02002L0056 — PL — 16.02.2020 — 010.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B	DYREKTYWA RADY 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków (Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 60)

zmieniona przez:

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
M1	DECYZJA KOMISJI 2003/66/WE z dnia 28 stycznia 2003 r.	L 25	42	30.1.2003
►M2	DYREKTYWA RADY 2003/61/WE z dnia 18 czerwca 2003 r.	L 165	23	3.7.2003
M3	DECYZJA KOMISJI 2005/908/WE z dnia 14 grudnia 2005 r.	L 329	37	16.12.2005
M4	DECYZJA KOMISJI 2008/973/WE z dnia 15 grudnia 2008 r.	L 345	90	23.12.2008
M5	DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI 2011/820/UE z dnia 7 grudnia 2011 r.	L 327	66	9.12.2011
M6	DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI 2013/63/UE Tekst mający znaczenie dla EOG z dnia 17 grudnia 2013 r.	L 341	52	18.12.2013
M7	DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI 2014/367/UE z dnia 16 czerwca 2014 r.	L 178	26	18.6.2014
►M8	DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/317 Tekst mający znaczenie dla EOG z dnia 3 marca 2016 r.	L 60	72	5.3.2016
►M9	DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2019/119 notyfikowana jako dokument nr C(2019 z dnia 24 stycznia 2019 r.	L 24	26	28.1.2019
►M10	DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2020/177 Tekst mający znaczenie dla EOG z dnia 11 lutego 2020 r.	L 41	1	13.2.2020

---

▼B

DYREKTYWA RADY 2002/56/WE

z dnia 13 czerwca 2002 r.

w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do produkcji w celu sprzedaży oraz do sprzedaży sadzeniaków na terytorium Wspólnoty.

Dyrektywa nie ma zastosowania do sadzeniaków przeznaczonych na wywóz do państw trzecich.

Artykuł 2

Dla celów niniejszej dyrektywy:

Artykuł 3

1.  Państwa Członkowskie zapewnią, że sadzeniaki nie zostaną wprowadzone na rynek, chyba że zostały urzędowo kwalifikowane jak „sadzeniaki elitarne” lub „sadzeniaki kwalifikowane” lub spełniają minimalne warunki ustanowione w załącznikach I i II. Państwa Członkowskie zapewnią, że sadzeniaki, które w trakcie obrotu nie spełnią minimalnych warunków określonych w załączniku II zostaną odsortowane. Bulwy, które nie zostaną odrzucone zostaną wtedy poddane badaniu urzędowemu.

2.  Państwa Członkowskie mogą podzielić kategorie sadzeniaków, określone w art. 2 na klasy spełniające różne wymogi.

3.  Dla sadzeniaków, które zostały zakwalifikowane poniższe kwestie mogą zostać określone zgodnie z postępowaniem, o którym mowa w art. 25 ust. 2:

Państwa Członkowskie mogą określić zakres, w jakim będą stosowały wspólnotowe klasy w klasyfikacji ich własnej produkcji.

4.  Dla sadzeniaków produkowanych technikami mikrorozmnożenia, które nie spełniają wymagań niniejszej dyrektywy odnośnie do rozmiaru, poniższe kwestie mogą zostać określone zgodnie z postępowaniem, o którym mowa w art. 25 ust. 2:

Artykuł 4

Nie naruszając art. 3 ust. 1, Państwa Członkowskie określają czy wyhodowane sadzeniaki pokoleń wcześniejszych niż sadzeniaki elitarne mogą zostać wprowadzone na rynek.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie mogą, odnośnie do minimalnych warunków określonych w załącznikach I i II nałożyć ostrzejsze wymogi odnośnie do kwalifikacji sadzeniaków produkowanych na swoim terytorium.

Artykuł 6

1.  Nie naruszając art. 3 ust. 1, Państwa Członkowskie mogą zezwolić producentom ze swojego terytorium na wprowadzanie na rynek:

W przypadku materiału genetycznie modyfikowanego, takie upoważnienie może być przyznane tylko pod warunkiem, że zostały podjęte wszelkie właściwe działania mające na celu zapobieżenie niekorzystnemu oddziaływaniu na zdrowie ludzi oraz na środowisko. Dla oszacowania ryzyka środowiskowego przeprowadzanego w takim przypadku, stosuje się odpowiednio przepisy art. 7 ust. 4 dyrektywy 2002/53/WE.

