Keywords
Summary

Keywords

Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Granice

(art. 267 TFUE)

Summary

Konieczne jest, aby Trybunał posiadał informacje co do stanu faktycznego i prawnego postępowania przed sądem krajowym, ponieważ informacje przedstawione w postanowieniach odsyłających nie tylko powinny umożliwić Trybunałowi udzielenie pomocnych odpowiedzi, lecz także pozwolić rządom państw członkowskich i innym zainteresowanym na przedstawienie uwag zgodnie z art. 23 statutu Trybunału Sprawiedliwości. Do Trybunału należy czuwanie nad zapewnieniem tej możliwości przy uwzględnieniu faktu, że na mocy wskazanego postanowienia zainteresowanym doręcza się jedynie postanowienia odsyłające. W związku z tym o ile Trybunał powinien być w stanie w jak największym stopniu oprzeć się na ocenie sądu krajowego co do niezbędności kierowanych do Trybunału pytań prejudycjalnych, to należy mu umożliwić dokonanie wszelkiej oceny związanej z wykonywaniem przez niego jego własnych zadań, w szczególności w celu zbadania w razie potrzeby, do czego zobowiązane są wszystkie sądy, jego własnej jurysdykcji.

Co się tyczy pytania prejudycjalnego dotyczącego wykładni dyrektywy 2003/55 dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej dyrektywę 98/30, zadanego w ramach sporu o stwierdzenie nieważności decyzji ustalającej taryfy za przesyłanie gazu, sprzecznej z ustawodawstwem krajowym, Trybunał nie jest już w stanie orzekać co do przedstawionego mu pytania, gdy po wystąpieniu z wnioskiem o wydanie orzeczenia prejudycjalnego z jednej strony trybunał konstytucyjny danego państwa członkowskiego stwierdza nieważność takiego ustawodawstwa i tym samym ramami prawnymi, w które wpisuje się postępowanie przed sądem krajowym, nie są już ramy prawne opisane przez sąd odsyłający a z drugiej strony skarżąca zrzeka się swoich zarzutów dotyczących ustawodawstwa krajowego, którego naruszenie podnosiła.

(por. pkt 30, 31, 33, 34)