Sprawa C‑149/15

Sabrina Wathelet

przeciwko

Garage Bietheres & Fils SPRL

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez cour d’appel de Liège)

Odesłanie prejudycjalne – Dyrektywa 1999/44/WE – Sprzedaż towarów konsumpcyjnych i związane z tym gwarancje – Zakres stosowania – Pojęcie sprzedawcy – Pośrednik – Wyjątkowe okoliczności

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 9 listopada 2016 r.

1. Prawo Unii Europejskiej–Wykładnia–Zasady–Wykładnia autonomiczna i jednolita

2. Ochrona konsumentów–Sprzedaż towarów konsumpcyjnych i związane z tym gwarancje–Dyrektywa 1999/44–Zakres stosowania–Sprzedawca–Pojęcie–Przedsiębiorca działający w charakterze pośrednika na rzecz sprzedawcy niebędącego przedsiębiorcą, bez poinformowania o tym w należyty sposób dokonującego zakupu konsumenta–Włączenie

   [dyrektywa 1999/44 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 1 ust. 2 lit. c)]

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 28)

2.  Pojęcie sprzedawcy w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 1999/44 w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono również przedsiębiorcę działającego w charakterze pośrednika na rzecz osoby fizycznej, który nie poinformował w należyty sposób dokonującego zakupu konsumenta o fakcie, że właścicielem sprzedawanego towaru jest osoba fizyczna, którą to okoliczność powinien potwierdzić sąd krajowy, uwzględniając wszystkie okoliczności danego przypadku. Powyższa wykładnia nie zależy od kwestii, czy pośrednik otrzymuje wynagrodzenie za swoje działanie.

   W istocie art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 1999/44 ogranicza krąg osób, przeciwko którym może zwrócić się konsument w celu dochodzenia swoich praw wynikających z tej dyrektywy. W rezultacie zapoznanie się przez konsumenta z tożsamością sprzedawcy, a w szczególności jego statutem osoby fizycznej lub przedsiębiorcy, jest konieczne, aby mógł on skorzystać z ochrony, którą przyznaje mu owa dyrektywa.

   W związku z tym w okolicznościach, w sytuacji gdy konsument może być łatwo wprowadzony w błąd z uwagi na sposób przeprowadzonej sprzedaży, należy przyznać mu wzmocnioną ochronę. Odpowiedzialność sprzedawcy na mocy dyrektywy 1999/44 powinna być zatem rozciągnięta na pośrednika, który przedstawiając się konsumentowi, stwarza ryzyko wprowadzenia konsumenta w błąd, dając mu do zrozumienia, że jest właścicielem sprzedawanego towaru.

   Ponadto, do sądu krajowego należy zbadanie, czy przedsiębiorca może być uznany za sprzedawcę w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 1999/44, jeżeli nie poinformował należycie konsumenta, że nie jest właścicielem odnośnego towaru. W tym względzie istotne mogą być w szczególności stopień uczestnictwa i zakres starań pośrednika w ramach sprzedaży, okoliczności, w jakich towar został przedstawiony konsumentowi, oraz zachowanie konsumenta, aby ustalić, czy mógł on zrozumieć, że pośrednik działał na rzecz osoby fizycznej.

   (por. pkt 37, 41, 44, 45; sentencja)