Umowy o dostarczanie treści cyfrowych i usług cyfrowych

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa (UE) 2019/770 w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych i usług cyfrowych

JAKIE SĄ CELE DYREKTYWY?

• W dyrektywie zawarto przepisy dotyczące umów o dostarczanie treści cyfrowych lub usług cyfrowych, w szczególności przepisy dotyczące:
  • zgodności treści cyfrowych lub usług cyfrowych z umową; oraz
  • środków ochrony prawnej w sytuacji, gdy treści cyfrowe lub usługi cyfrowe nie są zgodne z umową lub gdy nie wykonano ich dostawy.
• Treści cyfrowe obejmują programy komputerowe i aplikacje mobilne, a także pliki wideo i audio w formie cyfrowej.
• Usługi cyfrowe obejmują na przykład usługi chmury obliczeniowej i media społecznościowe.
• Dyrektywa stanowi element Strategii jednolitego rynku cyfrowego dla Europy.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Zakres

Dyrektywa ma zastosowanie do umów, na podstawie których przedsiębiorca dostarcza konsumentowi treści cyfrowe lub usługi cyfrowe, a konsument płaci cenę lub zobowiązuje się do jej zapłaty. Ponadto stosuje się ją wówczas, gdy konsument nie płaci ceny, lecz dostarcza lub zobowiązuje się dostarczyć przedsiębiorcy dane osobowe, chyba że dostarczone dane osobowe są przetwarzane wyłącznie w celu dostarczania treści cyfrowych lub usługi cyfrowej lub w celu umożliwienia przedsiębiorcy spełnienia wymogów prawnych.

Wyjątki odnoszą się do umów dotyczących:

• towarów z elementami cyfrowymi (uregulowanych w dyrektywie (UE) 2019/771);
• dostępu do internetu;
• wiadomości tekstowych (takich jak SMS), z wyjątkiem łączności interpersonalnej niewykorzystującej numerów;
• opieki zdrowotnej;
• usług hazardowych;
• usług finansowych;
• oprogramowania oferowanego na podstawie bezpłatnej i otwartej licencji (w przypadku gdy nie dochodzi do zapłaty ceny, a dane osobowe dostarczone przez konsumenta są wykorzystywane wyłącznie w celu poprawy danego oprogramowania);
• treści cyfrowych udostępnianych w ramach występu lub wydarzenia (na przykład cyfrowych projekcji filmowych);
• treści cyfrowych dostarczanych przez organy sektora publicznego zgodnie z dyrektywą 2003/98/WE.

Zgodność

Co do zasady treści cyfrowe lub usługi cyfrowe muszą:

• spełniać warunki przewidziane w umowie w odniesieniu do opisu, ilości i jakości, a także innych cech, takich jak funkcjonalność, kompatybilność i interoperacyjność;
• nadawać się do celu uzgodnionego w toku procesu zawierania umowy;
• być dostarczane wraz z wszelkimi akcesoriami i instrukcjami, a także ze wsparciem technicznym, zgodnie z umową;
• być aktualizowane zgodnie z umową;
• nadawać się do celów, do których zazwyczaj korzysta się z treści cyfrowych lub usług cyfrowych tego samego rodzaju;
• mieć takie cechy i inne funkcje działania (w tym w odniesieniu do funkcjonalności, kompatybilności, dostępności, ciągłości i bezpieczeństwa), których konsument może zasadnie oczekiwać;
• być dostarczane wraz z akcesoriami i instrukcjami, których dostarczenia konsument może racjonalnie oczekiwać;
• być zgodne z wersjami próbnymi lub zapowiedziami udostępnionymi przed zawarciem umowy.

Przedsiębiorcy zapewniają, aby konsument był informowany o aktualizacjach, w tym aktualizacjach zabezpieczeń, które są niezbędne do zachowania zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową, i aby takie aktualizacje były mu dostarczane. W dyrektywie zawarto również bardziej szczegółowe przepisy dotyczące obowiązku dostarczania aktualizacji.

