Sprawa C‑111/17 PPU

OL

przeciwko

PQ

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Monomeles Protodikeio Athinon)

Odesłanie prejudycjalne – Współpraca sądowa w sprawach cywilnych – Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej – Uprowadzenie dziecka za granicę – Konwencja haska z dnia 25 października 1980 r. – Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 – Artykuł 11 – Wniosek o powrót – Pojęcie „zwykłego pobytu” niemowlęcia – Dziecko, które urodziło się zgodnie z wolą swoich rodziców w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ich zwykłego pobytu – Ciągły pobyt dziecka podczas pierwszych miesięcy jego życia w państwie członkowskim jego urodzenia – Decyzja matki, by nie wracać do państwa członkowskiego zwykłego pobytu pary

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 8 czerwca 2017 r.

1. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych–Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej–Rozporządzenie nr 2201/2003–Pojęcie „zwykłego pobytu” dziecka–Kryteria oceny

   (rozporządzenie Rady nr 2201/2003, motyw 12, art. 8, 10, art. 11 ust. 1)

2. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych–Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej–Rozporządzenie nr 2201/2003–Wniosek o powrót dziecka–Procedura powrotowa–Przyspieszony charakter–Wniosek, który powinien opierać się na okolicznościach, które szybko i łatwo można sprawdzić i które są w miarę możliwości jednoznaczne

   (rozporządzenie Rady nr 2201/2003, motyw 17, art. 11)

3. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych–Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej–Rozporządzenie nr 2201/2003–Wniosek o powrót dziecka–Procedura powrotowa–Cele

   (rozporządzenie Rady nr 2201/2003, art. 11)

4. Współpraca sądowa w sprawach cywilnych–Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej–Rozporządzenie nr 2201/2003–Wniosek o powrót dziecka–Pojęcie „zwykłego pobytu” dziecka–Dziecko, które urodziło się i przebywało w nieprzerwany sposób ze swoją matką przez kilka miesięcy, zgodnie ze wspólną wolą jego rodziców, w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym ci ostatni mieli miejsce ich zwykłego pobytu przed urodzeniem się dziecka–Początkowy zamiar rodziców odnośnie do powrotu matki z dzieckiem do tego państwa członkowskiego–Brak wpływu na ustalenie miejsca zwykłego pobytu takiego dziecka–Pojęcie bezprawnego uprowadzenia albo zatrzymania dziecka–Wyrażona przez matkę odmowa powrotu wraz z dzieckiem do tego państwa członkowskiego–Wykluczenie

   (rozporządzenie Rady nr 2201/2003, art. 11 ust. 1)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 39–50)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 57, 58)

3.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 61, 63)

4.  Artykuł 11 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 powinien być interpretowany w ten sposób, że w sytuacji takiej jak sytuacja w postępowaniu głównym, gdy dziecko urodziło się i przebywało w nieprzerwany sposób ze swoją matką przez kilka miesięcy, zgodnie ze wspólną wolą jego rodziców, w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym ci ostatni mieli miejsce ich zwykłego pobytu przed urodzeniem się dziecka, początkowy zamiar rodziców odnośnie do powrotu matki wraz z dzieckiem do tego ostatniego państwa członkowskiego nie pozwala uznać, że dziecko to ma w nim miejsce „zwykłego pobytu” w rozumieniu tego rozporządzenia.

   W konsekwencji w takiej sytuacji wyrażona przez matkę odmowa powrotu wraz z dzieckiem do tego samego państwa członkowskiego nie może zostać uznana za „bezprawne uprowadzenie lub zatrzymanie” dziecka w rozumieniu wspomnianego art. 11 ust. 1.

   (zob. pkt 70; sentencja)