EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32013R0786

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 786/2013 z dnia 16 sierpnia 2013 r. w sprawie zmiany załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do dopuszczalnych limitów yessotoksyn w żywych małżach Tekst mający znaczenie dla EOG

OJ L 220, 17.8.2013, p. 14–14 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2013/786/oj

17.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 220/14


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 786/2013

z dnia 16 sierpnia 2013 r.

w sprawie zmiany załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do dopuszczalnych limitów yessotoksyn w żywych małżach

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (1), w szczególności jego art. 10 ust. 1 lit. d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 ustanowiono szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego, które obowiązują podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze. Rozporządzenie to stanowi, że obowiązkiem podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa spożywcze jest zapewnienie, by żywe małże wprowadzane do obrotu z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi nie zawierały niektórych morskich biotoksyn, których łączna ilość, mierzona dla całej małży lub oddzielnie dla części jadalnej, nie przekraczała limitów określonych w pkt 2 w sekcji VII rozdziału V załącznika III do tego rozporządzenia. W pkt 2 lit. d) w tym rozdziale ustanowiono limit dla yessotoksyn na poziomie 1 miligrama równoważnika yessotoksyn na kilogram.

(2)

W grudniu 2008 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął opinię w sprawie morskich biotoksyn u skorupiaków – grupa yessotoksyn (2), wydaną przez panel ds. środków trujących w łańcuchu żywnościowym na wniosek Komisji Europejskiej. Zgodnie z tą opinią w szeregu badań ostrej toksyczności po podaniu yessotoksyn drogą pokarmową nie zaobserwowano śmiertelności ani klinicznych objawów toksyczności. EFSA stwierdził ponadto, że porcja skorupiaków nie powinna zawierać więcej niż 3,75 miligrama równoważnika yessotoksyn na kilogram. Zawartość ta jest wyższa niż obowiązujące limity określone w pkt 2 lit. d) rozdziału V sekcji VII w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

(3)

Na 32. posiedzeniu Komitetu KKŻ ds. Ryb i Przetworów Rybnych (1–5 października 2012 r.) potwierdzono wyłączenie yessotoksyn z wykazu morskich biotoksyn, które należy badać na poziomie międzynarodowym.

(4)

W świetle opinii EFSA oraz wniosków z 32. posiedzenia Komitetu KKŻ ds. Ryb i Przetworów Rybnych należy zwiększyć obowiązujący limit zawartości yessotoksyn do poziomu 3,75 miligramów równoważnika yessotoksyn na kilogram.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 pkt 2 lit. d) w rozdziale V sekcji VII otrzymuje brzmienie:

„d)

dla yessotoksyn, 3,75 miligrama równoważnika yessotoksyn na kilogram;”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 sierpnia 2013 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.

(2)  Dziennik EFSA (2009) nr 907, 1–62.


Top