2.  Dla celów udzielania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 lit. b), zgodnie z postępowaniem określonym w art. 25 ust. 2 zostaną określone przepisy dotyczące obrotu opakowań oraz ilości i warunki udzielania przez Państwa Członkowskie takiego zezwolenia.

3.  Zezwolenie przyznane przed 14 grudnia 1998 r. przez Państwa Członkowskie producentom na swoim terytorium do celów określonych w ust. 1 pozostaje ważne na czas przyjęcia przepisów, o których mowa w ust. 2. W związku z tym, wszystkie takie zezwolenia spełniają warunki określone zgodnie z ust. 2.

Artykuł 7

Państwa Członkowskie wymagają, by w celu kontroli bulw sadzeniaków wyprodukowanych na ich terytorium pobierano urzędowe próby zgodnie z właściwymi metodami.

Artykuł 8

1.  Państwa Członkowskie mogą wymagać, by sadzeniaki wyprodukowane na ich terytorium były, z powodów fitosanitarnych, oddzielane podczas produkcji od innych ziemniaków.

2.  Wymogi, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować działania mające na celu:

Artykuł 9

Państwa Członkowskie zapewniają, że sadzeniaki nie są wprowadzane na rynek, jeśli zostały poddane działaniu inhibitorów kiełkowania.

Artykuł 10

1.  Państwa Członkowskie zapewniają, że sadzeniaki nie mogą być wprowadzane na rynek, chyba że ich minimalna wielkość pozwala im na przejście przez sita o kwadratowych oczkach o wymiarach 25 × 25 mm. W przypadku bulw, które są zbyt duże, by przejść przez sita o kwadratowych oczkach o wymiarach 35 × 35 mm, górne i dolne limity wielkości są wyrażane jako wielokrotność pięciu.

Maksymalna różnica wielkości pomiędzy bulwami w partii jest taka, by różnica pomiędzy rozmiarami kwadratowych oczek dwóch zastosowanych sit nie przekroczyła 25 mm. Niniejsze normy klasyfikacji według wielkości lub wagi mogą ulegać zmianom zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

2.  Partia nie może zawierać wagowo więcej niż 3 % bulw mniejszych od wskazanego rozmiaru lub więcej niż 3 % bulw większych niż maksymalny wskazany rozmiar.

3.  Państwa Członkowskie mogą w odniesieniu do sadzeniaków wyprodukowanych na ich terytorium zmniejszyć jeszcze dozwoloną różnicę rozmiarów bulw w partii.

Artykuł 11

1.  Państwa Członkowskie wymagają, by sadzeniaki elitarne i sadzeniaki kwalifikowane były sprzedawane tylko w dostatecznie homogenicznych partiach oraz w zamkniętych opakowaniach lub kontenerach, które muszą być zaplombowane i muszą być zaopatrzone, zgodnie z art. 12 i 13, w pieczęć oraz oznaczenia. Opakowania muszą być nowe, a kontener musi być czysty.

2.  Państwa Członkowskie mogą, w celu sprzedaży małych ilości konsumentowi finalnemu, wprowadzić wyłączenie ze stosowania przepisów ust. 1 w odniesieniu do pakowania, plombowania i oznaczania.

Artykuł 12

1.  Państwa Członkowskie wymagają, by opakowania i kontenery dla sadzeniaków elitarnych i sadzeniaków kwalifikowanych były plombowane urzędowo lub pod nadzorem urzędowym w taki sposób, by nie można było ich otworzyć bez uszkodzenia systemu plombującego lub pozostawienia śladu próby uszkodzenia etykiety urzędowej, o której mowa w art. 13 ust. 1, bądź opakowania.

W celu zapewnienia zamknięcia system plombujący obejmuje przynajmniej urzędową etykietę lub przytwierdzoną urzędową plombę.

Środki, o których mowa powyżej w akapicie drugim nie są konieczne w przypadku gdy zastosowano system plombujący jednorazowego użytku.

Zgodnie z procedurą wymienioną w art. 25 ust. 2 może zostać ustalone czy dany system plombujący spełnia przepisy niniejszego ustępu.

2.  Opakowania i kontenery, które zostały urzędowo zaplombowane, nie mogą być ponownie plombowane, bez względu na to czy ma to miejsce raz czy więcej razy, chyba że odbywa się to urzędowo lub pod nadzorem urzędowym. Jeśli opakowania są ponownie plombowanie, na etykiecie, wymaganej na podstawie art. 13 ust. 1, podaje się informację o ponownym zaplombowaniu, ostatniej dacie zaplombowania oraz organie odpowiedzialnym za plombowanie.

