25.1.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 24/10

1)

Czy zasady wyrażone przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 8 maja 2008 r. w sprawach połączonych C-95/07 i C-96/07, w myśl których art. 18 ust. 1 lit. d) i art. 22 szóstej dyrektywy 77/388 (1), w brzmieniu zmienionym dyrektywą 91/680/EWG (2) w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, sprzeciwiają się praktyce korygowania deklaracji i odzyskiwania podatku od wartości dodanej, w ramach której sankcją z tytułu naruszeń, po pierwsze, obowiązków wynikających z formalności określonych w przepisach krajowych na podstawie wymienionego art. 18 ust. 1 lit. d), a po drugie, obowiązków w zakresie rachunkowości i składania deklaracji wynikających, odpowiednio, z wymienionego art. 22 ust. 2 i 4, jest odmowa przyznania prawa do odliczenia w przypadku stosowania systemu odwrotnego obciążenia, mają zastosowanie również w przypadku całkowitego niedopełnienia obowiązków przewidzianych w tych samych uregulowaniach, kiedy nie ma wątpliwości co do sytuacji podmiotu zobowiązanego do zapłaty podatku i przysługującego mu prawa do odliczenia?

2)

Czy wyrażenia „podstawowe wymagania” (obblighi sostanziali), „substantive requirements” i „exigences de fond” użyte przez Trybunał Sprawiedliwości w różnych wersjach językowych wyroku z dnia 8 maja 2008 r. w sprawach połączonych C-95/07 i C-96/07 odnoszą się, w przypadku tzw. odwrotnego obciążenia przewidzianego w odniesieniu do podatku VAT, do konieczności zapłaty podatku VAT lub przyjęcia zobowiązania podatkowego, czy też do istnienia podstawowych warunków, które uzasadniają opodatkowanie podatnika tym podatkiem i regulują prawo do odliczenia służące ochronie zasady neutralności tego podatku, według standardów unijno-europejskich — np. inherencji, obowiązku podatkowego i możliwości całkowitego odliczenia?