Nowa strona narodowa obiegowych monet euro

(2020/C 49/14)

Strona narodowa nowej obiegowej monety okolicznościowej o nominale 2 euro emitowanej przez Estonię

Obiegowe monety euro mają status prawnego środka płatniczego w całej strefie euro. W celu poinformowania ogółu społeczeństwa, a także podmiotów obracających monetami w ramach swojej działalności Komisja ogłasza opis wszystkich nowych wzorów monet euro (1). Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 10 lutego 2009 r. (2) państwom członkowskim strefy euro oraz państwom, które zawarły układ monetarny z Unią Europejską przewidujący emisję monet euro, przysługuje prawo do emisji okolicznościowych obiegowych monet euro, przy czym emisja ta musi spełniać określone warunki, a w szczególności monety muszą mieć nominał 2 euro. Monety okolicznościowe mają parametry techniczne zwykłych obiegowych monet o nominale 2 euro, lecz na ich stronie narodowej znajduje się wzór okolicznościowy mający istotne symboliczne znaczenie dla danego państwa lub całej Europy.

Państwo emitujące: Estonia

Upamiętniane wydarzenie: Dwusetna rocznica odkrycia Antarktyki

Opis motywu: Odkrycie jest powiązane z Estonią, ponieważ w 1820 r. jedną z osób, które pierwsze ujrzały Antarktykę, był Fabian Gottlieb von Bellingshausen, urodzony na wyspie Saaremaa żeglarz będący bałtyckim Niemcem, który udokumentował to odkrycie.

Motyw przedstawia statek żaglowy. Widnieją na nim również napisy „Fabian Gottlieb von Bellingshausen” i „ANTARKTIKA 200”, nazwa kraju „EESTI” oraz rok emisji „2020”.

Na zewnętrznym otoku monety umieszczonych jest dwanaście gwiazd flagi europejskiej.

Planowany nakład: 750 tys. monet

Data emisji: początek 2020 r.

(1)  Zob. Dz.U. C 373 z 28.12.2001, s. 1, zawierający odniesienie do wszystkich stron narodowych monet, które zostały wyemitowane w 2002 r.

(2)  Zob. konkluzje Rady do Spraw Gospodarczych i Finansowych z dnia 10 lutego 2009 r. i zalecenie Komisji z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych stron i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52).