EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62007CA0491
Case C-491/07: Judgment of the Court (Sixth Chamber) of 22 December 2008 (reference for a preliminary ruling from the Landesgericht für Strafsachen Wien (Austria)) — Criminal proceedings against Vladimir Turanský (Convention implementing the Schengen Agreement — Article 54 — Ne bis in idem principle — Scope — Concept of finally disposed of — Decision by which a police authority orders the suspension of criminal proceedings — Decision not barring further prosecution and not having a ne bis in idem effect under national law)
Sprawa C-491/07: Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 22 grudnia 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht für Strafsachen Wien — Austria) — Postępowanie karne przeciwko Vladimir Turanskiemu (Konwencja wykonawcza do układu z Schengen — Artykuł 54 — Zasada ne bis in idem — Zakres stosowania — Pojęcie procesu zakończonego wydaniem prawomocnego wyroku — Postanowienie organu policji o umorzeniu postępowania — Orzeczenie, które zgodnie z prawem krajowym nie powoduje definitywnie wygaśnięcia prawa oskarżyciela publicznego do oskarżenia i nie wywołuje skutku ne bis in idem )
Sprawa C-491/07: Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 22 grudnia 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht für Strafsachen Wien — Austria) — Postępowanie karne przeciwko Vladimir Turanskiemu (Konwencja wykonawcza do układu z Schengen — Artykuł 54 — Zasada ne bis in idem — Zakres stosowania — Pojęcie procesu zakończonego wydaniem prawomocnego wyroku — Postanowienie organu policji o umorzeniu postępowania — Orzeczenie, które zgodnie z prawem krajowym nie powoduje definitywnie wygaśnięcia prawa oskarżyciela publicznego do oskarżenia i nie wywołuje skutku ne bis in idem )
OJ C 44, 21.2.2009, p. 19–20
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
21.2.2009 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 44/19 |
Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 22 grudnia 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht für Strafsachen Wien — Austria) — Postępowanie karne przeciwko Vladimir Turanskiemu
(Sprawa C-491/07) (1)
(Konwencja wykonawcza do układu z Schengen - Artykuł 54 - Zasada ne bis in idem - Zakres stosowania - Pojęcie „procesu zakończonego wydaniem prawomocnego wyroku’ - Postanowienie organu policji o umorzeniu postępowania - Orzeczenie, które zgodnie z prawem krajowym nie powoduje definitywnie wygaśnięcia prawa oskarżyciela publicznego do oskarżenia i nie wywołuje skutku „ne bis in idem’)
(2009/C 44/32)
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Landesgericht für Strafsachen Wien
Strona w postępowaniu karnym przed sądem krajowym
Vladimir Turansky
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Landesgericht für Strafsachen Wien — Wykładnia art. 54 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. zawartego między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz.U. 2000, L 239, str. 19) — Wykładnia zasady „ne bis in idem” — Zakres zastosowania — Postanowienie, którym organ policji definitywnie kończy postępowanie karne
Sentencja
Zasada ne bis in idem, o której mowa w art. 54 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. zawartego między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, podpisanej w dniu 19 czerwca 1990 r. w Schengen (Luksemburg), nie stosuje się do orzeczenia, którym organ umawiającego się państwa, po zbadaniu wniesionej do niego sprawy co do istoty, umorzył wszczęte postępowanie karne przed przedstawieniem zarzutów osobie podejrzewanej o popełnienie przestępstwa, jeżeli takie orzeczenie o umorzeniu nie powoduje definitywnie wygaśnięcia prawa oskarżyciela publicznego do oskarżenia, a zatem nie stanowi w tym państwie przeszkody dla nowego postępowania karnego o te same czyny.