Publiczny dostęp do informacji dotyczących środowiska
STRESZCZENIE DOKUMENTU:
Dyrektywa 2003/4/WE w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska
JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEJ DYREKTYWY?
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
Dostęp do informacji na wniosek
-
Organy władzy publicznej mają obowiązek udostępniania wszelkich dotyczących środowiska informacji znajdujących się w ich posiadaniu każdemu wnioskodawcy, bez konieczności podania przez niego powodu.
-
Informacje udostępnianie są najpóźniej w ciągu miesiąca po otrzymaniu wniosku. Termin ten może zostać przedłużony do dwóch miesięcy w przypadku obszernych i złożonych wniosków.
-
Organy władzy publicznej muszą podjąć wszelkie zasadne wysiłki w celu zapewnienia, aby posiadane przez nie informacje mogły być łatwo powielone i dostępne drogą elektroniczną.
-
Informacje powinny być dostarczone w formie lub formacie wskazanym przez wnioskodawcę, chyba że są już publicznie dostępne w innej formie.
-
Kraje UE muszą zapewnić, aby urzędnicy służby cywilnej pomagali obywatelom ubiegającym się o dostęp do informacji oraz utrzymywali wykaz organów władzy publicznej umożliwiających dostęp do informacji.
-
Ustalenia praktyczne dotyczące procedowania wniosków obejmują:
-
wyznaczenie urzędników ds. informacji,
-
infrastrukturę pozwalającą na sprawdzanie informacji oraz
-
rejestry lub wykazy informacji, będące w posiadaniu organów władzy publicznej oraz informacje na temat punktów informacyjnych.
-
Odmowa udostępnienia informacji będącej przedmiotem wniosku jest możliwa, jeżeli wniosek:
-
jest wyraźnie nieuzasadniony,
-
jest sformułowany zbyt ogólnie,
-
dotyczy nieukończonych dokumentów lub danych lub
-
dotyczy komunikacji wewnętrznej.
-
Odmowa jest też możliwa w przypadku, jeśli ujawnienie takich informacji, w całości lub w części, może negatywnie wpłynąć m.in. na:
-
Dostęp do publicznych rejestrów lub wykazów nie podlega opłacie. Organy władzy publicznej mogą pobierać opłatę za dostarczenie informacji o środowisku na wniosek, jednak opłata taka nie przekracza uzasadnionej kwoty.
-
Wnioskodawcy, którzy uznają, że ich wniosek został zignorowany lub niesłusznie odrzucony, powinni mieć dostęp do środków prawnych, w tym przed sądem lub innym niezależnym organem.
Aktywne rozpowszechnianie informacji
-
Informacje dotyczące środowiska dostępne drogą elektroniczną muszą obejmować przynajmniej:
-
teksty międzynarodowych traktatów, konwencji lub umów, polityk, planów i programów związanych ze środowiskiem,
-
raporty dotyczące postępów we wdrażaniu powyższych postanowień,
-
raporty dotyczące stanu środowiska,
-
dane pochodzące z monitorowania działalności, która może mieć wpływ na środowisko,
-
pozwolenia, które mogą mieć znaczny wpływ na środowisko,
-
badania wpływu na środowisko oraz oceny ryzyka.
-
W przypadku pozostałych danych aktywne rozpowszechnianie informacji może następować stopniowo, w zależności od dostępności wymaganych zasobów ludzkich, finansowych i technicznych.
-
Kraje UE muszą zapewnić, aby zbierane przez nie lub w ich imieniu informacje były aktualne, dokładne i porównywalne.
OD KIEDY NINIEJSZA DYREKTYWA MA ZASTOSOWANIE?
Dyrektywa weszła w życie 14 lutego 2003 r. Kraje UE miały obowiązek wdrożenia jej przepisów do prawa krajowego do dnia 14 lutego 2005 r.
KONTEKST
-
Konwencja z Aarhus obowiązuje od 2001 r. jej podstawą jest założenie, że większe zaangażowanie ze strony obywateli i większa świadomość społeczna w sprawach dotyczących środowiska prowadzi do lepszej jego ochrony. Jej celem jest przyczynić się do ochrony prawa każdej osoby, z obecnego oraz przyszłych pokoleń, do życia w środowisku odpowiednim dla jej zdrowia i pomyślności. Aby ten cel osiągnąć, zaproponowano na mocy konwencji działania w 3 obszarach, dotyczących:
-
zapewnienia społeczeństwu przez władze publiczne dostępu do informacji dotyczących środowiska,
-
ułatwienia udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji mających wpływ na środowisko,
-
rozszerzenie warunków dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska.
-
Więcej informacji:
* KLUCZOWE POJĘCIA
Informacje o środowisku: informacje w formie pisemnej, wizualnej, dźwiękowej, elektronicznej lub innej formie dotyczące kwestii określonych w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2003/4/WE.
Organ władzy publicznej: w szczególności rząd lub inny organ krajowej, regionalnej lub lokalnej administracji publicznej, włączając publiczne organy doradcze oraz inne osoby, o których mowa w detektywie. Rządy UE mogą postanowić, że powyższa definicja nie dotyczy organów pełniących funkcje o charakterze sądowym lub ustawodawczym.
GŁÓWNY DOKUMENT
Dyrektywa 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylająca dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26–32)
DOKUMENTY POWIĄZANE
Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43–48)
Kolejne zmiany do dyrektywy 1049/2001 zostały włączone do tekstu podstawowego. Niniejszy tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentalną.
Decyzja Rady 2005/370/WE z dnia 17 lutego 2005 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (Dz.U. L 124 z 17.5.2005, s. 1–3)
Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13–19)
Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1–14)
Zobacz tekst skonsolidowany.
Ostatnia aktualizacja: 26.01.2017