Sprawa C‑493/14

Dilly’s Wellnesshotel GmbH

przeciwko

Finanzamt Linz

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzgericht)

„Odesłanie prejudycjalne — Pomoc państwa — Program pomocy w formie ulg podatkowych w odniesieniu do podatków na ochronę środowiska — Rozporządzenie (WE) nr 800/2008 — Kategorie pomocy, które można uznać za zgodne ze wspólnym rynkiem i zwolnione z obowiązku zgłoszenia — Bezwzględny charakter przesłanek zwolnienia — Artykuł 3 ust. 1 — Wyraźne odesłanie do tego rozporządzenia w programie pomocy”

Streszczenie – wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 21 lipca 2016 r.

1. Pomoc przyznawana przez państwa – Plany pomocy – Obowiązek uprzedniego zgłoszenia i tymczasowego zawieszenia wprowadzania w życie pomocy – Zakres

   (art. 107 ust. 1 TFUE, art. 108 ust. 3 TFUE)

2. Pomoc przyznawana przez państwa – Zakaz – Odstępstwa – Kategorie pomocy, zdefiniowane w drodze rozporządzenia, które można uznać za zgodne z rynkiem wewnętrznym – Rozporządzenie nr 800/2008 – Przesłanki zwolnienia z obowiązku zgłoszenia – Konieczność wyraźnego odesłania do rozporządzenia w programie pomocy – Charakter wiążący

   (art. 108 ust. 3 TFUE; rozporządzenie Komisji nr 800/2008, motyw 7, art. 3 ust. 1, art. 25 ust. 1)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 31)

2.  Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia nr 800/2008 uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 TFUE i 88 TFUE należy interpretować w ten sposób, że brak w programie pomocy na ochronę środowiska w formie ulg podatkowych wyraźnego odesłania do tego rozporządzenia w formie zacytowania jego tytułu i odesłania do publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, stoi na przeszkodzie temu, aby ten program pomocy był uznany za spełniający na podstawie art. 25 ust. 1 tego rozporządzenia warunki zwolnienia z obowiązku zgłoszenia przewidzianego w art. 108 ust. 3 TFUE.

   W istocie niezależnie od obowiązku uprzedniego zgłoszenia każdego środka mającego na celu ustanowienie lub zmianę nowej pomocy, który ciąży na państwach członkowskich na podstawie traktatów i który stanowi jeden z podstawowych elementów systemu kontroli pomocy państwa, jeśli pomoc przyjęta przez państwo członkowskie spełnia istotne przesłanki przewidziane przez rozporządzenie nr 800/2008, to państwo członkowskie może powołać się na możliwość zwolnienia z obowiązku zgłoszenia. A contrario z motywu 7 rozporządzenia nr 800/2008 wynika, że pomoc państwa, która nie jest objęta zakresem tego rozporządzenia, nadal podlega obowiązkowi zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 TFUE. Z powyższego wynika, że rozporządzenie nr 800/2008 oraz warunki w nim przewidziane jako złagodzenie ogólnej zasady, jaką stanowi obowiązek zgłoszenia, należy rozumieć ściśle. W tym względzie warunek, o którym mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 800/2008, zgodnie z którym program pomocy w celu zwolnienia z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 TFUE, musi zawierać wyraźne odesłanie do tego rozporządzenia, nie stanowi zwyczajnej formalności, lecz ma bezwzględny charakter, z tym skutkiem, że jego niedochowanie stoi na przeszkodzie przyznaniu wyłączenia spod tego obowiązku na podstawie tego rozporządzenia.

   (por. pkt 36, 37, 51, 52; sentencja)