Tunele drogowe: zasady bezpieczeństwa w UE

 

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 2004/54/WE w sprawie minimalnych wymagań bezpieczeństwa dla tuneli w transeuropejskiej sieci drogowej

JAKI JEST CEL NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

• Określa minimalne normy bezpieczeństwa odnoszące się do różnych aspektów organizacyjnych, strukturalnych, technicznych i operacyjnych tuneli drogowych, które stanowią część transeuropejskiej infrastruktury transportowej.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Wymogi bezpieczeństwa

• Niniejsza dyrektywa ma na celu zapewnienie zgodności z nowymi zharmonizowanymi wymogami bezpieczeństwa wszystkich tuneli o długości ponad 500 metrów, znajdujących się w eksploatacji, w trakcie budowy lub na etapie projektowania, które są częścią transeuropejskiej sieci drogowej.

Władza administracyjna

• Każdy kraj UE musi wyznaczyć co najmniej jedną władzę administracyjną odpowiedzialną za wszystkie aspekty bezpieczeństwa tuneli. Władze stosują środki konieczne do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą.
• Władza może zostać utworzona na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym. Dla każdego tunelu położonego na terytorium dwóch krajów UE każdy kraj UE wyznacza władzę lub dwa kraje UE wyznaczają wspólną władzę.
• Wymagana jest uprzednia zgoda władzy w przypadku oddania do eksploatacji nowego tunelu lub przebudowy istniejącego tunelu. Władza posiada kompetencje do zawieszenia lub ograniczenia eksploatacji tunelu, jeżeli nie są spełnione wymagania bezpieczeństwa.
• Władza zapewnia wykonanie następujących zadań:
  • regularne badanie i kontrola tuneli oraz opracowywanie odnośnych wymagań bezpieczeństwa,
  • wprowadzenie planów organizacyjnych i działania (obejmujących plany postępowania awaryjnego) dla szkolenia i wyposażenia służb ratunkowych,
  • określenie procedury natychmiastowego zamknięcia tunelu w przypadku awarii,
  • wprowadzenie niezbędnych środków zmniejszenia ryzyka.

Zarządzający tunelem

• Dla każdego tunelu położonego na terytorium państwa członkowskiego, będącego na etapie projektowania, budowy czy eksploatacji, władza wskazuje, jako zarządzającego tunelem, jednostkę publiczną lub prywatną, odpowiedzialną za zarządzanie tunelem na danym etapie. Zarządzający tunelem musi sporządzić sprawozdanie z każdego poważnego zdarzenia lub wypadku, który wydarzy się w tunelu.

Urzędnik bezpieczeństwa

• Dla każdego tunelu zarządzający tunelem nominuje, po uprzednim zatwierdzeniu przez władzę administracyjną, urzędnika bezpieczeństwa, który koordynuje wszystkie środki zapobiegające i środki zabezpieczające w celu zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników i personelu eksploatacyjnego. Urzędnik bezpieczeństwa wykonuje następujące zadania:
  • zapewnia koordynację ze służbami ratunkowymi i uczestniczy w przygotowywaniu planów działania,
  • uczestniczy w planowaniu, wdrażaniu i ocenie przedsięwzięć awaryjnych,
  • uczestniczy w określaniu planów bezpieczeństwa i specyfikowaniu instalacji infrastruktury,
  • sprawdza, aby personel eksploatacyjny i służby ratunkowe były przeszkolone i uczestniczy w organizowaniu ćwiczeń przeprowadzanych w regularnych odstępach czasu,
  • doradza w sprawach przekazywania do eksploatacji budowli i urządzeń oraz eksploatacji tuneli,
  • sprawdza, aby budowla tunelowa i urządzenia były utrzymywane i naprawiane,
  • uczestniczy w ocenie każdego poważnego zdarzenia lub wypadku.

Kontrole okresowe

• Kraje UE dopilnowują, aby organy kontroli przeprowadzały kontrole, oceny i testy.
• Władza administracyjna sprawdza, czy regularne kontrole są przeprowadzane przez organ kontroli w celu dopilnowania, aby wszystkie tunele objęte zakresem niniejszej dyrektywy spełniały jej przepisy.
• Okres między dwiema kolejnymi kontrolami każdego tunelu nie powinien przekraczać sześciu lat.

Analiza ryzyka

• Analiza ryzyka, oparta na jednej metodologii określonej na poziomie krajowym, zostaje przeprowadzana dla danego tunelu, na wniosek władzy administracyjnej, przez niezależną jednostkę. Analiza ryzyka uwzględnia wszystkie czynniki projektowe i warunki ruchu mające wpływ na bezpieczeństwo, zwłaszcza cechy charakterystyczne ruchu drogowego, rodzaj, długość tunelu i jego geometrię, jak również przewidywaną liczbę samochodów ciężarowych na dzień.

Sprawozdania

• Co dwa lata państwa członkowskie opracowują sprawozdania w sprawie pożarów w tunelach i wypadków, które w sposób oczywisty wpływają na bezpieczeństwo użytkowników dróg w tunelach oraz w sprawie częstotliwości i przyczyn tych wypadków, oraz oceniają je i dostarczają informacje na temat rzeczywistej roli i skuteczności urządzeń i środków bezpieczeństwa.

Dostosowanie do postępu technicznego

• Komisja dostosowuje załączniki do niniejszej dyrektywy do postępu technicznego.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Ma zastosowanie od 30 kwietnia 2004 r. Kraje UE miały obowiązek wdrożenia jej przepisów do prawa krajowego do 30 kwietnia 2006 r.

KONTEKST

Tunele stanowią ważne budowle, które są kluczowe dla transportu na duże odległości oraz rozwoju gospodarek regionalnych w UE. Jednak wypadki w tunelach, a w szczególności pożary, mogą mieć dramatyczne konsekwencje i powodować ogromne straty pod względem ofiar, wzrostu zatorów, zanieczyszczenia i kosztów napraw.

• Więcej informacji: „Tunele” na stronie internetowej Komisji Europejskiej

GŁÓWNY DOKUMENT

Dyrektywa 2004/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych wymagań bezpieczeństwa dla tuneli w transeuropejskiej sieci drogowej (Dz.U. L 167, 30.4.2004, s. 39–91)

Kolejne zmiany do dyrektywy 2004/54/WE zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.

Ostatnia aktualizacja: 20.10.2016