—

art. 1 tej decyzji w związku:

—

z art. 2 decyzji;

—

z załącznikiem IV;

—

z załącznikiem V;

—

Skarżąca podnosi, że Agencja nie jest uprawniona do wprowadzenia nowych granic obszaru rynkowego oraz alokacji zdolności przesyłowej w ramach postępowania w sprawie określenia regionów wyznaczania zdolności przesyłowych (zwanych dalej „RWZP”), o których mowa w art. 15 rozporządzenia dotyczącego alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi (1), odpowiednio, w decyzji opartej na art. 8 ust. 1 rozporządzenia ACER (2). Skarżąca twierdzi też, że wskazówka, iż zaskarżona decyzja może zostać zmieniona w sposób wskazany w jej art. 2 (który sam w sobie jest niezgodny z prawem i jest przedmiotem skargi), może nie być w stanie zaradzić temu brakowi właściwości.

—

Skarżąca podnosi, że Agencja błędnie zastosowała prawną definicję ograniczeń przesyłowych oraz że połączenie wzajemne DE-AT nie jest ograniczone, w związku z czym nie może podlegać alokacji zdolności przesyłowych.

—

Skarżąca twierdzi też, że podzielenie wspólnego rynku energii elektrycznej Niemiec i Austrii stoi w całkowitej sprzeczności z celami zamierzonymi przez rozporządzenie (WE) nr 714/2009 (3) i narusza zasadę, zgodnie z którą wewnętrzne ograniczenia przesyłowe nie mogą być przenoszone na granice krajowe.

—

Skarżąca podnosi wreszcie, że zaskarżona decyzja jest nieprawidłowa pod kątem faktycznym, a ponadto zastosowano w niej w nieprawidłowy sposób kryteria prawne dotyczące utworzenia nowych granic obszaru rynkowego w szczególności z tego względu, że: granica DE-AT nie jest ograniczona strukturalnie, ACER nie przewiduje alternatywnych granic obszaru rynkowego, dostępne są mniej inwazyjne środki techniczne, zaskarżona decyzja nie uwzględnia rozwoju sytuacji w przyszłości, decyzja ta narusza wymóg, by obszary rynkowe miały stały charakter, oraz Agencja błędnie oceniła charakter przepływów pętlowych.

—

Skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja narusza zasadę proporcjonalności, ponieważ nie zbadano i nie wprowadzono mniej inwazyjnych, lecz tak samo odpowiednich środków.

—

Skarżąca twierdzi też, że zaskarżona decyzja narusza podstawowe wolności, ponieważ sztuczny podział wspólnego austriacko-niemieckiego rynku energii elektrycznej prowadzi do ograniczeń ilościowych w handlu energią elektryczną między dwoma państwami członkowskimi. Skarżąca wskazuje w tym względzie, że zaskarżona decyzja narusza swobodny przepływ towarów gwarantowany w art. 34 i 35 TFUE. Poza tym zdaniem skarżącej ograniczenia zdolności przesyłowej wynikające z wprowadzenia granic obszarów rynkowych oraz mechanizmu alokacji zdolności przesyłowej ograniczają w nieuzasadniony sposób przysługującą skarżącej swobodę świadczenia usług (art 56 TFUE).

—

Wreszcie skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja narusza prawo konkurencji UE, ponieważ podział wspólnego austriacko-niemieckiego rynku energii elektrycznej poprzez wprowadzenie obszaru rynkowego oraz mechanizmu obliczania zdolności przesyłowych (zwanego dalej „MOZP”) prowadzi do podzielenia rynku, co narusza art. 101 TFUE.

—

Skarżąca podnosi w tym względzie, że opierając w błędny sposób swą decyzję na art. 15 rozporządzenia dotyczącego alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi, Agencja wdrożyła niewłaściwe postępowanie w sprawie utworzenia nowych granic obszaru rynkowego oraz wprowadzenia MOZP.

—

Skarżąca twierdzi ponadto, że złożony przez austriacki organ regulacyjny, E-Control, wniosek o zmianę projektu dotyczącego RWZP wszystkich operatorów systemu przesyłowego nie został rozpatrzony zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 9 ust. 12 rozporządzenia dotyczącego alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi.

—

Skarżąca wskazuje poza tym, że ACER przekracza swe uprawnienia, gdy stwierdza, że niewiążąca opinia 09/2015 wydana we wrześniu 2015 r. ma skutek wiążący. Ponadto zdaniem skarżącej opinia, którą uznano za wiążącą, nie stanowiła części procedury konsultacyjnej, w związku z czym uprawnienia proceduralne wnioskodawcy zostały w rażący sposób naruszone.

—

Skarżąca podnosi też, że akta ACER dotyczące przygotowania zaskarżonej decyzji cechuje brak badań technicznych, analiz i pogłębionych ocen. Skarżąca uważa, że albo Agencja przekazała jej niepełne w znacznej mierze informacje, przez co naruszyła prawo skarżącej do pełnego dostępu do akt zgodnie z art. 41 Karty praw podstawowych, albo Agencja w ogóle nie przygotowała ani nie skonsultowała analiz i badań technicznych celem oparcia zaskarżonej decyzji na prawidłowych elementach faktycznych (co również stanowi poważne uchybienie proceduralne).

—

Wreszcie skarżąca twierdzi, że zaskarżona decyzja jest oparta na okolicznościach faktycznych, które nie zostały dostatecznie wyjaśnione, ponieważ Agencja – w szczególności, lecz nie tylko – nie przedstawiła uwag w odniesieniu do następujących zagadnień: gdzie istnieją ograniczenia strukturalne na wspólnym austriacko-niemieckim rynku oraz gdzie problem ten zostanie rozwiązany najskuteczniej; jaki jest zakres występowania przepływów pętlowych i jak one wpływają na granicę austriacko-niemiecką; jaki wpływ mają bieżące i oczekujące środki dotyczące rozwoju sieci i poprawy bezpieczeństwa sieci; oraz jak dużo energii elektrycznej płynącej do Austrii przez inne państwa członkowskie płynie dalej do Niemiec.