Milenijne cele rozwoju (MCR)

STRESZCZENIE DOKUMENTU:

Dwunastopunktowy plan działań UE na rzecz milenijnych celów rozwoju — COM(2010) 159 końcowy

STRESZCZENIE

JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEGO KOMUNIKATU?

W 2010 r., w celu wspierania dążenia do przyspieszonego osiągnięcia milenijnych celów rozwoju (MCR) do roku 2015, Komisja Europejska opracowała dwunastopunktowy, średniookresowy plan działań.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Realizacja zobowiązań w dziedzinie oficjalnej pomocy rozwojowej

Aby respektować zobowiązanie UE do zwiększenia oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) do 0,7% swoich dochodów narodowych brutto (DNB) w 2015 r. Komisja zaproponowała:

—	opracowanie rocznych planów działania w celu optymalizacji realizacji pomocy rozwojowej,

—	wzmocnienie mechanizmu odpowiedzialności UE na podstawie oceny pomocy rozwojowej,

—	opracowanie przez kraje UE przepisów krajowych mających na celu ustalanie celów w dziedzinie pomocy rozwojowej.

Komisja wezwała także innych międzynarodowych donatorów do zwiększenia swojego wkładu, tak aby osiągnęli oni poziom pomocy UE.

Poprawa skuteczności pomocy

Aby wzmocnić skuteczność pomocy rozwojowej i koordynację różnych podmiotów w niej uczestniczących, Komisja zaproponowała w szczególności:

—	stopniowe wykorzystanie wspólnych ram i ujednolicenie cyklu programowania dla UE i jej krajów członkowskich do 2013 r.,

—	ustanowienie ram operacyjnych w celu zapewnienia skuteczności pomocy podziału pracy, przejrzystości finansowania, wzajemnej odpowiedzialności UE i krajów rozwijających się,

—	zachęcanie innych donatorów do stosowania programu skuteczności pomocy.

Plan działania na rzecz przyspieszonej realizacji MCR

W celu przyspieszenia realizacji Milenijnych Celów Rozwoju Komisja zaproponowała, by UE i jej kraje członkowskie:

—	były ukierunkowane na kraje i populacje z nikłymi postępami w zakresie MCR,

—	były ukierunkowane na MCR, których realizacja jest najbardziej opóźniona i by zwiększały wpływ polityk sektorowych UE (takich jak sektor zdrowia, edukacji, bezpieczeństwa żywnościowego i równości płci),

—	rozwijały zaangażowanie w zakresie MCR w krajach partnerskich(poprzez włączenie MCR w ich własne strategie rozwoju oraz poprzez poprawę jakości danych statystycznych),

—	dostosowanie programu pracy dla zapewnienia spójności różnych obszarów polityki UE, które mogą mieć wpływ na kraje partnerskie (dotyczy to w szczególności kluczowych dziedzin handlu i finansów, zmian klimatycznych, bezpieczeństwa żywnościowego, migracji i bezpieczeństwa),

—	sprzyjanie mobilizacji zasobów krajowych, w szczególności poprzez lepsze zarządzanie podatkowe na poziomie krajowym i międzynarodowym, jak również przez wzmacnianie systemów podatkowych w krajach partnerskich,

—	wspieranie integracji regionalnej i wymiany handlowej, które sprzyjają wzrostowi i zatrudnieniu,

—	znajdowanie innowacyjnych źródeł finansowania i wspieranie ich, w tym w drodze partnerstwa publiczno-prywatnego, w celu zapewnienia stabilnych dochodów na rzecz zrównoważonego rozwoju,

—	wspieranie strategii dostosowawczych i łagodzących zmiany klimatu w krajach partnerskich (tj. sprzyjanie współpracy, badaniom i dostępowi do technologii ekologicznych),

—	tworzenie warunków dla długofalowego bezpieczeństwa, ponieważ większość krajów mających opóźnienia w zakresie MCR znajduje się w niestabilnej sytuacji ze względu na konflikty zbrojne,

—	nadanie nowego impulsu procesowi reform globalnej struktury zarządzania (tj. zwiększenie skuteczności i umocowania prawnego procesu dzięki większemu włączeniu krajów najbiedniejszych, których interesy są często marginalizowane).

