Unijne wsparcie dla rolników z wysp Morza Egejskiego

W Unii Europejskiej (UE) obowiązują szczególne przepisy na rzecz wsparcia sektora rolnego na mniejszych wyspach Morza Egejskiego, na które wpływ mają czynniki geograficzne i gospodarcze.

AKT

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006

STRESZCZENIE

W Unii Europejskiej (UE) obowiązują szczególne przepisy na rzecz wsparcia sektora rolnego na mniejszych wyspach Morza Egejskiego, na które wpływ mają czynniki geograficzne i gospodarcze.

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEGO ROZPORZĄDZENIA?

Umożliwia ono korzystanie ze specjalnych systemów wsparcia, które mają na celu złagodzić trudności, z jakimi spotykają się te wyspy wynikające z ich odległej lokalizacji. Rozporządzenie ma dwa cele:

• 1.

  zagwarantować zaopatrzenie dla tego typu mniejszych wysp w podstawowe produkty przeznaczone do spożycia przez ludzi lub do przetwórstwa, lub stanowiące środki produkcji rolnej, w cenach rekompensujących im trudności wynikające z ich izolacji,

• 2.

  zapewnić, w dłuższej perspektywie, ciągłość i rozwój lokalnej produkcji.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Zarządzanie i budżet

Grecja określa, na jakim szczeblu geograficznym powinny zostać ustanowione programy, i przedstawia tę decyzję do zatwierdzenia Komisji. Zgodnie z art. 18 ust. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia każdego roku z budżetu UE na wsparcie przeznaczana jest kwota w wysokości 23,93 mln euro (z czego maksymalna kwota na szczególne uzgodnienia w sprawie dostaw wynosi 7,11 mln euro).

Szczególne uzgodnienia w sprawie dostaw

Po ich zatwierdzeniu przyznaje się je wyłącznie pod warunkiem, że skutkują faktycznym przeniesieniem korzyści gospodarczej na odbiorcę końcowego, którym może być odpowiednio konsument w przypadku produktów przeznaczonych do bezpośredniego spożycia, końcowy zakład przetwórczy lub pakujący w przypadku produktów przeznaczonych do przetwórstwa lub do pakowania lub rolnik w przypadku produktów stosowanych w żywieniu zwierząt lub wykorzystywanych jako środki produkcji rolnej.

Przyjmuje się, że korzyść jest równa kwocie pomocy. Organ zarządzający może zażądać wniesienia zabezpieczenia równego kwocie przyznanej korzyści.

Środki na rzecz lokalnej produkcji rolnej

Program może obejmować środki wsparcia produkcji, przetwórstwa lub wprowadzania do obrotu produktów rolnych pochodzących z mniejszych wysp Morza Egejskiego.

Każdy środek można podzielić na działania. W przypadku każdego działania program określa co najmniej beneficjentów, warunki kwalifikowalności i jednostkową kwotę pomocy, przyznanej na rzecz danego działania.

Kontrole i sankcje

Produkty objęte szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw podlegają kontrolom przy ich wprowadzaniu na terytorium mniejszych wysp Morza Egejskiego oraz przy ich wywozie lub wysyłce z tych wysp. W przypadku nieprzestrzegania zasad organy mogą odzyskać środki przyznane podmiotowi gospodarczemu (np. rolnikom i firmom mającym w posiadaniu gospodarstwa rolne) oraz tymczasowo zawiesić lub unieważnić ich wpis do rejestru.

Środki na rzecz lokalnej produkcji rolnej weryfikowane są poprzez kontrole administracyjne i kontrole na miejscu. W przypadku nienależnych płatności zainteresowany beneficjent ma obowiązek zwrócić przedmiotowe kwoty.

OD KIEDY NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE MA ZASTOSOWANIE?

Od 21 marca 2013 r. Rozporządzenie (UE) nr 229/2013 uchyla rozporządzenie (WE) nr 1405/2006.

Więcej informacji jest dostępnych na stronie internetowej Komisji Europejskiej dotyczącej programów POSEI i szczególnych środków na rzecz mniejszych wysp Morza Egejskiego.

Ostatnia aktualizacja: 16.03.2015