Sprawa C-150/04

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Królestwu Danii

„Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Swobodny przepływ pracowników — Swoboda świadczenia usług — Swobodny przepływ kapitału — Swoboda przedsiębiorczości — Podatek dochodowy — Zabezpieczenia na starość — Przystąpienie do towarzystwa emerytalnego mającego siedzibę w innym państwie członkowskim — Ustawodawstwo podatkowe — Ograniczenie możliwości odliczenia lub wyłączenia od dochodu podlegającego opodatkowaniu składek zapłaconych w ramach programu emerytalnego — Nadrzędne względy interesu ogólnego — Skuteczność kontroli podatkowych — Spójność systemu podatkowego — Symetria systemu podatkowego — Konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania”

Opinia rzecznika generalnego C. Stix-Hackl, przedstawiona w dniu 1 czerwca 2006 r.   I - 1165

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 30 stycznia 2007 r.   I - 1193

Streszczenie wyroku

Swobodny przepływ osób – Pracownicy – Swoboda przedsiębiorczości – Swoboda świadczenia usług – Ograniczenia – Przepisy podatkowe

(art. 39 WE, 43 WE i 49 WE)

Państwo członkowskie, które przewiduje, że prawo do odliczenia lub do wyłączenia z podstawy opodatkowania składek zapłaconych na podstawie programów emerytalnych przysługuje jedynie w odniesieniu do składek zapłaconych na podstawie programów emerytalnych prowadzonych przez towarzystwa emerytalne mające siedzibę na terytorium krajowym, podczas gdy żadna ulga podatkowa o takim charakterze nie jest przyznawana w odniesieniu do składek zapłaconych na podstawie programów emerytalnych prowadzonych przez towarzystwa emerytalne mające siedzibę w innych państwach członkowskich, uchybia zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 39 WE, 43 WE i 49 WE.

Uregulowanie krajowe, które w sposób powszechny odmawia przyznania ulgi podatkowej w odniesieniu do składek płaconych towarzystwu emerytalnemu mającemu siedzibę w innym państwie członkowskim, nie może być uzasadnione koniecznością zagwarantowania spójności krajowego systemu podatkowego, jeśli jego zagrożenie może stanowić to, że przeniesienie miejsca zamieszkania podatnika następuje pomiędzy chwilą zapłaty składek na program emerytalny a chwilą wypłaty odpowiadających im świadczeń, ponieważ to państwo członkowskie może przy takim tylko założeniu zostać pozbawione możliwości opodatkowania świadczeń odpowiadających odliczonym lub wyłączonym składkom.

Ponieważ przepisy traktatu dotyczące swobodnego świadczenia usług, swobodnego przepływu pracowników oraz swobody przedsiębiorczości sprzeciwiają się spornemu uregulowaniu, nie ma konieczności odrębnego rozpatrywania tego uregulowania w świetle art. 56 WE dotyczącego swobodnego przepływu kapitału.

(por. pkt 64, 71–74, 76 i sentencja)