Odpowiedzialność przedsiębiorcy

• Przedsiębiorca odpowiada za:
  • niedostarczenie treści cyfrowych lub usługi cyfrowej;
  • brak zgodności treści cyfrowych lub usługi cyfrowej z umową, który istnieje w momencie dostawy i ujawnia się w okresie następującym po dostawie, który nie może być krótszy niż dwa lata. Jeżeli brak zgodności ujawnia się w ciągu pierwszego roku, konsument nie musi dowodzić, że istniał on w momencie dostawy.
• Jeżeli treści cyfrowe lub usługa cyfrowa są dostarczane w sposób ciągły, przedsiębiorca odpowiada za brak zgodności z umową, który wystąpił lub ujawnił się w okresie ich dostarczania.

Środki ochrony prawnej

• W sytuacji, w której przedsiębiorca nie dostarczył treści cyfrowych lub usługi cyfrowej bez zbędnej zwłoki lub w uzgodnionym terminie, konsument może – po wezwaniu przedsiębiorcy do ich dostarczenia – rozwiązać umowę.
• W razie braku zgodności z umową konsument ma prawo żądać doprowadzenia treści cyfrowych lub usługi cyfrowej do zgodności z umową (chyba że jest to niemożliwe lub wiązałoby się z niewspółmiernymi kosztami dla przedsiębiorcy). Jeżeli przedsiębiorca nie podejmuje takiego działania, konsument może otrzymać proporcjonalne obniżenie ceny lub rozwiązać umowę.
• Po rozwiązaniu umowy przedsiębiorca zwraca konsumentowi wszelkie koszty, z wyjątkiem kosztów zapłaconych przez konsumenta w okresie, w którym treści cyfrowe lub usługa cyfrowa dostarczane w sposób ciągły były zgodne z umową.

Prawa i obowiązki w przypadku rozwiązania umowy

• W przypadku rozwiązania umowy przedsiębiorcy wypełniają obowiązki w zakresie ochrony danych osobowych ciążące na nich na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679 (ogólnego rozporządzenia o ochronie danych). Pod pewnymi warunkami przedsiębiorcy:
  • powstrzymują się od wykorzystywania treści innych niż dane osobowe, które zostały dostarczone lub wytworzone przez konsumenta w trakcie korzystania z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej;
  • zezwalają konsumentom na nieodpłatne odzyskanie takich treści w rozsądnym terminie, nie czyniąc im w tym względzie przeszkód.
• Po rozwiązaniu umowy konsumenci powstrzymują się od korzystania z treści cyfrowych lub usługi cyfrowej i udostępniania ich osobom trzecim.
• Państwa UE zapewniają, aby przyjęto skuteczne środki zapewniające przestrzeganie dyrektywy.

Dyrektywa uzupełnia dyrektywę (UE) 2019/771 w sprawie umów sprzedaży towarów.

OD KIEDY DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Dyrektywa ma zostać włączona do porządku krajowego państw UE do dnia 1 lipca 2021 r. Państwa UE stosują przepisy dyrektywy od dnia 1 stycznia 2022 r.

KONTEKST

Zobacz również:

• Prawa konsumentów (Unia Europejska)
• Jednolity rynek cyfrowy (Komisja Europejska).

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/770 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów o dostarczanie treści cyfrowych i usług cyfrowych (Dz.U. L 136 z 22.5.2019, s. 1–27)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów, zmieniająca rozporządzenie (UE) 2017/2394 oraz dyrektywę 2009/22/WE i uchylająca dyrektywę 1999/44/WE (Dz.U. L 136 z 22.5.2019, s. 28–50)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1–88)

Kolejne zmiany rozporządzenia (UE) 2016/679 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Strategia jednolitego rynku cyfrowego dla Europy (COM(2015) 192 final z 6.5.2015)

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 64–88)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37–47)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego („dyrektywa o handlu elektronicznym”) (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1–16)

Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95 z 21.4.1993, s. 29–34)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Dyrektywa 2003/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 90–96)

Zobacz tekst skonsolidowany.

Ostatnia aktualizacja: 28.11.2019