EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62019CN0884
Case C-884/19 P: Appeal brought on 3 December 2019 by the European Commission against the judgment of the General Court (Fifth Chamber) delivered on 24 September 2019 in Case T-586/14 RENV, Xinyi PV Products (Anhui) Holdings v Commission
Sprawa C-884/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 24 września 2019 r. w sprawie T-586/14 RENV, Xinyi PV Products (Anhui) Holdings/Komisja, wniesione w dniu 3 grudnia 2019 r. przez Komisję Europejską
Sprawa C-884/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 24 września 2019 r. w sprawie T-586/14 RENV, Xinyi PV Products (Anhui) Holdings/Komisja, wniesione w dniu 3 grudnia 2019 r. przez Komisję Europejską
OJ C 54, 17.2.2020, p. 38–39
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
17.2.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 54/38 |
Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 24 września 2019 r. w sprawie T-586/14 RENV, Xinyi PV Products (Anhui) Holdings/Komisja, wniesione w dniu 3 grudnia 2019 r. przez Komisję Europejską
(Sprawa C-884/19 P)
(2020/C 54/42)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Flynn, A. Demeneix, T. Maxian Rusche, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Xinyi PV Products (Anhui) Holdings Ltd, GMB Glasmanufaktur Brandenburg GmbH
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
— |
uchylenie wyroku Sądu (piąta izba) z dnia 24 września 2019 r. w sprawie T-586/14 RENV, Xinyi PV Products (Anhui) Holdings Ltd/Komisja; |
— |
oddalenie pierwszego zarzutu skargi wniesionej w pierwszej instancji jako bezzasadnego; |
— |
przekazanie sprawy w zakresie zarzutów od drugiego do czwartego skargi wniesionej w pierwszej instancji Sądowi do ponownego rozpoznania; |
— |
orzeczenie, że rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów niniejszego postępowania oraz kosztów poprzedzających je postępowań powiązanych, w tym kosztów postępowania, które doprowadziło do wydania wyroku pierwotnego, nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie. |
Zarzuty i główne argumenty
Komisja podnosi trzy zarzuty.
Po pierwsze, Sąd naruszył prawo w pkt 55-61 wyroku, dokonując błędnej wykładni art. 2 ust. 7 lit. b) oraz art. 2 ust. 7 lit. c) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego (1). Sąd uznał, że przepisy te przewidują wymóg, zgodnie z którym przyznania statusu MET (2) można odmówić jedynie w przypadku, gdy Komisja stwierdzi, że zastosowanie art. 2 ust. 1-6 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do przedsiębiorstwa wnioskującego o przyznanie statusu MET prowadziłoby do sztucznych rezultatów. Innymi słowy, ocena musi wykazać dokładny wpływ stwierdzonych wahań na dokumentację księgową przedsiębiorstwa. Tymczasem obowiązek wykazania wpływu wahań na ceny, koszty i nakłady istnieje tylko w odniesieniu do pierwszej części art. 2 ust. 7 lit. c) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, gdzie wymóg ten jest wyraźnie wskazany. W sprawie Rada/Zhejiang Xinan Chemical Industrial Group Trybunał oparł ten wymóg na tym konkretnym sformułowaniu. Nie ma możliwości rozszerzenia tego rozumowania w drodze analogii na wszystkie pięć kryteriów przyznania statusu MET określonych w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego.
Po drugie, Sąd kilkukrotnie naruszył prawo w pkt 62-73 wyroku. W pierwszej kolejności [należy zauważyć, że] koszt kapitału stanowi czynnik produkcji, podobnie jak koszt pracy. W związku z tym oba programy subsydiów mają bezpośredni związek z kosztami produkcji. W drugiej kolejności, Sąd nie rozważył dokonanej przez Komisję oceny wpływu obu programów subsydiów na skarżącego w pierwszej instancji, zarówno w zakresie określenia właściwego okresu, jak i całkowitej otrzymanej kwoty. Zamiast tego zastąpił on ocenę ekonomiczną Komisji swoją własną oceną.
Po trzecie, wyrok jest dotknięty uchybieniami proceduralnymi. Skarżący w pierwszej instancji nie zakwestionował sposobu, w jaki Komisja zinterpretowała art. 2 ust. 7 lit. c) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego, kwestionując jedynie sposób, w jaki Komisja zastosowała ten przepis do okoliczności faktycznych. W związku z tym Sąd orzekł ultra vires. Ponadto Sąd nie dał Komisji możliwości przedstawienia swojego stanowiska w odniesieniu do nowej wykładni art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego sformułowanej w wyroku, naruszając w ten sposób prawo Komisji do rzetelnego procesu sądowego.
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1225/2009 w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. 2009, L 343, s. 51; sprostowanie Dz.U. 2016, L 44, s. 20).
(2) Przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej.