13.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 353/16

(1)

Komisja dowiedziała się z prasy, że przekształcając dekret z mocą ustawy nr 282 z dnia 24 grudnia 2002 w ustawę, włoskie władze przyjęły przepisy dotyczące zasad rachunkowości w zawodowych klubach sportowych. W piśmie D/51643 z dnia 12 marca 2003 r. Komisja zwróciła się o informacje w sprawie przedmiotowego środka. W piśmie nr 5243 z dnia 22 kwietnia 2003 r. władze włoskie wystąpiły z wnioskiem o przedłużenie terminu składania informacji do dnia 14 maja. Komisja nie otrzymała żadnej odpowiedzi w ustalonym terminie, w związku z czym wystosowała pismem z dnia 22 maja 2003 r. ponaglenie, w którym przypomniała, że zgodnie z art. 88 ust. 3 traktatu WE środek pomocy nie może zostać wprowadzony w życie, dopóki Komisja nie wyrazi swojego stanowiska w jego sprawie. Odpowiedź władz włoskich wpłynęła dnia 26 czerwca 2003 r.

(2)

W piśmie z dnia 11 listopada 2003 r. Komisja poinformowała Włochy o swojej decyzji o wszczęciu postępowania zgodnie z art. 88 ust. 2 traktatu w odniesieniu do wspomnianego środka pomocy.

(3)

Decyzja Komisji w sprawie wszczęcia postępowania została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2). Komisja wezwała zainteresowane strony do przedstawienia uwag dotyczących przedmiotowego środka.

(4)

Komisja otrzymała stosowne uwagi od włoskich władz w piśmie z dnia 13 lutego 2004 r. oraz od zainteresowanych stron trzecich w pismach z dnia 19 stycznia 2004 r. oraz 16 lutego 2004 r. W piśmie D/51415 z dnia 25 lutego 2004 r. Komisja przekazała Włochom uwagi stron trzecich, stwarzając tym samym możliwość ich skomentowania.

(5)

W piśmie nr 08/RB/04 z dnia 10 marca 2004 r. włoskie władze zobowiązały się zmienić przedmiotowe przepisy w celu wykluczenia wszelkich skutków podatkowych. Ze względu na planowane zapewnienie zgodności przepisów z odpowiednimi przepisami wspólnotowymi w dziedzinie konkurencji oraz z uwagi na fakt, że przepisy te nie mają bezpośrednich skutków dla pomocy państwa, Komisja wstrzymała postępowanie do czasu faktycznej zmiany omawianych przepisów.

(6)

W piśmie nr 13346 z dnia 11 listopada 2004 r. włoskie władze przedstawiły Komisji treść zmienionej ustawy „Legge Comunitaria 2004”, nad którą debatuje włoski parlament. Zapowiadane zmiany zostały ostatecznie wprowadzone na mocy art. 28 ustawy nr 62 z dnia 18 kwietnia 2005 r.„Przepisy mające na celu wywiązanie się ze zobowiązań wynikających z członkostwa Włoch we Wspólnocie Europejskiej” (Legge n. 62 – „Disposizioni per l ’ adempimento di obblighi derivanti dall ’ appartenenza dell ’ Italia alle Comunità europee. Legge comunitaria 2004”), zwana dalej ustawą 62/2005) (3).

(7)

Środek wprowadzony na mocy art. 3 ust. 1a dekretu z mocą ustawy nr 282 z dnia 24 grudnia 2002 r. ustanawiającego nadzwyczajne przepisy dotyczące zgodności z przepisami wspólnotowymi i podatkowymi oraz poboru i procedur rachunkowości, który został przekształcony w ustawę nr 27 z dnia 21 lutego 2003 r. (zwaną dalej ustawą 27/2003), ma zastosowanie do klubów sportowych objętych ustawą nr 91 z dnia 23 marca 1981 r. (zwanej dalej ustawą 91/1981).

(8)

Przedmiotowy środek, o którym mowa w art. 18a ust. 1 ustawy 91/1981, zmienionej ustawą 27/2003, umożliwia zawodowym klubom sportowym ujęcie w odrębnej pozycji w pierwszym bilansie po dniu wejścia ustawy w życie „kwotę strat z tytułu utraty wartości wieloletnich praw do korzystania z usług zawodowych sportowców, ustalonej na podstawie wyceny biegłego eksperta”. Za zgodą izby biegłych rewidentów pozycja ta może zostać ujęta w bilansie po stronie aktywów jako amortyzowane koszty wieloletnie.

(9)

Artykuł 18a ust. 2 ustawy 91/1981, zmienionej ustawą 27/2003, stanowi, że: „spółki korzystające z możliwości, o której mowa w ust. 1, zobowiązane są – do celów związanych z prawem cywilnym oraz do celów podatkowych – amortyzować utratę wartości w dziesięciu rocznych ratach o równej wysokości”.

(10)

W celu ustalenia, czy środek stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu WE, Komisja musi stwierdzić, czy: i) przedmiotowy środek sprzyja niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, zapewniając korzyści gospodarcze; ii) czy korzyści te mają charakter selektywny i tym samym zakłócają konkurencję lub grożą zakłóceniem konkurencji; iii) czy środek wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi oraz iv) czy został przyznany przy użyciu zasobów państwowych.

(11)

W decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego zgodnie z art. 88 ust. 2 traktatu Komisja stwierdziła między innymi, że:

(12)

W świetle powyższej skróconej analizy wydaje się, że środek zawiera wszystkie elementy pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu.

(13)

Ponadto z powodów określonych w pkt 22-29 decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego nie stwierdzono okoliczności, na podstawie których można by stwierdzić, że pomoc jest zgodna ze wspólnym rynkiem.

(14)

Artykuł 28 ustawy 62/2005 zmienił art. 18a ust. 2 ustawy 91/1981, o którym mowa w pkt 9. Wyrażenie „dla celów związanych z prawem cywilnym oraz dla celów podatkowych” w ustawie 62/2005 zastąpiono wyrażeniem „wyłącznie dla celów związanych z prawem cywilnym”.

(15)

Zmiana ta wyklucza możliwość wykorzystania dla celów podatkowych różnych metod rachunkowości określonych w ustawie 91/1981, zmienionej ustawą 27/2003, dopuszczającej taką opcję. W związku z powyższym kluby sportowe nie mogą już przedłużać okresu, przez który mogą odliczać ewentualne straty dla celów podatkowych.

(16)

Ustawa 91/1981, zmieniona ustawą 27/2003, w dalszym ciągu zapewnia korzyści klubom sportowym ze względu na korzystne podejście księgowe, jednak w nowym brzmieniu nie zapewnia już żadnych korzyści podatkowych. Ponadto ponieważ wcześniej dostępne korzyści podatkowe mogłyby zostać zrealizowane wyłącznie w przyszłości (4), środek nie zapewniał korzyści podatkowych w okresie obowiązywania zmienionych przepisów.

(17)

Środek nie powoduje już utraty dochodów podatkowych, a zatem nie wymaga użycia zasobów państwowych. W związku z powyższym wyeliminowana została jedna z podstawowych przesłanek świadczących o istnieniu pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 traktatu. Komisja uznała zatem, że w związku ze zmianami wprowadzonymi do ustawy 62/2005 („Legge Comunitaria 2004”) środek nie stanowi pomocy państwa.

(18)

W związku z powyższym dokładana analiza uwag władz włoskich i stron trzecich nie jest konieczna.