EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016CN0605

Sprawa C-605/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 15 września w sprawie T-120/14 PT Ciliandra Perkasa/Rada, wniesione w dniu 24 listopada 2016 r. przez Radę Unii Europejskiej.

OJ C 30, 30.1.2017, p. 34–34 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

30.1.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 30/34


Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 15 września w sprawie T-120/14 PT Ciliandra Perkasa/Rada, wniesione w dniu 24 listopada 2016 r. przez Radę Unii Europejskiej.

(Sprawa C-605/16 P)

(2017/C 030/38)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: H. Marcos Fraile, pełnomocnik, N. Tuominen, avocat)

Druga strona postępowania: PT Ciliandra Perkasa, Komisja Europejska, European Biodiesel Board (EBB)

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

uchylenie wyroku Sądu z dnia 15 września 2016 r., doręczonego Radzie w dniu 16 września 2016 r. w sprawie T-120/14 PT Ciliandra Perkasa/Rada Unii Europejskiej

oddalenie wniesionego przez skarżącą w pierwszej instancji żądania stwierdzenia nieważności zaskarżonego rozporządzenia; oraz

obciążenie skarżącej w pierwszej instancji kosztami postępowania w pierwszej instancji i w odwołaniu.

Tytułem ewentualnym,

skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd;

pozostawienie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania w pierwszej instancji i postępowania odwoławczego do orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

Zarzuty i główne argumenty

1.

Po pierwsze, Sąd zastosował błędne kryterium prawne przy ocenie czy Rada miała dowody, aby stwierdzić, że krajowe ceny surowców znajdujące się w zapisach księgowych zbadanych indonezyjskich producentów eksportujących były wystarczająco zniekształcone żeby uzasadniać brak ich uwzględnienia i wykorzystanie metody przewidzianej w art. 2 ust. 5 akapit drugi rozporządzenia podstawowego (1). W ten sposób Sąd nałożył na instytucję zbyt duży ciężar dowodu.

2.

Po drugie wniosek Sądu, iż dowody przedstawione przez instytucje nie wystarczały do wykazania, że doszło do znacznego zniekształcenia cen surowców w Indonezji wskutek systemu zróżnicowanego podatku wywozowego, nie ma właściwego uzasadnienia.

3.

Po trzecie sentencja zaskarżonego wyroku stwierdzająca nieważność ceł antydumpingowych, w zakresie w jakim dotyczą skarżącej w pierwszej instancji jest nieproporcjonalna w stosunku do jedynej podstawy nieważności dopuszczonej przez Sąd i wywołuje nienależne skutki stwierdzonej bezprawności.

4.

Rada wykaże, że zaskarżony wyrok zawiera liczne naruszenia prawa mające wpływ na jego ważność. Ponadto Rada twierdzi, że okoliczności leżące u podstaw pierwszego zarzutu skarżącej w pierwszej instancji są wystarczająco ustalone, aby Trybunał Sprawiedliwości mógł orzec w przedmiocie tego zarzutu i oddalić skargę.

5.

Rada wnosi więc odpowiednio o uchylenie zaskarżonego wyroku i oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia wniesionej przez skarżącą w pierwszej instancji.


(1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. 2009, L 343, s. 51, „rozporządzenie podstawowe”).


Top