EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016CA0184
Case C-184/16: Judgment of the Court (First Chamber) of 14 September 2017 (request for a preliminary ruling from the Dioikitiko Protodikeio Thessalonikis — Greece) — Ovidiu-Mihăiţă Petrea v Ypourgos Esoterikon kai Dioikitikis Anasygrotisis (Reference for a preliminary ruling — Directive 2004/38/EC — Directive 2008/115/EC — Right to move and reside freely in the territory of the Member States — Residence of a national of a Member State within the territory of another Member State despite a prohibition on entering that State — Lawfulness of a decision to withdraw a registration certificate and a further expulsion decision — Possibility to rely, exceptionally, on the unlawfulness of an earlier decision — Translation obligation)
Sprawa C-184/16: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 14 września 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Dioikitiko Protodikeio Thessalonikis – Grecja) – Ovidiu-Mihaita Petrea/Ypourgou Esoterikon kai Dioikitikis Anasygrotisis (Odesłanie prejudycjalne — Dyrektywa 2004/38/WE — Dyrektywa 2008/115/WE — Prawo do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich — Pobyt obywatela państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego pomimo zakazu ponownego wjazdu na terytorium tego państwa — Zgodność z prawem decyzji o cofnięciu zaświadczenia o rejestracji oraz decyzji o wydaleniu z terytorium — Możliwość powołania się na zarzut niezgodności z prawem wcześniejszej decyzji — Obowiązek tłumaczenia)
Sprawa C-184/16: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 14 września 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Dioikitiko Protodikeio Thessalonikis – Grecja) – Ovidiu-Mihaita Petrea/Ypourgou Esoterikon kai Dioikitikis Anasygrotisis (Odesłanie prejudycjalne — Dyrektywa 2004/38/WE — Dyrektywa 2008/115/WE — Prawo do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich — Pobyt obywatela państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego pomimo zakazu ponownego wjazdu na terytorium tego państwa — Zgodność z prawem decyzji o cofnięciu zaświadczenia o rejestracji oraz decyzji o wydaleniu z terytorium — Możliwość powołania się na zarzut niezgodności z prawem wcześniejszej decyzji — Obowiązek tłumaczenia)
OJ C 382, 13.11.2017, p. 20–21
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
13.11.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 382/20 |
Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 14 września 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Dioikitiko Protodikeio Thessalonikis – Grecja) – Ovidiu-Mihaita Petrea/Ypourgou Esoterikon kai Dioikitikis Anasygrotisis
(Sprawa C-184/16) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2004/38/WE - Dyrektywa 2008/115/WE - Prawo do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich - Pobyt obywatela państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego pomimo zakazu ponownego wjazdu na terytorium tego państwa - Zgodność z prawem decyzji o cofnięciu zaświadczenia o rejestracji oraz decyzji o wydaleniu z terytorium - Możliwość powołania się na zarzut niezgodności z prawem wcześniejszej decyzji - Obowiązek tłumaczenia))
(2017/C 382/23)
Język postępowania: grecki
Sąd odsyłający
Dioikitiko Protodikeio Thessalonikis
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Ovidiu-Mihaita Petrea
Strona pozwana: Ypourgou Esoterikon kai Dioikitikis Anasygrotisis
Sentencja
|
1) |
Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG, ani zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań nie stoją na przeszkodzie temu, aby państwo członkowskie, po pierwsze, uchyliło zaświadczenie błędnie wydane obywatelowi Unii, który nadal podlegał zakazowi ponownego wjazdu na terytorium, a po drugie, wydało w stosunku do niego decyzję o wydaleniu uzasadnioną samym tylko ustaleniem, że zakaz ponownego wjazdu na terytorium w dalszym ciągu obowiązuje. |
|
2) |
Dyrektywa 2004/38 oraz dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich, nie stoją na przeszkodzie temu, aby decyzja nakazująca powrót obywatela Unii Europejskiej – taka jak ta rozpatrywana w postępowaniu głównym – została wydana przez te same władze i zgodnie z tą samą procedurą co decyzja nakazująca powrót nielegalnie przebywającego obywatela państwa trzeciego, która przewidziana jest w art. 6 ust. 1 dyrektywy 2008/115, jeżeli stosowane są środki transpozycji dyrektywy 2004/38, które byłyby bardziej korzystne dla rzeczonego obywatela Unii. |
|
3) |
Zasada skuteczności nie stoi na przeszkodzie praktyce sądowej, zgodnie z którą obywatel państwa członkowskiego, którego dotyczy decyzja nakazująca powrót w takich okolicznościach jak te w postępowaniu głównym, nie może na poparcie skargi skierowanej przeciwko tej decyzji powoływać się na zarzut niezgodności z prawem decyzji o zakazie ponownego wjazdu na terytorium, która została wcześniej wydana względem tego obywatela, jeżeli zainteresowany dysponował rzeczywistą możliwością zakwestionowania w odpowiednim czasie tej wcześniejszej decyzji w świetle przepisów dyrektywy 2004/38. |
|
4) |
Artykuł 30 dyrektywy 2004/38 zobowiązuje państwa członkowskie do podjęcia wszelkich środków niezbędnych do tego, aby zainteresowany zrozumiał treść i skutki tej decyzji wydanej na podstawie art. 27 ust. 1 tej dyrektywy, ale nie wymaga on, aby zainteresowany był powiadamiany o tej decyzji w języku, który rozumie lub co do którego można w uzasadniony sposób przypuszczać, że jest dla niego zrozumiały, w sytuacji gdy nie złożył on stosownego wniosku. |