Kontrola nabywania i posiadania broni palnej

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dyrektywa 91/477/EWG – kontrola nabywania i posiadania broni

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?

• Dyrektywa w sprawie broni palnej określa minimalne warunki obrotu bronią palną* do użytku cywilnego na terytorium UE.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Dyrektywa ustanawia cztery kategorie broni palnej zgodnie z poziomem ich zagrożenia. Kategorie określa załącznik I do dyrektywy.

Zakres

Dyrektywa nie ma zastosowania do handlowych transferów broni i amunicji wojennej oraz nabywania ani posiadania broni i amunicji* przez:

• siły zbrojne, policję, władze publiczne
• kolekcjonerów i jednostki zajmujące się kulturalnymi i historycznymi aspektami broni, uznanymi za takie przez kraj UE, na którego terytorium się znajdują.

Niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na stosowanie przepisów prawa krajowego dotyczących noszenia broni, myślistwa i strzelectwa sportowego.

Karta broni palnej

Europejska karta broni palnej wydawana jest przez władze kraju UE na wniosek każdej osoby wchodzącej w posiadanie i użytkowanie broni palnej zgodnie z prawem. Karta musi znajdować się w posiadaniu osoby użytkującej wymienioną na niej broń palną.

Identyfikacja i śledzenie

• Każda sztuka broni palnej i podstawowe opakowanie amunicji muszą zostać oznakowane w trakcie produkcji.
• Kraje UE mają obowiązek prowadzenia skomputeryzowanego systemu rejestracji danych na potrzeby rejestracji broni palnej. Dostęp do rejestru mają wyłącznie upoważnione organy.
• Kraje UE mogą stworzyć system regulujący działalność pośredników*. Sprzedawcy* prowadzą rejestr broni palnej, którą pozyskują lub sprzedają. Rejestr prowadzony jest przez cały okres prowadzenia działalności.

Sprzedaż, nabywanie i posiadanie

• Kraje UE mają obowiązek nadzorowania sprzedaży, nabywania i posiadania broni, jednak wszelkie stosowane przepisy muszą wchodzić w zakres stosowania przepisów określonych niniejszą dyrektywą.
• Przepisy dotyczące nabywania i posiadania amunicji są takie same jak przepisy dotyczące posiadania broni palnej, do której przeznaczona jest ta amunicja.

Zezwala się na nabywanie i posiadanie broni palnej osobom, które:

• przedstawią ważną przyczynę nabycia lub posiadania (np. dana osoba jest oficjalnym kolekcjonerem lub jest członkiem klubu strzeleckiego),
• ukończyły 18 rok życia; istnieją odstępstwa od tego wymogu dotyczące broni palnej na użytek myślistwa i strzelectwa sportowego (w pewnych przypadkach broń strzelecka może być wykorzystywana do celów myślistwa lub strzelectwa sportowego przez osoby poniżej 18 roku życia, pod warunkiem że są one nadzorowane przez rodzica/osobę dorosłą posiadającą pozwolenie na broń bądź korzystają z broni w licencjonowanym ośrodku szkoleniowym),
• nie stanowią zagrożenia dla samych siebie ani dla bezpieczeństwa publicznego.

Koncesjonowanie

Osoba, która spełnia wymogi dotyczące nabywania i posiadania broni palnej, może otrzymać zezwolenie wieloletnie. W takim przypadku dopełnione muszą zostać określone formalności:

• wszelkie przypadki transferu broni palnej muszą zostać zgłoszone właściwym organom,
• należy stosować regularne kontrole stwierdzające, czy dana osoba nadal spełnia wymogi,
• należy stosować maksymalny termin ważności zezwolenia określony prawem krajowym.

W celu kontroli przepływu broni palnej na terytorium UE w dyrektywie określono procedury dotyczące:

• docelowych transferów broni z jednego kraju UE do drugiego,
• czasowych transferów broni (podróży) przez dwa lub więcej krajów UE.
• Formalności te mają zastosowanie do wszystkich typów broni palnej z wyjątkiem broni wojskowej.

Rola krajów UE

• W 2009 r. została powołana grupa kontaktowa mająca na celu ułatwienie wymiany informacji między krajami UE.
• Niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na prawo krajów UE do podejmowania środków zapobiegających nielegalnemu handlowi bronią.

Przegląd i wnioski

Komisja Europejska przedstawiła w listopadzie 2015 r. sprawozdanie ze stosowania niniejszej dyrektywy w ramach pakietu środków dotyczących broni palnej. Pakiet obejmował wniosek o przegląd dyrektywy w sprawie broni palnej.

OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?

Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie od 17 października 1991 r. Kraje UE miały obowiązek wdrożenia jej przepisów do prawa krajowego do dnia 1 stycznia 1993 r.

KLUCZOWE POJĘCIA

* Broń palna: każda przenośna, wyposażona w lufę broń, która miota, jest przeznaczona do miotania lub daje się przystosować do miotania pocisku lub ładunku rażącego w wyniku działania palnego materiału miotającego.

* Amunicja: cały nabój lub jego komponenty, w tym łuski, spłonki, proch, pociski lub ładunki rażące, używane w broni palnej.

* Pośrednik: każda osoba fizyczna lub prawna niebędąca sprzedawcą, której zawód lub działalność gospodarcza polega w całości lub w części na zakupie, sprzedaży lub organizowaniu transferu broni.

* Sprzedawca: każda osoba fizyczna lub prawna, której zawód lub działalność gospodarcza polega w całości lub w części na wytwarzaniu, handlu, wymianie, wypożyczaniu, naprawie lub przeróbce broni palnej, części i amunicji.

AKT

Dyrektywa Rady 91/477/EWG z dnia 18 czerwca 1991 r. w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni (Dz.U. L 256 z 13.9.1991, s. 51–58)

Kolejne zmiany do dyrektywy 91/477/EWG zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.

AKTY POWIĄZANE

Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady: Ocena REFIT dyrektywy Rady 91/477/EWG z dnia 18 czerwca 1991 r. w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni, zmienionej dyrektywą 2008/51/WE z dnia 21 maja 2008 r. (COM(2015) 751 final z 18.11.2015)

Ostatnia aktualizacja: 17.03.2016