3.  Państwa Członkowskie mogą ustanowić wyjątki od stosowania ust. 1 w odniesieniu do małych opakowań zaplombowanych na ich terytorium. Warunki odnoszące się do tych wyjątków mogą być określone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 13

1.  Państwa Członkowskie wymagają, by opakowania i kontenery sadzeniaków elitarnych oraz sadzeniaków kwalifikowanych:

2.  Państwa Członkowskie mogą ustanowić odstępstwa od stosowania ust. 1 w przypadku małych opakowań plombowanych na ich terytorium. Warunki związane ze stosowaniem tych odstępstw mogą być określone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 14

Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2, w przypadkach innych niż przewidziane w niniejszej dyrektywie, może zostać ustalone, by opakowania lub kontenery sadzeniaków elitarnych lub sadzeniaków kwalifikowanych były opatrzone etykietą dostawcy (może to być zarówno inna etykieta niż etykieta urzędowa, jak i może przybrać formę informacji dostawcy nadrukowanej na opakowaniu lub kontenerze). Dane szczegółowe, które mają być umieszczane na takich etykietach są również ustalane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 15

W przypadku sadzeniaków odmiany, która została genetycznie zmodyfikowana, wszelka etykieta lub dokument, urzędowy lub inny, który jest dołączony lub towarzyszy partii sadzeniaków, zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, zawiera informację, że odmiana została zmodyfikowana genetycznie.

Artykuł 16

Państwa Członkowskie wymagają, by wszelkie zabiegi chemiczne przeprowadzane na sadzeniakach elitarnych lub sadzeniakach kwalifikowanych były odnotowywane bądź na etykiecie urzędowej, bądź na etykiecie dostawcy oraz na opakowaniu lub wewnątrz niego lub na kontenerze.

Artykuł 17

1.  Państwa Członkowskie zapewniają, by sadzeniaki, które są wprowadzane na rynek zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, bez względu na to czy chodzi o przepisy obowiązkowe czy fakultatywne, nie były przedmiotem jakichkolwiek ograniczeń w odniesieniu do ich cech, wymogów badawczych, sprzedaży i plombowania innych niż ustanowione w niniejszej lub innej dyrektywie.

2.  Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2, może w zakresie sprzedaży sadzeniaków, na całym lub części terytorium jednego lub więcej Państw Członkowskich, zezwolić na zastosowanie bardziej rygorystycznych środków niż przewidziane w załącznikach I i II w odniesieniu do szkodników, które nie występują w tych regionach. W przypadku zbliżającego się zagrożenia wprowadzeniem lub rozprzestrzenieniem się szkodników oraz do czasu wydania przez Komisję ostatecznego orzeczenia w tej sprawie, działania takie mogą być podjęte przez dane Państwo Członkowskie natychmiast po złożeniu przez nie wniosku.

Artykuł 18

Warunki, na jakich wyhodowane sadzeniaki pokoleń wcześniejszych niż sadzeniaki elitarne mogą być wprowadzane na rynek zgodnie z art. 4 ustala się następująco:

Etykieta jest biała z poprzecznym fioletowym paskiem.

Artykuł 19

Do celów poszukiwania ulepszonych alternatyw dla niektórych przepisów niniejszej dyrektywy, innych niż przepisy odnoszące się do zdrowotności roślin można zadecydować, pod pewnymi warunkami, o przeprowadzeniu czasowych doświadczeń na poziomie wspólnotowym zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 25 ust. 2.

W ramach tych doświadczeń Państwa Członkowskie mogą być zwolnione z niektórych obowiązków ustanowionych w niniejszej dyrektywie. Zakres zwolnienia jest określany w odniesieniu do przepisów, których dotyczy. Okres trwania doświadczenia nie może przekroczyć siedmiu lat.

▼M2

Artykuł 20

1.  Wspólnotowe badania porównawcze i próby przeprowadza się we Wspólnocie dla kontroli granicznej próbek sadzeniaków ziemniaka wprowadzanych do obrotu zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, niezależnie od tego, czy są one obowiązujące czy uznaniowe, oraz podczas pobierania próbek. Testy porównawcze i próby mogą obejmować, co następuje:

2.  Powyższe badania porównawcze i próby stosuje się w celu zharmonizowania technicznych metod certyfikacji oraz w celu sprawdzenia, czy zostały spełnione warunki, którym muszą odpowiadać sadzeniaki.

