a.

Brak inicjatywy w stosunku do innych partii

Sąd odmówił uznania inicjatywy M. Schulza za dyskryminującą, podczas gdy była ona skierowana wyłącznie przeciwko Frontowi Narodowemu, a nie przeciwko innym partiom. Identyczne postępowania powinny zostać wszczęte przeciwko wszystkim francuskim partiom, przeciwko innym partiom w innych państwach członkowskich i przeciwko dziesiątkom posłów.

b.

Dyskryminacja ze względu na osobistą sytuację M. Schulza i wykorzystywanie przez niego personelu Parlamentu

Sąd odmówił przesłuchania M. Schulza i K. Wellego, mimo że skarżący przedstawił dowody bezprawnego zachowania byłego przewodniczącego Parlamentu, chociaż nie zostały przeciwko niemu wszczęte postępowania. Sąd nie odniósł się do przedstawionych dokumentów, co jest błędem faktycznym i pociąga za sobą konsekwencje prawne.

c.

Naruszenie uzasadnionych oczekiwań i równości

W przeciwieństwie do tego, co wskazuje Sąd, istnieje wiele przypadków naruszenia przepisów wykonawczych, w których Parlament nie zażądał zwrotu nienależnych wypłat.

a.

Popełniony przez Sąd oczywisty błąd w ocenie

Jeśli aneks był tak istotnym dowodem pracy, to Parlament był odpowiedzialny za stwierdzenie, że skarżący nie dostarczył go, po przypomnieniu, wbrew temu, co twierdzi Sąd. Sąd odwraca w ten sposób ciężar dowodu, wypowiadając się o błędach faktycznych z konsekwencjami prawnymi.

b.

Czas pracy do uzasadnienia i sposób przeprowadzenia dowodu

Sąd przeinaczył oświadczenie sekretarza generalnego, że skarżący musi uzasadnić cały czas pracy w danym okresie, a nie „wykazanie zgodności z przepisami wykonawczymi prawa pracy”.

Sąd nie może twierdzić, że istnieje zobowiązanie, jeżeli Parlament przyznaje, że go nie ma, co odnotowano w protokole z rozprawy przed Sądem, i jeżeli żaden z przepisów wykonawczych go nie przewiduje. Sąd popełnił naruszenie prawa.

c.

Praca wykonana

Skarżący przedkłada Trybunałowi dwa nowe dokumenty, powołując się na art. 127 regulaminu postępowania.

d.

Naruszenie zasady proporcjonalności

W przeciwieństwie do tego, co twierdzi Sąd, nie byłoby bezwarunkowego obowiązku odzyskania przez Parlament wszystkich kwot z całych pięciu lat, skoro tylko trzy zostały uznane za kontrowersyjne. To naruszenie zasady proporcjonalności uzasadnia uchylenie wyroku.

e.

Umowy zewnętrzne

Parlament, a po nim Sąd nie wykazali, że J.F. Jalkh utrzymywał jakiekolwiek związki zawodowe z osobami trzecimi, które mogłyby zaszkodzić osobie skarżącego lub godności Parlamentu czy też doprowadzić do konfliktu interesów.