 134 z 30.4.2004, s. 114).
( 2 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 320).
( 3 ) Rozporządzenie Rady (UE) 2020/2094 z dnia 14 grudnia 2020 r. ustanawiające Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy w celu wsparcia odbudowy w następstwie kryzysu związanego z COVID-19 (Dz.U. L 433I z 22.12.2020, s. 23).
( 4 ) Rozporządzenie Rady (UE) nr 407/2010 z dnia 11 maja 2010 r. ustanawiające europejski mechanizm stabilizacji finansowej (Dz.U. L 118 z 12.5.2010, s. 1).
( 5 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 332/2002 z dnia 18 lutego 2002 r. ustanawiające instrument średnioterminowej pomocy finansowej dla bilansów płatniczych państw członkowskich (Dz.U. L 53 z 23.2.2002, s. 1).