Sprawa C-79/11

Maurizio Giovanardi i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez sędziego prowadzącego postępowanie przygotowawcze przy Tribunale di Firenze)

„Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych — Decyzja ramowa 2001/220/WSiSW — Status ofiar w postępowaniu karnym — Dyrektywa 2004/80/WE — Kompensata dla ofiar przestępstw — Odpowiedzialność osoby prawnej — Odszkodowanie w ramach postępowania karnego”

Streszczenie wyroku

1. Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Granice – Badanie zgodności prawa krajowego z prawem Unii – Wyłączenie – Dostarczenie sądowi odsyłającemu kryteriów wykładni objętych prawem Unii – Włączenie

   (art. 267 TFUE)

2. Współpraca sądowa w sprawach karnych – Status ofiar w postępowaniu karnym – Decyzja ramowa 2001/220 – Cel

   (decyzja ramowa Rady 2001/220, motyw 4, art. 1 lit. c))

3. Współpraca sądowa w sprawach karnych – Status ofiar w postępowaniu karnym – Decyzja ramowa 2001/220 – Prawo do odszkodowania w ramach postępowania karnego – Krajowy system odbierający prawo do dochodzenia tego odszkodowania od osoby prawnej będącej sprawcą przestępstwa administracyjnego – Dopuszczalność

   (decyzja ramowa Rady 2001/220, art. 1 lit. a), art. 9 ust. 1)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 36)

2.  Pomimo tego, że ofiarom przestępstw należy zapewnić wysoki stopień ochrony, to decyzja ramowa 2001/220 w sprawie pozycji ofiar w postępowaniu karnym ma na celu jedynie ustanowienie – w ramach postępowania karnego w rozumieniu jej art. 1 lit. c) – minimalnych norm w celu ochrony ofiar przestępstw.

   (por. pkt 44)

3.  Z samego brzmienia art. 1 lit. a) decyzji ramowej 2001/220 w sprawie pozycji ofiar w postępowaniu karnym wynika, że zasadniczo gwarantuje ona ofierze prawo do dochodzenia w ramach postępowania karnego naprawienia szkody w przypadku „działań lub zaniechań stanowiących naruszenie prawa karnego państwa członkowskiego” i będących „bezpośrednią” przyczyną szkody. Tymczasem osoby pokrzywdzone przestępstwem administracyjnym, którego sprawcą jest osoba prawna, nie mogą zostać uznane do celów stosowania art. 9 ust. 1 decyzji ramowej za ofiary przestępstw, które mogą od tej osoby prawnej dochodzić naprawienia szkody w ramach postępowania karnego.

   W konsekwencji wykładni art. 9 ust. 1 omawianej decyzji ramowej należy dokonywać w ten sposób, że artykuł ów nie stoi na przeszkodzie temu, aby w ramach uregulowania odpowiedzialności osób prawnych, ofiara przestępstwa nie mogła dochodzić naprawienia szkód powstałych bezpośrednio wskutek tego przestępstwa w ramach postępowania karnego od osoby prawnej będącej sprawcą przestępstwa administracyjnego.

   (por. pkt 46, 48, 49; sentencja)

Sprawa C-79/11

Maurizio Giovanardi i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez sędziego prowadzącego postępowanie przygotowawcze przy Tribunale di Firenze)

„Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych — Decyzja ramowa 2001/220/WSiSW — Status ofiar w postępowaniu karnym — Dyrektywa 2004/80/WE — Kompensata dla ofiar przestępstw — Odpowiedzialność osoby prawnej — Odszkodowanie w ramach postępowania karnego”

Streszczenie wyroku

1. Pytania prejudycjalne — Właściwość Trybunału — Granice — Badanie zgodności prawa krajowego z prawem Unii — Wyłączenie — Dostarczenie sądowi odsyłającemu kryteriów wykładni objętych prawem Unii — Włączenie

   (art. 267 TFUE)

2. Współpraca sądowa w sprawach karnych — Status ofiar w postępowaniu karnym — Decyzja ramowa 2001/220 — Cel

   (decyzja ramowa Rady 2001/220, motyw 4, art. 1 lit. c))

3. Współpraca sądowa w sprawach karnych — Status ofiar w postępowaniu karnym — Decyzja ramowa 2001/220 — Prawo do odszkodowania w ramach postępowania karnego — Krajowy system odbierający prawo do dochodzenia tego odszkodowania od osoby prawnej będącej sprawcą przestępstwa administracyjnego — Dopuszczalność

   (decyzja ramowa Rady 2001/220, art. 1 lit. a), art. 9 ust. 1)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 36)

2.  Pomimo tego, że ofiarom przestępstw należy zapewnić wysoki stopień ochrony, to decyzja ramowa 2001/220 w sprawie pozycji ofiar w postępowaniu karnym ma na celu jedynie ustanowienie – w ramach postępowania karnego w rozumieniu jej art. 1 lit. c) – minimalnych norm w celu ochrony ofiar przestępstw.

   (por. pkt 44)

3.  Z samego brzmienia art. 1 lit. a) decyzji ramowej 2001/220 w sprawie pozycji ofiar w postępowaniu karnym wynika, że zasadniczo gwarantuje ona ofierze prawo do dochodzenia w ramach postępowania karnego naprawienia szkody w przypadku „działań lub zaniechań stanowiących naruszenie prawa karnego państwa członkowskiego” i będących „bezpośrednią” przyczyną szkody. Tymczasem osoby pokrzywdzone przestępstwem administracyjnym, którego sprawcą jest osoba prawna, nie mogą zostać uznane do celów stosowania art. 9 ust. 1 decyzji ramowej za ofiary przestępstw, które mogą od tej osoby prawnej dochodzić naprawienia szkody w ramach postępowania karnego.

   W konsekwencji wykładni art. 9 ust. 1 omawianej decyzji ramowej należy dokonywać w ten sposób, że artykuł ów nie stoi na przeszkodzie temu, aby w ramach uregulowania odpowiedzialności osób prawnych, ofiara przestępstwa nie mogła dochodzić naprawienia szkód powstałych bezpośrednio wskutek tego przestępstwa w ramach postępowania karnego od osoby prawnej będącej sprawcą przestępstwa administracyjnego.

   (por. pkt 46, 48, 49; sentencja)