3.  Komisja, działając zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2, podejmuje niezbędne ustalenia dotyczące przeprowadzania badań. Komisja powiadamia komitet określony w art. 25 ust. 1 o technicznych uzgodnieniach dotyczących przeprowadzania badań i prób i ich wynikach. W przypadku wystąpienia problemów ze zdrowiem roślin, Komisja powiadamia Stały Komitet ds. Zdrowia Roślin.

4.  Wspólnota może wnieść wkład finansowy dla przeprowadzania badań i prób przewidzianych w ust. 1 i 2.

Wkład finansowy nie przekracza rocznych środków wyznaczonych przez organy budżetowe.

5.  Badania i próby, na które można przeznaczyć wkład finansowy Wspólnoty, oraz szczegółowe zasady dostarczania wkładu finansowego ustala się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2.

6.  Badania i prób przewidziane w ust. 1 i 2 mogą być przeprowadzone jedynie przez organy państwowe lub osoby prawne działające w imieniu państwa.

7.  Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2, Komisja może zakazać obrotu całości lub części zbioru sadzeniaków ziemniaka z danego obszaru w granicach Wspólnoty, jeśli wielkość kolejnego pokolenia z urzędowo pobranych próbek elitarnych sadzeniaków ziemniaka lub kwalifikowanych sadzeniaków ziemniaka zebranych na tym obszarze i uprawianych na jednym lub kilku polach doświadczalnych Wspólnoty przez trzy kolejne lata, nie spełni minimalnych warunków ustanowionych w pkt 1 lit. c) załącznika I, pkt 2 lit. c), pkt 3 i 4.

8.  Komisja wycofa środki zastosowane na mocy ust. 7 po stwierdzeniu, że elitarne sadzeniaki ziemniaka oraz kwalifikowane sadzeniaki ziemniaka zebrane z danego obszaru w granicach Wspólnoty spełnią w przyszłości minimalne warunki określone w ust. 7.

▼B

Artykuł 21

1.  Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, ustala czy sadzeniaki zebrane w państwie trzecim i dostarczające te same gwarancje w odniesieniu do cech i przyjętych rozwiązań odnośnie do kontroli, mającej na celu zapewnienie tożsamości, rozwiązań w zakresie sprzedaży i kontroli, odpowiadają pod tymi względami sadzeniakom elitarnym lub kwalifikowanym, zebranym na terenie Wspólnoty i spełniającym przepisy niniejszej dyrektywy.

2.  Do czasu podjęcia przez Radę decyzji zgodnie z ust. 1 Państwa Członkowskie mogą same podejmować takie decyzje. Prawo to wygasa z dniem 1 lipca 1975 r.

3.  Państwa Członkowskie mogą niniejszym przedłużyć do ►M9  31 marca 2024 r. ◄ okres ważności decyzji podejmowanych zgodnie z ust. 2. Rozumie się, że te decyzje mogą być wyłącznie podejmowane zgodnie z obowiązkiem Państwa Członkowskiego w ramach wspólnych zasad w sprawie zdrowotności roślin ustanowionych dyrektywą Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko wprowadzeniu na teren Wspólnoty szkodników roślin lub produktów roślinnych oraz przeciwko ich rozprzestrzenieniu na terenie Wspólnoty ( 1 ).

Okres określony w pierwszym akapicie może być przedłużony w odniesieniu do państw trzecich zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2, w przypadku gdy dostępne informacje nie pozwalają na wprowadzenie ustaleń zgodnie z ust. 1 oraz na taki okres czasu, w jakim informacje te nie pozwalają na podjęcie takich ustaleń.

4.  Ustęp 1 i 2 mają również zastosowanie w odniesieniu do nowych Państw Członkowskich od daty ich przystąpienia do daty, kiedy to mają one wprowadzić w życie ustawy, rozporządzenia lub przepisy administracyjne niezbędne do wypełnienia niniejszej dyrektywy.

Artykuł 22

1.  W celu zniesienia wszelkich czasowych utrudnień w ogólnej dostawie sadzeniaków elitarnych lub kwalifikowanych, które wystąpiłyby we Wspólnocie i nie mogłyby być w żaden inny sposób rozwiązane, można zadecydować zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2, że Państwa Członkowskie zezwalają na określony okres czasu na sprzedaż na terenie Wspólnoty ilości niezbędnych do rozwiązania trudności z dostawą sadzeniaków kategorii objętej mniej rygorystycznymi wymogami lub sadzeniaków odmian niewłączonych do wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych lub do krajowego katalogu odmian Państw Członkowskich.