Osiągnięcia

Działania podejmowane przez UE i jej kraje członkowskie częściowo przyniosły pozytywne rezultaty. Jednak w niektórych przypadkach, nie były wystarczające do osiągnięcia zamierzonych celów.

Skrajne ubóstwo i głód

W ujęciu całościowym do 2010 r. skrajne ubóstwo udało się zredukować o połowę. Cel ten osiągnięto na 5 lat przed zaplanowanym terminem. Od tamtej pory zjawisko to w dalszym stopniu jest redukowane. Niemniej jednak, 836 milionów ludzi nadal żyje w warunkach skrajnej nędzy. 72 ze 129 krajów zmniejszyły o połowę liczbę osób cierpiących głód. Jednak 795 milionów ludzi nadal głoduje, 2 miliardy osób jest niedożywionych, a u co czwartego dziecka obserwuje się zahamowany wzrost.

Powszechna edukacja podstawowa

W porównaniu z rokiem 2000, liczba dzieci pozostających poza systemem kształcenia obniżyła się niemal o połowę. Odsetek młodych ludzi w wieku 15-24 lat posiadających umiejętność pisania i czytania wzrosła z 83% w 1990 r. do planowanych 91% w 2015 r. Zarówno do tego rezultatu, jak i do poprawy na pozostałych szczeblach edukacji znacząco przyczyniła się pomoc UE.

Równość płci i wzmacnianie pozycji kobiet

Pewne postępy poczyniono również w dziedzinie równości płci oraz wzmacniania pozycji dziewcząt i kobiet. Niestety, w dalszym ciągu obserwuje się naruszanie, często bezprecedensowe, praw kobiet. Różnice w traktowaniu kobiet i mężczyzn przybierają ponadto na sile w połączeniu z innymi formami wykluczenia, takimi jak: niepełnosprawność, wiek, pochodzenie kastowe, pochodzenie etniczne, orientacja seksualna, odległość geograficzna czy przynależność wyznaniowa.

Śmiertelność wśród dzieci

Szacuje się, że w dalszym ciągu każdego dnia umiera 16 000 dzieci. Wskaźnik umieralności wśród dzieci poniżej 5. roku życia zmniejszył się o połowę od 1990 r., a był to spadek z 90 do 43 przypadków śmiertelnych na 1000 urodzeń w 2015 r. We wszystkich regionach w domostwach najbiedniejszych udało się osiągnąć bardziej znaczący spadek tego wskaźnika niż w domostwach najbogatszych. Niemniej jednak, postęp ten jest niewystarczający dla osiągnięcia celu redukcji liczby przypadków śmiertelnych o dwie trzecie do roku 2015.

Zdrowie macierzyńskie

W 2015 r. wskaźnik śmiertelności stanowi prawie połowę wartości z 1990 r. Niemniej jednak osiągnięcia w tej dziedzinie nadal nie spełniają założeń MCR, wedle których wskaźnik ten powinien zostać do 2015 r. zredukowany o 75%.

HIV/AIDS, malaria i gruźlica (TB)

Liczba zgonów wskutek HIV/AIDS, gruźlicy i malarii od 2000 r. zmniejszyła się o 40%.

Zrównoważona polityka środowiskowa

Cele dotyczące dostępu do ulepszonych źródeł wody pitnej oraz ograniczenia liczby osób żyjących w slumsach zostały osiągnięte przed upływem założonego terminu. Jednak nie udało się powstrzymać utraty zasobów naturalnych i różnorodności biologicznej.

Opracowanie ogólnoświatowego partnerstwa na rzecz rozwoju

Postęp w tym zakresie, począwszy od 1990 r. jest zadowalający. W 2014 r. poziom udzielanej pomocy rozwojowej wzrósł o 66% w porównaniu z rokiem 2000. W tym samym okresie poprawił się także dostęp krajów rozwijających się do różnych rynków.

KONTEKST

—	UE i Milenijne Cele Rozwoju

—	Wkład UE w realizację Milenijnych Celów Rozwoju

AKT

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów z dnia 21 kwietnia 2010 r. – Dwunastopunktowy plan działań UE na rzecz milenijnych celów rozwoju (COM(2010) 159 wersja ostateczna z 21.4.2010)

Ostatnia aktualizacja: 13.01.2016