EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02005D0671-20170420
Council Decision 2005/671/JHA of 20 September 2005 on the exchange of information and cooperation concerning terrorist offences
Consolidated text: Decyzja Rady 2005/671/WSiSW z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wymiany informacji i współpracy dotyczącej przestępstw terrorystycznych
Decyzja Rady 2005/671/WSiSW z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wymiany informacji i współpracy dotyczącej przestępstw terrorystycznych
02005D0671 — PL — 20.04.2017 — 001.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
|
DECYZJA RADY 2005/671/WSiSW z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wymiany informacji i współpracy dotyczącej przestępstw terrorystycznych (Dz.U. L 253 z 29.9.2005, s. 22) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
nr |
strona |
data |
||
|
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. |
L 88 |
6 |
31.3.2017 |
|
DECYZJA RADY 2005/671/WSiSW
z dnia 20 września 2005 r.
w sprawie wymiany informacji i współpracy dotyczącej przestępstw terrorystycznych
Artykuł 1
Definicje
Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
a) „przestępstwa terrorystyczne”: przestępstwa, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 ( 1 );
b) „Konwencja o Europolu”: Konwencja z dnia 26 lipca 1995 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji ( 2 );
c) „decyzja Eurojust”: decyzja Rady 2002/187/WSiSW z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiająca Eurojust w celu zintensyfikowania walki z poważną przestępczością ( 3 );
d) „grupa lub podmiot”: „grupy terrorystyczne” w rozumieniu art. 2 decyzji ramowej Rady 2002/475/WSiSW oraz grupy i podmioty wymienione w Załączniku do Wspólnego Stanowiska Rady 2001/931/WPZiB z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu ( 4 ).
Artykuł 2
Dostarczanie informacji dotyczących przestępstw terrorystycznych Eurojustowi, Europolowi oraz Państwom Członkowskim
1. Każde Państwo Członkowskie wyznacza wyspecjalizowaną służbę w ramach swoich służb policyjnych lub innych organów ścigania, która, zgodnie z prawem krajowym, będzie miała dostęp do wszystkich istotnych informacji dotyczących i wynikających z dochodzeń w sprawach karnych, prowadzonych przez organy ścigania tego Państwa, odnoszących się do przestępstw terrorystycznych, i będzie je gromadzić oraz będzie przesyłać je Europolowi zgodnie z ust. 3 i 4.
2. Każde Państwo Członkowskie wyznaczy jeden lub, jeżeli jego system prawny to przewiduje, więcej niż jeden organ działający jako korespondent krajowy Eurojustu ds. zagadnień związanych z terroryzmem, lub odpowiedni organ sądowy, lub inny właściwy organ, który zgodnie z prawem krajowym ma dostęp do wszystkich istotnych informacji dotyczących ścigania sądowego i skazań za przestępstwa terrorystyczne oraz może je gromadzić i przesyłać Eurojustowi zgodnie z ust. 5.
3. Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, że przynajmniej informacje dotyczące dochodzenia karnego, o których mowa w ust. 4, i informacje dotyczące ścigania sądowego i skazań za przestępstwa terrorystyczne, o których mowa w ust. 5, które mają lub mogą mieć wpływ na dwa lub więcej Państw Członkowskich, gromadzone przez właściwe władze, są przekazywane do:
a) Europolu, zgodnie z prawem krajowym i postanowieniami Konwencji o Europolu, w celu ich przetwarzania; i
b) Eurojustu, zgodnie z prawem krajowym i tam, gdzie przepisy decyzji Eurojust na to zezwalają, w celu umożliwienia Eurojustowi realizacji swoich zadań.
4. Informacje, które mają być przekazywane Europolowi zgodnie z ust. 3, obejmują:
a) dane określające tożsamość osoby, grupy lub podmiotu;
b) działania objęte dochodzeniem i ich szczególne okoliczności;
c) rodzaj przestępstwa;
d) powiązania z innymi odpowiednimi sprawami;
e) wykorzystanie technologii komunikacyjnych;
f) zagrożenie związane z posiadaniem broni masowego rażenia.
