EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009CN0461

Sprawa C-461/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (siódma izba) wydanego w dniu 23 września 2009 r. w sprawie T-493/07 The Wellcome Foundation Ltd przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 23 listopada 2009 r. przez The Wellcome Foundation Ltd

OJ C 37, 13.2.2010, p. 4–4 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

13.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 37/4


Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (siódma izba) wydanego w dniu 23 września 2009 r. w sprawie T-493/07 The Wellcome Foundation Ltd przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 23 listopada 2009 r. przez The Wellcome Foundation Ltd

(Sprawa C-461/09 P)

2010/C 37/06

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: The Wellcome Foundation Ltd (przedstawiciel: adwokat R. Gilbey)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory); Serono Genetics Institute S.A.

Żądania wnoszącego odwołanie

stwierdzenie, że utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję Izby Odwoławczej, Sąd Pierwszej Instancji naruszył przesłanki prawne art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 52 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 40/94 (1);

uchylenie zaskarżonego wyroku utrzymującego w mocy decyzję Izby Odwoławczej w części dotyczącej odmowy uchylenia wszystkich postanowień OHIM i Sądu w zakresie kosztów oraz obciążenie OHIM kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi, że bazując na stanie faktycznym wynikającym z danych wpisanych do rejestru oraz z dokumentów przedłożonych OHIM Sąd uznał, bez żadnej podstawy prawnej, że właściwy w niniejszym przypadku krąg odbiorców wykazuje wysoki poziom uwagi.

Wnosząca odwołanie utrzymuje, że Sąd odmówił uwzględnienia dostarczonego przez nią dowodu, który stanowił zwykłe rozwinięcie argumentów i dowodów przedstawionych wcześniej przed OHIM i który w związku z tym powinien był zostać dopuszczony.

Wnosząca odwołanie twierdzi, że przy dokonywaniu opisu stopnia podobieństwa towarów Sąd użył niedookreślonej i niespójnej terminologii, w związku z czym nie udało mu się uzasadnić zaskarżonego wyroku w sposób precyzyjny, trafny i spójny.

Wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd zastosował w odniesieniu do rozpatrywanego przezeń stanu faktycznego niewłaściwe, niekompletne i błędne kryteria prawne, w wyniku czego stwierdził, że stopień podobieństwa towarów był niski.

Wnosząca odwołanie utrzymuje, że Sąd, opierając się na stanie faktycznym, nie zastosował prawidłowo kryterium całościowego porównania oznaczeń, w wyniku czego doszedł do wniosku, że stopień podobieństwa oznaczeń był niski.

Wreszcie wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd oparł swe stwierdzenia dotyczące prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd na niewłaściwych, niekompletnych i błędnych kryteriach prawnych, ponieważ zastosował takie kryteria przy definiowaniu właściwego kręgu odbiorców, ocenie stopnia podobieństwa towarów i ocenie stopnia podobieństwa oznaczeń.


(1)  Rozporządzenie Rady (WE) z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 1994, L 11, s. 1)


Top