Zasada de minimis – zwolnienie niewielkich kwot pomocy państwa z wymogu zgłoszenia

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Rozporządzenie (UE) nr 1407/2013 w sprawie pomocy de minimis

JAKIE SĄ CELE ROZPORZĄDZENIA?

Dotyczy ono niewielkich kwot pomocy państwa (pomocy „de minimis”), które wyłączone są z procedury kontroli pomocy państwa, gdyż przyjmuje się, że nie wpływają one na konkurencję i handel na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej (UE).

Pomoc de minimis odnosi się do niewielkich kwot pomocy państwa na rzecz przedsiębiorstw (spółek), których państwa członkowskie UE nie muszą zgłaszać do Komisji Europejskiej. Maksymalna kwota takiej pomocy dla jednego przedsiębiorstwa wynosi 200 000 euro na przestrzeni trzech lat.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Jeżeli finansowanie przez państwo spełnia kryteria określone w art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), stanowi pomoc państwa i zgodnie z art. 108 ust. 3 TFUE musi zostać zgłoszone do Komisji. Rada Unii Europejskiej może jednak określić kategorie pomocy państwa, które są zwolnione z wymogu zgłoszenia, natomiast Komisja może przyjąć rozporządzenia dotyczące takich kategorii. Pomoc de minimis może stanowić jedną z takich kategorii i w związku z tym być wyłączona z procedury zgłaszania.

W 2006 r. Komisja przyjęła rozporządzenie w sprawie pomocy de minimis (rozporządzenie (WE) nr 1998/2006), które obowiązywało w latach 2007–2013. Dwukrotnie podwyższono w nim pułap pomocy niepodlegającej obowiązkowemu zgłoszeniu – ze 100 000 euro do 200 000 euro dla jednego przedsiębiorstwa w okresie trzech lat. Taka podwyżka podyktowana była nie tylko wzrostem inflacji i unijnego produktu krajowego brutto do 2006 r., ale także uwzględnieniem prawdopodobnego rozwoju tych czynników w latach 2007–2013. W związku z kryzysem finansowym rzeczywisty poziom inflacji był znacząco niższy niż ten, którego oczekiwano w 2006 r. Dalsze zwiększanie pułapu było zatem w tych warunkach nieuzasadnione.

W rozporządzeniu (UE) nr 1407/2013, które zmienia i zastępuje rozporządzenie (WE) nr 1998/2006, postępowanie w przypadku niewielkich środków pomocy finansowej państwa zostało jeszcze bardziej uproszczone. W szczególności przedsiębiorstwa, które zmagają się z trudnościami finansowymi, nie są wyłączone z zakresu rozporządzenia i mogą tym samym uzyskiwać pomoc de minimis.

Ponadto definicja pojęcia „przedsiębiorstwa” w art. 2.2 została uproszczona i jest bardziej przejrzysta.

Co więcej, według jednej z zasad w art. 4, korzyści z rozporządzenia w sprawie pomocy de minimis można czerpać także w przypadku subsydiowanych pożyczek na kwotę do 1 mln euro, o ile spełnione są określone warunki.

OD KIEDY ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Ma ono zastosowanie od 1 stycznia 2014 r. i obowiązuje do 31 grudnia 2023 r.

GŁÓWNY DOKUMENT

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 1–8).

Kolejne zmiany rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 zostały włączone do tekstu pierwotnego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Ostatnia aktualizacja: 23.09.2021