5. Informacje, które mają być przekazywane Eurojustowi zgodnie z ust. 3, obejmują:
a) dane określające tożsamość osoby, grupy lub podmiotu, która jest przedmiotem dochodzenia w sprawach karnych lub ścigania sądowego;
b) rodzaj przestępstwa i jego szczególne okoliczności;
c) informacje dotyczące prawomocnych wyroków za przestępstwa terrorystyczne i szczególnych okoliczności towarzyszących tym przestępstwom;
d) powiązania z innymi odpowiednimi sprawami;
e) wnioski o pomoc prawną, z uwzględnieniem oficjalnych wniosków o udzielenie pomocy prawnej skierowanych do innego Państwa Członkowskiego, lub przez inne Państwo Członkowskie, oraz odpowiedzi na nie;
6. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, aby istotne informacje zgromadzone przez jego właściwe organy w ramach postępowania karnego prowadzonego w związku z przestępstwami terrorystycznymi były jak najszybciej udostępniane – na wniosek albo z własnej inicjatywy oraz zgodnie z prawem krajowym i odpowiednimi międzynarodowymi instrumentami prawnymi – właściwym organom innego państwa członkowskiego, w którym informacje te mogłyby zostać wykorzystane do zapobiegania przestępstwom terrorystycznym, o których mowa w dyrektywie (UE) 2017/541, wykrywania takich przestępstw, prowadzenia w ich sprawie dochodzeń lub ich ścigania sądowego.
7. Ustęp 6 nie ma zastosowania, jeżeli wymiana informacji mogłaby narazić na szwank prowadzone dochodzenia lub bezpieczeństwo poszczególnych osób ani jeżeli byłaby sprzeczna z kluczowymi interesami danego państwa członkowskiego w zakresie bezpieczeństwa.
8. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, by ich właściwe organy w stosownym przypadku podjęły w momencie otrzymania informacji, o których mowa w ust. 6, terminowe środki zgodnie z prawem krajowym.
Artykuł 3
Wspólne zespoły dochodzeniowo-śledcze
W odpowiednich przypadkach, Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu ustanowienia wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych, które będą prowadzić dochodzenia w sprawach karnych dotyczących przestępstw terrorystycznych.
Artykuł 4
Wnioski o pomoc sądową i wykonywanie orzeczeń sądowych
Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, aby wnioski ze strony innych Państw Członkowskich w sprawie wzajemnej pomocy prawnej oraz uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych w związku z przestępstwami terrorystycznymi były rozstrzygane jako sprawy niecierpiące zwłoki i traktowane w sposób priorytetowy.
Artykuł 5
Uchylenie istniejących przepisów
Decyzja 2003/48/WSiSW zostaje niniejszym uchylona.
Artykuł 6
Wprowadzenie w życie
Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu przestrzegania przepisów niniejszej decyzji najpóźniej do dnia 30 czerwca 2006 r.
Artykuł 7
Terytorialny zakres stosowania
Niniejsza decyzja ma zastosowanie do Gibraltaru.
Artykuł 8
Wejście w życie
Niniejsza decyzja staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
( 1 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu i zastępująca decyzję ramową Rady 2002/475/WSiSW oraz zmieniająca decyzję Rady 2005/671/WSiSW (Dz.U. L 88 z 31.3.2017, s. 6).
( 2 ) Dz.U. L 316 z 27.11.1995, str. 2. Konwencja ostatnio zmieniona protokołem z dnia 27.11.2003 r. (Dz.U. C 2 z 6.1.2004, str. 3).
( 3 ) Dz.U. L 63 z 6.3.2002, str. 1. Decyzja zmieniona decyzją Rady 2003/659/WSiSW (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, str. 44).
( 4 ) Dz.U. L 344 z 28.12.2001, str. 93. Wspólne stanowisko ostatnio zmienione wspólnym stanowiskiem 2005/220/WPZiB (Dz.U. L 69 z 16.3.2005, str. 59).