Ma ono na celu usprawnienie i uproszczenie współpracy sądowej między państwami UE, a także przyspieszenie procesu przeprowadzania dowodów w postępowaniach sądowych w sprawach cywilnych i handlowych.

Rozporządzenie (WE) nr 1206/2001 zostaje uchylone i zastąpione rozporządzeniem (UE) 2020/1783 (zob. streszczenie) z dniem 1 lipca 2022 r.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Zakres

Rozporządzenie ma zastosowanie w sprawach cywilnych i handlowych, jeżeli sąd państwa UE:

występuje do właściwego sądu innego państwa UE z wnioskiem o przeprowadzenie dowodu;
występuje o pozwolenie na samodzielne przeprowadzenie dowodu w innym państwie UE.

Wniosek ma mieć na celu przeprowadzenie dowodów do wykorzystania w postępowaniu sądowym, które już się toczy lub które ma zostać wszczęte.

Bezpośrednie przesyłanie między sądami

Państwa UE sporządzają wykaz sądów upoważnionych do przeprowadzania dowodów i wskazują ich obszar właściwości miejscowej lub ich szczególną właściwość (np. sądy specjalne, które mogą dysponować uprawnieniami do konfiskaty mienia pochodzącego z przestępstwa). Wnioski są przesyłane bezpośrednio przez sąd, w którym postępowanie zostało wszczęte lub ma zostać wszczęte („sąd wzywający”), do sądu państwa UE mającego przeprowadzić dowody („sąd wezwany”).

Każde państwo UE wyznacza jednostkę centralną odpowiedzialną za:

udzielanie informacji sądom;
poszukiwanie rozwiązań w przypadku jakichkolwiek trudności dotyczących przekazywania;
przekazywanie wniosku właściwemu sądowi (w wyjątkowych przypadkach).

Forma i treść wniosku

Wniosek składa się przy użyciu formularza określonego w rozporządzeniu. Formularz ten zawiera określone dane, takie jak:

nazwisko i adres stron postępowania,
rodzaj i przedmiot sprawy,
określenie dowodu, który ma być przeprowadzony.

Wnioski sporządza się w języku urzędowym wezwanego państwa UE lub w innym języku, który został wskazany jako dopuszczalny przez to państwo.

Wykonywanie

Wniosek jest wykonywany zgodnie z prawem krajowym wezwanego państwa UE. Wniosek ma być wykonany najpóźniej w ciągu 90 dni od jego wpłynięcia.

Odmówić wykonania wniosku można tylko, jeżeli:

wniosek nie należy do zakresu stosowania rozporządzenia (np. jeśli dotyczy postępowania karnego, a nie postępowania w sprawie cywilnej lub handlowej);
wykonanie wniosku nie należy do zakresu działania sądów;
wniosek jest niekompletny;
osoba, której dotyczy wniosek o przesłuchanie, powołuje się na prawo odmowy zeznań lub zakaz zeznań;
strona nie wpłaciła kaucji lub zaliczki na poczet kosztów powołania biegłego.

W przypadku odmowy wykonania wniosku sąd wezwany zawiadamia o tym sąd wzywający w ciągu 60 dni od wpłynięcia wniosku.

Jeżeli jest to zgodne z prawem państwa sądu wzywającego, przedstawiciele tego sądu mają prawo być obecni przy przeprowadzaniu dowodu przez sąd wezwany. Prawo do obecności mają także strony i ich przedstawiciele (jeśli zostali ustanowieni).

Rozporządzenie nie stanowi przeszkody dla zawierania lub utrzymywania przez co najmniej dwa państwa UE umów w sprawie przyspieszonego lub uproszczonego trybu wykonywania wniosków.

Sprawozdanie

W 2007 r. Komisja Europejska opublikowała sprawozdanie na temat stosowania rozporządzenia. Stwierdziła ona, że wciąż należy podjąć pewne działania w celu poprawy jego funkcjonowania. Dyrektywy te dotyczyły następujących kwestii:

podnoszenia poziomu znajomości rozporządzenia wśród prawników;
zapewnienia dotrzymania 90-dniowego terminu na wykonanie wniosku;
szerszego wykorzystywania rozwiązań technicznych, zwłaszcza techniki wideokonferencyjnej.

Konsultacje publiczne

W grudniu 2017 r. Komisja rozpoczęła konsultacje publiczne w sprawie usprawnienia współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych w UE. Konsultacje te dotyczą zarówno rozporządzenia (WE) nr 1393/2007 w sprawie doręczania dokumentów, jak i rozporządzenia będącego przedmiotem niniejszego streszczenia.

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1206/2001 zostaje uchylone i zastąpione rozporządzeniem (UE) 2020/1783 z dniem 1 lipca 2022 r.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Rozporządzenie ma zastosowanie od dnia 1 stycznia 2004 r. z wyjątkiem:

art. 19 (który dotyczy sporządzanego przez Komisję podręcznika),
art. 21 (który dotyczy umów lub porozumień obowiązujących między państwami UE, o których państwa UE muszą poinformować Komisję), oraz
art. 22 (który dotyczy przekazywanych Komisji przez państwa UE informacji na temat zasad funkcjonowania ich sądów krajowych i właściwych organów).

Wszystkie te przepisy obowiązują od dnia 1 lipca 2001 r.

Rozporządzenie nie dotyczy Danii.

KONTEKST

Więcej informacji:

Przeprowadzanie dowodów w innym państwie UE (Komisja Europejska).
Przeprowadzenie dowodu w sprawach cywilnych i handlowych – formularze (Europejski portal e-sprawiedliwość)

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1206/2001 z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie współpracy między sądami Państw Członkowskich przy przeprowadzaniu dowodów w sprawach cywilnych lub handlowych (Dz.U. L 174 z 27.6.2001, s. 1–24)

Kolejne zmiany rozporządzenia (WE) nr 1206/2001 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. dotyczące doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych („doręczanie dokumentów”) oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000 (Dz.U. L 324 z 10.12.2007, s. 79–120)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 11.12.2020

Top