Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009CJ0421

    Streszczenie wyroku

    Keywords
    Summary

    Keywords

    Swobodny przepływ towarów – Ograniczenia ilościowe – Środki o skutku równoważnym – Uregulowanie krajowe zakazujące przywozu krwi lub składników krwi oddanej nie w całości nieodpłatnie – Względy uzasadniające – Ochrona zdrowia publicznego – Niedopuszczalność

    (art. 28 WE i 30 WE; dyrektywa 2002/98 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 20 ust. 1, art. 21)

    Summary

    Artykuł 28 WE w związku z art. 30 WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on przepisom krajowym, które przewidują, iż przywóz krwi lub składników krwi pochodzących z innego państwa członkowskiego jest dozwolony tylko pod warunkiem, mającym zastosowanie także do produktów krajowych, że krew, z której pozyskiwane są owe produkty, została oddana w ten sposób, iż dawcy nie tylko nie otrzymali wynagrodzenia, lecz także nie uzyskali zwrotu kosztów poniesionych w celu oddania krwi.

    Takie uregulowanie mające na celu po pierwsze zagwarantowanie, aby krew i składniki krwi wprowadzane do obrotu w danym państwie członkowskim odpowiadały tym kryteriom wysokiej jakości i bezpieczeństwa i po drugie osiągnięcie celu ugruntowanego w art. 20 ust. 1 dyrektywy 2002/98, ustanawiającej normy jakości i bezpiecznego pobierania, testowania, przetwarzania, przechowywania i dystrybucji krwi ludzkiej i składników krwi, czyli zachęcania do dobrowolnego nieodpłatnego oddawania krwi, odpowiada trosce o zdrowie publiczne takiej, jaka została uznana w art. 30 WE. Cele te mogą zatem zasadniczo uzasadnić utrudnienia w swobodnym przepływie towarów.

    Jednakże rozważany oddzielnie obowiązek, zgodnie z którym oddawanie krwi powinno być przeprowadzone bez jakiegokolwiek zwrotu kosztów poniesionych przez dawcę, nie jest konieczny w celu zagwarantowania jakości i bezpieczeństwa krwi i składników krwi. Stwierdzenie to wzmacnia okoliczność, że ani dyrektywa 2002/98 ani zalecenie nr R (95) 14 Komitetu Ministrów Rady Europy dla państw członkowskich, na które rzeczona dyrektywa się powołuje, nie zobowiązują do całkowitej nieodpłatności krwiodawstwa, lecz przewidują, że drobne dowody uznania, napoje i zwrot kosztów podróży związane z oddawaniem krwi są zgodne z pojęciem dobrowolnego nieodpłatnego oddawania krwi, tak że nie można uważać tych elementów za mogące zagrażać jakości i bezpieczeństwu tego krwiodawstwa oraz ochronie zdrowia publicznego.

    Przepisy takie wykraczają zatem poza to, co jest konieczne do osiągnięcia zamierzonego celu, czyli zagwarantowania jakości i bezpieczeństwa krwi i składników krwi.

    (por. pkt 33, 43-46; sentencja)

    Top