Sprawa C‑369/13

N.F. Gielen i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Oost-Brabant ’s-Hertogenbosch)

„Odesłanie prejudycjalne — Prekursory narkotykowe — Nadzorowanie handlu między państwami członkowskimi — Rozporządzenie (WE) nr 273/2004 — Nadzorowanie handlu między Unią Europejską a państwami trzecimi — Rozporządzenie (WE) nr 111/2005 — Pojęcie „substancji sklasyfikowanej” — Substancja „alfa-acetylofenyloacetonitryl” — Substancja sklasyfikowana „1‑fenylo-2-propanon” (BMK)”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 12 lutego 2015 r.

Zbliżanie ustawodawstw – Kontrola handlu prekursorów narkotykowych – Rozporządzenia nr 273/2004 i nr 111/2005 – Zakres stosowania – Substancje sklasyfikowane – Pojęcie – Substancje wyliczone w wykazie zawartym w załącznikach do tych rozporządzeń – Charakter wyczerpujący

[rozporządzenie nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady, art 2 lit. a), załącznik I; rozporządzenie Rady nr 111/2005, art. 2 lit. a), załącznik]

Artykuł 2 lit. a) rozporządzenia nr 273/2004 w sprawie prekursorów narkotykowych oraz rozporządzenia (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi należy interpretować w ten sposób, że kwalifikacja jako „substancja sklasyfikowana” w rozumieniu tych przepisów nie ma zastosowania do substancji tego rodzaju jak alfa-acetylofenyloacetonitryl, niewskazanej w załączniku I do rozporządzenia nr 273/2004 lub w załączniku do rozporządzenia nr 111/2005 nawet wówczas, gdy za pomocą łatwych do zastosowania lub ekonomicznie opłacalnych środków w rozumieniu tych rozporządzeń można ją przekształcić w substancję wskazaną w tych załącznikach. W istocie wykaz substancji zawarty we właściwych załącznikach do owych rozporządzeń jest wyczerpujący i w związku z tym jedynie substancje w sposób wyraźny wskazane w owym wykazie w ramach tych załączników mogą mieć kwalifikację substancji sklasyfikowanych w rozumieniu tych rozporządzeń, a nie substancje zrównane z substancją sklasyfikowaną.

Ponadto o ile prawdą jest, że rozporządzenia nr 273/2004 i nr 111/2005 mają na celu zwalczanie nielegalnego wykorzystywania substancji często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych poprzez ustanowienie systemu nadzorowania handlu tymi substancjami wraz z sankcjami skutecznymi, proporcjonalnymi i odstraszającymi, o tyle represyjny cel owych rozporządzeń nie może wpłynąć ani na definicję pojęcia substancji sklasyfikowanej, ani na ewentualne uznanie danej substancji jako substancji sklasyfikowanej na podstawie tej definicji.

(por. pkt 27, 36, 38; sentencja)

Sprawa C‑369/13

N.F. Gielen i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Oost-Brabant ’s-Hertogenbosch)

„Odesłanie prejudycjalne — Prekursory narkotykowe — Nadzorowanie handlu między państwami członkowskimi — Rozporządzenie (WE) nr 273/2004 — Nadzorowanie handlu między Unią Europejską a państwami trzecimi — Rozporządzenie (WE) nr 111/2005 — Pojęcie „substancji sklasyfikowanej” — Substancja „alfa-acetylofenyloacetonitryl” — Substancja sklasyfikowana „1‑fenylo-2-propanon” (BMK)”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 12 lutego 2015 r.

Zbliżanie ustawodawstw — Kontrola handlu prekursorów narkotykowych — Rozporządzenia nr 273/2004 i nr 111/2005 — Zakres stosowania — Substancje sklasyfikowane — Pojęcie — Substancje wyliczone w wykazie zawartym w załącznikach do tych rozporządzeń — Charakter wyczerpujący

[rozporządzenie nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady, art 2 lit. a), załącznik I; rozporządzenie Rady nr 111/2005, art. 2 lit. a), załącznik]

Artykuł 2 lit. a) rozporządzenia nr 273/2004 w sprawie prekursorów narkotykowych oraz rozporządzenia (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi należy interpretować w ten sposób, że kwalifikacja jako „substancja sklasyfikowana” w rozumieniu tych przepisów nie ma zastosowania do substancji tego rodzaju jak alfa-acetylofenyloacetonitryl, niewskazanej w załączniku I do rozporządzenia nr 273/2004 lub w załączniku do rozporządzenia nr 111/2005 nawet wówczas, gdy za pomocą łatwych do zastosowania lub ekonomicznie opłacalnych środków w rozumieniu tych rozporządzeń można ją przekształcić w substancję wskazaną w tych załącznikach. W istocie wykaz substancji zawarty we właściwych załącznikach do owych rozporządzeń jest wyczerpujący i w związku z tym jedynie substancje w sposób wyraźny wskazane w owym wykazie w ramach tych załączników mogą mieć kwalifikację substancji sklasyfikowanych w rozumieniu tych rozporządzeń, a nie substancje zrównane z substancją sklasyfikowaną.

Ponadto o ile prawdą jest, że rozporządzenia nr 273/2004 i nr 111/2005 mają na celu zwalczanie nielegalnego wykorzystywania substancji często wykorzystywanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych poprzez ustanowienie systemu nadzorowania handlu tymi substancjami wraz z sankcjami skutecznymi, proporcjonalnymi i odstraszającymi, o tyle represyjny cel owych rozporządzeń nie może wpłynąć ani na definicję pojęcia substancji sklasyfikowanej, ani na ewentualne uznanie danej substancji jako substancji sklasyfikowanej na podstawie tej definicji.

(por. pkt 27, 36, 38; sentencja)