EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008CN0545

Sprawa C-545/08: Skarga wniesiona w dniu 4 grudnia 2008 r. — Komisja Wspólnot Europejskich/Rzeczypospolitej Polskiej

OJ C 82, 4.4.2009, p. 10–10 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

4.4.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 82/10


Skarga wniesiona w dniu 4 grudnia 2008 r. — Komisja Wspólnot Europejskich/Rzeczypospolitej Polskiej

(Sprawa C-545/08)

(2009/C 82/18)

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: A. Nijenhuis i K. Mojzesowicz, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska

Żądania

stwierdzenie, że, regulując detaliczne taryfy za usługi dostępu szerokopasmowego bez uprzednio przeprowadzonej analizy rynku, Rzeczpospolita Polska nie wypełniła swoich zobowiązań wynikających z art. 16 i 17 dyrektywy 2002/22/WE (1) w powiązaniu z art. 16 i 27 dyrektywy 2002/21/WE (2);

obciążenie Rzeczpospolitej Polskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Regulując detaliczne taryfy za usługi dostępu szerokopasmowego bez uprzednio przeprowadzonej analizy rynku, Rzeczpospolita Polska nie wypełniła swoich zobowiązań wynikających z art. 16 i 17 dyrektywy 2002/22/WE w powiązaniu z art. 16 i 27 dyrektywy 2002/21/WE.

Po pierwsze, obowiązki nałożone na Telekomunikację Polską przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, to jest wymóg przedstawiania przez przedsiębiorstwo taryf detalicznych za usługi dostępu szerokopasmowego do zatwierdzenia przez krajowy organ regulacyjny i żądanie, aby taryfy określane były na podstawie kosztów świadczenia usług, w dwa lata po wejściu w życie w Polsce obowiązujących przepisów wspólnotowych, stanowią nowe obowiązki, a nie utrzymanie w mocy istniejących obowiązków.

Po drugie, obowiązki regulacyjne dotyczące detalicznych usług dostępu szerokopasmowego nałożone na Telekomunikację Polską przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej nie mogą według Komisji być uznane za środek przejściowy w rozumieniu art. 27 dyrektywy ramowej, gdyż art. 17 dyrektywy 98/10/WE, o którym mowa w art. 27, dotyczy wyłącznie taryf za korzystanie ze stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej i usług stacjonarnej telefonii publicznej.


(1)  Dyrektywa 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) ( Dz.U. L 108 z 24.4.2002, str. 51); Polskie wydanie specjalne Rozdział 13 Tom 29 P. 367 — 393.

(2)  Dyrektywa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) ( Dz.U. L 108 z 24.4.2002, str. 33); Polskie wydanie specjalne Rozdział 13 Tom 29 P. 349 — 366.


Top