EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62007CA0523
Case C-523/07: Judgment of the Court (Third Chamber) of 2 April 2009 (reference for a preliminary ruling from the Korkein hallinto-oikeus (Finland)) — proceedings brought by A (Judicial cooperation in civil matters — Jurisdiction and the recognition and enforcement of judgments in matrimonial matters and the matters of parental responsibility — Regulation (EC) No 2201/2003 — Substantive scope — Definition of civil matters — Decision relating to the taking into care and placement of children outside the family home — Child’s habitual residence — Protective measures — Jurisdiction)
Sprawa C-523/07: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 2 kwietnia 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus — Finlandia) — skarga wniesiona przez A (Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej — Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 — Przedmiotowy zakres stosowania — Pojęcie sprawy cywilne — Orzeczenie w sprawie objęcia dziecka opieką i umieszczenia go poza jego rodziną w rodzinie zastępczej — Miejsce stałego pobytu dziecka — Środki zabezpieczające — Jurysdykcja)
Sprawa C-523/07: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 2 kwietnia 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus — Finlandia) — skarga wniesiona przez A (Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej — Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 — Przedmiotowy zakres stosowania — Pojęcie sprawy cywilne — Orzeczenie w sprawie objęcia dziecka opieką i umieszczenia go poza jego rodziną w rodzinie zastępczej — Miejsce stałego pobytu dziecka — Środki zabezpieczające — Jurysdykcja)
OJ C 141, 20.6.2009, p. 14–15
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
20.6.2009 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 141/14 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 2 kwietnia 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus — Finlandia) — skarga wniesiona przez A
(Sprawa C-523/07) (1)
(Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej - Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 - Przedmiotowy zakres stosowania - Pojęcie „sprawy cywilne” - Orzeczenie w sprawie objęcia dziecka opieką i umieszczenia go poza jego rodziną w rodzinie zastępczej - Miejsce stałego pobytu dziecka - Środki zabezpieczające - Jurysdykcja)
2009/C 141/22
Język postępowania: fiński
Sąd krajowy
Korkein hallinto-oikeus
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: A
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Korkein Hallinto-oikeus — Wykładnia art. 1 ust. 2 lit. d), art. 8 ust. 1, art. 13 ust. 1 i art. 20 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 (Dz.U. L 338, s. 1) — Wykonanie decyzji wydanej w formie jednego tylko orzeczenia o objęciu dziecka opieką i umieszczeniu go poza jego rodziną stanowiącego publiczno-prawny środek ochrony dziecka — Sytuacja dziecka mającego zwykłe miejsce zamieszkania [stałe miejsce pobytu] w jednym państwie członkowskim, ale przebywającego w innym państwie członkowskim, w którym nie ma stałego miejsca zamieszkania
Sentencja
1) |
Artykuł 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 należy interpretować w ten sposób, że zakresem znaczeniowym pojęcia „sprawy cywilne” w rozumieniu tego przepisu objęte jest orzeczenie o natychmiastowym objęciu dziecka opieką i umieszczeniu go poza jego rodziną, jeżeli stanowi ono publicznoprawny środek ochrony dziecka. |
2) |
Pojęcie „zwykłe miejsce zamieszkania” [stałe miejsce pobytu] w rozumieniu art. 8 ust. 1 rozporządzenia nr 2201/2003 należy interpretować w taki sposób, że miejsce stałego pobytu znajduje się tam, gdzie dziecko wykazuje pewną integrację ze środowiskiem społecznym i rodzinnym. Należy w szczególności wziąć pod uwagę trwałość, zgodność z prawem, warunki oraz motywy pobytu i przenosin rodziny do danego państwa członkowskiego, obywatelstwo dziecka, miejsce i warunki uczęszczania do szkoły, znajomość języków, a także więzi rodzinne i społeczne dziecka w tym państwie członkowskim. Do sądu krajowego należy ustalenie miejsca stałego pobytu dziecka w oparciu o wszystkie istotne okoliczności faktyczne danego przypadku. |
3) |
Zabezpieczający środek ochronny, taki jak objęcie dziecka ochroną, może zostać zastosowany przez sąd krajowy zgodnie z art. 20 rozporządzenia 2201/2003, gdy spełnione zostały następujące warunki:
Sposób wykonania tego środka, a także jego moc wiążąca są określane zgodnie z prawem krajowym. Po zastosowaniu środka zabezpieczającego sąd krajowy nie jest zobowiązany do przekazania sprawy właściwemu sądowi innego państwa członkowskiego. Jednak w zakresie, w jakim ochrona nadrzędnego interesu dziecka tego wymaga, sąd krajowy, który zastosował środki tymczasowe lub zabezpieczające powinien poinformować o tym — bezpośrednio lub za pośrednictwem organu centralnego wyznaczonego na podstawie art. 53 rozporządzenia 2201/2003 — właściwy sąd innego państwa członkowskiego. |
4) |
Jeżeli sąd danego państwa członkowskiego nie jest właściwy, powinien on stwierdzić brak swojej właściwości, przy czym nie jest on zobowiązany do przekazania sprawy innemu sądowi. Jednakże w zakresie, w jakim wymaga tego nadrzędny interes dziecka, sąd krajowy, który z urzędu stwierdził brak swojej właściwości, powinien o tym poinformować — bezpośrednio lub za pośrednictwem organu centralnego wyznaczonego na podstawie art. 53 rozporządzenia nr 2201/2003 — właściwy sąd innego państwa członkowskiego. |