14.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 145/17

1)

Czy art. 80 ust. 1 lit. b) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. (1) w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zwanej dalej „dyrektywą 2006/112”) należy interpretować w ten sposób, że w przypadku dostaw między osobami powiązanymi, gdy świadczenie wzajemne jest niższe od wartości wolnorynkowej, podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa czynności tylko wtedy, gdy dostawca lub nabywca nie ma prawa do odliczenia w całości podatku, który przypada na zakup lub wytworzenie towarów będących przedmiotem dostawy?

2)

Czy art. 80 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdy dostawca skorzystał z prawa do odliczenia w całości podatku od towarów i usług stanowiących przedmiot późniejszej dostawy między osobami powiązanymi o wartości niższej od wartości wolnorynkowej, a to prawo do odliczenia nie zostało skorygowane na podstawie art. 173-177 dyrektywy i dostawa nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 132, art. 135, art. 136, art. 371, art. 375, art. 376, art. 377, art. 378 ust. 2, art. 379 ust. 2 oraz art. 380-390 dyrektywy, państwo członkowskie nie może ustanowić środków przewidujących, że podstawą opodatkowania jest wyłącznie wartość wolnorynkowa?

3)

Czy art. 80 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że w przypadku gdy nabywca skorzystał z prawa do odliczenia w całości podatku od towarów i usług stanowiących przedmiot późniejszej dostawy między osobami powiązanymi o wartości niższej od wartości wolnorynkowej, a to prawo do odliczenia nie zostało skorygowane na podstawie art. 173-177 dyrektywy, państwo członkowskie nie może ustanowić środków przewidujących, że podstawą opodatkowania jest wyłącznie wartość wolnorynkowa?

4)

Czy w art. 80 ust. 1 dyrektywy 2006/112 są wyczerpująco wymienione przypadki, które określają przesłanki, w razie wystąpienia których państwo członkowskie może przyjąć środki, na podstawie których podstawę opodatkowania przy dostawach stanowi wartość wolnorynkowa czynności?

5)

Czy krajowy przepis prawny taki jak w art. 27 ust. 3 pkt 1 Zakon za danak varhu dobavenata stoynost (ustawy o podatku VAT) jest dopuszczalny w innych okolicznościach niż wymienione w art. 80 ust. 1 lit. a), b) i c) dyrektywy 2006/112?

6)

Czy w przypadku takim jak niniejszy przepis art. 80 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 2006/112 ma bezpośrednią skuteczność i sąd krajowy może go bezpośrednio stosować?