23.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 249/20

(1)

Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy jest opisem najbardziej widocznych klinicznych objawów bydlęcego wirusa opryszczki typu 1 (BHV1). Z uwagi na to, że wiele infekcji tym wirusem ma przebieg podkliniczny, środki kontroli należy kierować na zwalczanie choroby, nie zaś objawów.

(2)

Załącznik E (II) do dyrektywy nr 64/432/EWG wymienia „bydlęce zakaźne zapalenie nosa i tchawicy” jako jedną z chorób, które mogą być objęte krajowymi programami kontroli i dla których można składać wnioski o dodatkowe gwarancje.

(3)

Niemcy przedstawiły program realizowany w celu zwalczania infekcji BHV1 na całym swoim terytorium zgodny z kryteriami określonymi w art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 64/432/EWG i przewidujący zasady krajowego ruchu bydła odpowiadające zasadom uprzednio wdrożonym w Austrii, prowincji Bolzano we Włoszech i w Szwecji, dzięki którym zwalczono tę chorobę w tych krajach.

(4)

Program przedstawiony przez Niemcy i żądane przez to państwo dodatkowe gwarancje dotyczące handlu bydłem w celu zapewnienia skuteczności tego programu zostały zatwierdzone decyzją nr 2004/215/WE (2) z dnia 1 marca 2004 r. wprowadzającą dyrektywę Rady nr 64/432/EWG w sprawie dodatkowych gwarancji dla handlu wewnątrzwspólnotowego bydłem, odnoszących się do zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła i zatwierdzenia programów zwalczania przedstawionych przez Państwa Członkowskie.

(5)

Istnieją dodatkowe gwarancje dla Danii, Austrii, Finlandii, Szwecji i prowincji Bolzano we Włoszech. Państwa te uznają swoje terytoria za wolne od bydlęcego zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy, natomiast Włochy przyjmują to stanowisko w odniesieniu do prowincji Bolzano. Zgodnie z art. 10 ust. 1 dyrektywy nr 64/432/EWG, przedstawiły one Komisji dokumentację pomocniczą, dowodzącą w szczególności, że sytuacja jest stale monitorowana.

(6)

Do Państw Członkowskich lub ich regionów uznanych za wolne od tej choroby i aktualnie uwzględnionych w załączniku do decyzji Komisji nr 93/42/EWG (3) należy stosować tylko minimalne wymagania w zakresie wysyłki bydła do hodowli i produkcji do innych Państw Członkowskich.

(7)

W zakresie standaryzacji testów na obecność BHV1 w laboratoriach, Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) przyjęła serum silnie pozytywne, słabo pozytywne i negatywne jako międzynarodowe standardy OIE dla testów na obecność BHV1 dostępnych w Laboratoriach Referencyjnych OIE dla bydlęcego zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy wymienionego w Podręczniku Standardów dla Testów Diagnostycznych i Szczepionek (4).

(8)

Wystąpiły problemy w wewnątrzwspólnotowym handlu bydłem pochodzącym z Państw Członkowskich, których status w zakresie bydlęcego zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy jest inny.

(9)

Dla jasności i w celu zapewnienia językowej jednolitości środków należy połączyć w jednej decyzji zatwierdzenie programu niemieckiego i dodatkowych gwarancji w zakresie bydlęcego zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy oraz uchylić decyzję nr 2004/215/WE.

(10)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

musi pochodzić z gospodarstwa, w którym – zgodnie z oficjalnymi informacjami – w ciągu ostatnich 12 miesięcy nie stwierdzono klinicznych ani patologicznych oznak bydlęcego zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy;

b)

musi być izolowane w obiekcie zatwierdzonym przez odpowiednie władze przez 30 dni bezpośrednio poprzedzających transport; wszystkie zwierzęta przebywające w tym samym obiekcie muszą być wolne od klinicznych objawów bydlęcego zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy w tym okresie;

c)

zwierzęta te i wszystkie inne sztuki bydła znajdujące się w tym samym obiekcie muszą przejść z wynikiem negatywnym test serologiczny wykonany na próbkach krwi pobranych nie wcześniej niż 21 dni po ich przybyciu do obiektu w celu wykrycia następujących przeciwciał:

a)

zwierzęta pochodzą z Państwa Członkowskiego wymienionego w załączniku I i z gospodarstw wolnych od BHV1, spełniających co najmniej wymagania określone w załączniku III;

b)

zwierzęta są przeznaczone do produkcji mięsa i spełniają następujące warunki:

c)

zwierzęta pochodzą z gospodarstw, w których wszystkie sztuki bydła w wieku przekraczającym 15 miesięcy zostały zaszczepione i szczepienia te są regularnie powtarzane, a wszystkie zwierzęta w gospodarstwie w wieku przekraczającym 9 miesięcy przeszły z wynikiem negatywnym test serologiczny na obecność przeciwciał przeciwko gE-glikoproteinie BHV1 w odstępach nieprzekraczających 12 miesięcy i wszystkie zwierzęta przeszły z wynikiem negatywnym test na obecność przeciwciał określony w pkt 1 ust. c ppkt i), przeprowadzony na próbkach krwi pobranych w ciągu 14 dni poprzedzających wysyłkę;

d)

zwierzęta pochodzą z gospodarstw wolnych od BHV1 zgodnych z definicją w załączniku III, mieszczących się w Państwach Członkowskich, w których istnieje obowiązek zgłaszania przypadków bydlęcego zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy i w których w promieniu 5 km wokół gospodarstwa nie stwierdzono klinicznych ani patologicznych oznak infekcji BHV1 w ciągu 30 poprzedzających dni, a zwierzęta przeszły z wynikiem negatywnym test na obecność przeciwciał wymieniony w pkt 1 ust. c, przeprowadzony na próbce krwi pobranej w ciągu 14 dni poprzedzających wysyłkę.

a)

po pierwszym tiret: „IBR”,

b)

po drugim tiret: „Art. 2 ust. … pkt … decyzji Komisji nr 2004/558/WE”.

a)

musi odpowiadać gwarancjom dodatkowym przewidzianym w art. 2 ust. 1 lit. a) i b);

b)

bydło to i inne zwierzęta przebywające w tym samym miejscu izolacji wymienionym w art. 2 ust. 1 lit. b) musi uprzednio przejść z wynikiem negatywnym test serologiczny przeprowadzony na próbkach krwi pobranych nie wcześniej niż 21 dni po ich przybyciu do miejsca izolacji w celu odkrycia przeciwciał przeciw całemu BHV1;

c)

nie mogą być uprzednio szczepione przeciw bydlęcemu zakaźnemu zapaleniu nosa i tchawicy.

a)

po pierwszym tiret: „IBR”,

b)

po drugim tiret: „Art. 3 decyzji Komisji nr 2004/558/WE”.