1)

Czy pojęcie „przetwarzanie danych osobowych dotyczących wyroków skazujących i czynów zabronionych lub powiązanych środków bezpieczeństwa” użyte w art. 10 rozporządzenia nr 2016/679 (1) należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono przetwarzanie informacji dotyczących punktów otrzymanych przez kierowców za wykroczenia drogowe przewidziane w przepisie będącym przedmiotem postępowania?

2)

Niezależnie od odpowiedzi na pierwsze pytanie prejudycjalne, czy przepisy rozporządzenia nr 2016/679, w szczególności zasadę „integralności i poufności” określoną w jego art. 5 ust. 1 lit. f), można interpretować w ten sposób, że zakazują one państwom członkowskim stanowienia przepisów, zgodnie z którymi informacje dotyczące punktów otrzymanych przez kierowców za wykroczenia drogowe byłyby publicznie dostępne oraz umożliwiania przetwarzania odpowiednich danych poprzez ich ujawnienie?

3)

Czy motywy 50 i 154, art. 5 ust. 1 lit. b) i art. 10 rozporządzenia nr 2016/679 i art. 1 ust. 2 lit. cc) dyrektywy 2003/98/WE (2) należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego umożliwiającemu przesłanie informacji dotyczących punktów otrzymanych przez kierowców za wykroczenia drogowe w celu ich ponownego wykorzystania?

4)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na którekolwiek z powyższych pytań, czy zasadę pierwszeństwa prawa Unii i zasadę pewności prawa należy interpretować w ten sposób, że możliwe byłoby stosowanie przepisu będącego przedmiotem postępowania i zachowanie jego skutków prawnych do momentu uprawomocnienia się ostatecznego orzeczenia wydanego przez sąd konstytucyjny?