EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32019D0077

Decyzja Rady (UE) 2019/77 z dnia 20 grudnia 2018 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Umowy między Unią Europejską a Wspólnotą Bahamów zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Wspólnotą Bahamów w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych

ST/12389/2017/INIT

OJ L 18, 21.1.2019, p. 15–17 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2019/77/oj

Related international agreement

21.1.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 18/15


DECYZJA RADY (UE) 2019/77

z dnia 20 grudnia 2018 r.

w sprawie zawarcia w imieniu Unii Umowy między Unią Europejską a Wspólnotą Bahamów zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Wspólnotą Bahamów w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 lit. a) w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją 2009/897/WE (2) Rada zawarła Umowę między Wspólnotą Europejską a Wspólnotą Bahamów w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych (3) (zwana dalej „Umową”). Umowa stanowi, że obywatele Unii oraz Wspólnoty Bahamów mogą podróżować bez wiz na terytorium drugiej umawiającej się strony maksymalnie przez okres trzech miesięcy w okresie sześciu miesięcy.

(2)

Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/2013 (4) wprowadzono przekrojowe zmiany w dorobku prawnym Unii dotyczącym wiz i granic oraz zdefiniowano pobyt krótkoterminowy jako okres nieprzekraczający 90 dni w ciągu każdego 180-dniowego okresu.

(3)

W Umowie należy uwzględnić tę nową definicję, aby zapewnić pełną harmonizację unijnego systemu pobytu krótkoterminowego.

(4)

Komisja prowadziła negocjacje w imieniu Unii w sprawie Umowy ze Wspólnotą Bahamów zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Wspólnotą Bahamów w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych (zwanej dalej „Umową zmieniającą”).

(5)

Umowa została podpisana zgodnie z decyzją Rady (UE) 2017/2085 (5).

(6)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE (6); Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w związku z tym w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związane ani jej nie stosuje.

(7)

Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE (7); Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(8)

Należy zatwierdzić Umowę zmieniającą,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się, w imieniu Unii, Umowę między Unią Europejską a Wspólnotą Bahamów zmieniającą Umowę między Wspólnotą Europejską a Wspólnotą Bahamów w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych.

Tekst Umowy zmieniającej dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady dokonuje w imieniu Unii powiadomienia przewidzianego w art. 2 Umowy zmieniającej (8).

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2018 r.

W imieniu Rady

E. KÖSTINGER

Przewodnicząca


(1)  Zgoda z dnia 23 października 2018 r.

(2)  Decyzja Rady 2009/897/WE z dnia 30 listopada 2009 r. dotycząca zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Wspólnotą Bahamów w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych (Dz.U. L 321 z 8.12.2009, s. 39).

(3)  Dz.U. L 169 z 30.6.2009, s. 24.

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen), konwencję wykonawczą do układu z Schengen, rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 i (WE) nr 539/2001 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 i (WE) nr 810/2009 (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 1).

(5)  Decyzja Rady (UE) 2017/2085 z dnia 6 listopada 2017 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii Umowy między Unią Europejską a Wspólnotą Bahamów zmieniającej Umowę między Wspólnotą Europejską a Wspólnotą Bahamów w sprawie zniesienia wiz krótkoterminowych (Dz.U. L 297 z 15.11.2017, s. 5).

(6)  Decyzja Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotycząca wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43).

(7)  Decyzja Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).

(8)  Data wejścia w życie Umowy zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.


ZAŁĄCZNIK

Oświadczenie Unii dotyczące wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2017/2226 ustanawiającego system wjazdu/wyjazdu (EES) oraz państw członkowskich stosujących w pełni dorobek Schengen

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011 weszło w życie 29 grudnia 2017 r.

W związku z tym od dnia rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2017/2226 (1) do celów niniejszej Umowy państwa członkowskie stosujące w pełni dorobek Schengen będą oznaczać państwa członkowskie posługujące się systemem wjazdu/wyjazdu na granicach zewnętrznych. Okres nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym będzie obliczany z uwzględnieniem okresu pobytu we wszystkich państwach członkowskich posługujących się systemem wjazdu/wyjazdu na granicach zewnętrznych.


(1)  Data rozpoczęcia stosowania rozporządzenia zostanie ustalona przez Komisję zgodnie z art. 73 rozporządzenia (UE) 2017/2226.


Top