EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008TN0248

Sprawa T-248/08 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 16 kwietnia 2008 r. w sprawie F-73/07, Doktor przeciwko Radzie, wniesione w dniu 23 czerwca 2008 r. przez Františka Doktora

OJ C 223, 30.8.2008, p. 52–52 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

30.8.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 223/52


Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 16 kwietnia 2008 r. w sprawie F-73/07, Doktor przeciwko Radzie, wniesione w dniu 23 czerwca 2008 r. przez Františka Doktora

(Sprawa T-248/08 P)

(2008/C 223/91)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: František Doktor (Bratysława, Słowacja)(przedstawiciele: S. Rodrigues i C. Bernard-Glanz, adwokaci)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej wydanego w dniu 16 kwietnia 2008 r. w sprawie F-73/07;

uwzględnienie wniosków o stwierdzenie nieważności oraz o zadośćuczynienie i odszkodowanie wniesionych przez wnoszącego odwołanie w pierwszej instancji;

obciążenie strony pozwanej w pierwszej instancji całością kosztów związanych ze skargą o stwierdzenie nieważności oraz z odwołaniem.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszym odwołaniu wnoszący odwołanie wnosi o uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (TFP) z dnia 16 kwietnia 2008 r., wydanego w sprawie F-73/07 Doktor przeciwko Radzie, oddalającego skargę, w której żądał on po pierwsze stwierdzenie nieważności decyzji Rady w sprawie rozwiązania umowy z wnoszącym odwołanie na koniec okresu próbnego oraz po drugie odszkodowania i zadośćuczynienia z tytułu doznanych — zdaniem wnoszącego odwołanie — uszczerbku dla kariery zawodowej, szkody finansowej i krzywdy.

Na poparcie odwołania wnoszący je podnosi, że TFP i) przeinaczył niektóre okoliczności faktyczne, opierając w szczególności szereg swoich stwierdzeń na błędnej ocenie merytorycznej przedstawionych mu akt sprawy; ii) naruszył prawo do obrony wnoszącego odwołanie, nie uwzględniając lub nie odnosząc się do szeregu dowodów lub argumentów mu przedstawionych; oraz iii) dwukrotnie naruszył prawo przy wykładni prawa wspólnotowego w kwestii prawa wnoszącego odwołanie do odbycia okresu próbnego w normalnych warunkach oraz możliwości uzupełnienia przez administrację uzasadnienia niekorzystnego aktu na etapie procedury pisemnej przed sądem wspólnotowym.


Top