Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document 62013TN0620

Sprawa T-620/13: Skarga wniesiona w dniu 22 listopada 2013 r. — Marchi Industriale przeciwko ECHA

OJ C 24, 25.1.2014, p. 36–37 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

25.1.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 24/36

Skarga wniesiona w dniu 22 listopada 2013 r. — Marchi Industriale przeciwko ECHA

(Sprawa T-620/13)

2014/C 24/68

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Marchi Industriale SpA (Florencja, Włochy) (przedstawiciele: M. Baldassarri i F. Donati, adwokaci)

Strona pozwana: Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA)

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzenie nieważności decyzji nr SME/2013/3747 przyjętej przez Europejską Agencję Chemikaliów ECHA, i pozbawienie jej w związku z tym wszelkich skutków, wraz ze stwierdzeniem nieważności faktur wystawionych w celu odzyskania wyższych podatków oraz nałożenia rzekomo należnych sankcji.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga została wniesiona na decyzję Europejskiej Agencji Chemikaliów, która uznała, że skarżąca nie spełnia przesłanek koniecznych do uznania za średnie lub małe przedsiębiorstwo w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. 396, s. 1), odmawiając przyznania jej przewidzianych korzyści oraz obciążając obowiązkiem zapłaty należnych podatków i opłat.

Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1)

Zarzut pierwszy oparty na całkowitym braku uzasadnienia w zakresie w jakim pomimo sformułowanych przez skarżącą szczegółowych i udokumentowanych uwag w celu zakwestionowania kryteriów stosowanych do określenia rozmiaru przedsiębiorstwa, pozwana w ogóle nie uwzględniła przedstawionych argumentów.

2)

Zarzut drugi oparty na błędnym uwzględnieniu informacji dotyczących spółki Essemar SpA, należącej do Marchi Industriale.

—

W tym względzie podniesione zostało, że wbrew twierdzeniom pozwanej, Esseco Group srl. nie ma żadnego związku nawet pośredniego ze skarżącą, a w każdym razie nie może być uznana za „przedsiębiorstwo partnerskie”. Chociaż Esseco Group posiada udziały w wysokości 50,0005 % w kapitale zakładowym spółki Essemar, pozostała część kapitału zakładowego spółki Essemar, w wysokości 49,9995 % należy do skarżącej. Jednakże Esseco Group, mimo iż posiada formalnie większość kapitału zakładowego spółki Essemar, nie posiada większości praw głosu w tej spółce. Pomiędzy Esseco Group a skarżącą nie istniałby zatem szczególny związek, o którym mowa w art. 3 ust. 2 załącznika do zaleceń Komisji z dnia 6 maja 2003 r. dotyczących definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 124, s. 36).
Top