2.  W odniesieniu do kategorii sadzeniaków danej odmiany, urzędową etykietą jest etykieta przewidziana dla odpowiadającej jej kategorii; w odniesieniu do sadzeniaków odmian niewłączonych do powyższych katalogów etykieta urzędowa jest koloru brązowego. Etykieta we wszystkich takich przypadkach zawiera informację, że sadzeniaki, o których mowa, należą do kategorii spełniającej mniej rygorystyczne wymogi.

3.  Zasady stosowania ust. 1 mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 23

1.  Państwa Członkowskie zapewniają przeprowadzanie kontroli urzędowych w odniesieniu do sprzedaży sadzeniaków, przynajmniej w sposób losowy, w celu sprawdzenia zgodności z wymogami i warunkami niniejszej dyrektywy.

2.  Bez naruszenia swobody przepływu sadzeniaków na terenie Wspólnoty, Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne działania w celu zapewnienia, że w trakcie sprzedaży ilości przekraczających dwa kilogramy sadzeniaków przywożonych z państw trzecich, są im przekazywane następujące dane szczegółowe:

Sposób, w jaki te dane szczegółowe muszą być przedstawione może zostać określony zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2.

Artykuł 24

Zmiany wnoszone do treści załączników w świetle rozwoju naukowego lub technicznego są przyjmowane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 25

1.  Komisja jest wspomagana przez Stały Komitet ds. nasion i materiału rozmnożeniowego w rolnictwie, ogrodnictwie i leśnictwie, ustanowiony w art. 1 decyzji Rady 66/399/EWG ( 2 ).

2.  W przypadku, gdy czynione jest odwołanie do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE jest ustalany na jeden miesiąc.

3.  Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł 26

Jeśli nie ustalono inaczej w załącznikach I i II w odniesieniu do tolerancji dla chorób, szkodników i ich wektorów, niniejsza dyrektywa, bez wpływu na przepisy prawa krajowego, jest uzasadniona z przyczyn ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt i roślin lub ochrony własności przemysłowej lub handlowej.

Artykuł 27

1.  Szczególne warunki mogą być ustanowione zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2, w celu uwzględnienia rozwoju w obszarach:

2.  Szczególne warunki określone w ust. 1 lit. b) zawierają następujące kwestie:

Artykuł 28

Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjmowanych w zakresie objętym niniejszą dyrektywą.

Komisja poinformuje o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 29

Dyrektywa 66/403/EWG, zmieniona aktami określonymi w załączniku IV część A, traci moc, bez wpływu na zobowiązania Państw Członkowskich w odniesieniu do terminu transpozycji powyższych aktów określonych w załączniku IV część B.

Odniesienia do uchylonej dyrektywy są rozumiane jako odniesienia do niniejszej dyrektywy i są odczytywane zgodnie z tabelą korelacji określoną w załączniku V.

Artykuł 30

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia od daty publikacji w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 31

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

▼M10

---

ZAŁĄCZNIK I

MINIMALNE WARUNKI, KTÓRE MUSZĄ BYĆ SPEŁNIONE PRZEZ SADZENIAKI

Maksymalna liczba pokoleń kwalifikowanych sadzeniaków wynosi dwa.

Jeżeli pokolenie nie jest podane na etykiecie urzędowej, sadzeniaki powinny być uważane za należące do ostatniego pokolenia, które jest dopuszczone w obrębie danej kategorii.

---

ZAŁĄCZNIK II

MINIMALNE WYMAGANIA JAKOŚCIOWE DLA PARTII SADZENIAKÓW

W przypadku sadzeniaków dopuszcza się następujące tolerancje dla zanieczyszczeń, wad i RNQP lub objawów wywołanych przez RNQP:

▼B

---

ZAŁĄCZNIK III

ETYKIETA

A.   Wymagane informacje

▼M8

▼B

B.   Minimalne rozmiary

110 mm × 67 mm

---

ZAŁĄCZNIK IV

CZĘŚĆ A

CZĘŚĆ B

---

ZAŁĄCZNIK V

---

( 1 ) Dz.U. L 169 z 10.7.2000, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2002/28/WE (Dz.U. L 77 z 20.3.2002, str. 23).

( 2 ) Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2289/66.